Βικιπαίδεια

Χάουαρντ Γκάρντνερ

Ο Χάουαρντ Γκάρντνερ θεωρείται «ο πατέρας» της θεωρίας της πολλαπλής νοημοσύνης, μία θεωρία η οποία άλλαξε τον χάρτη της εκπαίδευσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι αμερικανός ερευνητής, καθηγητής Ιατρικής και Νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, καθηγητής μάθησης στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, γνωστικός και αναπτυξιακός ψυχολόγος. Ο Γκάρντνερ διατύπωσε αυτή τη θεωρία ύστερα από έρευνες που διεξήγαγε πάνω στη γνωστική ψυχολογία, ψυχομετρία, νευρολογία, φυσιολογία και ανθρωπολογία. Η σημαντικότερη επιτυχία του συνίσταται στο ότι διαφοροποιείται από τις παραδοσιακές αντιλήψεις της νοημοσύνης και τα ψυχομετρικά τεστ που ποσοτικοποιούν τη νοημοσύνη προτείνοντας ποιοτικές προσεγγίσεις.[7]

Χάουαρντ Γκάρντνερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Howard Gardner (Αγγλικά)
Γέννηση11  Ιουλίου 1943[1][2]
Σκράντον
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[3][4]
ΣπουδέςΚολέγιο Χάρβαρντ (έως 1965)
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (έως 1971)
Wyoming Seminary
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταψυχολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Πανεπιστήμιο της Βοστώνης[5]
Αξιοσημείωτο έργοΘεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης
Επηρεάστηκε απόΖαν Πιαζέ
Οικογένεια
ΣύζυγοςEllen Winner
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ (2000)[6]
βραβείο ΜακΆρθουρ
Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για τις κοινωνικές επιστήμες (2011)
Grawemeyer Award (1990)
Ιστότοπος
howardgardner.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Παιδική ηλικία-Σπουδές Επεξεργασία

Ο Γκάρντνερ γεννήθηκε στο Σκράντον της Πενσυλβάνιας στις 11 Ιουλίου 1943 από γονείς πρόσφυγες που έφθασαν στις ΗΠΑ από τη ναζιστική Γερμανία. Σε μικρή ηλικία ήταν άριστος πιανίστας και σκεφτόταν να κάνει καριέρα στη μουσική. Οι γονείς του ήθελαν να φοιτήσει σε ακαδημία της Μασαχουσέτης ωστόσο αυτός προτίμησε να φοιτήσει σε προπαρασκευαστικό σχολείο της Πενσυλβάνιας. Το 1961 ξεκινάει ιστορικές σπουδές στο Χάρβαρντ. Η γνωριμία του όμως με τον ψυχολόγο Έρικ Έρικσον και η καταλυτική επιρροή που αυτός άσκησε πάνω του τον οδήγησαν να σπουδάσει κοινωνικές σχέσεις, ένα αντικείμενο που περιελάμβανε ψυχολογία, ανθρωπολογία και κοινωνιολογία. Αποφοιτά το 1965 και μετά από ένα χρόνο σπουδάζει φιλοσοφία και κοινωνιολογία στην Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου. [8]

