Χασιδισμός

Ο Χασιδισμός είναι υποκατηγορία των Υπερορθόδοξων Εβραίων που αναπτύχθηκε στην περιοχή της δυτικής Ουκρανίας κατά τον 18ο αιώνα και εξαπλώθηκε γρήγορα στην υπόλοιπη Ανατολική Ευρώπη. Σήμερα, οι περισσότεροι ακόλουθοι του θρησκευτικού ρεύματος ζουν στο Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Μία γιορτή Τις στην Ιερουσαλήμ, 2009

Πατέρας της θρησκείας θεωρείται ο Ισραέλ Μπεν Ελιέζερ, γνωστός και ως Μπααλ Σεμ Τοβ, δηλαδή Δάσκαλος του Καλού Ονόματος, του ονόματος του Θεού. Ο Χασιδισμός χαρακτηρίζεται από τον θρησκευτικό και κοινωνικό συντηρητισμό αλλά και την κοινωνική απομόνωση. Τα μέλη του ακολουθούν πιστά το δόγμα και του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού αλλά και τις παραδόσεις των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης, εκ των οποίων αρκετές πλέον συσχετίζονται σχεδόν αποκλειστικά με τους Χασιδιστές.

Οι ιδέες του Χασιδισμού πηγάζουν αρκετά από την Λουριανική Καμπάλα, μία σχολή της Καμπάλα που έχει πάρει το όνομα της από τον ραβίνο που την ανέπτυξε, Ισάακ Λούρια. Αυτές επικεντρώνονται στην έμφυτη ύπαρξη του Θεού στον κόσμο, την ανάγκη ο πιστός να είναι ένα με τον Θεό, την ευλάβεια στην θρησκευτική άσκηση και την σημασία στην πνευματική διάσταση της καθημερινότητας.

Οι Χασίμιδες ή Χασιμιστές μιλούν μεταξύ τους Γίντις, ένα κράμα Γερμανικής και Εβραϊκής γλώσσας. Η κοινωνία τους είναι διαχωρισμένη σε ανεξάρτητες σέκτες γνωστές και ως δυναστείες. Κάθε δυναστεία έχει και τον ηγέτη του, τον λεγόμενο Ρέμπε. Σεβασμός και υποταγή στον Ρέμπε είναι μεγάλης σημασίας καθώς αυτός θεωρείται πνευματική αυθεντία με την οποία ο πιστός πρέπει να έχει κοντινή σχέση για να έρθει πιο κοντά στον Θεό.

Το 2016 υπήρχαν πάνω από 130.000 νοικοκυριά Χασιδιστών παγκοσμίως, συγκεντρώνοντας περίπου το 5% του συνολικού Εβραϊκού πληθυσμού.