1837 Οζίτα

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών


Η Οζίτα (Osita) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,9. Ανακαλύφθηκε το 1971 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζ. Γκίμπσον, που παρατηρούσε από το Ελ Λεονθίτο της Αργεντινής, και πήρε το όνομά της από την ισπανική λέξη για την αρκούδα.

1837 Οζίτα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Τζ. Γκίμπσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 16 Αυγούστου 1971
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1971 QZ1 , 1962 XQ
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,086
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,206 AU (330,0 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,016 AU (301,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,396 AU (358,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1196,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,846 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

280,99 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 315,36 °
Μέση ανωμαλία (M): 211,82 °

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά της Οζίτα είναι άγνωστα. Η Οζίτα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 3 ώρες 49 λεπτά και 7,0 δευτερόλεπτα, μία μάλλον γρήγορη περιστροφή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία