Βικιπαίδεια

Oasis

Οι Oasis ήταν αγγλικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1991 στην πόλη του Μάντσεστερ. Έχοντας αρχικά το όνομα The Rain, το συγκρότημα σχηματίστηκε από τον Liam Gallagher (φωνητικά και ντέφι), τον Paul "Bonehead" Arthurs (κιθάρα), τον Paul "Guigsy" McGuigan (μπάσο) και τον Tony McCarroll (ντραμς, κρουστά), στους οποίους σύντομα προστέθηκε και ο μεγαλύτερος αδερφός του Liam, Noel Gallagher (κιθάρα και φωνητικά). Έχοντας οκτώ νούμερο 1 single και οκτώ νούμερο 1 album στα της Μεγάλης Βρετανίας, στους Oasis απονεμήθηκαν δεκαπέντε NME Awards, εννέα Q Awards, τέσσερα MTV Europe Music Awards και έξι BRIT Awards, συμπεριλαμβανομένου ενός, το 2007, για τη συνεισφορά τους στη μουσική και ένα για το καλύτερο των τελευταίων 30 χρόνων από τους ακροατές του BBC Radio 2. Ακόμα, έχουν προταθεί τρεις φορές για βραβείο Grammy. Μέχρι το 2009, οι συνολικές πωλήσεις δίσκων τους ξεπερνούν τα 70 εκατομμύρια παγκοσμίως.[1] Ακόμα, το συγκρότημα έχει συμπεριληφθεί στη λίστα των Guinness Book of World Records, το 2010, στην κατηγορία για τη "Μεγαλύτερη Παραμονή σε Top 10 chart της Βρετανίας από Συγκρότημα", μετά από μια άνευ προηγουμένου παραμονή στο Top 10 της Βρετανίας επί 22 συνεχόμενες εβδομάδες.[2]

Oasis
Οι αδερφοί Liam και Noel Gallagher, σε συναυλία τους το 2005.
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΜάντσεστερ, Αγγλία
Μουσικά είδηRock, Britpop, alternative rock
Παρουσία1991–2009
Δισκογραφική εταιρείαCreation, Epic, Columbia, Sony Music, Big Brother, Reprise
Πρώην μέληLiam Gallagher

Noel Gallagher Gem Archer Andy Bell Alan White Paul "Guigsy" McGuigan Paul "Bonehead" Arthurs

Tony McCarroll
Ιστότοπος
http://www.oasisinet.com
wikidata (π)

Τα μέλη του υπέγραψαν συμβόλαιο με την ανεξάρτητη εταιρία δισκογραφίας Creation Records, και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album, "Definitely Maybe", το 1994. Τον επόμενο χρόνο, το συγκρότημα ηχογράφησε το "(What's the Story) Morning Glory?" με τον καινούριο του ντράμερ Alan White εν μέσο μιας αντιζηλίας με τους Blur. Οι αδερφοί Gallagher πρωταγωνιστούσαν συχνά στα πρωτοσέλιδα του τύπου, λόγω των αντιπαραθέσεων και του υπερβολικού τρόπου ζωής τους.

Το 1997, οι Oasis κυκλοφόρησαν το τρίτο τους δίσκο, "Be Here Now", ο οποίος, αν και έγινε ο ταχύτερα πωλούμενος στην ιστορία της Βρετανίας, έχασε σύντομα την απήχηση του. Το συγκρότημα έμεινε χωρίς τους Paul McGuigan και Paul Arthurs ενώ ηχογραφούσε το "Standing on the Shoulder of Giants" το 2000, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από τους Gem Archer και Andy Bell, οι οποίοι συμμετείχαν στην περιοδεία για την προώθηση του album. Το συγκρότημα επανήλθε στις επιτυχίες, αρχικά με το "Don't Believe the Truth" του 2005, και αργότερα με το "Dig Out Your Soul", το 2008, και τις περιοδείες που ακολούθησαν.[3][4]

Τον Αύγουστο του 2009, ο Noel Gallagher ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τους Oasis, μετά από μια ακόμα διαμάχη του με τον αδερφό του Liam στα παρασκήνια μιας εμφάνισης σε ένα φεστιβάλ.[5][6][7] Ο Liam Gallagher υποστήριξε ότι τα εναπομείναντα μέλη του συγκροτήματος θα συνέχιζαν να δημιουργούν μαζί μουσική, αλλά απέρριψε την πιθανότητα το συγκρότημα να συνεχίσει με το όνομα Oasis,[8] δημιουργώντας το συγκρότημα Beady Eye το οποίο διατήρησε τον αρχικό ήχο των Oasis μέχρι τη διάλυση τους το 2014.

Ιστορία Επεξεργασία

Δημιουργία και πρώτα χρόνια: 1991 – 1994 Επεξεργασία

Οι Oasis εξελίχθησαν από ένα παλαιότερο συγκρότημα ονομαζόμενο The Rain, στο οποίο συμμετείχαν ο Paul McGuigan (μπάσο), ο Paul «Bonehead» Arthurs (κιθάρα), o Tony McCarroll (ντραμς) και ο Chris Hutton (φωνητικά). Μην έχοντας μείνει ικανοποιημένος με τον Hutton, ο Arthurs έφερε τον Liam Gallagher ως αντικατάσταση. Ο Liam πρότεινε την αλλαγή του ονόματος του συγκροτήματος σε Oasis. Αυτή η αλλαγή προήρθε από μια αφίσα των Inspiral Carpets, την οποία είχαν στο δωμάτιό τους τα αδέρφια Gallagher. Μία από τις συναυλίες που διαφήμιζε η αφίσα ήταν στο Oasis Leisure Centre στο Swindon[9]. Οι Oasis έπαιξαν ζωντανά τις τρεις πρώτες φορές τον Αύγουστο του 1991, στο Boardwalk club στο Μάντσεστερ. Ο Noel Gallagher, που συνόδευε τους Inspiral Carpets σε τουρνέ τους, πήγε να δει το συγκρότημα του μικρότερου αδερφού του. Αν και ο Noel Gallagher και οι φίλοι του πίστευαν ότι το συγκρότημα δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, εν τούτοις άρχισε να περιεργάζεται την ιδέα ότι οι Oasis θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τραγουδήσουν μια σειρά τραγουδιών που ο Noel είχε γράψει επί σειρά ετών. Για αυτόν το λόγο και πρότεινε στο συγκρότημα να γίνει μέλος τους με την προϋπόθεση ότι θα είναι εκείνος που θα τους γράφει τραγούδια, όπως και αρχηγός τους, αλλά και ότι θα εργαζόντουσαν σκληρά με στόχο την εμπορική επιτυχία. “Είχε γράψει πολλά πράγματα,” ανακαλεί ο Arthurs, “όταν ήρθε, ήμασταν ένα συγκρότημα που κάναμε φασαρία με τέσσερις ήχους. «Ξαφνικά, υπήρχαν πολλές ιδέες.” Οι Oasis, με τον Noel Gallagher δημιούργησαν μια προσέγγιση στη μουσική που στηριζόταν στην απλότητα, με βασικές συγχορδίες και σόλο, και με ενισχυτές ρυθμισμένους ώστε να δημιουργούν στρέβλωση στον ήχο, με αποτέλεσμα η μουσική των Oasis να είναι «τόσο απογυμνωμένη από λεπτότητα και πολυπλοκότητα που έφτασε να είναι πάνω κάτω ασταμάτητη.»[10] Ο κριτικός Nat Houghon ισχυρίζεται ότι «Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους Oasis και τους Blur δεν είναι σαν τη θρησκεία, μπορούν να σου αρέσουν και οι δύο!»

