Βικιπαίδεια

Φλόριαν Άλμπερτ

Ούγγρος ποδοσφαιριστής

Ο Φλόριαν Άλμπερτ (ουγγρικά: Albert Flórián, 15 Σεπτεμβρίου 1941 – 31 Οκτωβρίου 2011) ήταν Ούγγρος διεθνής ποδοσφαιριστής, που κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς το 1967 (Χρυσή Μπάλα). Με το προσωνύμιο «Ο Αυτοκράτορας», αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός με δεινή ικανότητα στο σκοράρισμα. Ήταν από τους κορυφαίους της εποχής του και έχει περιγραφεί ως ένας από τους πιο «κομψούς» ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.[1][2]

Φλόριαν Άλμπερτ
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης15 Σεπτεμβρίου 1941
Τόπος γέννησηςΧερτσεγκσάντο,Ουγγαρία
Ημερ. θανάτου31 Οκτωβρίου 2011 (70 ετών)
Τόπος θανάτουΒουδαπέστη, Ουγγαρία
Ύψος1,82 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1952–1957Φερεντσβάρος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1957–1958Φερεντσβάρος (αναπλ)5(10)
1958–1974Φερεντσβάρος351(256)
Σύνολο356(266)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1959–1974Ουγγαρία75(31)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Γιος σιδηρουργού, γεννήθηκε κοντά στα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία στην πόλη Χερτσεγκσάντο και μετακόμισε στη Βουδαπέστη. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα καθώς η μητέρα του, Κροατικής καταγωγής, πέθανε δύο χρόνια μετά τη γέννησή του αφήνοντας τον πατέρα του με τρία παιδιά. Σε ηλικία 11 ετών άρχισε να μαθαίνει τα μυστικά του ποδοσφαίρου στη Φερεντσβάρος.[3][4] Δεν εγκατέλειψε το σύλλογο σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του παρά τις δελεαστικές προτάσεις που δέχθηκε μετά την καθιέρωσή του.[5][6]

Καριέρα σε συλλόγους Επεξεργασία

Τον ανακάλυψε ο Μάρτον Μπούκοβι. Σταδιακά από τα τμήματα των μικρότερων ηλικιών έφθασε στην ομάδα των ανδρών κάνοντας το ντεμπούτο του στις 2 Νοεμβρίου 1958, σημειώνοντας δύο τέρματα και δίνοντας μία τελική πάσα (ασίστ) για το τρίτο με αντίπαλο την Ντιόσγκιορι ΒΤΚ. Αρχικά αγωνίστηκε ως μέσος αλλά οι επιθετικές ικανότητες τον καθιέρωσαν στο κέντρο της επίθεσης και σε ένα χρόνο έκανε και τη διεθνή πρεμιέρα του με δύο τελικές πάσες σε αγώνα με αντίπαλο τη Σουηδία στις 28 Ιουνίου 1959, που έληξε με νίκη των Μαγυάρων με 3–2.[7][8] Εξελίχθηκε σε ένα από τους καλύτερους κεντρικούς επιθετικούς στα χρόνια μετά τον πόλεμο και από τους καλύτερους Ούγγρους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Διέθετε μεγάλη ποικιλία στο παιχνίδι του. Ευκίνητος και ικανός ντριπλέρ, με εντυπωσιακές ενέργειες και το έξυπνο τρόπο παιχνιδιού. Είχε ιδιαίτερη ικανότητα εκμετάλλευσης των αμυντικών στις κατάλληλες στιγμές και διακρίνονταν για την ομαδικότητά του δίνοντας ευκαιρίες στους ικανότατους συμπαίκτες του στην επίθεση να σκοράρουν.[2][9][10]

Η ταχεία άνοδός του είχε προέλθει από τις ατομικές διακρίσεις που ήρθαν με τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος την αγωνιστική περίοδο 1959–60 (27 τέρματα) και την αμέσως επόμενη χρονιά με 21 τέρματα.[11] Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε το πρωτάθλημα Ουγγαρίας για πρώτη φορά το 1963 (ο πρώτος τίτλος της Φερεντσβάρος μετά από 14 χρόνια) επαναλαμβάνοντας την επιτυχία την επόμενη χρονιά. Δύο ακόμα συνεχόμενα πρωταθλήματα ακολούθησαν αργότερα.[6] Η μεγαλύτερη επιτυχία ήρθε το 1965, όταν στο Inter-Cities Fairs Cup, όπου η Φερεντσβάρος νικώντας μεταξύ άλλων την Ρόμα και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο δρόμο προς τον τελικό, θριάμβευσε με αντίπαλο τη Γιουβέντους με 1–0 και έλαβε τον τίτλο του Κυπελλούχου.[1][12] Στον προκριματικό γύρο σημείωσε πέντε γκολ με αντίπαλο την ισλανδική Κέφλαβικ (αποτέλεσμα 9–1), επίδοση που παραμένει ρεκόρ.[13][14] Την ίδια χρονιά ήταν πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.[15] Το 1967 η κατάκτηση του πρωταθλήματος στη χώρα συνοδεύτηκε με τον τίτλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της Ευρώπης (Χρυσή Μπάλα), ο πρώτος και μόνος Ούγγρος που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.[16][17] Το 1968 έφτασε με τη Φερεντσβάρος πάλι στον τελικό του Inter-Cities Fairs Cup, όπου ένα και μοναδικό αμφισβητούμενο γκολ στο διπλό τελικό έδωσε το τρόπαιο στη Λιντς.[3]

