Βικιπαίδεια

Roadkill

Το roadkill (αγγλικός όρος -απόδοση στα ελληνικά: φόνος ζώου σε δρόμο) είναι η θανάτωση ζώων από διερχόμενα οχήματα πάνω στους δρόμους. Το φαινόμενο έχει σημαντικότητα λόγω της απώλειας άγριων ζώων, της επίπτωσης στην οδική ασφάλεια και τις οικονομικές επιπτώσεις τόσο στους οδηγούς όσο και στους διαχειριστές του οδικού δικτύου. Για τον λόγο αυτό γίνεται όλο και περισσότερο θέμα της ακαδημαϊκής έρευνας προκειμένου να κατανοηθούν τα αίτια και το πώς το φαινόμενο μπορεί να μετριαστεί. Σε κάποιες περιπτώσεις τα roadkill γίνονται ανθρώπινη τροφή.[Σημ. 1]

Το κακοποιημένο κουφάρι ενός ελαφιού στη Νότια Καρολίνα, ΗΠΑ.
Τα σαρκοβόρα με μεγάλη ακτίνα δράσης, όπως αυτή η αρκούδα, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στο να γίνουν roadkill.
Διέλευση ελαφιού που σκοτώθηκε στο δρόμο, κατά τη νύχτα.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Οι «τρεις κόσμοι» της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, από την περίοδο μεταξύ Απριλίου 1975 (την πτώση της Σαϊγκόν) και Αυγούστου 1975 (την κατάληψη του Βασιλείου του Λάος από τους κομμουνιστές.)
  Πρώτος Κόσμος: Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο και οι σύμμαχοί των.
  Δεύτερος Κόσμος: Σοβιετική Ένωση, Κίνα και οι σύμμαχοί των.
  Τρίτος Κόσμος: ουδέτερα και αδέσμευτα κράτη.
 
Μπάρες ασφαλείας σ'ένα Land Rover Discovery όπου έχουν τοποθετηθεί προβολείς και αμμο-σημαίες (sand flags).
 
Μπάρες ασφαλείας σε περιπολικό της Αστυνομίας, στο Άμπου Ντάμπι.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, τα roadkill ή «επίπεδα κρέατα» ή «πίτσες της εθνικής οδού» έγιναν ένα συνηθισμένο θέαμα στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες καθώς αυτές υιοθέτησαν τον κινητήρα εσωτερικής καύσης και το αυτοκίνητο. Ένας από τους πρώτους παρατηρητές αυτών των θανατηφόρων τροχαίων ήταν ο φυσιοδίφης Joseph Grinnell, ο οποίος σημείωσε το 1920: «Αυτό [το σκότωμα ζώων στον δρόμο] είναι μια σχετικά νέα πηγή θνησιμότητας· και αν κάποιος ήταν να εκτιμήσει το σύνολο των χιλιομέτρων αυτών των δρόμων στην πολιτεία της Καλιφόρνια, η θνησιμότητα θα πρέπει κάθε 24 ώρες, να ανέρχεται σε εκατοντάδες, ίσως, και σε χιλιάδες.»

Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, το ελάφι είναι το ζώο που είναι το πιθανότερο να προκαλέσει ζημιά στα οχήματα. Στην Αυστραλία, οι συγκεκριμένες ενέργειες για την προστασία από την ποικιλία των ζώων που μπορούν να βλάψουν τα οχήματα - όπως προστατευτικές μπάρες (bullbars) [Σημ. 2] - καταδεικνύουν πως η περιοχή αυτή έχει εφαρμόσει ιδιαίτερη αντιμετώπιση του φαινομένου.[1]

