23ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης

Το 23ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (Μόσχα, 29 Μαρτίου - 8 Απριλίου 1966), έγινε με 6.000 αντιπροσώπους και είχε ως στόχο τη «[β]ελτίωση στη λειτουργία των σοβιέτ [που] πρέπει να γίνεται στη βάση του παραπέρα [εκ]δημοκρατισμού τους. Πρέπει να ανέβει πιο υψηλά η σημασία των συνόδων των σοβιέτ των βουλευτών των εργαζομένων, να παρασχεθεί στα τοπικά σοβιέτ μεγαλύτερη αυτοτέλεια στη λύση των οικονομικών, των δημοσιονομικών ζητημάτων και των ζητημάτων γης, στην καθοδήγηση των επιχειρήσεων της τοπικής βιομηχανίας, της βιοτικής και της κοινωνικής - πολιτιστικής εξυπηρέτησης του πληθυσμού …».[1]

Οι εργασίες έγιναν χωρίς την παρουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, και της Αλβανίας με τα οποία υπήρξε ρήξη. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δεν αποδέχθηκε την πρόκληση και έστειλε επιστολή αναφέροντας ότι «η χώρα που γέννησε τον λενινισμό είναι σήμερα το κέντρο του παγκόσμιου ρεβιζιονισμού».[εκκρεμεί παραπομπή]

Μίλησε ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ, για τον οποίο θεωρήθηκε ότι ενίσχυσε τη θέση του και τον συγκεντρωτισμό στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης και το κράτος. Επανέφερε τη θέση του Γενικού Γραμματέα (αντικατέστησε το λιγότερο ισχυρό αξίωμα του Πρώτου Γραμματέα) και το Πολιτικού Γραφείου (αντικατέστησε το Προεδρείο της Κεντρικής Επιτροπής).

Στο Πολίτμπιρο επανεκλέχθηκαν τα στελέχη της προηγούμενης ηγεσίας (όπως οι Νικολάι Ποντγκόρνι, Αλεξέι Κοσίγκιν, Μιχαήλ Σουσλόφ και ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ), με εξαίρεση τον Αναστάς Μικογιάν («για λόγους υγείας»)[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Από την «Έκθεση δράσης της ΚΕ του ΚΚΣΕ στο 23ο Συνέδριο του Κόμματος» του Λ. Μπρέζνιεφ, όπως παρατίθεται στο: Κύριλλος Παπασταύρος. «Μερικά ζητήματα για το σοσιαλιστικό εποικοδόμημα στην εμπειρία της ΕΣΣΔ». Κομμουνιστική Επιθεώρηση (6/2007). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-03-12. https://web.archive.org/web/20140312225849/http://www.komep.gr/2007-teyxos-6/merika-zhthmata-gia-to-sosialistiko-epoikodomhma-sthn-empeiria-ths-essd#_ftn54. Ανακτήθηκε στις 2018-12-29. 
  2. «Ο Μπρέζνιεφ ενισχύει τη θέση του», Ιστορικό Λεύκωμα 1966, Αθήνα: Η Καθημερινή, 1997, σελ. 116.