Μετά το πέρας ενός χρόνου ζωντανών εμφανίσεων, άρχισαν προετοιμασίες και ηχογραφήσεις για αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Live Demonstration. Τον Μάιο του 1993, οι Oasis κέντρισαν το ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη της Creative Records Alan McGee. Οι Oasis θα παρευρεθούν στο King Tut's Wah Wah Hut στη Γλασκόβη, για μια ζωντανή ερμηνεία. Όταν καταφθάνουν στο κέντρο, έχοντας βρει το βαν και τα λεφτά για το εξάωρο ταξίδι για τη Σκοτσέζικη πόλη, δεν θα τους αφήσουν να μπουν, αφού δεν ήταν καταγεγραμμένη στη λίστα με τους καλλιτέχνες που θα εμφανίζονταν την ίδια βραδιά. Σύμφωνα με τα λεγόμενα, το συγκρότημα θα κάνει την είσοδο του στο κέντρο δια της βίας (αν και ο McGee και το ίδιο το συγκρότημα θα δώσουν διαφορετικές εξηγήσεις για το πως κατάφεραν να μπουν).[11] Οι Oasis θα είναι οι πρώτοι που θα τραγουδήσουν, και καταφέρνουν να εντυπωσιάσουν τον McGee, που ήταν εκεί για να δει τους 18 Wheeler, ένα από τα δικά του συγκροτήματα. Το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο με την Creation τέσσερις μέρες αργότερα.[12] Λόγο των προβλημάτων που υπήρχαν για την εξασφάλιση ενός συμβολαίου με εταιρία στην Αμερική, οι Oasis υπέγραψαν παγκόσμιο συμβόλαιο με τη Sony.[13]

Οι Oasis έβγαλαν το demo του τραγουδιού τους «Columbia», και αμέσως μετά, τον Απρίλιο του 1994, έβγαλαν το πρώτο τους single, το «Supersonic». το οποίο έφτασε τη θέση 31 στα charts. Η κυκλοφορία του «Shakemaker» έγινε αμέσως μετά, και θα γινόταν αντικείμενο αγωγής λόγο λογοκλοπής, με αποτέλεσμα οι Oasis να πληρώσουν $500.000 σε ζημία. Το τρίτο τους single, «Live Forever», ήταν και εκείνο που για πρώτη φορά έκανε την εμφάνιση του στα κορυφαία 10 τραγούδια των μουσικών charts στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μετά από ηχογραφήσεις που επισκιάστηκαν από προβλήματα, τον Σεπτέμβριο του 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο τους album, το Definitely Maybe, το οποίο έγινε αμέσως το νούμερο 1 στα charts, και παράλληλα το μέχρι τότε το album με τις γρηγορότερες πωλήσεις στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου.[14]

Το συγκρότημα επηρεάστηκε από το έντονο πρόγραμμα ηχογραφήσεων, ζωντανών εμφανίσεων και του ηδονικού τρόπου ζωής των μελών των Oasis. Αυτή η συμπεριφορά έφτασε στο αποκορύφωμα της τον Σεπτέμβριο του 1994, σε μια συναυλία στο Λος Άντζελες, όπου ο Liam ήταν υπό την επιρροή ναρκωτικών. Αυτό οδήγησε σε πολύ κακή παρουσία, επικριτικά σχόλια προς το Αμερικανικό κοινό, και επίθεση στον Noel με ένα ντέφι. Ο Noel, τρομερά ταραγμένος από το γεγονός, θα αποχωρήσει από το συγκρότημα αμέσως μετά και θα πετάξει για το Σαν Φρανσίσκο (από το γεγονός προήλθε και το τραγούδι «Talk Tonight»). Ο Tim Abbot από την Creation θα τον εντοπίσει, και μαζί θα κάνουν ένα ταξίδι στο Λας Βέγκας, όπου ο Liam Gallagher εν τέλει θα συμφωνήσει να συνεχίσει με το συγκρότημα. Οι σχέση ανάμεσα στα δύο αδέρφια θα αναπτερωθεί, και η τουρνέ θα συνεχίσει στη Μινεάπολις.[15] Ακολούθησε το τέταρτο single από το Definitely Maybe, «Cigarettes & Alcohol», με το Χριστουγεννιάτικο single EP «Whatever», το οποίο έκανε την εμφάνισή του στα Βρετανικά charts στο νούμερο 3.[16]

Britpop και Knebworth: 1994-1998 Επεξεργασία

Οι Oasis έφτασαν την κορυφή της Μεγάλης Βρετανίας τον Απρίλιο του 1995, με το «Some Might Say», το πρώτο single του δεύτερού τους album,«(What's the Story) Morning Glory?». Αυτό συνέπεσε με την αποπομπή του Tony McCarroll από το συγκρότημα. Εκείνος είπε, περί του θέματος, ότι είχε άνομα διωχθεί, επειδή υπήρχαν «διαφορές προσωπικότητας» με τους αδερφούς. Οι Gallaghers από την άλλη, διαμφισβητούσαν τη μουσική ικανότητα του McCarroll, με τον Noel να λέει: Μου αρέσει ο Tony, αλλά δεν θα μπορούσε να παίζει ντραμς στα καινούρια τραγούδια.[17][18] Ο McCarroll αντικαταστήθηκε από τον Alan White που προηγουμένως έπαιζε με τους Starclub και είναι ο νεότερος αδερφός του διάσημου μουσικού κρουστών Steve White, τον οποίο ο Paul Weller συνέστησε στον Noel. Ο White έκανε το ντεμπούτο του στο Top of the Pops με το «Some Might Say». Οι Oasis άρχισαν να ηχογραφούν υλικό για το δεύτερο album τον Μάιο του ίδιου χρόνου στα κοντά στο Monmouth.[19]