Το 1967, ο Γκάρντνερ έγινε μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Project Zero, ένα ερευνητικό κέντρο για τη γνωστική ανάπτυξη της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. [9] Κατά τη διάρκεια του προγράμματος αυτού μελετώντας άτομα που υπέφεραν από κάποιο είδος εγκεφαλικής βλάβης διαπίστωσε ότι κάθε νοημοσύνη εδράζει σε διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου και σε περίπτωση βλάβης, οι υπόλοιπες νοημοσύνες ενδέχεται να μείνουν ανεπηρέαστες. Για παράδειγμα, κάποιος που έχει χάσει την ικανότητα να διαβάζει λέξεις μπορεί ωστόσο να διαβάζει αριθμούς. Οι έρευνες αυτές τον οδήγησαν να γράψει το βιβλίο Ο κατεστραμμένος νους το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ο πρόδρομος της θεωρίας της πολλαπλής νοημοσύνης. Το 1979, ο Γκάρντνερ έλαβε μια μεγάλη χρηματοδότηση από το ίδρυμα Bernard Van Leer στη Δανία, προκειμένου ένα υλοποιήσει ένα πρότζεκτ πάνω στο Ανθρώπινο Δυναμικό. ΄Υστερα από 4 χρόνια έρευνας διατύπωσε τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης το 1984 στο πρώτο του βιβλίο Τα πλαίσια του νου. Από το 1972 έως το 2000 ήταν διευθυντής του Project Zero. Από το 1995 εργάζεται στο Πρόγραμμα GoodWork Project το οποίο μελετάει τις εμπειρίες διαφόρων ατόμων από διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς.[10] Το ερευνητικό αυτό πρόγραμμα ενέπνευσε το βιβλίο του Ηγετικές Προσωπικότητες: Μια ανατομία της Ηγεσίας. Ο Γκάρντνερ μελέτησε επίσης και το θέμα της δημιουργικότητας. Το 1982 δημοσιεύσε το βιβλίο Η Τέχνη, ο Νους και ο Εγκέφαλος: μια Γνωστική Προσέγγιση της Δημιουργικότητας, το 1993 το βιβλίο Δημιουργώντας Μυαλά και το 1994 το βιβλίο Αλλάζοντας τον κόσμο: Ένα πλαίσιο για τη μελέτη της δημιουργικότητας. Το 2000 ο Γκάρντνερ μαζί με τους συναδέλφους του ίδρυσαν το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Νους, Εγκέφαλος και Εκπαίδευση». Το εν λόγω προγράμμα θεωρήθηκε πολύ πρωτοποριακό και πολλά πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο έχουν αναπτύξει παρόμοια μεταπτυχιακά. Στο πρόσφατο βιβλίο του Πέντε Μυαλά για το Μέλλον αναλύει πέντε γνωστικές ικανότητες που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους όσοι ασχολούνται με την εκπαιδευτική πολιτική. Ο Γκάρντνερ έχει γράψει 30 βιβλία και πάνω από 500 άρθρα. Έχει τιμηθεί με περισσότερα από 20 διεθνή βραβεία. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 100 διανοούμενους του κόσμου. Πολλοί ερευνητές και εκπαιδευτικοί από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο έχουν εφαρμόσει και εμπλουτίσει την θεωρία του. [11]

Έννοια της νοημοσύνης Επεξεργασία

Ο Γκάρντνερ επαναπροσδιορίζει και διευρύνει την έννοια της νοημοσύνης. Η νοημοσύνη, δεν είναι μία μοναδική και ενιαία οντότητα, αλλά αποτελείται από ξεχωριστές και ανεξάρτητες μονάδες. Κάθε άτομο έχει ένα συνδυασμό των εννέα ή και περισσοτέρων ειδών νοημοσύνης και μπορεί να τις αναπτύξει σε επαρκές επίπεδο. [12] Η νοημοσύνη αποτελεί ένα πολυδιάστατο χαρακτηριστικό, το οποίο συνδέεται με ψυχοσωματικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. [13] Είναι η βιοψυχολογική ικανότητα να επεξεργαζόμαστε πληροφορίες τις οποίες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε ένα πολιτισμικό χώρο ώστε να λυθούν προβλήματα ή να δημιουργηθούν προϊόντα τα οποία έχουν αξία σε μια κουλτούρα. [14]

Ο Γκάρντνερ υποστηρίζει ότι το άτομο διαμορφώνει το μοναδικό γνωστικό προφίλ του χάρη στην ύπαρξη των πολλαπλών τύπων ευφυΐας. Αρχικά, ο Γκάρντνερ είχε ξεχωρίσει επτά είδη νοημοσύνης: γλωσσική-λεκτική, λογική-μαθηματική, οπτική-χωρική, σωματική-κιναισθητική, μουσική-ρυθμική, ενδοπροσωπική, διαπροσωπική. Σε επόμενα βιβλία του πρόσθεσε άλλες δύο φτάνοντας τις εννέα, την φυσιογνωστική, και την υπαρξιακή-φιλοσοφική. [15] Ο Γκάρντνερ κατακρίνει τα εκπαιδευτικά συστήματα που διαχρονικά δίνουν έμφαση μόνο στην γλωσσικές και λογικομαθηματικές δεξιότητες οι οποίες ενεργοποιούν μόνο το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου και δεν ευνοείται έτσι η ανάπτυξη άλλων δυνατοτήτων και ιδιαίτερων κλίσεων των μαθητών. Σύμφωνα με τον Γκάρντνερ η προσωπική και εξατομικευμένη μάθηση είναι η καλύτερη, διότι, κάθε παιδί μαθαίνει με το δικό του ρυθμό και τις δικές του δυνατότητες. Για τον Γκάρντνερ ο σκοπός του σχολείου θα έπρεπε να είναι να αναπτύσσει όλους τους τύπους νοημοσύνης και να βοηθήσει έτσι τον κόσμο να φτάσει στο ζενίθ των δυνατοτήτων του και να ανακαλύψει τα πραγματικά του ταλέντα. [16]

Έργα Επεξεργασία

  • Five Minds for the Future. Boston: Harvard Business School Press.2007. Translated into Arabic, Korean, Italian, Japanese, Danish, Chinese (CC), Chinese (SC), Norwegian, Portuguese, Polish, Russian, Spanish, Swedish, Turkish, Romanian, French, Indonesian, and Thai.
  • The development and education of the mind: The collected works of Howard Gardner. London: Routledge. 2006. Translated into Italian, Spanish.
  • Multiple Intelligences: New Horizons. New York: Basic Books, 2006. Translated into: Romanian, Chinese.
  • Howard Gardner under fire. In Jeffrey Schaler (Ed.). Illinois: Open Court Publishing, 2006.
  • Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. Ed. New York: Basic Books 2004.
  • Changing Minds: The Art and Science of Changing our Own and Other People's Minds. Boston: Harvard Business School Press. 2004.
  • The Unschooled Mind. Second Edition. New York: Basic Books. 2004.
  • Good Work: When Excellence and Ethics Meet. New York: Basic Books. 2001.
  • The Disciplined Mind, New York: Penguin. 2000.
  • Intelligence Reframed. New York: Basic Books. 1999
  • Mindy L. Kornhaber, Warren K. Wake. Intelligence: Multiple Perspectives. NY: Harcourt. Brace. 1996.
  • Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Basic Book. 1993
  • Intelligence in Seven Steps. From: Creating the Future: Perspectives on Educational Change. Dee Dickinson, Ed. Aston Clinton, Bucks, UK: Accelerated Learning Systems. 1991
  • Art,Education and Human Development. Los Angeles: The Getty Center for Education in the Arts. 1990
  • To Open Minds. Chinese Clues to the Dilemma of Contemporary Education. NY: Basic Books. 1989.
  • Gardner, Howard. The Mind's New Science. NY: Basic Books. 1985.
  • Art, Mind and Brain. NY. Basic Books. 1982
  • Gardner, H. Artful Scribbles: The Significance of Children's Drawings. NY: Basic Books. 1980
  • The Arts and Human Development. NY: Wiley. 1973

