Χριστόφορος Πισσαρίδης

Ελληνοκύπριος οικονομολόγος

Ο Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης (Λευκωσία, 20 Φεβρουαρίου 1948) είναι Ελληνοκύπριος οικονομολόγος. Τιμήθηκε το 2010 με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών, μαζί με τους Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν και Πίτερ Ντάιαμοντ, για τη συνεισφορά του στη θεωρία της αναζήτησης τριβών και στη μακροοικονομία[5]. Κατείχε την Έδρα Norman Sosnow στα Οικονομικά στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου.

Χριστόφορος Πισσαρίδης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Χριστόφορος Αντωνίου Πισσαρίδης boit (Ελληνικά)
Γέννηση20  Φεβρουαρίου 1948[1][2]
Λευκωσία[3][4]
ΥπηκοότηταΗνωμένο Βασίλειο και Κύπρος
ΣπουδέςΣχολή Οικονομικών του Λονδίνου, Πανεπιστήμιο του Έσσεξ και Παγκύπριο Γυμνάσιο
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών (2010), Global Economy Prize (2015), IZA Prize in Labor Economics (2005), Εταίρος της Οικονομετρικής Εταιρείας (1997), Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας, honorary doctor of the Université du Québec à Montréal, επίτιμος διδάκτωρ του Εθνικού Πανεπιστημίου του Σαν Μάρκος και επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κύπρου (2009)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΟικονομική της Εργασίας
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Ιδιότηταοικονομολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός
Διδακτορικός καθηγητήςMichio Morishima και Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν
Ακαδημαϊκός τίτλοςδιδάκτωρ φιλοσοφίας

Ο Πισσαρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ, όπου πήρε το πτυχίο του το 1970 και τον επόμενο χρόνο το μεταπτυχιακό του. Ακολούθως γράφτηκε στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του, το 1973, υπό την επίβλεψη του μαθηματικού οικονομολόγου Μίτσιο Μορισίμα.

Ο Sir Χριστόφορος Πισσαρίδης είναι Regius Professor στο London School of Economics, καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Οικονομίας της Κύπρου. Ειδικεύεται στα οικονομικά των αγορών εργασίας, στη μακροοικονομική πολιτική, στην οικονομική ανάπτυξη και στις διαρθρωτικές αλλαγές. Του απονεμήθηκε Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών, από κοινού με τους Dale Mortensen του πανεπιστημίου Northwestern και του Peter Diamond του MIT, για το έργο του στην ανάλυση των αγορών με τριβές. Προηγουμένως, το 2005, ήταν ο πρώτος οικονομολόγος εκτός των ΗΠΑ που κέρδισε (μαζί με τον Dale Mortensen) το διεθνούς κύρους βραβείο του Ινστιτούτου για τη Μελέτη της Εργασίας (ΙΖΑ) στα Οικονομικά της Εργασίας. Έχει γράψει εκτενώς σε επιστημονικά περιοδικά και στον Τύπο, ενώ το βιβλίο του «Equilibrium Unemployment Theory» αποτελεί σημείο αναφοράς στα οικονομικά της ανεργίας και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Συχνά παραθέτει τις απόψεις του στον Τύπο για θέματα που αφορούν την Ευρωζώνη και το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Είναι εκλεγμένο μέλος του Econometric Society, της Βρετανικής Ακαδημίας, της Ακαδημίας Αθηνών, της Ακαδημίας της Ευρώπης και αρκετών άλλων επιστημονικών συλλόγων, ενώ επίσης, είναι ισόβιο επίτιμο μέλος του American Economic Association. Το 2011 του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Μακαρίου Γ’, η μεγαλύτερη τιμητική διάκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έγινε ιππότης του βρετανικού στέμματος το 2013.[6]

Κατείχε την έδρα οικονομικών Norman Sosnow του Τμήματος Οικονομικών και διευθύνει το ερευνητικό πρόγραμμα στην Μακροοικονομία στο Κέντρο Οικονομικής Απόδοσης της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου, όπου εργάζεται από το 1976.

Στις 5 Νοεμβρίου 2015 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην προκηρυχθείσα έδρα «Οικονομικές Επιστήμες-Ανάπτυξη και Απασχόληση» στην τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών.[7]

Παραπομπές Επεξεργασία