Την ίδια περίοδο, ο Βρετανικός τύπος έβγαλε μια υποτιθέμενη αντιζηλία ανάμεσα στους Oasis και το συγκρότημα Blur. Οι Oasis, μέχρι τότε, δεν είχαν διασυνδεθεί με το κίνημα της Britpop και δεν είχαν προσκληθεί το πρόγραμμα του BBC «Britpop Now», το οποίο παρουσίασε ο τραγουδιστής των Blur, Damon Albarn. Στις 14 Αυγούστου του 1995, οι Blur και οι Oasis κυκλοφόρησαν καινούρια single την ίδια ημέρα, ξεκινώντας το «The Battle of Britpop» (Η Μονομαχία της Britpop) που κυριάρχησε στον τύπο. Το single των Blur, «Country House», πούλησε 274.000 αντίτυπα εκείνη την εβδομάδα, 58.000 περισσότερα από αυτό των Oasis,«Roll with It». Οι υπεύθυνοι για τους Oasis δήλωσαν ότι αυτό έγινε γιατί το «Country House» των Blur ήταν φθηνότερο (£1,99 έναντι £3,99) και γιατί υπήρξαν δύο εκδόσεις του «Country House», με διαφορετικά Β-sides το καθένα, κάτι που έκανε πολλούς οπαδούς του συγκροτήματος να αγοράσουν δύο αντίτυπα.[20] Μια άλλη δικαιολογία που δόθηκε την εποχή από την «Creation» ήταν ότι υπήρξαν προβλήματα με το bar code της θήκης του «Roll with It», ώστε δεν καταγράφτηκαν όλες οι πωλήσεις.[21] Ο Noel Gallagher είπε στην The Observer τον Σεπτέμβριο ότι έλπιζε ότι ο Damon Albarn και ο Alex James των Blur θα «κολλήσουν AIDS και θα πεθάνουν», κάτι που προκάλεσε την αντίδραση των ΜΜΕ.[22] Αργότερα απολογήθηκε για αυτό με επίσημο γράμμα του σε διάφορους εκδότες τύπου.[23]

Ο μπασίστας Paul McGuigan εγκατέλειψε προσωρινά το συγκρότημα τον Σεπτέμβριο του 1995, για να αντικατασταθεί με τον Scott McLeod, ο οποίος υπήρξε μέλος τον The Ya-Yas, και ο οποίος πήρε μέρος σε κάποιες από τις συναυλίες των Oasis, όπως και στο video clip του «Wonderwall» πριν φύγει ξαφνικά, ενώ συνεχιζόταν η τουρνέ στις ΗΠΑ. Ο McLeod αργότερα ήρθε σε επαφή με τον Noel Gallagher, λέγοντας ότι είχε κάνει τη λάθος επιλογή. Ο Noel είπε: «Και εγώ αυτό πιστεύω. Ελπίζω να βρεις κάποιον για να υπογράψεις»,αναφερόμενος στο επίδομα ανεργίας στην Αγγλία.[24] Για τη συνέχεια της τουρνέ, ο McGuigan πείσθηκε να συνεχίσει με το συγκρότημα.

Αν και ο απαλότερος ήχος του συγκροτήματος επέφερε μικτές κριτικές, το δεύτερο album των Oasis, «(What's the Story) Morning Glory?», έγινε εμπορική επιτυχία, με πάνω από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα σε πωλήσεις, και το τρίτο με τις περισσότερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.[25] Από το «(What's the Story) Morning Glory?» προήλθαν δύο ακόμα επιτυχημένα single, το «Wonderwall» και το «Don't Look Back in Anger», τα οποία έφτασαν τις θέσεις δύο και ένα αντίστοιχα στα chart. Ακόμα εμπεριείχε το «Champagne Supernova», το οποίο δεν βγήκε στο ΗΒ, και στο οποίο συμμετείχε ο Paul Weller. Το τραγούδι έχαιρε μεγάλης κριτικής απήχησης, και έφτασε το νούμερο 1 στο Αμερικάνικο chart για μοντέρνο rock. Οι Oasis έπαιξαν σε ανοιχτό χώρο ως το κεντρικό συγκρότημα για πρώτη φορά στις 27 και 28 Απριλίου του 1996, στο Μάντσεστερ, στο Maine Road Football Ground. Οι καλύτερες στιγμές της δεύτερης βραδιάς εμφανίστηκαν στο «...There and Then», που κυκλοφόρησε αργότερα τον ίδιο χρόνο. Ενώ η καριέρα τους έφτανε το ζενίθ, οι Oasis πραγματοποίησαν συνεχόμενες εμφανίσεις στο Knebworth στις 10 και 11 Αυγούστου.[26] Τα εισιτήρια έγιναν ανάρπαστα και εξαντλήθηκαν μέσα σε λεπτά, με 2,5 εκατομμύρια άτομα να κάνουν αίτηση για εισιτήριο, και μόλις 350.000 να γίνονται διαθέσιμα,[27] εκείνη την εποχή ρεκόρ για ανοικτή συναυλία στο ΗΒ, και μέχρι σήμερα για ζήτηση εισιτηρίων στα ιστορικά της Βρετανίας.

Ο υπόλοιπος μήνας αποδείχτηκε δύσκολος για το συγκρότημα. Οι Oasis θα παρουσιάζονταν σε ένα επεισόδιο του MTV Unplugged στο Royal Festival Hall, αλλά ο Liam το ακύρωσε, φέροντας ως λόγο πόνους στο λαιμό. Παρακολούθησε την ερμηνεία από ένα μπαλκόνι με μπύρα και τσιγάρα, επικρίνοντας την απόδοση του Noel ανάμεσα στα τραγούδια. Τέσσερις μέρες αργότερα το συγκρότημα έφυγε για τουρνέ στην Αμερική, αλλά ο Liam αρνήθηκε να πάει: το συγκρότημα αποφάσισε να συνεχίσει με τον Noel στα φωνητικά.[28] Ο Liam ενώθηκε με το υπόλοιπο συγκρότημα στις 30 του μήνα, μα ο Noel λίγες εβδομάδες αργότερα πέταξε μόνος του στην Αγγλία, αφήνοντας πίσω το συγκρότημα, το οποίο και ακολούθησε με επόμενη πτήση.[29] Αυτό το γεγονός έκανε τα ΜΜΕ να κάνουν λόγο για φήμες που ήθελαν το συγκρότημα να διαλύεται. Τα αδέρφια σύντομα αναπτερώνουν τις σχέσεις τους, και τελειώνουν την τουρνέ.[30]