Αιτίες Επεξεργασία

Η ανάπτυξη του οδικού δικτύου επηρεάζει την άγρια ζωή με την τροποποίηση και την απομόνωση των βιοτόπων και των πληθυσμών ζώων, αποτρέποντας την ελεύθερη μετακίνηση της άγριας πανίδας και οδηγώντας την σε εκτεταμένη θνησιμότητα.[2] Ένας συγγραφέας αναφέρει ότι «ο μονωμένος βιομηχανικός πολιτισμός μας, μας κρατά σε αποξένωση από τη ζωή που βρίσκεται πέρα από το παρμπρίζ μας».[3] Η «αδιάφορη» οδήγηση που δεν δίνει σημασία σε όσα κινούνται εντός της πορείας του οχήματος, η οδήγηση με ταχύτητες που δεν επιτρέπουν την έγκαιρη διακοπή της και οι περισπασμοί, συμβάλλουν στον αριθμό των θανάτων.[3] Επιπλέον δημιουργείται μια κουλτούρα αδιαφορίας και απελπισίας όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν να αγνοούν τα άψυχα σώματα στους δρόμους.[3]

Ηθελημένα χτυπήματα ζώων Επεξεργασία

 
Η οδός ταχείας κυκλοφορίας North Luzon Expressway, όπου υψώνονται ελαστικές εγκάρσιες λωρίδες τραχείας επιφανείας, κατά την προσέγγιση των διοδίων Balintawak Toll Barrier, στις Φιλιππίνες.

Μελέτη του 1996 στο Οντάριο του Καναδά, αποκάλυψε πολλά ερπετά να έχουν σκοτωθεί σε τμήματα των δρόμων που τα ελαστικά των οχημάτων συνήθως δεν περνούν από πάνω τους, κάτι που οδήγησε στην εκτίμηση ότι ορισμένοι οδηγοί περνούν σκόπιμα πάνω από τα ερπετά.[4] Για να επαληθευτεί αυτή η υπόθεση, έγινε έρευνα το 2007 και διαπιστώθηκε ότι το 2,7% των οδηγών χτύπησε σκόπιμα ομοιώματα ερπετών που εκλαμβάνονταν ως φίδια και χελώνες.[4] «Πράγματι, αρκετοί οδηγοί παρατηρήθηκαν να τοποθετούν τα οχήματά τους σε τέτοια θέση και να τα επιταχύνουν, προκειμένου να χτυπήσουν τα ερπετά»,[4] ενώ οι άνδρες οδηγοί χτυπούσαν τα ομοιώματα των ερπετών πιο συχνά από ό,τι οι γυναίκες οδηγοί.[4] Ένα πιο φιλεύσπλαχνο συμπέρασμα ήταν το ότι 3,4% των ανδρών οδηγών και το 3% των γυναικών οδηγών, σταματούσε για τη διάσωση αυτών των ομοιωμάτων των ερπετών.[4]

Έλξη ζώων στο αλάτι των δρόμων Επεξεργασία

Στα οδοστρώματα στα οποία τοποθετούνται λωρίδες τραχείας επιφανείας (rumble strips)[Σημ. 3][5] ώστε το διερχόμενο όχημα να δονείται και να προειδοποιούνται οι οδηγοί όταν παρεκτρέπονται από τη λωρίδα κυκλοφορίας τους, είναι δυνατό να συσσωρεύεται το αλάτι των δρόμων (road salt)[Σημ. 4][6] που χρησιμοποιείται για την αποφυγή δημιουργίας πάγου στο οδόστρωμα. Το συσσωρευμένο αλάτι προσελκύει εκεί μικρά και μεγάλα άγρια ζώα που αποζητούν να το γλύφουν (salt lick)[Σημ. 5] με αποτέλεσμα είτε να τίθενται άμεσα σε κίνδυνο να γίνουν roadkill ή να προκαλέσουν ατυχήματα.[7][8][9]

Κατανομή και συχνότητα εμφάνισης του φαινομένου Επεξεργασία

 
Σκότωμα στο δρόμο σε ένα καγκουρό, στο Νότιο Morang της βόρειας Μελβούρνης, Αυστραλία[Σημ. 6][10]
 
Φασκωλόμυς (wombat),[Σημ. 7] σε θανατηφόρο τροχαίο στο χωριό Nerriga, Νέα Νότια Ουαλία, Αυστραλία.
 
Σκότωμα του δρόμου σε ένα ελάφι, νοτίως του Ρίτσμοντ, Ιντιάνα, ΗΠΑ. Τα ζώα μπορεί να παρουσιάζουν μικρή εξωτερική ζημιά, ειδικά εάν πεταχτούν εντελώς, εκτός του οδοστρώματος.

Πολύ μεγάλος αριθμός θηλαστικών, πουλιών, ερπετών, αμφίβιων και ασπόνδυλων σκοτώνονται στους δρόμους, σε όλον τον κόσμο, κάθε μέρα.[11] Ο αριθμός των ζώων που σκοτώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπολογίζεται σε ένα εκατομμύριο ανά ημέρα.[12][13]

Εκτιμάται, ότι περίπου 350.000 έως 26 εκατομμύρια πτηνά, σκοτώνονται κάθε έτος στους Ευρωπαϊκούς δρόμους.[14]

Επηρεαζόμενα είδη Επεξεργασία

Η θνησιμότητα που προκύπτει από τα roadkill μπορεί να είναι πολύ σημαντική για είδη με μικρούς πληθυσμούς. Τα roadkill εκτιμάται ότι είναι υπεύθυνα για το 50% των θανάτων του πάνθηρα της Φλόριντα (Florida panther),[Σημ. 8] και είναι η μεγαλύτερη αιτία θανάτων των ασβών στην Αγγλία. Το roadkill, θεωρείται ότι συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του πληθυσμού πολλών απειλούμενων ειδών, συμπεριλαμβανομένων των λύκων, των Κοάλα και των eastern quoll.[Σημ. 9][15] Στην Τασμανία της Αυστραλίας, τα πιο κοινά είδη που πλήττονται από roadkill είναι τα brushtail possums και τα Tasmanian pademelons.[15]

Το 1993, 25 σχολεία σε όλη τη Νέα Αγγλία των Ηνωμένων Πολιτειών συμμετείχαν σε μια μελέτη roadkill που περιλάμβανε 1.923 θανάτους ζώων. Οι θάνατοι ανά κατηγορία ήταν: θηλαστικά 81%, πτηνά 15%, ερπετά - αμφίβια 3% και μη διακρίσιμα 1%.[16] Προβάλλοντας στοιχεία σε εθνικό επίπεδο, ο Merritt Clifton (εκδότης της εφημερίδας «Animal People Newspaper») εκτίμησε ότι, κάθε χρόνο, τα ακόλουθα ζώα σκοτώνονται από μηχανοκίνητα οχήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες: 41 εκατομμύρια σκίουροι, 26 εκατομμύρια γάτες, 22 εκατομμύρια αρουραίοι, 19 εκατομμύρια opossums, 15 εκατομμύρια ρακούν, 6 εκατομμύρια σκύλοι και 350.000 ελάφια.[17] Η μελέτη αυτή ενδεχομένως δεν έχει λάβει υπόψιν την αδυναμία παρατήρησης κάποιων ειδών (π.χ. τα νεκρά ρακούν είναι πιο εύκολα εντοπίσιμα απ'ότι τα νεκρά βατράχια) και δεν έχει δημοσιευθεί στην έγκριτη επιστημονική βιβλιογραφία.

Έντομα Επεξεργασία

Μελέτη του 2007 έδειξε ότι τα έντομα, επίσης, είναι επιρρεπή να γίνονται roadkill σε υψηλά ποσοστά.[18] Η έρευνα έδειξε ενδιαφέροντα μοτίβα εντόμων roadkills σε σχέση με την πυκνότητα των οχημάτων.

