Χρήστος Αβραμίδης
Ο Χρήστος Αβραμίδης (Τίκφες, 1892 - Αθήνα, Απρίλιος 1986) ήταν Έλληνας πολιτικός και στρατιωτικός.
| Χρήστος Αβραμίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1892 Τίκφες |
| Θάνατος | 1986 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου και Δημοκρατική Ένωσις |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Κιλκίς) Υπουργός Βορείου Ελλάδος |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Χρήστος Αβραμίδης γεννήθηκε το 1892 στις Τίκφες της Μακεδονίας (σήμερα στη Βόρεια Μακεδονία). Κατάγονταν από οικογένεια Μακεδονομάχων. Μέλος της οικογένειας ήταν ο Πέτρος Αβραμίδης, οπλαρχηγός της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878[1], ενώ θείος του ήταν ο οπλαρχηγός Ιωάννης Ραδιναλής. Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αναδείχτηκε σε ανώτατο στρατιωτικό. Το 1916 ενώ υπηρετούσε με το βαθμό του λοχαγού στη Θεσσαλονίκη, έλαβε μέρος στο Κίνημα Εθνικής Αμύνης[2]. Το 1944, μετά τη Συμφωνία της Καζέρτας και τη νέα Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου που σχηματίστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή του ΚΚΕ, ορίστηκε ως στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης, ο Παυσανίας Κατσώτας, ενώ Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος, ορίστηκε ο Γεώργιος Μόδης. Στις 25 Οκτωβρίου, με την παραίτηση του Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου από στρατιωτικό Διοικητή Αττικής και την αντικατάστασή του από τον Παυσανία Κατσώτα, δημιουργήθηκε στρατιωτική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος και προτάθηκε από το Γεώργιο Μόδη στον Γεώργιο Παπανδρέου, ο στρατηγός Χρήστος Αβραμίδης να αναλάβει Στρατιωτικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Ο Χρήστος Αβραμίδης ανέλαβε τη θέση, μέσα σε μια χαώδη κατάσταση, λόγω συνεχών εμφύλιων διενέξεων.[3][4] Μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, πολιτεύτηκε με την Ένωση Κέντρου και εκλέχτηκε (1956 με τη Δημοκρατική Ένωση (Κόμμα Φιλελευθέρων) και 1964 με την Ένωση Κέντρου)[5]βουλευτής Κιλκίς (όπου είχε προσφύγει η οικογένειά του από τις Τίκφες μετά το 1913 και την κατάληψη της περιοχής από τους Σέρβους). Αποστάτησε από την Ένωση Κέντρου το 1965 και συμμετείχε στην Κυβέρνηση Αθανασιάδη - Νόβα, ως υπουργός Βορείου Ελλάδος[6][7][8]. Στη συνέχεια αποχώρησε από την πολιτική. Πέθανε όντας Αντιστράτηγος ε.α. και κηδεύτηκε στις 17 Απριλίου 1986 από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Πρώτου Νεκροταφείου, στην Αθήνα.
Γιος του ήταν ο επίσης πολιτικός Αλέξανδρος Αβραμίδης[9].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος, Ο βόρειος ελληνισμός κατά την πρώιμη φάση του μακεδονικού αγώνα 1878-1894, Εκδόσεις Σταμούλη, 2004, σελ. 23
- ↑ [Γενικό Επιτελείο Στρατού / Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού: Ο Ελληνικός Στρατός κατά τον Πρώτον Παγκόσμιον Πόλεμον, Το επαναστατικό κίνημα Θεσσαλονίκης]
- ↑ Εφημερίδα Πυροβολητής, Ιούλιος, Αύγουστος & Σεπτέμβριος 2006, σελ. 16
- ↑ Οι Μακεδονομάχοι Αδελφοί Δογιάμα, Κωνσταντίνος Δογιάμας, Εκδόσεις: University Studio Press, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, σελ. 14
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 51, αρ. 4).(pdf)
- ↑ «Παρασκευή & 13, Τα δύο τελευταία εικοσιτετράωρα, Λάζαρου Λασκαρίδη, 16 Ιουλίου 2007». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2011.
- ↑ Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο, Τεκμήριο D3247
- ↑ Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, Κυβέρνησις Νόβα - Αθανασιάδη
- ↑ «Ειδήσεις.gr, Η ενημερωτική πύλη του Κιλκίς, Εκτός κυβέρνησης το Κιλκίς, 11 Οκτωβρίου 2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2011.