Διεθνής καριέρα Επεξεργασία

Αγωνίστηκε στην εθνική ελπίδων διακρινόμενος ως πρώτος σκόρερ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων του 1959.[4] Με την εθνική της χώρας του γνώρισε διεθνή επιτυχία γρήγορα κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960 διοργάνωση στην οποία σημείωσε πέντε γκολ, όπως και την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1964.[18][19] Συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962, όπου ήταν ανάμεσα στους πρώτους σκόρερ της διοργάνωσης με τέσσερα τέρματα (έξι παίκτες ήταν στην πρώτη θέση με τον ίδιο αριθμό) και αναδείχθηκε καλύτερος νέος παίκτης.[3][20][21] Σημείωσε χατ τρικ εναντίον της Βουλγαρίας και το γκολ της νίκης επί της Αγγλίας, που τελικά έκρινε την πρόκριση στο δεύτερο γύρο με την πρώτη θέση του ομίλου.[8][22]

Ο Άλμπερτ εμφανίστηκε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία χωρίς να σκοράρει, έκανε όμως εξαιρετική εμφάνιση απέναντι στη Βραζιλία σε μία μονομαχία που θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους αγώνες στην ιστορία του θεσμού. Οι Ούγγροι, αφού έχασαν από την Πορτογαλία στον πρώτο αγώνα, μπήκαν για να κερδίσουν στοχεύοντας στην πρόκριση. Η Ουγγαρία νίκησε τελικά με 3–1, και ο Άλμπερτ με το ιδιαίτερα κομψό και υψηλής τεχνικής τρόπο παιχνιδιού του έλαβε πολλές επιδοκιμασίες και έκανε τους φιλάθλους να ξεχάσουν την απουσία του Πελέ με την απόδοσή του.[19][23][24] Την ίδια χρονιά ήταν πέμπτος στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας, ενώ αναδείχθηκε ποδοσφαιριστής της χρονιάς στην πατρίδα του, επιτυχία που επανέλαβε και την επόμενη χρονιά.[25][26] Με την απόδοσή του εναντίον της Βραζιλίας ο Άλμπερτ έγινε διάσημος στη χώρα του καφέ. Το 1967 οι Βραζιλιάνοι τον κάλεσαν να συμμετάσχει σε φιλικούς αγώνες των κορυφαίων ομάδων της χώρας. Και το 1968 ήταν από τους πρώτους που πήρε πρόσκληση να συμμετάσχει στον αγώνα των Καριόκας με τη Μικτή Κόσμου στην επέτειο των 10 χρόνων από την κατάκτηση του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου σημειώνοντας το μοναδικό γκολ της Μικτής στην ήττα της με 2–1. Η Φλαμένγκο του πρότεινε μάλιστα επαγγελματικό συμβόλαιο, αλλά ο Άλμπερτ αρνήθηκε ευγενικά.[4][27][28]

 
Από αγώνα της εθνικής Ουγγαρίας με αντίπαλο την Ουαλία το 1961. Ο Άλμπερτ είναι δεύτερος από αριστερά

Ένας τραυματισμός του το 1969 σε αγώνα της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 με αντίπαλο τη Δανία τον άφησε εκτός δράσης για ένα σχεδόν χρόνο, με την επιστροφή του να μην είναι ανάλογη της προηγούμενης καριέρας του. Η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που συμμετείχε ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972, όπου κατέλαβε την τέταρτη θέση με την Ουγγαρία αγωνιζόμενος δύο φορές.[6][16] Με την εθνική της χώρας του συμμετείχε σε 75 συναντήσεις σημειώνοντας 31 τέρματα.[1][8] Στις 17 Μαρτίου 1974 έλαβε μέρος στον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος της καριέρας του, έχοντας σημειώσει 245 γκολ στο πρωτάθλημα και 383 συμμετέχοντας σε 537 επίσημους αγώνες με τη Φερεντσβάρος.[5][29] Συνολικά κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του σημείωσε τουλάχιστον 1.017 γκολ σε επίσημους και φιλικούς αγώνες.[30][31]