Συλλογικές δημοσιεύσεις Επεξεργασία

  • Young People, Ethics, and the New Digital Media: A synthesis from the GoodPlay Project, avec James, C., Davis, K., Flores, A., Francis, J., Pettingill, L., Rundle, M., Gardner, H. Cambridge, MA: The MIT Press,2009
  • Making good: How young people cope with moral dilemmas at work. avec Fischman, W., Solomon, B., Greenspan, D., Gardner, H. Cambridge : Harvard University Press. Translated into Spanish, Korean, and Chinese, 2004
  • Good Work: When excellence and ethics meet. avec Gardner, H., Csikszentmihalyi, M. and Damon, W. New York: Basic Books, (2001), Paperback edition with Afterword (2002), Translated into Korean, Spanish, German, Portuguese, Swedish, Chinese, Romanian, and Hungarian. Selected as one of ten most important books in Hong Kong (2003), Chosen as a Book of Distinction by the Templeton Foundation

Σχετική ξενόγλωσση βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Armstrong T. Sept façons d’être plus intelligent, J’ai Lu (Bien-être).1993
  • Belleau J. Les intelligences multiples (fascicule de l’élève), Québec, Septembre éditeur.2003
  • Campell B. Les intelligences multiples, Guide pratique, Montréal, Chenelière/McGraw-Hill. 1999
  • Campell B. Campell L. Dickinson D., Sirois G. Les intelligences multiples au coeur de l'enseignement et de l'apprentissage, Montréal, Éditions de la Chenelière. 2006
  • Hoerr T. Intégrer les intelligences multiples dans votre école, Montréal, Chenelière/McGraw-Hill. 2002
  • Hourst B. Au bon plaisir d’apprendre, Paris, InterEditions. 2002
  • Hourst B. Plan D. Management et intelligences multiples, Paris, éd. Dunod. 2008

Ελληνική βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Γκάρντνερ, Χ. Frames of mind, Η θεωρία των πολλαπλών τύπων νοημοσύνης. Μαραθιάς. 2010
  • Γκάρντνερ, Χ. Μπορείτε να αλλάξετε των άλλων και τη δική σας. Κριτική. 2006
  • Γκάρντνερ, Χ. Ηγετικές Προσωπικότητες: Μια ανατομία της Ηγεσίας. Singular. 1997
  • Γκάρντνερ, Χ. Πώς Το Παιδί Αντιλαμβάνεται Τον Κόσμο, Ατραπός.1995
  • Μόττη-Στεφανίδη, Φ. Αξιολόγηση Της Νοημοσύνης Παιδιών Σχολικής Ηλικίας Και Εφήβων, Ελληνικά Γράμματα. Αθήνα.1999
  • Schiller, P. & Phipps, P. Δραστηριότητες Για Την Υποστήριξη Των Πολλαπλών Τύπων Νοημοσύνης Στο Νηπιαγωγείο, Σαββάλας, Αθήνα. 2002, 2003

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w66b4q8x. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Howard-Gardner. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12096277w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ CONOR.SI. 21451619.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  6. ↑ howard-gardner.
  7. ↑ Hourst, Bruno (2006). A l'école des intelligences multiples. Paris: Hachette education. 
  8. ↑ Winner, Ellen. «The History of Howard Gardner» (PDF). 
  9. ↑ «Project zero». 
  10. ↑ «GoodWork Project». 
  11. ↑ «Howard Gardner». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2016. 
  12. ↑ Gardner, Howard (1993). Frames of mind: The Theory of Multiple Intelligences. Basic Books. 
  13. ↑ Belleau, Jacques. «Les formes de l'intelligence» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιουλίου 2017. 
  14. ↑ Gardner, Howard (1996). Les intelligences multiples. Pour changer l’école : la prise en compte des différentes formes de l’intelligence. Paris: Retz. σελ. 55. 
  15. ↑ Armstrong, Thomas (1999). Les intelligences multiples dans votre classe. Montréal, Chenelière/McGraw-Hill. 
  16. ↑ Gardner, Howard (1996). L’intelligence et l’école. La pensée de l’enfant et les visées de l’enseignement. Paris: Retz. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χάουαρντ_Γκάρντνερ&oldid=10356631"