Κατά την περίοδο 2003-2004, η Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Πτηνών (Royal Society for the Protection of Birds) διερεύνησε ανέκδοτες αναφορές της μείωσης των πληθυσμών των εντόμων στο Ηνωμένο Βασίλειο, ζητώντας από τους οδηγούς να τοποθετήσουν στο μπροστινό μέρος των αυτοκινήτων τους, ένα ορθογώνιο PVC μεγέθους καρτ ποστάλ, που ονομάζεται «splatometer».[19] Σχεδόν 40.000 οδηγοί έλαβαν μέρος στο εγχείρημα και τα αποτελέσματα ήταν ένα λιωμένο έντομο για κάθε 5 μίλια (8,0 χιλιόμετρα) οδήγησης. Αυτό ήρθε σε αντίθεση με ότι συνέβαινε 30 χρόνια νωρίτερα, όταν τα αυτοκίνητα καλύπτονταν εντελώς με έντομα, υποστηρίζοντας έτσι την ιδέα ότι ο αριθμός των εντόμων είχε εν τω μεταξύ ελαττωθεί.[20]

Το 2011 ο Ολλανδός βιολόγος Arnold van Vliet συντόνισε μια παρόμοια μελέτη θανάτου των εντόμων στις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Βρήκε στην επιφάνεια των πινακίδων κυκλοφορίας δύο σκοτωμένα έντομα για κάθε 6,2 μίλια (10,0 χιλιόμετρα) οδήγησης. Από αυτό συμπέρανε πως ετησίως γίνονταν περίπου 1.600 δισεκατομμύρια θάνατοι εντόμων από αυτοκίνητα στην Ολλανδία και περίπου 32,5 τρισεκατομμύρια θάνατοι στις Ηνωμένες Πολιτείες.[21]

Καθαριστές Επεξεργασία

 
Δεκαπέντε αφρικανικοί γύπες (Gyps africanus), πάνω σε δέντρο, στο Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι, Τανζανία.
 
Λευκό-λαιμο κοράκι (Corvus albicollis) στη βόρεια Τανζανία.
 
Virginia opossum (Didelphis virginiana) στη χαμηλότερη ηπειρωτική περιοχή του Δυτικού Καναδά.

Μια, αν και σπανίως θεωρούμενη θετική, πτυχή του roadkill, είναι η τακτική παροχή πτωμάτων ζώων στα είδη των καθαριστών, όπως οι γύπες, τα κοράκια, οι αλεπούδες, τα Virginia opossums και μια ευρεία ποικιλία σαρκοφάγων εντόμων. Περιοχές με πυκνό πληθυσμό καθαριστών τείνουν να εμφανίζουν το φαινόμενο της γρήγορης εξαφάνισης των πτωμάτων των roadkill, μερικές φορές εντός ολίγων λεπτών αφότου χτυπήθηκαν. Σε ιδιαίτερα επιρρεπείς περιοχές σε roadkills, μερικά πουλιά καθαριστές μπορούν να στηρίζουν στα roadkills μεγάλο μέρος των καθημερινών τους διατροφικών αναγκών τους και συχνά φαίνονται να παρακολουθούν τον δρόμο από τους τηλεφωνικούς στύλους και τα δέντρα, περιμένοντας κάποιο μικρό ζώο να χτυπηθεί, ώστε να ορμήσουν και να τραφούν. Ωστόσο, αυτοί οι καθαριστές είναι επίσης σε κίνδυνο να γίνονται οι ίδιοι roadkills και υπόκεινται στην εξελικτική πίεση[Σημ. 10] της εξάρτησης του είδους τους από τα τροχαία συμβάντα άλλων ζώων.

Αντιθέτως, σε περιοχές όπου έχουν εκδιωχθεί οι καθαριστές (όπως σε πολλές αστικές περιοχές), συχνά βλέπουμε τα roadkills να σαπίζουν επί μακρόν στον δρόμο και το κουφάρι τους να διαλύεται όλο και περισσότερο από την κυκλοφορία. Τα δε υπολείμματα πρέπει να αφαιρούνται με το χέρι από το ειδικευμένο γι' αυτόν τον σκοπό προσωπικό και να προωθούνται προς υγειονομική καύση, κάτι που αυξάνει την όχληση του κοινού, περιπλέκει τη διαδικασία απόρριψής του και καταναλώνει επιπλέον δημόσιο χρήμα, χρόνο και καύσιμα που θα ήταν διαθέσιμα για άλλα έργα συντήρησης του οδοστρώματος.

Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: Συντακτική επιμέλεια και φρασεολογία από το σημείο αυτό του λήμματος και πέρα.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

Έρευνα Επεξεργασία

Έργα παρατήρησης roadkill Επεξεργασία

 
Ο Interstate 80, όπως φαίνεται εδώ στο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας, είναι ένας αυτοκινητόδρομος με πολλές λωρίδες και βαριά κυκλοφορία.
 
Σάρωση των απότομων βράχων, πλησίον του Logan Pass, για ορεινές αίγες, ως τμήμα του Προγράμματος Επιστήμης του Πολίτη, στο Glacier National Park (U.S.).
 
Η ορεινή αίγα, είναι το επίσημο σύμβολο του Glacier National Park (U.S.).

Η μελέτη του roadkill, έχει αποδειχθεί ιδιαιτέρως συμβατή με την εφαρμογή των μεθόδων παρατήρησης της αποκαλούμενης επιστήμης πολιτών (citizen science).[Σημ. 11][22][23] Το 2009, συστήματα παρατήρησης, τα λεγόμενα statewide roadkill, ξεκίνησαν στις ΗΠΑ, εγγράφοντας εκατοντάδες παρατηρητές, προκειμένου να αναφέρουν συμβάντα roadkill σε συγκεκριμένο Διαδικτυακό τόπο. Οι παρατηρητές, οι οποίοι συνήθως είναι φυσιοδίφες ή επαγγελματίες επιστήμονες, ταυτοποιούν τα ευρήματα, δίνουν τη θέση και τις άλλες πληροφορίες σχετικά με τις παρατηρήσεις τους. Τα δεδομένα στη συνέχεια εμφανίζονται σε Διαδικτυακό τόπο, για ευκολότερη απεικόνιση και διατίθενται για τις μελέτες των άμεσων αιτιών του roadkill, στις πραγματικές κατανομές της άγριας ζωής, την κίνηση της άγριας πανίδας και άλλες μελέτες. Οι ιστοσελίδες του συστήματος παρατήρησης roadkill, είναι διαθέσιμες για τις πολιτείες της Καλιφόρνιας.[24] Μέιν[25] και Αϊντάχο[26] Σε κάθε περίπτωση, οι δείκτες των δρόμων χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν την ποσοτικοποίηση στη συνολική επίπτωση των συγκρούσεων του οχήματος, με συγκεκριμένα είδη σπονδυλωτών.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ξεκίνησε το 2012, από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ το ‘Έργο Splatter’, με στόχο την εκτίμηση των επιπτώσεων των δρόμων και των αυτοκινητιστών στη βρετανική άγρια ζωή.[27] Από τότε, το Πανεπιστήμιο έχει συλλέξει δεδομένα, στην ιστοσελίδα του και σε αρκετές εξέδρες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook[28] και το Twitter.[29]

Κρατικός οδηγός αναγνώρισης roadkill άγριας πανίδας Επεξεργασία

Ο πρώτος οδηγός αναγνώρισης roadkill άγριας πανίδας παράχθηκε από κρατική υπηρεσία στη Βόρεια Αμερική και δόθηκε το 2008 στη δημοσιότητα από το Υπουργείο Μεταφορών της Βρετανικής Κολούμπια στον Καναδά (BCMoT).[30] Ο «Οδηγός Αναγνώρισης Roadkill Άγριας Πανίδας» του BCMoT, εστίασε στα πιο κοινά μεγάλα σαρκοφάγα και οπληφόρα που βρέθηκαν στη Βρετανική Κολομβία. Ο οδηγός δημιουργήθηκε προκειμένου να βοηθήσει τους αναδόχους συντήρησης του BCMoT, για τον προσδιορισμό των κουφαριών των αγρίων ​ζώων, που βρέθηκαν στις επαρχιακές οδούς, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους για την Αναφορά του Συστήματος Ατυχημάτων της Άγριας Πανίδας του BCMoT (Wildlife Accident Reporting System (WARS)).[31]

Πρόληψη Επεξεργασία

 
Οι οδικές πινακίδες συχνά χρησιμεύουν προκειμένου να προειδοποιήσουν για τις περιοχές με την αυξημένη κίνηση των ζώων. Αυτές οι πινακίδες δεν είναι πάντα αποτελεσματικές, όπως φαίνεται κι'από το σκοτωμένο εμού, στα δεξιά της πινακίδας και σε μακρύτερη απόσταση (το κουφάρι που διακρίνεται στα δεξιά του δρόμου).
 
Προειδοποιητική πινακίδα για το πέρασμα των αλκών όπου υπάρχει και ο μετρητής σκοτωμένων (kill-counter), στη Χερσόνησο Κενάι (Kenai Peninsula) της Αλάσκα. Πριν από την επέκταση των ανθρώπινων οικισμών, αυτή η περιοχή ήταν τμήμα του Kenai National Moose Range.
 
Σικέιν, στο 300 χλμ. σιρκουΐ της Σουζούκα.
 
Σαμαράκι από λάστιχο.

Οι συγκρούσεις με τα ζώα μπορεί να έχουν πολλές αρνητικές συνέπειες:

  • Τον θάνατο και την ταλαιπωρία των ζώων που έχουν πληγεί από τα οχήματα
  • Τον τραυματισμό ή τον θάνατο των επιβατών του οχήματος
  • Την απώλεια πολύτιμου ζωικού κεφαλαίου ή των κατοικίδιων
  • Τη βλάβη σε απειλούμενα είδη
  • Τη ζημία στο όχημα
  • Τις οικονομικές απώλειες (καθαρισμός, επισκευές στα οχήματα, κλπ.)
  • Το roadkill είναι ένα δυσάρεστο θέαμα, ιδιαιτέρως δαπανηρό στις οικονομικά εξαρτημένες από τον τουρισμό περιοχές.[15]

Ανεξάρτητα από τη χωρική κλίμακα στην οποία εφαρμόζεται το μέτρο μετριασμού, υπάρχουν δύο κύριοι τύποι των μέτρων μετριασμού του roadkill: Αλλάζοντας τη συμπεριφορά των οδηγών και αλλάζοντας τη συμπεριφορά της άγριας ζωής.[32]

Υπάρχουν τρεις δυνητικοί τρόποι για να αλλάξει η συμπεριφορά των οδηγών. Η πρωτοβάθμια μέθοδος, επικεντρώνεται στην αλλαγή της στάσης των οδηγών, με την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού και να βοηθηθούν οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι η μείωση του roadkill, θα ωφελήσει την κοινότητά τους. Ο δεύτερος πιθανός τρόπος, είναι να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες των συγκεκριμένων επικίνδυνων περιοχών, με τη χρήση της οδικής σήμανσης, των λωρίδων τραχείας επιφανείας ή τον φωτισμό. Ο τρίτος πιθανός τρόπος, είναι να επιβραδυνθεί η κυκλοφορία είτε φυσικά είτε ψυχολογικά, χρησιμοποιώντας σικέιν (chicanes)[Σημ. 12][33] ή επιβραδυντές ταχύτητας (speed bumps).[Σημ. 13]

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες για την αλλαγή της συμπεριφοράς της άγριας ζωής. Η πρώτη μέθοδος, αποθαρρύνει την άγρια ζωή να περιφέρεται άσκοπα στις παρυφές των δρόμων, με τη μείωση των τροφίμων και των υδάτινων πόρων ή κάνοντας τα οδοστρώματα ανοιχτότερου χρώματος που μπορεί να κάνει τα άγρια ​​ζώα να αισθάνονται περισσότερο εκτεθειμένα όταν βρίσκονται στο δρόμο. Η δεύτερη μέθοδος, είναι η αποθάρρυνση της άγριας ζωής, από τις διασταυρώσεις των δρόμων, τουλάχιστον όταν είναι παρόντα τα αυτοκίνητα, με τη χρήση εξοπλισμού, όπως υπέρηχων σφυρίχτρων, ανακλαστήρων και περιφράξεων. Τρίτη μέθοδος, είναι οι μηχανισμοί που παρέχουν την ασφαλή διέλευση της άγριας ζωής, όπως αερογέφυρες, υπόγειες διαβάσεις και οδούς διαφυγής.