Οι Oasis πέρασαν το υπόλοιπο του 1996 και το πρώτο τέταρτο του 1997 στο Abbey Road Studios του Λονδίνου και στο Ridge Farm Studios του Surrey ηχογραφώντας το τρίτο τους album. Διαμάχες ανάμεσα στα αδέρφια και έντονη χρήση ναρκωτικών (κυρίως κοκαΐνης), έκαναν το επιχείρημα δύσκολο. Το «Be Here Now» κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1997. Έχοντας προηγηθεί το «D'You Know What I Mean?», το πρώτο τους single από το καινούριο album και νούμερο 1 στα chart του ΗΒ, το «Be Here Now» υπήρξε η πιο πολύ-αναμενόμενη δουλειά του συγκροτήματος, και ως εκ τούτου έγινε επίκεντρο ενδιαφέροντος για τα ΜΜΕ. Με το τέλος της πρώτης μέρας της κυκλοφορίας, το album είχε ήδη πουλήσει πάνω από 350.000 αντίτυπα, και μέχρι το τέλος της εργασίας το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας, τα 696.000 αντίτυπα, κάνοντάς το το πιο γρήγορα πωλούμενο album στην ιστορία της Βρετανίας.[31] Το «Be Here Now» έκανε την εμφάνιση στο νούμερο 2 του Αμερικάνικου Billboard, αλλά οι εβδομαδιαίες πωλήσεις των 152.000 - κάτω από το αναμενόμενο των 400.000 αντιτύπων- αντιμετωπίστηκαν ως μια αποτυχία.[32] Αν και οι αρχικές κριτικές για το album ήταν θετικές, όταν καταλάγιασε ο ντόρος κατακρίθηκε για την ομοιότητά του με άλλες δουλειές, με τους κριτικούς να επικεντρώνονται στο μέγεθος πολλών εκ των κομματιών, τον βαρύτερο ήχο, και την υπέρ-του-δέοντος παραγωγή.

Με το κίνημα της Britpop και το τρίτο album των Oasis να θεωρείται αποτυχία, το συγκρότημα με το πέρας του Be Here Now Tour στις αρχές του 1998, προτίμησε να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Αργότερα, τον ίδιο χρόνο, θα κυκλοφορήσει μια συλλογή από b-sides, με τίτλο The Masterplan. «Το πιο ενδιαφέρον μέρος εκείνης της περιόδου, είναι τα b-sides. Υπάρχει πολύ πιο εμπνευσμένη μουσική στα singles απ ότι υπάρχει στο album, κατά την άποψή μου», θα πει ο Noel περί του θέματος, σε μια συνέντευξη του το 2008.[33]

Τα Μεταβατικά Χρόνια: 1999 – 2004 Επεξεργασία

Στις αρχές του 1999, το συγκρότημα άρχισε την παραγωγή του τέταρτου album του. Οι πρώτες λεπτομέρειες ανακοινώθηκαν τον Φεβρουάριο, με τον Mark «Spike» Stent να συμμετέχει στην παραγωγή. Τα πράγματα όμως δεν πήγαιναν καλά, και τον Αύγουστο ο Paul «Bonehead» Arthurs, με ξαφνική του απόφαση έφυγε από τους Oasis. Αυτή η αποχώρηση σκιαγραφήθηκε εκείνο τον καιρό ως φιλική από το υπόλοιπο συγκρότημα, με τον Noel να λέει ότι ο Arthurs ήθελε να περάσει περισσότερο καιρό με την οικογένεια του. Στην ανακοίνωση του, ο Arthurs ανέφερε ότι έφυγε «για να επικεντρωθεί σε άλλα πράγματα.»[34] Παρόλα αυτά, ο Noel αργότερα θα δώσει μια άλλη διάσταση στα γεγονότα: η συνεχής παραβίαση του κανόνα «καθόλου ναρκωτικά ή αλκοόλ» (που είχε θέσει ο ίδιος ο Noel, με σκοπό τη σωστή απόδοση του Liam στα τραγούδια), κατέληξε σε διαμάχες ανάμεσα στους δύο.[35] Δύο εβδομάδες αργότερα, ανακοινώθηκε η αποχώρηση και του μπασίστα, Paul McGuigan. Οι αδερφοί Gallagher, σε μια συνέντευξη τύπου διαβεβαίωσαν τον τύπο ότι «το μέλλον των Oasis είναι ασφαλές. Η ιστορία και η δόξα θα συνεχίσουν.»[36]

Οι τριμελείς πια Oasis επέλεξαν να συνεχίσουν με την ηχογράφηση του album, με τον Noel Gallagher να ξανά-ηχογραφεί τα κομμάτια τα οποία έπαιξαν οι Arthurs και McGuigan. Μετά τις ηχογραφήσεις, το συγκρότημα άρχισε την αναζήτηση για την αντικατάσταση των μελών τους. Το πρώτο καινούριο μέλος των Oasis έγινε ο Colin «Gem» Archer, προηγούμενος μέλος των Heavy Stereo, στη θέση της ρυθμικής κιθάρας, και ο οποίος θα ισχυριστεί ότι ο Noel Gallagher τον προσέγγισε λίγες μέρες αφότου η αποχώρηση του Arthurs έγινε δημόσια γνωστή.[37] Το συγκρότημα έκανε πρόβες με τον David Potts, μα εκείνος σύντομα θα παραιτηθεί, και θα έρθει στη θέση του ο Andy Bell, προηγουμένως κιθαρίστας των Ride και των Hurricane#1, ο οποίος και θα γίνει ο καινούριος μπασίστας των Oasis. Ο Bell δεν είχε ποτέ πριν παίξει μπάσο, και έπρεπε να μάθει, μαζί με πολλά από τα τραγούδια που οι Oasis θα έπαιζαν στην τουρνέ που ετοίμαζαν στην Αμερική τον Δεκέμβριο του 1999. Μετά την αποχώρησή τους από την Creation Records, οι δημιούργησαν τη δική τους εταιρία, την Big Brother, από την οποία θα κυκλοφορήσουν όλες οι επόμενες δισκογραφικές δουλειές των Oasis στην Αγγλία και την Ιρλανδία. Το τέταρτο album των Oasis, Standing on the Shoulder of Giants, κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2000. Έφτασε το νούμερο 1 και 24 στα Βρετανικά chart και το Αμερικάνικο Billboard αντίστοιχα.[38][39] Το Standing on the Shoulder of Giants απέφερε τρία single, το «Go Let It Out», το «Who Feels Love?», και το «Sunday Morning Call», και τα τρία εκ των οποίων έφτασαν στα κορυφαία 5 τραγούδια των Βρετανικών chart.[40] Με την αποχώρηση αρχικών μελών, το συγκρότημα έκανε και αρκετές μικρές αλλαγές στην εικόνα και τον ήχο του. Το εξώφυλλο του τέταρτου album έφερε ένα καινούριο λογότυπο των «Oasis», σχεδιασμένο από τον Gem Archer, ενώ ήταν και το πρώτο που εμπεριείχε και τραγούδι γραμμένο από τον Liam Gallagher, το «Little James».[41] Το κομμάτι έλαβε χλιαρές κριτικές, και είναι το μέχρι σήμερα album των Oasis με τις χαμηλότερες πωλήσεις.

