719 Αλβέρτος

719 Αλβέρτος
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Γιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης	3 Οκτωβρίου 1911
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1911 MT
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 14 Μαΐου 2008 (Ι.Η. (JD) 2454600,5)
Αφήλιο	4,080 AU (610,4 εκατομ. km)
Περιήλιο	1,1763 AU (175,97 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,6283 AU (393,2 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,5524
Περίοδος περιφοράς	1556,0
Μέση ανωμαλία	205,296°
Κλίση	11,5552°
Ω	184,06°
Όρισμα περιηλίου	= 155,78°
Απόλυτο μέγεθος (H)	15,59

Ο Αλβέρτος (Albert) είναι ένας μικρός αστεροειδής που περιφέρεται γύρω από τον `Ηλιο εσωτερικά από και μέσα στην Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 15,43 ή 15,8. Η πολύ έκκεντρη τροχιά του τέμνει την τροχιά του πλανήτη `Αρη, αλλά όχι την τροχιά της Γης: ανήκει στην ομάδα των αστεροειδών Αμόρ. Το πιο πρόσφατο περιήλιό του σημειώθηκε στις 13 Μαρτίου 2010, στις 21:58 ώρα Ελλάδας.

Ανακάλυψη Επεξεργασία

Ο Αλβέρτος ανακαλύφθηκε το 1911 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από το Αυτοκρατορικό Αστεροσκοπείο της Βιέννης, και πήρε το όνομά του από τον τραπεζίτη Άλμπερτ Σάλομον φον Ρότσιλντ, μεγάλο ευεργέτη του αστεροσκοπείου, ο οποίος είχε πεθάνει μερικούς μήνες νωρίτερα. Εξαιτίας ανακριβειών στον υπολογισμό της τροχιάς του, ο Αλβέρτος χάθηκε στη συνέχεια και βρέθηκε και πάλι μόλις το έτος 2000, από τον Τζεφ Λάρσεν με στοιχεία από το πρόγραμμα Σπέισγουοτς. Τότε πήρε το προσωρινό όνομα (τα διακριτικά) 2000 JW₈. Μετέπειτα έρευνα έδειξε ότι το επίπεδο της τροχιάς του ταίριαζε με αυτό του τελευταίου «χαμένου» αστεροειδή και ταυτίσθηκε με επιτυχία με αυτόν. Χρησιμοποιώντας τα νέα παρατηρησιακά δεδομένα, η περίοδος περιφοράς του προσδιορίσθηκε στα 4,28 γήινα έτη αντί των 4,1 ετών που είχαν υπολογισθεί το 1911: αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος για τον οποίο ο αστεροειδής είχε χαθεί.

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Τα περισσότερα που γνωρίζουμε για τον Αλβέρτο προέρχονται από παρατηρήσεις που έγιναν μετά την ανεύρεσή του το 2000. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, ο Αλβέρτος πέρασε σχετικώς κοντά από τη Γη, επιτρέποντας μία σειρά παρατηρήσεών του από διαφορετικές γωνίες φάσεως. Τότε βρέθηκε ότι ο Αλβέρτος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 5 ώρες και 48 λεπτά. Η μέση διάμετρος του Αλβέρτου εκτιμάται σε 2,4 ή 2,8 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης, από παρατήρηση με το μεγάλο τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου του Πάλομαρ τον Οκτώβριο 2001), ενώ το άλβεδό του είναι 0,12 ως 0,15. Η μάζα του Αλβέρτου εκτιμάται 14 δισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Για τη μάζα αυτή η ταχύτητα διαφυγής από την επιφάνειά του είναι 1,3 m/sec ή 4,7 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή η ταχύτητα βαδίσματος ενός ανθρώπου, ενώ η επιτάχυνση της βαρύτητάς του στον ισημερινό είναι 14.000 φορές μικρότερη από την αντίστοιχη γήινη.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ ^1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000719. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.
↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000719. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα 719 Albert στο Wikimedia Commons
Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

[1a631c885c014a088c62bb91073b7f3425fa3722-1] 1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000719. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.

[1c99d2dac619cafb2cb94f04582c748a2067b787-2] JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000719. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2023.

[2]