Μεγάλα ζώα Επεξεργασία

Οι συγκρούσεις με τα μεγάλα ζώα που έχουν κέρατα (όπως τα ελάφια), είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, καθώς το κεφάλι του ζώου έχει την τάση να αποχωρίζεται από το σώμα και να περνά μέσα από το παρμπρίζ, αλλά οποιοδήποτε μεγάλο ή με μακρυά πόδια ζώο (π.χ. άλογο, μεγάλο βοοειδές, καμήλα) μπορεί να θέσει σε κίνδυνο παρόμοια εισβολή στην καμπίνα του αυτοκινήτου. Ο τραυματισμός των ανθρώπων λόγω της αποτυχίας του οδηγού να διατηρήσει τον έλεγχο του οχήματος, είτε αποφεύγοντας ή κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την πρόσκρουση του ζώου, είναι επίσης κοινή.

Κόρνες ελαφιών, για την ηχητική προειδοποίησή τους, μπορούν να τοποθετηθούν στα οχήματα, ώστε να τα προειδοποιήσουν, ότι πλησιάζουν αυτοκίνητα, αν και αμφισβητείται η αποτελεσματικότητά τους.[34] Συχνά προωθούνται οι υπέρηχες ανεμοκινούμενες σφυρίχτρες, ως ένας φθηνός και απλός τρόπος, για να μειωθεί η πιθανότητα συγκρούσεων μεταξύ άγριας ζωής-οχήματος. Σε μια μελέτη, η στάθμη της ηχητικής πίεσης της σφυρίχτρας ήταν 3 dB πάνω από την στάθμη της ηχητικής πίεσης του υπό δοκιμή οχήματος, αλλά δεν προκάλεσε καμία παρατηρήσιμη διαφορά στη συμπεριφορά των ζώων, όταν ήταν ενεργοποιημένες οι σφυρίχτρες ή όταν δεν είχαν ενεργοποιηθεί οι σφυρίχτρες, δημιουργώντας έτσι αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά τους.[32]

Μικρά ζώα Επεξεργασία

 
Σκίουρος «ισοπεδωμένος», μετά από roadkill, πλησίον ενός δευτερεύοντα δρόμου.

Στις περιοχές όπου οι σκίουροι, τα κουνέλια, τα πουλιά ή τα άλλα μικρά ζώα είναι σε αφθονία, ένα ισοπεδωμένο από τα ελαστικά ζώο, είναι ένα συνηθισμένο θέαμα στο οδόστρωμα. Οι αυτοκινητιστές έχουν προκαλέσει σοβαρά ατυχήματα, στην προσπάθειά τους να λοξοδρομήσουν ή να σταματήσουν, προκειμένου να αποφύγουν ένα σκίουρο στο δρόμο.[35][36][37] Τέτοιοι αμφιλεγόμενοι ελιγμοί είναι άσκοποι, αφού τα μικρά τρωκτικά και τα πτηνά, είναι πολύ πιο ευέλικτα και έχουν πολύ πιο γρήγορους χρόνους αντίδρασης από τους αυτοκινητιστές σε βαρέα οχήματα. Υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας οδηγός, προκειμένου να αποφύγει ένα σκίουρο ή ένα κουνέλι που εκτινάχτηκε απρόβλεπτα ή ακόμα και να το χτυπήσει σκοπίμως. Η ανθρώπινη και συνετή πορεία δράσης, είναι η συνέχιση της οδήγησης με ένα προβλέψιμο, ασφαλή τρόπο και να αφεθεί το μικρό ζώο να αποφασίσει σχετικά με το κίνητρο της στιγμής, δηλαδή, με ποιο τρόπο θα τρέξει ή θα πετάξει· συνήθως, η πλειοψηφία τέτοιων συναντήσεων με τα οχήματα, καταλήγουν χωρίς καμία απώλεια, εκατέρωθεν.[38]

