id Software
Η id Software LLC είναι Αμερικάνικη εταιρεία ανάπτυξης βιντεοπαιχνιδιών με έδρα το Ντάλλας του Τέξας. Ιδρύθηκε στις 1 Φεβρουαρίου του 1991 από τέσσερα μέλη της Softdisk: τους προγραμματιστές Τζον Κάρμακ και Τζον Ρομέρο, το σχεδιαστή παιχνιδιών Τομ Χαλλ και καλλιτέχνη Άντριαν Κάρμακ. Συμμετείχε επίσης και ο διευθυντής επιχειρήσεων Τζέι Ουίλμπουρ.[2]
 | |
| Παλαιά επ. | id Software, Inc. (1991–2009) |
|---|---|
| Νομική μορφή | θυγατρική εταιρεία |
| Κλάδος | Βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών |
| Ίδρυση | 1 Φεβρουαρίου 1991 |
| Ιδρυτής | Τζον Κάρμακ, Adrian Carmack, Tom Hall και Τζον Ρομέρο |
| Έδρα | Ρίχαρντσον, Τέξας, ΗΠΑ, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σημαντικά πρόσωπα | Τιμ Ουίλτς |
| Προϊόντα | λογισμικό |
| Ιδιοκτήτης | Microsoft |
| Υπάλληλοι | 200+ (2012)[1] |
| Μητρική | ZeniMax Media |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
 | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η id software πραγματοποίησε σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις στις τεχνολογίες βιντεοπαιχνιδιών για υπολογιστές, συμπεριλαμβανομένης της δουλείας στα franchises Wolfenstein, Doom και Quake. Το έργο της id ήταν ιδιαίτερα σημαντικό στην τεχνολογία γραφικών 3D και στις μηχανές παιχνιδιών που χρησιμοποιούνται έντονα σε όλη τη βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών.
Η εταιρεία συμμετείχε επίσης σε μεγάλο βαθμό στη δημιουργία του είδους βολών πρώτου προσώπου. Το Wolfenstein 3D θεωρείται συχνά το πρώτο αληθινό βιντεοπαιχνίδι FPS, το Doom έκανε πιο δημοφιλές το είδος και το Quake ήταν το πρώτο αληθινό 3D βιντεοπαιχνίδι βολών πρώτου προσώπου.
Στις 24 Ιουνίου του 2009, η ZeniMax Media απέκτησε την εταιρεία. Το 2015 άνοιξε ένα δεύτερο στούντιο στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας.[3]
Παιχνίδια Επεξεργασία
Παιχνίδια που ανέπτυξε η εταιρεία Επεξεργασία
Παιχνίδια που έκδωσε η εταιρεία Επεξεργασία
| Χρονιά | Τίτλος | Ανάπτυξη | Πλατφόρμες |
|---|---|---|---|
| 1994 | Heretic | Raven Software | MS-DOS, Classic Mac OS |
| 1995 | Hexen: Beyond Heretic | MS-DOS, Classic Mac OS, PlayStation, Sega Saturn, Nintendo 64 | |
| 1997 | Hexen II | Microsoft Windows, Mac OS X |
Διαμαρτυρίες Επεξεργασία
Η id Software ήταν ένας στόχος διαμαρτυριών πάνω από δύο από τα πιο δημοφιλή της παιχνίδια, το Doom και το Wolfenstein 3D.
Doom Επεξεργασία
Το Doom δέχτηκε διαμαρτυρίες από μια ευρύ σειρά ομάδων για την γραφική του βία[4] και σατανικές εικόνες. Η Yahoo! Games τοποθέτησε το παιχνίδι στη πρώτη θέση από τα δέκα πιο αμφιλεγόμενα βιντεοπαιχνίδια.[5]
Το Doom δέχτηκε ξανά διαμαρτυρίες όταν είχε αποκαλυφθεί ότι οι μαθητές Έρικ Χάρρις και Ντάϊλαν Κλέμπολντ, που είχαν κάνει την σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν, ήταν μεγάλοι παίκτες του παιχνιδιού. Ενώ σχεδίαζε τη σφαγή ο Χάρρις, είπε σε μια εφημερίδα ότι η σφαγή θα ήταν "σαν να παίζει Doom", και ότι "θα ήταν σαν τις ταραχές στο Λος Άντζελες, τη βομβιστική επίθεση της Οκλαχόμα Σίτι, τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τον πόλεμο του Βιετνάμ, Duke Nukem και Doom όλα μαζί σε ένα" "και ότι το όπλο του ήταν απευθείας από το παιχνίδι".[6] Αργότερα αποκαλύφτηκε ότι ο Χάρρις είχε σχεδιάσει ένα επίπεδο που απεικόνιζε το λύκειο Κολουμπάιν, κατοικημένο με απεικονίσεις των δασκάλων και συμμαθητών του, και ότι ο Χάρρις προπονούταν για τη σφαγή παίζοντας συνεχώς αυτό το επίπεδο. Παρόλο που ο Χάρρις σχεδίαζε επίπεδα του Doom, τα οποία αργότερα έγιναν γνωστά ως Harris levels, κανένα από αυτά δε φαίνεται να έχει βασιστεί στο λύκειο Κολουμπάιν.