Για την προώθηση του Standing on the Shoulder of Giants, οι Oasis οι σχεδίασαν μια παγκόσμια περιοδεία. Κατά την προγραμματισμένη εμφάνιση του συγκροτήματος στη Βαρκελώνη, το 2000, ο Alan White αντιμετώπισε πρόβλημα με το χέρι του, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί το γεγονός. Αντί αυτού, οι Oasis πέρασαν το βράδυ πίνοντας. Ο Liam θα μειώσει με σχόλιό του την τότε σύζυγο του Noel, και διαμφισβήτησε τη νομιμότητα της Anais ως κόρη του Noel, προκαλώντας διαμάχες. Ακολούθως, ο Noel θα ανακοινώσει ότι σταματάει τις υπερατλαντικές τουρνέ, και ότι οι Oasis θα έπρεπε να τις τελειώσουν χωρίς εκείνον.[42] Τελικά, θα επιστρέψει για το Βρετανικό και Ιρλανδικό μέρος της περιοδείας, η οποία συμπεριελάμβανε δύο μεγάλες συναυλίες στο Wembley Stadium. Ένα album με τις ζωντανές εμφανίσεις των Oasis θα κυκλοφορήσει αργότερα τον ίδιο χρόνο, με τίτλο «Familiar to Millions» και το οποίο θα δεχθεί μέτριες κριτικές.[43]

Το 2001 οι Oasis θα περάσουν τον χρόνο τους ανάμεσα στην ηχογράφηση του νέου τους album και τις ζωντανές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο. Κάποιες από αυτές ήταν το Tour of Brotherly Love, με The Black Crowes τους και τους Spacehog, που κράτησε ένα ολόκληρο μήνα, και μια εμφάνιση στο Παρίσι όπου συνόδευσαν τον Neil Young. Το πέμπτο album των Oasis, «Heathen Chemistry» και πρώτο με τους Andy Bell και Gem Archer, κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2002, φτάνοντας το νούμερο 1 στα Βρετανικά chart και το 23 στο Billboard της Αμερικής,[44][45] αν και δέχθηκε μέτριες κριτικές.[46][47] Τέσσερα single κυκλοφόρησαν από το «Heathen Chemistry»: το «The Hindu Times», το «Stop Crying Your Heart Out», το «Little by Little/She Is Love» και το «Songbird», το οποίο γράφτηκε από τον Liam, και το πρώτο single των Oasis το οποίο δεν γράφτηκε από τον Noel. Το album αυτό συνέδεσε τους ήχους των προηγουμένων album των Oasis, με ένα βασικότερο ήχο της ροκ. Το «Heathen Chemistry» ήταν μια πολύ πιο εξισορροπημένη δουλειά από τους Oasis, με όλους εκτός του White να γράφουν τραγούδια. Ο Johnny Marr συνέβαλλε στον δίσκο με περισσότερη κιθάρα, όπως και φωνητικά για κάποια τραγούδια.

Μετά την κυκλοφορία του album, το συγκρότημα ξεκίνησε μια επιτυχημένη παγκόσμια τουρνέ. Το καλοκαίρι του 2002, ενώ οι Oasis ήταν ακόμα στις ΗΠΑ, ο Noel, ο Bell και ο πιανίστας της τουρνέ Jay Darlington ενεπλάκησαν σε ένα τροχαίο δυστύχημα στην Ινδιανάπολις. Αν και κανένα μέλος του συγκροτήματος δεν υπέστη σημαντικά τραύματα, κάποιες συναυλίες ακυρώθηκαν. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, το δεύτερο μέρος της περιοδείας στη Γερμανία ακυρώθηκε, όταν ο Liam Gallagher, ο Alan White και τρία άλλα μέλη της συνοδείας του συγκροτήματος συνελήφθησαν σε ένα κλαμπ του Μονάχου, όταν συμμετείχαν σε φιλονικίες. Το συγκρότημα έκανε μεγάλη χρήση αλκοόλ, και ο Liam ήταν θετικός σε χρήση κοκαΐνης σε σχετικό τεστ.[48] Ο Liam έχασε δύο από τα μπροστινά του δόντια, και κλότσησε έναν αστυνομικό στα πλευρά, ενώ ο Alan έφερε μικροτραυματισμούς στο κεφάλι όταν τραυματίστηκε από σταχτοδοχείο.[49] Δύο χρόνια αργότερα ο Liam θα πληρώσει πρόστιμο 40.000 λιρών.[50] Το συγκρότημα θα τελειώσει την περιοδεία τον Απρίλιο του 2003, έχοντας αναπληρώσει τις συναυλίες που είχαν ακυρωθεί. Ο Liam Gallagher θα πει ότι οι Oasis άρχισαν την ηχογράφηση του έκτου τους album στο τέλος του Δεκεμβρίου του 2003, με παραγωγούς τους Death in Vegas, στο Sawmills Studios του Cornwall. Το καινούριο album υπολογιζόταν ότι θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο του 2004, την ίδια μέρα με την επέτειο δέκα χρόνων από την κυκλοφορία του «Definitely Maybe». Παρόλα αυτά, ο Alan White, ο οποίος είχε παίξει ντραμς για τα περισσότερα τραγούδια των Oasis, αποφάσισε να αποχωρήσει από το συγκρότημα τον Ιανουάριο του 2004. Ο αδερφός του, Steve White', θα πει ότι «είχε χαθεί το όλο αίσθημα της συμμετοχής του στο συγκρότημα,» και ότι ήθελε να περάσει περισσότερο χρόνο με την κοπέλα του.[51] Ο White θα αντικατασταθεί από τον Zak Starkey, ντράμερ των The Who και υιό του Ρίνγκο Σταρ, των The Beatles. Αν και ο Starkey συμμετείχε στις ηχογραφήσει και τις συναυλίες των Oasis, δεν θεωρήθηκε επίσημο μέλος τους, με το συγκρότημα να είναι τετραμελές για πρώτη φορά στην καριέρα του. Ο Starkey έπαιξε ζωντανά με τους για πρώτη φορά στο Poole Lighthouse.

Λίγες μέρες αργότερα οι Oasis, με τον Starkey, παρέστησαν στο Glastonbury Festival ως το πρώτο όνομα για δεύτερη φορά στην καριέρα τους και έπαιξαν τα καλύτερα τραγούδια τους, μαζί με δύο καινούρια - το «A Bell Will Ring» του Gem Archer και το «The Meaning of Soul» του Liam Gallagher. Η συναυλία έλαβε κακές κριτικές, με το ΝΜΕ να το αποκαλεί μια «καταστροφή».[52] Ο Tom Bishop του BBC θα το αποκαλέσει «θαμπό και χωρίς κάτι ιδιαίτερο, προκαλώντας ανάμικτες εντυπώσεις στο κοινό», κυρίως εξαιτίας τις κακής φωνητικής εκτέλεσης από τον Liam, και την έλλειψη εμπειρίας με τα τραγούδια του συγκροτήματος από τον Starkey.[53]

