Βικιπαίδεια

Dark Souls

βιντεοπαιχνίδι του 2011

Το Dark Souls (ιαπωνικά: ダークソウル, Χέπμπορν: Dāku Sōru) είναι βιντεοπαιχνίδι δράσης ρόλων που αναπτύχθηκε από τη FromSoftware και εκδόθηκε από τη Bandai Games για τα PlayStation 3, Xbox 360, και Microsoft Windows. Είναι πνευματικός διάδοχος του Demon's Souls της FromSoftware, και δεύτερη προσθήκη στη σειρά Souls. Η ανάπτυξη του Dark Souls ξεκίνησε με τον τίτλο Project Dark.[1][2] Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία το Σεπτέμβριο του 2011, και παγκοσμίως από τη Namco Bandai Games ένα μήνα αργότερα. Τον Αύγουστο του 2012, κυκλοφόρησε η εκδοχή του Dark Souls για τον προσωπικό υπολογιστή, περιέχοντας επιπρόσθετο περιεχόμενο, υπό τον τίτλο Prepare to Die. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, το περιεχόμενο έγινε διαθέσιμο για κατέβασμα και για τις κονσόλες, υπό τον τίτλο Artorias of the Abyss.[3]

Dark Souls
ΔημιουργόςFromSoftware
ΕκδότηςNamco Bandai Games America Inc. και FromSoftware
ΠλατφόρμαXbox 360, PlayStation 3, Microsoft Windows και Playstation 4
Ημ/νία κυκλοφορίας22  Σεπτεμβρίου 2011 (Ιαπωνία) και 4  Οκτωβρίου 2011 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Dark Souls λαμβάνει χώρα στο φανταστικό βασίλειο του Lordran. Ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο ενός καταραμένου απέθαντου χαρακτήρα που ξεκινά ένα προσκύνημα, μακριά από το Άσυλο των Απέθαντων (Undead Asylum), με σκοπό να ανακαλύψει τη μοίρα των Απέθαντων.

Το Dark Souls έλαβε διθυραμβικές κριτικές με την κυκλοφορία του, και θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα βιντεοπαιχνίδια που έγιναν ποτέ, με τους κριτικούς να επαινούν το σύστημα μάχης του, τον περίτεχνο σχεδιασμό του κόσμου του, και το βαθιά παραδοσιακό του ύφος.[4] Ωστόσο, η δυσκολία του παιχνιδιού έλαβε ανάμεικτες κριτικές. Ενώ κάποιοι επαίνεσαν την πρόκληση που προσφέρει, άλλοι το κριτίκαραν, λέγοντας ότι είναι ανελέητο χωρίς να χρειάζεται. Η εκδοχή για τον υπολογιστή έλαβε λιγότερο θετική υποδοχή, με τα σχόλια να αναφέρουν πολλά τεχνικά λάθη, bugs και crashes. Τον Απρίλιο του 2013, η FromSoftware ανακοίνωσε ότι το Dark Douls πούλησε 2.37 εκατομμύρια κομμάτια.[5] Η εκδοχή για τον υπολογιστή ήταν ο δεύτερος τίτλος που παίχτηκε περισσότερο στο Games for Windows Live το 2012,από μοναδικούς χρήστες.[6] Το παιχνίδι ακολούθησαν δύο sequels, τα Dark Souls II και III, τα οποία κυκλοφόρησαν το 2014 και 2016, αντίστοιχα.

Τρόπος παιχνιδιού Επεξεργασία

Το Dark Souls είναι παιχνίδι δράσης ρόλων τρίτου προσώπου. Βασικός πυρήνας της μηχανικής του είναι η εξερεύνηση. Ο παίκτης καλείται να προχωρά με προσοχή, να μαθαίνει από τα λάθη του, ή να βρίσκει εναλλακτικές περιοχές για εξερεύνηση. Το παιχνίδι εξελίσσεται σε ένα μεγάλο, συνεχόμενο και ανοικτό κόσμο, ο οποίος συνδέεται μέσω μιας κομβικής περιοχής, του Firelink Shrine. Ο παίκτης μπορεί να ταξιδεύσει σε διάφορες περιοχές και να εξερευνήσει διάφορα μονοπάτια με τη θέλησή του, ωστόσο πρέπει να συμβούν κάποια γεγονότα για να ξεκλειδωθούν νέες περιοχές.[7][8][9][10]

Βασικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι τα bonfires. Πρόκειται για φωτιές απλωμένες σε όλο τον κόσμο του παιχνιδιού, το Lordran, και χρησιμεύουν ως check points κάθε περιοχής.[9] Όταν ξεκουράζεται σε αυτές ο χαρακτήρας, γιατρεύεται αυτόματα και αναπληρώνει τα estus flasks, δηλαδή τους αναπληρωτές υγείας. Επίσης, εκεί μπορεί να ανεβεί επίπεδα, να επιδιορθώσει αλλά και να αναβαθμίσει τα όπλα και την πανοπλία του. Κάθε φορά που ο χαρακτήρας ξεκουράζεται σε ένα bonfire, όλοι οι εχθροί (εκτός από τα αφεντικά, τα μίνι-αφεντικά και συγκεκριμένους χαρακτήρες) αναγεννιούνται.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού, είναι το σύστημα Humanity. Υπάρχουν δύο μορφές στις οποίες μπορεί να βρίσκεται ο χαρακτήρας του παίκτη, η μορφή human (ανθρώπινη) και η hollow (κούφια). Κάθε φορά που πεθαίνει όντας σε ανθρώπινη μορφή, ξαναγεννιέται στο πιο πρόσφατα τσεκαρισμένο bonfire, σε κούφια μορφή.[7] Για να επιστρέψει στην ανθρώπινη, πρέπει να κάτσει σε ένα bonfire και να χρησιμοποιήσει ένα humanity.[8] Για να λάβει βοήθεια από άλλους παίκτες διαδικτυακά, πρέπει να βρίσκεται σε ανθρώπινη μορφή. Όντας σε αυτή, υποβάλλεται σε εισβολές άλλων χαρακτήρων παικτών και NPCs, οι οποίοι αναζητούν είτε να σκοτώσουν τον παίκτη, είτε να επαναφέρουν το humanity τους.

Το humanity μπορεί να αποκτηθεί είτε μέσω farming συγκεκριμένων εχθρών, είτε μέσω αγοράς από NPCs. Όταν ο χαρακτήρας πεθαίνει, χάνεται το χρησιμοποιημένο humanity και οι ψυχές που έχει μαζέψει ο παίκτης, και αναγεννιέται στα bonfires. Υπάρχει η δυνατότητα να τις ξαναμαζέψει, ακουμπώντας το λεγόμενο bloodstain, ή να τις χάσει με τον επόμενο θάνατό του.[11]

Η επικοινωνία μεταξύ των παικτών είναι περιορισμένη. Πέρα από τα gestures (γκριμάτσες), ο μόνος τρόπος επικοινωνίας των παικτών υπάρχει με τη μορφή των orange soapstones. Αυτά, επιτρέπουν στους παίκτες να συνθέτουν μηνύματα αποτελούμενα από προεπιλεγμένες λέξεις και φράσεις, και να διαβάζονται και να βαθμολογούνται από άλλους παίκτες στην ίδια περιοχή.[12]

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο παίκτης μπορεί να συναντήσει πολλούς NPCs. Αυτοί προσθέτουν στο σενάριο του παιχνιδιού, αλλά δεν είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν. Αν ο παίκτης τους μιλήσει, οι χαρακτήρες θα είναι διαθέσιμοι να καλεστούν στο παιχνίδι, πριν από συγκεκριμένες μάχες με αφεντικά, αν όμως αποφασίσει να τους επιτεθεί, θα αντεπιτεθούν.

Πλοκή Επεξεργασία

 
Σκηνή μάχης με την Sif, πιστή προστάτιδα του τάφου του Sir Artorias, στην περιοχή Darkroot Garden

Ο πρόλογος του Dark Souls γίνεται μέσω ενός βίντεο με αφήγηση των γεγονότων που συνέβησαν πριν τη χρονική περίοδο στην οποία εξελίσσεται το παιχνίδι. Η ιστορία του δεν αποκαλύπτεται άμεσα στον παίκτη, αλλά μέσω συνομιλιών με NPCs, περιγραφές αντικειμένων και ψυχών σημαντικών αντιπάλων.[13] Στην εισαγωγή παιχνιδιού αναφέρονται τα εξής:[14]