Παρόλο που το Doom, καθώς και άλλα βίαια βιντεοπαιχνίδια, έχει κατηγορηθεί για καλύψεις σε πυροβολισμούς σχολείων, μια έρευνα της Greater Good Science Center που έγινε το 2008 αποδεικνύει ότι τα δύο δεν έχουν στενές σχέσεις μεταξύ τους.[7] Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ δείχνουν ότι τα βίαια βιντεοπαιχνίδια δεν συσχετίζονται με πυροβολισμούς σχολείων. Η Μυστική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτείων και το Υπουργείο Παιδείας ανέλυσαν 37 περιστατικά σχολικής βίας και ανάπτυξαν τα προφίλ των σκοπευτών σχολείου. Ανακάλυψαν ότι τα πιο κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των σκοπευτών ήταν ότι ήταν αρσενικά και είχαν ιστορίες κατάθλιψης και απόπειρα αυτοκτονίας. Ενώ πολλοί από τους δολοφόνους, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των νέων εφήβων αγοριών, παίζουν βιντεοπαιχνίδια, αυτή η μελέτη δεν βρήκε μια σχέση μεταξύ βιντεοπαιχνιδιών και πυροβολισμούς σχολείων. Στην πραγματικότητα, μόνο το ένα όγδοο των σκοπευτών έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα βίαια βιντεοπαιχνίδια, πιο πολύ μικρότερος από τον αριθμό των σκοπευτών που ελκυόταν από τα βιβλία και τις ταινίες με βίαιο περιεχόμενο.[8]
Wolfenstein 3D Επεξεργασία
Λόγω της χρήσης ναζιστικών συμβόλων όπως η σβάστικα και του ύμνου του Ναζιστικού Κόμματος, το "Horst-Wessel-Lied", η έκδοση PC του παιχνιδιού Wolfenstein 3D απαγορεύτηκε στη Γερμανία το 1994, κατόπιν ετυμηγορίας του Amtsgericht München στις 25 Ιανουαρίου του 1994. Παρά το γεγονός ότι οι Ναζί απεικονίζονται ως ο εχθρός στο "Wolfenstein", η χρήση των συμβόλων αυτών αποτελεί ομοσπονδιακό αδίκημα στη Γερμανία, εκτός αν ισχύουν ορισμένες περιστάσεις. Ομοίως, η έκδοση του Atari Jaguar κατασχέθηκε κατόπιν ετυμηγορίας του Amtsgericht Berlin Tiergarten στις 7 Δεκεμβρίου του 1994.
Λόγω ανησυχιών από την Nintendo of America, η έκδοση SNES τροποποιήθηκε για να μην περιλαμβάνει σβάστικες ή ναζιστικές αναφορές. Επιπλέον, το αίμα αντικαταστάθηκε με ιδρώτα για να γίνει το παιχνίδι λιγότερο βίαιο, ενώ τα σκυλιά αντικαταστάθηκαν από γιγαντιαίους μεταλλαγμένους αρουραίους.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «QuakeCon 2011 Carmack's Keynote». youtube. 5 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2011.
- ↑ Burney, Nabeel; Wilbur, Jay (24 Ιανουαρίου 2011). «Interview with Epic Games' Jay Wilbur». Slowdown. http://www.slowdown.vg/2011/01/24/interview-with-epic-games-jay-wilbur/. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2011.
- ↑ http://www.gamesindustry.biz/articles/2015-08-05-id-software-opens-german-studio
- ↑ Entertainment Software Rating Board. «Game ratings». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2004.
- ↑ Ben Silverman (17 Σεπτεμβρίου 2007). «Controversial Games». Yahoo! Games. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ 4–20: a Columbine site. «Basement Tapes: quotes and transcripts from Eric Harris and Dylan Klebold's video tapes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2005.
- ↑ «Playing the Blame Game». Greater Good magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «The Final Report and Findings of the Safe School Initiative» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία