Χέρλινγκ
Το χέρλινγκ[1] (αγγλικά: Hurling, ιρλανδικά: Iománaíocht, Iomáint) είναι ένα υπαίθριο ομαδικό παιχνίδι, αρχαίας γαελικής και ιρλανδικής καταγωγής, με διοικητική αρχή τη Γαελική Αθλητική Ομοσπονδία (GAA). Το άθλημα έχει προϊστορική προέλευση καθώς παίζεται για πάνω από 3.000 χρόνια,[2][3] ενώ θεωρείται ότι είναι το ταχύτερο γηπεδικό άθλημα στον κόσμο.[2][4] Ως ένα από τα γηγενεί γαελικά παιχνίδια της Ιρλανδίας, μοιράζεται μια σειρά από χαρακτηριστικά με το ιρλανδικό ποδόσφαιρο, όπως το γήπεδο και τα τέρματα, τον αριθμό των παικτών και πολλές ορολογίες. Υπάρχει ένα παρόμοιο παιχνίδι για τις γυναίκες που ονομάζεται καμόγκι (αγγλικά: camogie, ιρλανδικά: camógaíocht) και έχει επίσης κοινή γαελική ρίζα με το άθλημα του σίντι (αγγλικά: shinty, σκωτικά γαελικά: camanachd, iomain), το οποίο παίζεται κυρίως στη Σκωτία.
.jpg) National Hurling League 2009 | |
| Ύψιστη διοικητική αρχή | Γαελική Αθλητική Ομοσπονδία |
|---|---|
| Χαρακτηριστικά | |
| Επαφή | Ναι |
| Μέλη ομάδας | 15 κάθε ομάδα |
| Μικτών φύλων | Καμόγκι είναι η γυναικεία εκδοχή |
| Κατηγοριοποίηση | Ομαδικά αθλήματα, Αθλήματα με μπάλα |
| Εξοπλισμός | Σλιόταρ (μπάλα) Χέρλι / κάμαν (ραβδί) Κράνος |
| Παρουσία | |
| Ολυμπιακό άθλημα | Στο παρελθόν |
Στόχος του παιχνιδιού είναι, οι παίκτες με τη χρήση ενός ξύλινου ραβδιού που ονομάζεται χέρλι (αγγλικά: hurley) ή κάμαν (ιρλανδικά: camán, προφέρεται: [kæmən] ή προφέρεται: [kəmɔːn]) για να χτυπήσει μια μικρή μπάλα που λέγεται σλιόταρ (ιρλανδικά: sliotar, προφέρεται: [ˈʃlɪtər] μεταξύ των κάθετων δοκαριών των αντιπάλων, είτε πάνω από την οριζόντια δοκό για να κέρδισει η ομάδα του ένα πόντο, ή κάτω από την οριζόντια δοκό, μέσα στα δίχτυα, στο χώρο που φυλάσσεται από έναν τερματοφύλακα, για να πετύχει ένα γκολ, το οποίο ισοδυναμεί με τρεις πόντους. Η σλιόταρ μπορεί κρατηθεί στα χέρια και να μεταφερθεί για όχι περισσότερα από τέσσερα βήματα, χτυπώντας τη εν συνεχεία στον αέρα, ή χτυπώντας τη στο έδαφος με το χέρλι. Μπορεί να χτυπηθεί ή να πλασαριστεί με ανοιχτό το χέρι (πάσα με το χέρι) για πάσα σε μικρή απόσταση. Ένας παίκτης που θέλει να μεταφέρει την μπάλα για περισσότερα από τέσσερα βήματα, πρέπει να εξισορροπήσει τη σλιόταρ στην άκρη του ραβδιού και η μπάλα μπορεί να μετατωπιστεί μόνο δύο φορές, ενώ είναι στην κατοχή του.
Υπό την προϋπόθεση ότι ένας παίκτης έχει τουλάχιστον ένα πόδι στο έδαφος, μπορεί να απωθήσει τον αντίπαλο (α) που έχει στην κατοχή του την μπάλα, ή (β) που παίζει την μπάλα, ή (γ), όταν και οι δύο παίκτες κινούνται προς την κατεύθυνση της μπάλας για να τη θέσουν υπό την κατοχή τους. Επίσης οι παίκτες φορούν μία προστατευτική επένδυση. Ένα πλαστικό κράνος με προστατευτικό δίχτυ στο πρόσωπο είναι υποχρεωτικό για όλες τις ηλικιακές ομάδες, από το 2010. Το παιχνίδι έχει περιγραφεί ως «ένα προπύργιο της ταπεινότητας», με τα ονόματα των παικτών να απουσιάζουν από τις φανέλες και τον αριθμό του παίκτη να αποφασίζεται με βάση τη θέση του στο γήπεδο.[2]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Σέιν Λονγκ: Από το χέρλινγκ στο ποδόσφαιρο sport24.gr
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Cramer, Ben. "Pitch Man". Forbes. 23 April 2007.
- ↑ "Hurling". Encyclopædia Britannica. Retrieved on 2015-10-12.
- ↑ Laurence Baker, Emily (1999-07-25). «WHAT'S DOING IN; Dublin». The New York Times. http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C07E7D9113FF936A15754C0A96F958260. Ανακτήθηκε στις 2008-05-03.