Την Εποχή των Αρχαίων, ο κόσμος ήταν ασχημάτιστος, σκεπασμένος με ομίχλη. Μία γη γκρίζων γκρεμών, τοξωτών δέντρων, και αιώνιων δράκων. Αλλά μετά ήταν η Φωτιά. Και με τη Φωτιά ήρθε η αντιφατικότητα. Θερμότητα και κρύο, ζωή και θάνατος, και φυσικά... Φως και Σκοτάδι. Τότε, από το Σκοτάδι, Αυτοί ήρθαν. Και βρήκαν Αρχοντικές Ψυχές μέσα στη φλόγα. Ο Nito, ο πρώτος των νεκρών. Η Μάγισσα της Izalith, και οι κόρες της του χάους. Ο Gwyn, ο Άρχοντας του Ηλιόφωτος, και οι πιστοί του ιππότες. Και ο πανούργος πυγμαίος, που ξεχάστηκε τόσο εύκολα. Με τη Δύναμη των Αρχόντων, προκάλεσαν τους δράκους. Τα πανίσχυρα βέλη του Gwyn ξεφλούδισαν τα πέτρινα λέπια τους. Οι μάγισσες σύνθεσαν τεράστιες καταιγίδες φωτιάς. Ο Nito ελευθέρωσε ένα μίασμα θανάτου και αρρώστιας. Και ο Seath ο Αθωράκιστος πρόδωσε το είδος του, και οι δράκοι εξαφανίστηκαν. Έτσι ξεκίνησε η Εποχή της Φωτιάς. Αλλά σύντομα, οι φλόγες θα έσβηναν, και μόνο το Σκοτάδι θα παρέμενε. Ακόμα και τώρα, υπάρχει μόνο αθρακιά, και ο άνθρωπος δεν βλέπει φως, αλλά μόνο ατελείωτες νύχτες. Και ανάμεσα στους ζωντανούς φαίνονται, οι κομιστές του καταραμένου Σκοτεινού Σημαδιού.

 
Η Μάγισσα της Izalith, μία από τους Άρχοντες που απέκτησαν τις Αρχοντικές Ψυχές. Αφέντρα της Πυρομαντείας, μαζί με τις κόρες της επιτέθηκε στους δράκους με καταιγίδες Φωτιάς. Οι κόρες της Quelaag και The Fair Lady μεταμορφώθηκαν σε τέρατα με κορμό αράχνης. Αυτές που επίσης επέζησαν είναι η Quelana, η οποία έφυγε για να γλιτώσει, και η ανώνυμη μεγαλύτερη αδερφή της.

Στο ξεκίνημα του κόσμου, δεν υπήρχε φωτιά, δηλαδή ζωή. Υπήρχαν μόνο αθάνατοι δράκοι που κατοικούσαν ανάμεσα στα τοξωτά δέντρα. Τότε, ξαφνικά, ήρθε στον κόσμο η φωτιά, σε ένα μέρος που αργότερα ονομάστηκε Εστία της Πρώτης Φλόγας. Με αυτή, δημιουργήθηκαν τέσσερις Αρχοντικές Ψυχές, τις οποίες διεκδίκησαν τέσσερα διαφορετικά πλάσματα: ο Nito, η Μάγισσα της Izalith, ο Gwyn και ο πανούργος πυγμαίος (πρόγονος των ανθρώπων). Οι ψυχές έδωσαν σε αυτούς μεγάλη δύναμη, κάνοντάς τους κάτι παρόμοιο με θεότητες.

Ενθαρρυμένος από τη δύναμη που του δόθηκε από την Αρχοντική Ψυχή, ο Gwyn αποφάσισε να κάνει πόλεμο. Συνέβη μία μεγάλη μάχη, με αρχηγό τον Gwyn να καθοδηγεί τη Μάγισσα της Izalith και τον Nito ενάντια των δράκων. Ο Seath ο Αθωράκιστος, ένας γεννημένος χωρίς λέπια, και συνεπώς θνητός, δράκος, συμμάχησε με τους Άρχοντες και βοήθησε στην καταστροφή των δράκων. Με την ήττα τους, ήρθε η Εποχή της Φωτιάς, μία εποχή καρποφορίας για το βασίλειο του Lordran. Ο Άρχοντας Gwyn κήρυξε σπίτι του το Anor Londo, και βασίλευε από εκεί.

Κάποια στιγμή, η Πρώτη Φλόγα άρχισε να σβήνει, και το Lordran κυριεύθηκε από δαίμονες, ενώ οι άνθρωποι πέθαιναν, ή γίνονταν Κούφιοι. Υπονοείται ότι το σκοτάδι και ο θάνατος κυρίευσε το Lordran, παρά τις προσπάθειες του Gwyn και της Μάγισσας της Izalith να αναζωπυρώσουν την Πρώτη Φλόγα. Το Σκοτεινό Σημάδι, μία κατάρα, καταδίκασε τους ανθρώπους σε μία αιωνιότητα θανάτου και αναγέννησης, με κάθε θάνατο να τους κάνει να χάνουν ένα κομμάτι του εαυτού τους, αφήνοντάς τους τελικά Κούφιους, τρελούς και βίαιους.

Ο χαρακτήρας του παίκτη είναι ένας καταραμένος απέθαντος, κλειδωμένος στο άσυλο των απέθαντων. Αφού δραπετεύσει από εκεί, ο χαρακτήρας ξεκινά ένα ταξίδι με σκοπό να χτυπήσει τις Καμπάνες της Αφύπνισης. Οι καμπάνες ξυπνούν τον Kingseeker Frampt, ο οποίος του λέει ότι πρέπει να πάει στο Anor Londo. Εκεί, η Gwynevere προτρέπει τον παίκτη να διαδεχθεί τον Άρχοντα Gwyn, και έτσι να εκπληρώσει την προφητεία. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να αποκτήσει τις Αρχοντικές Ψυχές των πρωτόγονων συμμάχων του Gwyn, και να τις επιστρέψει στη Φλόγα. Ο παίκτης υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί να συναντήσει τον Darkstalker Kaathe, ο οποίος τον ενθαρρύνει να μη συνδέσει τη φωτιά, αλλά να την αφήσει να σβήσει, και να αναγγείλει την Εποχή του Σκότους. Μόλις ο παίκτης αποκτήσει τις Αρχοντικές Ψυχές, ταξιδεύει στην Εστία της Πρώτης Φλόγας, για να διαδεχτεί τον Άρχοντα Gwyn. Όταν σκοτώσει τον Gwyn, ο παίκτης έχει την επιλογή να ενώσει τη φλόγα για να διατηρήσει την Εποχή της Φωτιάς, ή να την αφήσει να σβήσει φεύγοντας, αναγγέλλοντας την Εποχή του Σκότους.

Τερματισμοί Επεξεργασία

Στο παιχνίδι, υπάρχουν δύο διαθέσιμοι τερματισμοί, και η επίτευξή τους εξαρτάται από το αν ο παίκτης θα επιλέξει να συνδέσει ή όχι τη φωτιά:[15]

To Link the Fire

Αν ο παίκτης διαλέξει να συνδέσει τη φωτιά, η ψυχή του καταναλώνεται και η Εποχή της Φωτιάς επανεκκινείται. Σταματούν οι θυσίες των Απέθαντων για όσο διαρκέσει αυτή η εποχή, και θα ξαναρχίσουν όταν η φωτιά ξεκινήσει να σβήνει και πάλι. Οι Θεοί επανακτούν τις δυνάμεις τους και άρχονται των θνητών, όπως έγινε όταν ξεκληρίστηκαν οι δράκοι.

Dark Lord

Αν ο παίκτης επιλέξει να μην συνδέσει τη φωτιά, τότε γίνεται ο Σκοτεινός Άρχοντας. Ωστόσο, χωρίς τη φωτιά, ο κόσμος τελικά θα μαραθεί και θα ερημωθεί, πριν καταλήξει νεκρός.

Artorias of the Abyss Επεξεργασία

Κάποια στιγμή στο παρελθόν, ένα πλάσμα ονόματι Manus, ξύπνησε, και ξεκίνησε να διασπείρει την Άβυσσο—μία έκταση σκότους—στη χώρα του Oolacile. Ο Ιππότης Artorias στάλθηκε στο Oolacile για να σταματήσει την εξάπλωση της Αβύσσου αλλά απέτυχε, και διαφθάρθηκε. Εν τω μεταξύ, ο Manus έψαχνε απεγνωσμένα μενταγιόν του στο χωροχρόνο, το οποίο είχε χάσει εδώ και καιρό. Μόλις ο παίκτης αποκτήσει το μενταγιόν, ο Manus τον πηγαίνει στο παρελθόν. Εκεί, ο παίκτης σκοτώνει τον πλέον διεφθαρμένο Artorias και τον Manus, διακόπτοντας την εξάπλωση της Αβύσσου.

