Η Eurythyrea είναι γένος εντόμων της τάξης των κολεοπτέρων και της οικογένειας των Buprestidae. Το γένος Eurythyrea περιλαμβάνει στην Ευρώπη τέσσερα είδη[1]. Παγκοσμίως αναφέρονται έξι είδη.[2] Τα ευρωπαϊκά είδη είναι η E. aurata (Pallas 1776), η E. austriaca (Linné 1767) η E. quercus (Herbst 1780) και η E. micans (Fabricius 1794). Σχετικά με τον ερευνητή που έκανε την ταυτοποίηση του γένους, οι ειδικοί διαφωνούν. Αναφέρονται ο Dejean, 1833[1] ή ο Lacordaire, 1835.[3][4]

Eurythyrea
Eurythyrea austriaca Linnaeus 1767
Eurythyrea austriaca
Linnaeus 1767
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Αρθρόποδα(Arthropoda)
Ομοταξία: Έντομα (Insekta)
Τάξη: Κολεόπτερα (Coleoptera)
Υπεροικογένεια: Βουπρεστοειδή (Buprestoidea)
Οικογένεια: Βουπρεστίδαι (Buprestidae)
Υποοικογένεια: Βουπρεστίναι (Buprestinae)
Γένος: Eurythyrea
Dejean 1833

Μορφολογικά χαρακτηριστικά του ακμαίου Επεξεργασία

 
Εικ.1: Λεπτομέρεια της Eurythyrea austriaca,
πάνω πρόνωτο, κάτω έλυτρα με τον θυρεό στη μέση

Τα είδη της Eurythyrea αναγνωρίζονται εύκολα. Το χρώμα είναι χρυσό ή σμαραγδένιο πράσινο με έντονες χρυσές ή μπλε αποχρώσεις. Η μορφή του σώματος μοιάζει πολύ με την Buprestis. Τα μάτια και στα δυο είδη δε σφίγγουν το μέτωπο. Στα αρσενικά άτομα της Eurythyrea όμως δεν υπάρχει αυλάκι ή προέκταση στο τέλος της μπροστινής κνήμης.

Ο θυρεός είναι πλατύτερος στην Eurythyrea παρά στην Buprestis, στην E. austriaca πολύ πλατύς (Εικ. 1). Πιθανώς η Eurythyrea πήρε το όνομά της από αυτό το μορφολογικό χαρακτηριστικό.

Για την κατάταξη του γένους στα διάφορα είδη χρησιμοποιούνται μεταξύ άλλων η μορφή του θυρεού, η γωνία μεταξύ προνώτου και ελύτρων και η πυκνότητα των σημείων στο πρόνωτο.

Βιολογία Επεξεργασία

Τα θηλυκά αποθέτουν τα αυγά σε ρωγμές στο φλοιό των ξενιστών. Οι προνύμφες τρέφονται από φυτικές ουσίες των ξενιστών.

Γεωγραφική διανομή και οικότοπος των ευρωπαικών ειδών Επεξεργασία

Από τα ευρωπαϊκά είδη μόνο η E. micans λείπει στην Ελλάδα. Η περιοχή διανομής της περιορίζεται στη Δυτική Μεσόγειο.[5]

Τα τρία είδη, που συναντούμε και στην Ελλάδα, διαφέρουν σαφώς μεταξύ τους όσον αφορά στους ξενιστές τους. Την E. aurata συναντούμε στη λεύκη (Populus), η E. austriaca ζει στα έλατα και πεύκα στο ελατόδασος των βουνών. Και τα προνυμφιακά στάδια της E. quercus εκτελούν την εξέλιξή τους σε βελανιδιές, καστανιές ή οξιές.

Την E. aurata τη συναντούμε μόνο σε λίγες τοποθεσίες στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα στα παραποτάμια υδροχαρή δάση . Η E. quercus είναι σπάνιο είδος των φυλλοβόλων δασών στα βουνά στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα, μπορούμε να την βρούμε όμως και στην Πελοπόννησο. Η E. austriaca είναι το πιο συχνό είδος του γένους. Το συναντούμε στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα, στην Πελοπόννησο και στα Ιόνια Νησιά. Η περιοχή διανομής της επεκτείνεται από τη Βόρεια Αφρική έως την Κεντρική Ρωσία[6] E. austriaca είναι συνώνυμο με E. marginata (Herbst 1801).

Η E. aurata και η E. quercus είναι στοιχεία της κασπιανής πανίδας. Η περιοχή διανομής της E. aurata επεκτείνεται μέχρι την Ασία.[7] Αντίθετα την E. quercus συναντούμε μόνο στην Ευρώπη. Η περιοχή διανομής της επεκτείνεται όμως περισσότερο προς τις χώρες της Δυτικής Μεσογείου.[8]

Τα άλλα είδη της Eurythyrea ζουν στον ασιατικό χώρο.[9][10]

Πηγές Επεξεργασία

  • H. Freude, K. W. Harde, G. A. Lohse: Die Käfer Mitteleuropas, Bd. 6. Spektrum Akademischer Verlag in Elsevier 1966, ISBN 3-8274-0683-8
  • H.Mühle, P.Brandl, M. Niehuis: Catalogus Faunae Graeciae; Coleoptera:Buprestidae Printed in Germany by Georg Rößle Augsburg 2000

Αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Fauna Europaea, ευρωπαϊκά είδη του γένους Eurythyrea[νεκρός σύνδεσμος]
  2. Απαρίθμηση ειδών Eurythyrea στο GBIF
  3. «αυθεντία γένους Eurythyrea Lacordaire στο Sys Tax». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2009. 
  4. αυθεντία γένους Eurythyrea Lacordaire στο Biolib
  5. «Fauna Europaea, Διανομή και ταξινόμηση του είδους E. micans». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2009. 
  6. Fauna Europaea, Διανομή και ταξινόμηση του είδους E. austriaca[νεκρός σύνδεσμος]
  7. «Fauna Europaea, Διανομή και ταξινόμηση του είδους E. aurata». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2009. 
  8. «Fauna Europaea, Διανομή και ταξινόμηση του είδους E. quercus». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2009. 
  9. Διαμονή τηςE. oxiana
  10. «Διαμονή τηςE. tenuistriata». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2009.