Μετά το ποδόσφαιρο Επεξεργασία

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση είχε σύντομη προπονητική καριέρα στην Αλ-Αχλί της Βεγγάζης (Λιβύη), ενώ στη συνέχεια εργάστηκε για τη Φερεντσβάρος σε διάφορες θέσεις, όπως τεχνικός διευθυντής, αρχηγός τμήματος και αργότερα επίτιμος πρόεδρος. Απέκτησε γιο με το ίδιο όνομα που ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του αγωνιζόμενος ως την εθνική Ουγγαρίας. Το 2007 το γήπεδο του συλλόγου πήρε το όνομά του και τοποθετήθηκε και άγαλμά του ύψους 3,5 μέτρων.[16][29][32]

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Φερεντσβάρος

  • Πρωτάθλημα Ουγγαρίας (4) : 1963, 1964, 1967 και 1968
  • Κύπελλο Ουγγαρίας : 1972
  • Inter-Cities Fairs Cup : 1965

Ατομικές διακρίσεις

  • Πρώτος σκόρερ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος νέων : 1959
  • Παγκόσμιο Κύπελλο 1962 : Καλύτερος νέος παίκτης
  • Παγκόσμιο Κύπελλο χρυσό παπούτσι : 1962 (μοιράστηκε με πέντε άλλους παίκτες με 4 γκολ)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο καλύτερη ομάδα : 1966
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλύτερη ομάδα : 1964
  • Κορυφαίος σκόρερ Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης : 1966
  • Κορυφαίος σκόρερ Inter-Cities Fairs Cup : 1967
  • Κορυφαίος σκόρερ Ουγγρικού Πρωταθλήματος (3) : 1960 (27 γκολ), 1961 (21 γκολ), 1965 (27 γκολ)
  • Ούγγρος ποδοσφαιριστής της χρονιάς (2) : 1966, 1967
  • Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης (Ballon d'or) : 1967
  • IFFHS : 7ος καλύτερος Ούγγρος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «IOC : Florian ALBERT biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Florian Albert: Footballer whose stylish talents lit up grounds around the world». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Florian Albert». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Φλόριαν Αλμπερτ: Ο τελευταίος μεγάλος της σχολής των Μαγυάρων». Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «FIFA : The eternal elegance of Florian Albert». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Лучше Пушкаша? Флориан Альберт — икона венгерского футбола при жизни». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023. 
  7. ↑ «Dossier : Flórián Albert, l'empereur élégant». Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2023. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Flórián Albert - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020. 
  9. ↑ «Forgotten Ballon D'or winners: The genius of Florian Albert». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2021. 
  10. ↑ «The Best Footballers in the World… in 1966. Who comes top?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020. 
  11. ↑ «A Magyar Nemzeti Labdarúgó Bajnokság gólkirályai (1951-1975)». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020. 
  12. ↑ «Elhunyt Albert Flórián». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020. 
  13. ↑ «UEFA : Ils ont marqué l'Europe». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2021. 
  14. ↑ «THE MOST PROLIFIC ONE GAME SCORERS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2023. 
  15. ↑ «Champions Cup/Champions League Topscorers». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 «UEFA : BUDAPEST'S FOOTBALL HISTORY». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2023. 
  17. ↑ « L'ÉQUIPE : Puskas, Kocsis et Albert, légendaires sources d'inspiration pour les Hongrois». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2020. 
  18. ↑ «Ο διάδοχος της μεγάλης σχολής των Μαγυάρων». Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2021. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Florian Albert». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020. 
  20. ↑ «FIFA : Fontaine, Mbappé, Ronaldo... Tous les meilleurs buteurs de la Coupe du Monde». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2023. 
  21. ↑ «1962 FIFA World Cup Chile ™ : Players - Goals scored». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  22. ↑ «WOODWARD, PUSKÁS, DÁRDAI – A MAGYAR–ANGOL VÁLOGATOTT MÉRKŐZÉSEK 10 EMLÉKEZETES GÓLJA». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2024. 
  23. ↑ «SWEETER THAN DREAMING: HUNGARY'S UNFORGETTABLE 1966 WORLD CUP CAMPAIGN». Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2021. 
  24. ↑ «The last Magyars – Hungary's 1960s revival». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021. 
  25. ↑ «Flórián Albert». Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2021. 
  26. ↑ «Hungary's Resurgence: The unspoken success of Hungarian football after the 1956 uprising». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2021. 
  27. ↑ «Videó: amikor a magyar aranylabdás gólt lőtt Pelééknek Brazíliában». Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021. 
  28. ↑ «FIFA World Stars Games» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2023. 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Florian Albert dies, aged 70». Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2021. 
  30. ↑ «RSSSF : Prolific Scorers Data». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2021. 
  31. ↑ «Футболисты забившие больше тысячи голов за карьеру. В лидерах венгр Лайош Тихи». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2023. 
  32. ↑ «Kinek szobor, kinek csak emléktábla jutott – hogyan emlékezünk az Aranycsapat utáni hősökre?». Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Βραβεία
Προκάτοχος
Ζυστ Φονταίν 		Χρυσό Παπούτσι Παγκοσμίου Κυπέλλου
1962 		Διάδοχος
Εουσέμπιο
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φλόριαν_Άλμπερτ&oldid=10461477"