Επιστροφή στις επιτυχίες: 2005-2007 Επεξεργασία

Μετά από πολλές αναταραχές, έγινε η ηχογράφηση του έκτου album των Oasis στο Λος Άντζελες, στα Capitol Studios, την περίοδο Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου του 2004. Ο παραγωγός Dae Sardy, πήρε τα σκήπτρα της σύνταξης από τον Noel,[54] ο οποίος αποφάσισε να κάνει ένα βήμα πίσω σε ότι αφορά αυτόν τον τομέα, ύστερα από μια δεκαετία εκτέλεσης των καθηκόντων παραγωγής για το συγκρότημα. Τον Μάιο του 2005, μετά από τρία χρόνια και πολλές ηχογραφήσεις χωρίς αποτέλεσμα, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το έκτο του album, Don't Believe the Truth, εκπληρώνοντας το συμβόλαιο με τη Sony BMG. Το Don't Believe the Truth ακολούθησε τα χνάρια του Heathen Chemistry ως μια δισκογραφική δουλειά μέσα από συνεργασία και όχι ως ένα album εξολοκλήρου γραμμένο από τον Noel.[55] Έγινε ακόμα το πρώτο χωρίς τον Alan White ως ντράμερ, με τον Zak Starkey να χρησιμοποιείται στις ηχογραφήσεις. Γενικώς, το Don't Believe the Truth ανακηρύχτηκε η καλύτερη δουλειά των Oasis από τον καιρό του Morning Glory και από τους οπαδούς και τους κριτικούς, με τα single «Lyla» και «The Importance of Being Idle» να φτάνουν την κορυφή των Βρετανικών chart, ενώ το «Let There Be Love» το νούμερο 2. Στα Q Awards οι Oasis πήραν δύο βραβεία: το People's Choice Award και αυτό του καλύτερου album για το Don't Believe the Truth.[56] Ακολουθώντας τα χνάρια των πέντε προηγουμένων album των Oasis, και το Don't Believe the Truth έκανε την είσοδο του στα Βρετανικά chart στο νούμερο 1.

Τον Μάιο του 2005, το νέο ρόστερ του συγκροτήματος άρχισε τη μεγάλου μήκους παγκόσμια περιοδεία του, ξεκινώντας στις 10 Μάιου και τελειώνοντας στις 31 Μαρτίου του 2006. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη περιοδεία των Oasis μετά από αυτή του Definitely Maybe, με 26 χώρες και 110 συναυλίες. Η περιοδεία πέρασε χωρίς προβλήματα, και υπήρξε η πιο πετυχημένη για πάνω από μια δεκαετία, με συναυλίες που ξεπούλησαν στο Madion Square Garden της Νέας Υόρκης και στο Hollywood Bowl του Λος Άντζελες.[57] Ένα μουσικό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας, με το όνομα Lord Don't Slow Me Down,το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 2007. Ένα δεύτερο DVD περιείχε και ζωντανά στιγμιότυπα από τη συναυλία του συγκροτήματος στον Μάντσεστερ στις 2 Ιουλίου του 2005.

Τον Φεβρουάριο του 2007 οι Oasis θα κερδίσουν ένα BRIT Award για τη συνεισφορά τους στη μουσική, ύστερα παίζοντας πολλά από τα γνωστότερα τραγούδια τους. Θα κυκλοφορήσουν το «Lord Don't Slow Me Down», την πρώτη τους δουλειά διαθέσιμη μόνο μέσο διαδικτύου, τον Οκτώβριο του 2007. Αν και το τραγούδι έχαιρε καλών κριτικών, το «Lord Don't Slow Me Down» ήταν το πρώτο μετά το «Live Forever» του 1994 που έφτασε μέχρι το 10 των Βρετανικών chart.[58]

Η επάνοδος στο προσκήνιο και τις επιτυχίες μετά την κυκλοφορία του Don't Believe The Truth διαφαίνεται ακόμα περισσότερο τον Φεβρουάριο του 2008, όταν σε μια δημοσκόπηση του Q Magazine και του HMV για τα 50 καλύτερα album της Βρετανίας τα τελευταία πενήντα χρόνια, με το Definitely Maybe και το (What's The Story) Morning Glory? στις θέσεις 1 και 2 αντίστοιχα. Δύο ακόμα album θα κάνουν την εμφάνιση τους στη λίστα, με το Don't Believe The Truth στο νούμερο 14 και το προηγουμένως κατακριτέο Be Here Now στη θέση 22.

Dig Out Your Soul και η αποχώρηση του Noel Gallagher: 2008-2009 Επεξεργασία

Τον Μάιο του 2008, ο ‘’Zak Starkey’’ έφυγε από το συγκρότημα μετά την ηχογράφηση και του έβδομου album των ‘’Oasis’’. Αντικαταστάθηκε από τον ‘’ Chris Sharrock’’, που προηγουμένως είχε δουλέψει για τον ‘’Robbie Williams’’, και όπως ο ‘’Zak’’, ο ‘’ Chris’’ δεν θα γινόταν επίσημο μέλος των ‘’Oasis’’, οι οποίοι παρέμειναν τετραμελείς.

Τον Ιούνιο του 2008, το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο με τη Sony BMG διάρκειας τριών χρόνων.[59] Από τον Ιούλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2007 οι Oasis θα ηχογραφήσουν δύο τραγούδια, ενώ παράλληλα θα κάνουν και τα demo των υπολοίπων. Μετά από μια δίμηνη διακοπή, λόγο της γέννησης του υιού του Noel, οι Oasis θα ξαναρχίσουν τις ηχογραφήσεις στις 5 Νοεμβρίου του 2007, και θα τελειώσουν τον Μάρτιο του 2008,[60] με παραγωγό τον Dave Sardy. Το πρώτο single του album ήταν το «The Shock of the Lightning», γραμμένο από τον Noel και κυκλοφόρησε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2008. Ακολούθησε η κυκλοφορία του Dig Out Your Soul, έβδομου album των Oasis, στις 6 Οκτωβρίου, το οποίο και έφτασε το νούμερο 1 στα Βρετανικά chart και το 5 στα Billboard 200. Το καινούριο ράστερ των Oasis άρχισε τις περιοδείες, οι οποίες θα εκτείνονταν για 18 μήνες, με τους Kasabian, τους The Enemy και τους Twisted Wheel.[61] Ο Noel Gallagher έδωσε συγκεχυμένες πληροφορίες όσον αφορά τα σχέδια του συγκροτήματος μετά την περιοδεία. Σε μια συνέντευξή του είπε πως ήθελε τα μέλη του συγκροτήματος να χωρίσουν και να κάνουν ο καθένας τις δικές του δισκογραφικές δουλειές, προσθέτοντας ότι «θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τι θα κάνει ο καθένας. Να δούμε πως τέσσερα κομμάτια δημιουργούν το ένα.»[62] Παρόλα αυτά, τρεις εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του Dig Out Your Soul, ο Noel είπε ότι είχε ήδη γράψει το album που θα ακολουθούσε το Dig Out Your Soul,[63] λέγοντας ότι θα ήταν κάτι το πολύ διαφορετικό.[63] Αν και δεν το οριοθέτησε χρονικά, ο Noel είπε ότι ήθελε να κυκλοφορήσει και ένα προσωπικό album.[63]

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2008, και ενώ το συγκρότημα εμφανιζόταν ζωντανά στο Virgin Festival του Τορόντο, κάποιος από το κοινό επιτέθηκε στον Noel Gallagher, ανεβαίνοντας στη σκηνή.[64] Με τον Noel να έχει τρία σπασμένα και εξαρθρωμένα πλευρά, οι Oasis έπρεπε να ακυρώσουν αρκετές συναυλίες ενώ εκείνος ανέρρωνε.

