Φιλίπ Χρίστιτς

Ο Φιλίπ Χρίστιτς (σερβικά: Филип Христић) (Βελιγράδι, 27 Μαρτίου 1819 - Μεντόν, Γαλλία, 29 Ιανουαρίου 1905), ήταν Σέρβος πολιτικός. Είχε διετελέσει πρωθυπουργός του Βασιλείου της Σερβίας, Υπουργός Εξωτερικών, Υπουργός Παιδείας, Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, μόνιμος έκτακτος πληρεξούσιος Υπουργός (πρέσβης) της Σερβίας στην Κωνσταντινούπολη, Βιέννη, το Βερολίνο και το Λονδίνο, καθώς και επίτιμο μέλος της Σερβικής Βασιλικής Ακαδημίας.

Φιλίπ Χρίστιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Филип Христић (Σερβικά)
Γέννηση	27  Μαρτίου 1819 Βελιγράδι
Θάνατος	11  Μαρτίου 1905 Μαντόν
Χώρα πολιτογράφησης	Σερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Σερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	οικονομολόγος διπλωμάτης πολιτικός νομικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρέσβης της Σερβίας
Υπογραφή

Βιογραφία

Ήταν γιος του Σέρβου αγωνιστή κατά την επανάσταση του 1804-1813 και ήρωα Γεώργιου Πέτροβιτς (Καραγιώργης) και της Χρίστα Τζόρτζεβιτς. Από μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από τον πατέρα του και την ανατροφή του ανέλαβε ο Melentije Pavlović όπου του δίδαξε τα πρώτα γράμματα. Έπειτα ανέλαβε τη μόρφωση του ο πρίγκιπας και ηγεμόνας της Σερβίας Μίλος Ομπρένοβιτς. Τελείωσε το λύκειο το 1836 στο Βελιγράδι, και συνέχισε τις σπουδές του με κρατική υποτροφία στο εξωτερικό σε Βιέννη και το Παρίσι, τη Σορβόννη, όπου πήρε πτυχίο στη νομική.

Παντρεύτηκε την Ντανίκα Χατζηθωμά, κόρη του χονδρεμπόρου και εκατομμυριούχου από το Βελιγράδι Χατζηθωμόπουλου, ελληνικής καταγωγής. Γιος του ήταν ο διπλωμάτης Μίλαν Χρίστιτς γραμματέας της πρεσβείας του Βασιλείου της Σερβίας στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μίλαν Χρίστιτς παντρεύτηκε για πρώτη φορά στην Αρτεμησία Ιωαννίδη, Ελληνίδα από την Κωνσταντινούπολη και είχαν τρία παιδιά. Σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε πολωνική ευγενή που έζησε και πέθανε σε ένα κάστρο κοντά στην Κρακοβία.

Η πρώτη νύφη του Φιλίπ Χρίστιτς, Αρτεμησία Ιωαννίδη, ήταν η μητέρα του (νόθου) γιου του βασιλιά Μίλαν Ομπρέντοβιτς, Γεώργιου, ο οποίος γεννήθηκε εκτός γάμου και υιοθετήθηκε από τον Count Ziči.

Πολιτικός βίος

Επί βασιλεία του πρίγκιπα Αλέξανδρου Καραγεώργεβιτς διορίσθηκε ως επίτροπος της επιτροπής του Δούναβη. Όταν επέστρεψε στην εξουσία ο Μίλος Ομπρένοβιτς διορίσθηκε προσωπικός γραμματέας του (1858-1860). Έπειτα διορίσθηκε από τον πρίγκιπα Μιχαΐλο Ομπρένοβιτς πρωθυπουργός από τις 27 Οκτωβρίου 1860 έως τις 9 Δεκεμβρίου 1861. Στο τέλος του 1861, ο πρίγκιπας Μιχαΐλο αποφάσισε να υιοθετήσει συντηρητική πολιτική και αντικαθιστά τον Χρίστιτς με τον Ίλια Γκαρασάνιν, ο Χρίστιτς επέστρεψε στο Συμβούλιο του Δούναβη.

Τον Ιανουάριο του 1863 στάλθηκε σε διπλωματική αποστολή στο Λονδίνο μαζί με την πριγκίπισσα Τζούλια για να κερδίσει την εύνοια της Μεγάλης Βρετανίας κατά των Οθωμανών που βομβάρδισαν σερβικές πόλεις το προηγούμενο έτος. Τον Μάρτιο του 1863 ο Λόρδος Πάλμερστον τον προειδοποίησε ότι η Αγγλία δεν θα επέτρεπε στη Σερβία να πολεμήσει την Τουρκία. Γυρίζοντας στη Σερβία διορίσθηκε πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη από το 1871 μέχρι το 1873. Μετά από αυτό διετέλεσε Υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του Γιόβαν Μαρίνοβιτς από τις 22 Οκτωβρίου 1873 έως τις 25 Νοεμβρίου 1874. Τον Οκτώβριο του 1875 εστάλη στον πρίγκιπα Νικόλαο Α΄ του Μαυροβουνίου για να συζητήσουν τη συνεργασία σε περίπτωση πολέμου ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τον Νοέμβριο του 1875 υποσχέθηκε στο όνομα της Σερβίας, που θα βοηθήσουν το Μαυροβούνιο σε οποιαδήποτε περίπτωση σύγκρουσης όπου ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος από την εξέγερση Ερζεγοβίνη 1852-1862, όταν τόσο η Σερβία όσο και το Μαυροβούνιο έστειλαν βοήθεια στους αντάρτες στην Ανατολική Ερζεγοβίνη. Μετά τον πρώτο Σερβίο-Τουρκικό Πόλεμο το 1877 ο Χρίστιτς ήταν εκπρώσοπος της Σερβίας κατά τη διάρκεια της σύναψης ειρήνης. Ήταν πρέσβης της Σερβίας στην Κωνσταντινούπολη, Βιέννη και το Λονδίνο 1878-1883. Έπειτα ήταν διοικητής της Εθνικής Τράπεζας του Βασιλείου της Σερβίας το 1885-1890.

Ο Χρίστιτς ήταν μέλος της Ακαδημίας γραμμάτων της Σερβίας από το 1846, μέλος της Σερβικής επιστημονικής εταιρείας από τις 29 Ιουλίου 1864, επίτιμο μέλος της Βασιλικής ακαδημίας της Σερβίας από τις 10 Φεβρουαρίου 1892.