Ανάπτυξη Επεξεργασία

Σχεδιασμός Επεξεργασία

Ο σχεδιασμός και η αρχιτεκτονική πολλών κτιρίων του παιχνιδιού έχει επηρεαστεί έντονα από πραγματικές τοποθεσίες. Για παράδειγμα, για τη δημιουργία των New Londo Ruins, ο σχεδιαστής Χιντετάκα Μιγιαζάκι ανέφερε ότι πήρε το σχεδιαστικό ύφος του αββαείου της νησίδας Λε Μον-Σαιν-Μισέλ.[16] Η εκκλησία του Anor Londo, και ιδιαίτερα τα κιγκλιδώματά της, έχουν επηρεαστεί από τον Καθεδρικό Ναό της Φλωρεντίας της Ιταλίας,[17][18] ενώ το εσωτερικό της, και κυρίως οι σκάλες, από το κάστρο Σατώ ντε Σαμπόρντ της Γαλλίας.[18][19] Η Lost Izalith είναι επηρεασμένη από το ναό Άνγκορ Βατ της Καμπότζης, ενώ τα εγκαταλελειμμένα κτήριά της που έχουν καλυφθεί από δέντρα, από το ναό Τα Προμ της ίδιας χώρας.[16]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Demon's Souls Followup Officially "Dark Souls"». Andriasang. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-27. https://web.archive.org/web/20130927043504/http://andriasang.com/comtr2/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-16. 
  2. ↑ «GamesRadar+» (στα αγγλικά). gamesradar. http://www.computerandvideogames.com/287123/news/dark-souls-is-not-a-sequel-to-demons-souls-dev/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-16. 
  3. ↑ «Dark Souls Artorias Of The Abyss DLC Release Date Announced For PS3 And Xbox 360 - CINEMABLEND». CINEMABLEND. 2012-09-19. http://www.cinemablend.com/games/Dark-Souls-Artorias-Abyss-DLC-Release-Date-Announced-PS3-Xbox-360-47092.html. Ανακτήθηκε στις 2017-02-16. 
  4. ↑ «Is Dark Souls too hard?» (στα αγγλικά). CNET. http://news.cnet.com/8301-17938_105-20116976-1/is-dark-souls-too-hard/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-16. 
  5. ↑ Phillips, Tom (12 Απριλίου 2013). «Dark Souls worldwide sales total 2.3 million». Eurogamer (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2017. 
  6. ↑ «Top Xbox Live, Arcade, Indie and Windows games of 2012». Engadget. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2017. 
  7. ↑ 7,0 7,1 VanOrd, Kevin (3 Οκτωβρίου 2011). «Dark Souls Review». GameSpot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Dark Souls review: Brick walls and pancakes». Engadget. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  9. ↑ 9,0 9,1 MacDonald, Keza (30 Σεπτεμβρίου 2011). «Dark Souls Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  10. ↑ «Dark Souls Review - GameRevolution» (στα αγγλικά). GameRevolution. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-08-25. https://web.archive.org/web/20160825175549/http://m.gamerevolution.com/review/dark-souls. Ανακτήθηκε στις 2017-06-07. 
  11. ↑ «Blood Stains - Dark Souls Wiki». darksouls.wikidot.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  12. ↑ «Orange Guidance Soapstone - Dark Souls Wiki». darksouls.wikidot.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  13. ↑ MacDonald, Keza (5 Μαΐου 2016). «A Guide to Dark Souls' Plot (In Case You Missed It)». Polygon. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2017. 
  14. ↑ «Opening (Dark Souls)» (στα αγγλικά). Dark Souls Wiki. http://darksouls.wikia.com/wiki/Opening_(Dark_Souls). Ανακτήθηκε στις 2017-02-16. 
  15. ↑ «Ending - Dark Souls Wiki». darksouls.wikidot.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2017. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «The Real Dark Souls Starts Here: 13 Real-Life Inspirations for Lordran». IGN (στα Αγγλικά). 13 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2017. 
  17. ↑ «Dark Souls Architecture: How the Real World Influences the Game's Locations & Lore». fextralife.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2017. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Stanton, Rich (13 Μαρτίου 2014). «The Real Dark Souls Starts Here: 13 Real-Life Inspirations for Lordran». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2017. 
  19. ↑ «Anor Londo» (στα αγγλικά). Dark Souls Wiki. http://darksouls.wikia.com/wiki/Anor_Londo. Ανακτήθηκε στις 2017-06-19. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Dark_Souls&oldid=10345108"