Negro Matapacos
Ο Negro Matapacos (μεταφράζεται ως μαύρος φονιάς μπάτσων)[1] ήταν ένας μαύρος σκύλος στην Χιλή που απέκτησε φήμη λόγω της συμμετοχής του στις διαδηλώσεις του δρόμου που έλαβαν χώρα στο Σαντιάγο της Χιλής το 2011. Αργότερα έγινε σύμβολο στις διαμαρτυρίες της Χιλής του 2019-2020 ως ένα είδος αντίστασης στην αστυνομική βαρβαρότητα και τον αγώνα για την αξιοπρέπεια, έχει πολλά γκράφιτι και αγάλματα προς τιμήν του σε όλη τη χώρα, ακόμη και στις διαδηλώσεις του μετρό Decolonize This Place στην Νεα Υόρκη το 2019.[2] Ήταν αξιοσημείωτος για τη μαύρη γούνα του και το κόκκινο μαντήλι που ήταν δεμένο γύρω από το λαιμό του, αν και είχε επίσης μπλε και λευκό μαντήλι που του έβαλε και ο φροντιστής του.[3]
Το όνομά του προήλθε από το ισπανικό matar (για να σκοτώσει) και το paco, που είναι η χιλιανή αργκό για τον "αστυνομικό".[1]
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο σκύλος κέρδισε τη φήμη μεταξύ των πανεπιστημιακών κύκλων του Σαντιάγο, κυρίως στα πανεπιστήμια του Σαντιάγο (Usach), του Metropolitan of Technology (UTEM) και του Central (Ucen).[4] Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών διαδηλώσεων του 2011, ο Negro Matapacos έγινε γνωστός για τη συμμετοχή του σε πορείες του δρόμου και επίθεση σε μέλη του Carabineros de Chile, που συγκέντρωσε τις συμπάθειες των διαδηλωτών.[5]
Αν και ο Negro Matapacos θεωρήθηκε αδέσποτος σκύλος, λόγω της παρουσίας του σε διαφορετικά πανεπιστημιακά κεντρικά γραφεία και δρόμους του Σαντιάγο, βρισκόταν υπό τη φροντίδα της Μαρία Κάμπος, η οποία τον υιοθέτησε το 2009 και που τον τάιζε, είχε ένα κρεβάτι για αυτόν στην κατοικία της, και έδεσε τα μαντήλια του στο λαιμό του και του έδινε επίσης μια ευλογία πριν βγει. Κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του σε διαδηλώσεις στο δρόμο, αρκετά μέσα ενημέρωσης τον ονόμασαν επίσης «Χιλιανό Λουκάνικο», λόγω της ομοιότητάς του με το σκυλί που έγινε διάσημο κατά τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα μεταξύ 2010 και 2012.[3][6][7]
Ο Negro Matapacos πέθανε στις 26 Αυγούστου 2017, στο οποίο παρακολούθησαν κτηνιατρικό προσωπικό και φροντιστές.[4] Διάφορες πηγές αναφέρουν ότι τη στιγμή του θανάτου του είχε αφήσει απογόνους 32 κουταβιών από 6 διαφορετικά σκυλιά.[8]
Πολιτιστικές αναφορές Επεξεργασία
Τον Δεκέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Matapaco, από τους Víctor Ramírez, Carolina García, Nayareth Nain, Francisco Millán και Sergio Medel της EnMarcha Films, και το οποίο κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Santo Tomás στη Βίνια δελ Μαρ.[4][9]
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της Χιλής το 2019, η εικόνα του Negro Matapacos απέκτησε ξανά τη φήμη και οι διαδηλωτές έδωσαν έμπνευση από αυτόν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στο δρόμο, που εμφανίστηκαν σε διάφορες αφίσες, αυτοκόλλητα, τοιχογραφίες και γλυπτά του papier-mâché και έχουν γίνει ακόμη αιτήματα για την εγκατάσταση ενός αγάλματος του σκύλου σε δημόσιο χώρο.[10]
Αφιερώματα έχουν γίνει επίσης έξω από τη Χιλή, όπως στην Ιαπωνία στις 14 Νοεμβρίου, όπου το άγαλμα του Hachikō έξω από το σταθμό Shibuya στο Τόκιο παρενέβη με ένα κόκκινο μαντήλι, παρόμοιο με αυτό που φορούσε ο Negro Matapacos. Στις 18 Νοεμβρίου το άγαλμα του Balto στο Central Park της Νέας Υόρκης παρενέβη με τον ίδιο τρόπο.[11][12]
Κατά τη διάρκεια των μαζικών διαφυγών που έλαβαν χώρα την 1η Νοεμβρίου του ίδιου έτους στο μετρό της Νέας Υόρκης ως διαμαρτυρία για την καταστολή της αστυνομίας προς έναν διαφυγή των ναύλων, πολλά αυτοκόλλητα εμφανίστηκαν στους σταθμούς αυτής της πόλης με την εικόνα του Negro Matapacos να πηδάει μια περιστροφική πύλη.[1][13][14]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «The Cop-Attacking Chilean Dog Who Became a Worldwide Symbol of Protest». Hyperallergic. 5 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ https://hyperallergic.com/540324/j31/
- ↑ 3,0 3,1 Carlos Martínez (6 Νοεμβρίου 2012). «La otra vida del negro matapacos». The Clinic (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Belén Armand (27 Αυγούστου 2017). «Murió el legendario "Negro Matapacos"». LaIzquierdaDiario (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Edgardo Zouza (25 Οκτωβρίου 2019). «El Negro Matapacos: el perro que odiaba a los carabineros de Chile». LaIzquierdaDiario (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Vanessa Vargas Rojas (24 Δεκεμβρίου 2013). «Negro Matapacos, el revolucionario del año». El Desconcierto (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Carlos Vega (20 Σεπτεμβρίου 2015). «¿Por qué los perros siempre se suman a las protestas?». Biobiochile.cl (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Hermes Domínguez Vásquez (29 Αυγούστου 2017). «El último adiós al "Negro Matapacos", el perro emblema de la lucha estudiantil chilena». Biobiochile.cl (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Daniela Toro (24 Δεκεμβρίου 2013). «Estrenan documental de perro chileno amante de las marchas». 24horas.cl (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Nathaly Lepe (4 Νοεμβρίου 2019). «"El Santo Patrono de las protestas sociales": la lucha viral para instalar estatua del "Negro Matapacos" en Plaza Italia, el corazón del estallido social». Publimetro (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Martín Calderón (14 Νοεμβρίου 2019). «Nacen más homenajes al Negro Matapacos, incluyendo un altar y hasta la estatua de Hachiko en Japón». FayerWayer (στα Spanish). Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Chilenos intervienen estatua de Balto en honor al Negro Matapacos». Los40 (στα Spanish). 19 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Increíble: Evasión masiva e ícono perruno se exportaron de Santiago a Nueva York». Cooperativa.cl (στα Spanish). 2 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Evasión masiva en el metro de Nueva York: Recordado perro chileno "aparece" en medio de protestas». 24horas.cl (στα Spanish). 2 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019.