Στις 25 Φεβρουαρίου του 2009, οι Oasis κέρδισαν δύο NME Award- ένα για το Καλύτερο Συγκρότημα της Βρετανίας κατά το 2009[65] όπως και ένα για το καλύτερο blog, αυτό του Noel, Tales from the Middle of Nowhere.

Στις 4 Ιουνίου του 2009, στην πρώτη εκ τριών συναυλιών τους στο Heaton Park του Μάντσεστερ, οι Oasis χρειάστηκε να κατεβούν από τη σκηνή δύο φορές λόγο προβλημάτων με τις ηλεκτρογεννήτριες, κάτι που τους έκανε, την τρίτη φορά που ανέβηκαν στη σκηνή, να ανακοινώσουν πως η συναυλία θα ήταν ελεύθερη για όλους. Αυτό κατενθουσίασε τους 70.000 κατόχους εισιτηρίων, σε 20.000 εκ των οποίων έγινε επιστροφή χρημάτων.[66] Οι δύο επόμενες συναυλίες στο Heaton Park , στις έξι και επτά Ιουνίου, ήταν επιτυχημένες, με χιλιάδες οπαδούς να συρρέουν παρά τον μεταβαλλόμενο καιρό και τα προβλήματα τις πρώτης νύχτας.[67]

Υπήρχαν πολλές φήμες όσον αφορά τον Noel Gallagher και την επικείμενη αποχώρηση του από το συγκρότημα για να συνεχίσει τη μουσική του καριέρα μόνος, αλλά στις 12 Ιουλίου του 2009, ανακοινώθηκε, μέσα από τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων των Oasis ότι αυτό δεν ήταν μέσα στα σχέδιά του.

Στις 28 Αυγούστου του 2009, μετά από μια διαμάχη ανάμεσα στα αδέρφια Gallagher στα παρασκήνια, κατά την οποία λέγεται ότι ο Λίαμ έσπασε την κιθάρα του Νοέλ, ο μάνατζερ του συγκροτήματος ακύρωσε τη συναυλία τους στο Rock en Seine κοντά στο Παρίσι λίγα μόλις λεπτά πριν αυτή αρχίσει, ακυρώνοντας και όλη την Ευρωπαϊκή περιοδεία των Oasis, λέγοντας ότι το συγκρότημα «δεν υπάρχει πια.»[6][7][68][69]

Δύο ώρες αργότερα, ο Noel θα εμφανιστεί στην ηλεκτρονική σελίδα του συγκροτήματος, γράφοντας ότι «με κάποια λύπη και πολύ ανακούφιση... Σήμερα αποχωρώ από τους Oasis. Κάποιοι θα πουν και θα γράψουν ότι θέλουν, μα απλώς δεν μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω με τον Liam ούτε μία μέρα παραπάνω.» Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2009, στη News of the World γράφτηκε ότι ο σχεδίαζε οι να συνεχίσουν χωρίς τον Noel.[70]

Μουσικό Στυλ Επεξεργασία

Οι Oasis επηρεάστηκαν μουσικά κυρίως από τους The Beatles. Αυτή η επιρροή χαρακτηρίστηκε πολλές φορές από τα Βρετανικά μέσα ενημέρωσης ως μια "ψύχωση". Τόσο στη μουσική, όσο και στους στίχους, οι Oasis έχουν ακόμα αναφέρει ως επιρροή τους The Rolling Stones, τους The Who, τους The Kinks, τους The Small Faces, τον Bob Dylan, τους T. Rex, τον David Bowie, τους Pink Floyd, τους Slade, τους Led Zeppelin, τους The Doors, τους Fleetwood Mac, τον Νιλ Γιανγκ, τους The Velvet Underground, τους The Stooges, τους The Sex Pistols, τους The Jam, τους The La's, τους The Smiths και τους The Stone Roses.

Αρκετά συγκροτήματα και καλλιτέχνες έχουν αναφέρει ως μουσική επιρροή το συγκεκριμένο συγκρότημα, μερικοί εκ των οποίων είναι οι Arctic Monkeys, οι Jet, οι Twisted Wheel, οι Weezer, οι The Killers, οι Coldplay, οι The Coral, οι Glasvegas, οι Sum 41, οι Ricky, οι The Libertines, οι The Enemy, ο Ryan Adams, οι The Rifles, οι The Pigeon Detectives, οι Kasabian και ο Robbie Williams.

Δισκογραφία Επεξεργασία

  • Definitely Maybe (30 Αυγούστου 1994)
  • (What's the Story) Morning Glory? (2 Οκτωβρίου 1995)
  • Be Here Now (21 Αυγούστου 1997)
  • The Masterplan (1998)
  • Standing on the Shoulder of Giants (28 Φεβρουαρίου 2000)
  • Heathen Chemistry (1 Ιουλίου 2002)
  • Don't Believe the Truth (30 Μαϊού 2005)
  • Dig Out Your Soul (2008)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Some might say Oasis are still world beaters after Slane gig». The Belfast Telegraph. 22 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2010. 
  2. ↑ «Oasis, Coldplay & Take That enter Guinness World Records 2010 Book - Guinness World Records Blog post». Community.guinnessworldrecords.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2010. 
  3. ↑ BBC News Article Q. Retrieved 21 February 2009.
  4. ↑ BPI Αρχειοθετήθηκε 2009-02-04 στο Wayback Machine.. Retrieved February 2009.
  5. ↑ "Oasis split as Noel quits group", BBC News, 29 August 2009
  6. ↑ 6,0 6,1 «Oasis annule son concert à Rock-en-Seine et se sépare». Le Parisien (France). 29 August 2009. http://www.leparisien.fr/loisirs-et-spectacles/oasis-annule-son-concert-a-rock-en-seine-et-se-separe-28-08-2009-619494.php. Ανακτήθηκε στις 29 August 2009. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Oasis annonce la fin du groupe rock». Ouest France. 29 August 2009. http://www.ouest-france.fr/actu/actuDetFdj_-Oasis-annonce-la-fin-du-groupe_39382-1050490_actu.Htm. Ανακτήθηκε στις 29 August 2009. 
  8. ↑ "Oasis - Liam Gallagher renames Oasis"
  9. ↑ Harris, John. Britpop!: Cool Britannia and the Spectacular Demise of English Rock. Da Capo Press, 2004. ISBN 0-306-81367-X, pg. 124–25
  10. ↑ Harris, John. Britpop!: Cool Britannia and the Spectacular Demise of English Rock. Da Capo Press, 2004. ISBN 0-306-81367-X, pg. 127-128
  11. ↑ VH1 Behind the Music, VH1, 2000
  12. ↑ Harris, pg. 129
  13. ↑ Harris, pg. 131
  14. ↑ Harris, pg. 178
  15. ↑ Harris, pg. 189
  16. ↑ Harris, pg. 213
  17. ↑ Supanet entertainment music feature Αρχειοθετήθηκε 2018-06-22 στο Wayback Machine.. Retrieved 3 February 2008.
  18. ↑ BBC News Article. Retrieved 3 February 2008.
  19. ↑ Harris, pg. 226
  20. ↑ Harris, pg. 233
  21. ↑ Author unknown. «Cockney revels». NME. 26 August 1995.
  22. ↑ «Noel Gallagher in Blur Aids outburst». Melody Maker. 23 September 1995.
  23. ↑ Harris, pg. 251
  24. ↑ Guardian news article. Retrieved 9 March 2008.
  25. ↑ BBC news article. Retrieved 9 March 2008.
  26. ↑ Review on My Concert Archive
  27. ↑ Harris, pg. 298–99
  28. ↑ Harris, pg. 310
  29. ↑ Harris, pg. 312
  30. ↑ Harris, pg. 313
  31. ↑ Harris, pg. 342.
  32. ↑ Rolling Stone news article Αρχειοθετήθηκε 2007-12-22 στο Wayback Machine.. Retrieved 9 March 2008.
  33. ↑ Wave Magazine News article Αρχειοθετήθηκε 2011-09-27 στο Wayback Machine.. Retrieved 9 March 2008.
  34. ↑ BBC News article. Retrieved 9 March 2008.
  35. ↑ St. Michael, Mick (1996). Oasis: In Their Own Words. Omnibus Pr. ISBN 0-7119-5695-2. 
  36. ↑ «Gallagher brothers say oasis bassists departure wont kill the band» Αρχειοθετήθηκε 2009-08-03 στο Wayback Machine.. Rolling Stone, Retrieved 9 March 2008.
  37. ↑ ::: MAD FOR GEM ::: biography :::. Retrieved 14 December 2007.
  38. ↑ Oasis - Official Website - Discography Αρχειοθετήθηκε 2007-10-11 στο Wayback Machine. retrieved on 15 December 2007.
  39. ↑ Billboard.com - Discography - Oasis - Standing on the Shoulders of Giants retrieved on 15 December 2007
  40. ↑ Top 40 Singles Αρχειοθετήθηκε 2015-10-16 στο Wayback Machine. retrieved on 15 December 2007
  41. ↑ Oasis - Standing on the Shoulder of Giants Album Reviews, Songs & More | AllMusic, https://www.allmusic.com/album/standing-on-the-shoulder-of-giants-mw0001955486, ανακτήθηκε στις 2024-01-15 
  42. ↑ «Oasis Noel quits tour» BBC News, retrieved on 15 December 2007
  43. ↑ Familiar to Millions > Overview. Written by Stephen Thomas Erlewine. Retrieved on 15 December 2007
  44. ↑ BBC NEWS | Elvis and Oasis enjoy chart success. Retrieved 14 December 2007.
  45. ↑ Heathen Chemistry > Charts & Awards > Billboard Albums. Retrieved 14 December 2007.
  46. ↑ allmusic Heathen Chemistry > Overview. Written by Stephen Thomas Erlewine. Retrieved 14 December 2007.
  47. ↑ Pitchfork: Heathen Chemistry review. Retrieved 14 December 2007.
  48. ↑ BBC News article. Retrieved 9 March 2008.
  49. ↑ http://thescotsman.scotsman.com/ViewArticle.aspx?articleid=2383329 Αρχειοθετήθηκε 2011-08-17 στο Wayback Machine. Oasis singer could face jail for bar brawl] by Alan Hall. Retrieved 14 December 2007.
  50. ↑ Independent News article Αρχειοθετήθηκε 2013-08-15 στο Wayback Machine.. Retrieved 9 March 2008.
  51. ↑ Drumming website. Retrieved 9 March 2008.
  52. ↑ NME news article. Retrieved 9 March 2008.
  53. ↑ BBC News Article. Retrieved 3 February 2008.
  54. ↑ Zak Starkey fan site. Retrieved 9 March 2008.
  55. ↑ NME news article. Retrieved 9 March 2008.
  56. ↑ Telegraph news article Αρχειοθετήθηκε 2007-10-25 στο Wayback Machine.. Retrieved 9 March 2008.
  57. ↑ Daily Telegraph news article Αρχειοθετήθηκε 2008-02-09 στο Wayback Machine.. Retrieved 9 March 2008.
  58. ↑ NME News article. Retrieved 9 March 2008.
  59. ↑ «Live4ever News Archives». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2010. 
  60. ↑ Oasis Net news article Αρχειοθετήθηκε 2004-12-09 στο Wayback Machine.. Retrieved 9 March 2008.
  61. ↑ «Oasis tour dates». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2009. 
  62. ↑ «Noel: I stole keepsake from Abbey Rd». MSN. 2 October 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-23. https://web.archive.org/web/20090123001158/http://entertainment.uk.msn.com/music/news/Article.aspx?cp-documentid=9895293&ocid=today&GT1=61501. Ανακτήθηκε στις 3 October 2008. 
  63. ↑ 63,0 63,1 63,2 Graff, Gary. «Oasis Feeling Thematic, Kinks-y on New Songs» Αρχειοθετήθηκε 2011-06-04 στο Wayback Machine.. billboard.com. 27 Oct 2008.
  64. ↑ Thompson, Robert. «Noel Gallagher Describes on-Stage Attack». billboard.com. 24 March 2010.
  65. ↑ Jonze, Tim (26 February 2009). «Oasis win best British band at NME awards». Guardian (London). http://www.guardian.co.uk/music/2009/feb/26/oasis-win-nme-awards. Ανακτήθηκε στις 1 March 2009. 
  66. ↑ «Oasis Refund £1 million - Souvenir Checks Worth Selling». idiomag. 21 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2009. 
  67. ↑ «Oasis Wembley Stadium Sound Blip». idiomag. 10 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2009. 
  68. ↑ «A statement from Noel». 28 Αυγούστου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2009. 
  69. ↑ «Music - News - Oasis split as Noel Gallagher quits band». Digital Spy. 28 Αυγούστου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  70. ↑ South, Ray. «Liam: Oasis will not split | Singer to keep band going after brother Noel quit». News Of The World. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Oasis&oldid=10445927"