Φερδινάνδος των Έστε
Ο Φερδινάνδος, ισπαν. Ferrante, (19 Σεπτεμβρίου 1477 – Φεβρουάριος 1540) από τον Οίκο των Έστε ήταν κοντοτιέρος. Ήταν αδελφός του Αλφόνσου Α΄ δούκα της Φερράρα, αλλά συνωμότησε εναντίον του και φυλακίστηκε.
| Φερδινάνδος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 19 Σεπτεμβρίου 1477 |
| Θάνατος | Φεβρουάριος 1540 (63 ετών) |
| Οίκος | Έστε |
| Πατέρας | Έρκολε Α΄ |
| Μητέρα | Ελεονώρα της Ιβρέας-Τραστάμαρα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δεύτερος γιος του Έρκολε Α΄ δούκα της Φερράρα και της Ελεονώρας της Ιβρέας-Τρασταμάρα, κόρης του Φερδινάνδου Α΄ της Νάπολης. Είχε ένα μεγαλύτερο αδελφό, τον Αλφόνσο Α΄ και δύο μικρότερους, τον νόθο Ιούλιο και τον καρδινάλιο Ιππόλυτο.
Γεννήθηκε στη Νάπολη, όπου είχε πάει εκεί η μητέρα του για να εφησυχάσει. Λίγο μετά βαπτίστηκε με ανάδοχο τον Τζουλιάνο ντελλα Ρόβερε και πήρε το όνομα του παππού του Φερδινάνδου Α΄ της Νάπολης. Μεγάλωσε στην Αυλή της Νάπολης· το 1493 ο πατέρας του τον κάλεσε να προσχωρήσει στην ακολουθία του Καρόλου Η΄ της Γαλλίας, που είχε εκστρατεύσει στην Ιταλία. Ωστόσο ο Φερδινάνδος έμεινε στη Ρώμη, ξοδεύοντας άσωτα το επίδομα του πατέρα του[1]. Ο Έρκολε Α΄ του έστειλε μία επιστολή, όπου τον επέπληττε για τη συμπεριφορά του και τον διέταξε να πολεμήσει στο πλευρό του Καρόλου Η΄, πράγμα που έκανε[1].
Το 1498 πολέμησε ως κοντοτιέρος στην υπηρεσία της Βενετίας: αμύνθηκε για την Πίζα, εναντίον του στρατού της Φλωρεντίας. Το επόμενο έτος τελείωσε ο πόλεμος και επέστρεψε στη Φερράρα. Με τον αδελφό του Αλφόνσο Α΄ πήγαν να συναντήσουν τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ της Γαλλίας στο Μιλάνο, όταν εκείνος εκστράτευσε στην Ιταλία. Ο Φερδινάνδος χρωστούσε μεγάλα ποσά στην Αυλή της Γαλλίας[1]. Το 1502 ο πατέρας του τον έκανε ιδιοκτήτη του Σέντο και του Πιέβε, περιοχών που του δώρισε ο συμπέθερός του Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄.
Ο αδελφός του Ιούλιος είχε στην υπηρεσία του τον μουσικό δον Ραϊνάλντο του Σασουόλο. Ο αδελφός τους καρδινάλιος Ιππόλυτος τον ήθελε για το περεκκλήσιό του και το 1504, που ο πατέρας τους ήταν ασθενής, ήρθε στη Φερράρα, άρπαξε τον Ραϊνάλντο και τον κλείδωσε στο φρούριο Ρόκκα ντελ Γκέσσο. Αργότερα, το 1505, ο Ιούλιος βρήκε πού ήταν ο Ραϊνάλντο και έστειλε τον Φερδινάνδο με στρατό να τον πάρει πίσω. Ο Ιππόλυτος και ο Αλφόνσος Α΄ παραπονέθηκαν στον πατέρα τους, που εξόρισε τον Ιούλιο και τον Φερδινάνδο[1]. Το ίδιο έτος ο Αλφόνσος Α΄ διαδέχθηκε τον πατέρα του και η αδελφή τους Ισαβέλλα έπεισε τον νέο δούκα να τους συγχωρήσει[1].
Όμως το 1506 ο Ιούλιος και ο Φερδινάνδος με άλλους ευγενείς συνωμότησαν να δολοφονήσουν τον Αλφόνσο Α΄ και να τον διαδεχθεί ο Φερδινάνδος. Αλλά το σχέδιο ήταν πρόχειρο και οι δολοφόνοι με τα δηλητηριασμένα εγχειρίδια τους απέτυχαν να σκοτώσουν τον δούκα τη νύχτα[1]. Ο Ιππόλυτος ανακάλυψε το σχέδιο, που κρυβόταν πίσω από την απόπειρα και το είπε στον δούκα[1]. Πράγματι η ανάκριση έδειξε ενόχους τα δύο αδέλφια και τρεις άλλους άνδρες και τους καταδίκασε σε θάνατο. Έγινε δίκη· ο Αλφόνσος Α΄ τους μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια φυλάκιση στο τόρε ντέι Λεόνι[1]. Ο Φερδινάνδος, αφού πέρασε εκεί 34 έτη, απεβίωσε το 1540. Ο Ιούλιος έζησε περισσότερο και τον ελευθέρωσε ο εγγονός του Αλφόνσου Α΄, ο Αλφόνσος Β΄, μετά από 53 έτη ειρκτής.
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Sarah Bradford, Lucrezia Borgia, Milano, Mondadori, 2005. ISBN 88-04-55627-7
- Sergio Mantovani, "Ad honore del signore vostro patre et satisfactione nostra". Ferrante d'Este condottiero di Venezia, Ferrara-Modena, 2005.
- Pompeo Litta, Famiglie celebri italiane. 1834, Milano.