Από την άλλη πλευρά, τα αργοκίνητα ερπετά όπως οι χελώνες και τα φίδια εύκολα παρακάμπτονται, εφόσον οι συνθήκες ταχύτητας και κυκλοφορίας, επιτρέπουν τέτοιους ελιγμούς αποφυγής. Τα μεσαίου μεγέθους αργοκίνητα θηλαστικά όπως τα opossum, οι κάστορες ή οι νυφίτσες, θα πρέπει να αποφεύγονται, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Νυχτερινή οδήγηση Επεξεργασία

 
Στο σκοτάδι, τα γυαλιστερά μάτια, αποκαλύπτουν αυτό το ρακούν.
 
Τριών μηνών κουτάβι λαμπραντόρ, με εμφανή τη λάμψη στα μάτια του.

Παρά το γεγονός ότι οι προσκρούσεις μπορούν να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, τα ελάφια έχουν την τάση να κινούνται την αυγή και το σούρουπο και είναι ιδιαίτερα ενεργά κατά τη διάρκεια της εποχής του ζευγαρώματος, δηλαδή, κατά τους μήνες Οκτώβριο-Δεκέμβριο. Η οδήγηση κατά τη διάρκεια της νύχτας, παρουσιάζει τις δικές της προκλήσεις: τα νυκτόβια είδη είναι ενεργά και η ορατότητα, ιδιαίτερα η πλευρική ορατότητα, μειώνεται. Όταν οι προβολείς προσεγγίζουν ένα νυκτόβιο ζώο, αυτό το καθιστά δύσκολο για το πλάσμα να δει το αυτοκίνητο που πλησιάζει (τα νυκτόβια ζώα βλέπουν καλύτερα στο χαμηλό φωτισμό, σε σχέση με το έντονο φως). Επιπλέον, το έντονο φως των προβολέων του οχήματος, μπορεί να θαμπώσει μερικά είδη, όπως π.χ. λαγούς, κουνέλια· που θα παγώσουν στο δρόμο αντί να τραπούν σε φυγή.[Σημ. 14] Οι απλές τακτικές, με τη μείωση της ταχύτητας και τη σάρωση και των δύο πλευρών του δρόμου, για τα προς αναζήτηση της τροφής τους ελάφια, μπορεί να βελτιώσει την ασφάλεια του οδηγού κατά τη νύχτα. Οι νυκτερινοί οδηγοί μπορούν επίσης, να δουν τη ρετρό-αντανάκλαση των ματιών ενός ζώου, πριν ακόμα δουν το ίδιο το ζώο.

Διαβάσεις Άγριας Ζωής Επεξεργασία

 
Ένα πλέγμα βοοειδών σε έναν επαρχιακό δρόμο του Yorkshire Dales.

Οι διαβάσεις της άγριας ζωής, επιτρέπουν στα ζώα να κινούνται επάνω ή κάτω από τους δρόμους. Χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην Ευρώπη, αλλά έχουν επίσης τοποθετηθεί σε μερικές περιοχές των ΗΠΑ και σε μέρη του Δυτικού Καναδά. Καθώς οι νέες λεωφόροι προκαλούν κατακερματισμό των οικοτόπων, αυτές οι διαβάσεις θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην προστασία των απειλούμενων ειδών.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τμήματα του οδικού δικτύου που είναι γνωστό ότι έχουν πυκνή διέλευση ελαφιών, συνήθως έχουν μια προειδοποιητική πινακίδα όπου απεικονίζεται ένα ελάφι που αναπηδά. Παρόμοιες πινακίδες υπάρχουν για άλκες, ταράνδους και άλλα είδη.

Στην Αμερικανική Δύση, οι δρόμοι μπορούν να περνούν μέσα από μεγάλες περιοχές που χαρακτηρίζονται ως «open range», που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιφράξεις που χωρίζουν τους οδηγούς από τα μεγάλα ζώα όπως βοοειδή ή βίσωνες. Ο οδηγός μπορεί να πάρει μια στροφή και να βρει ένα μικρό κοπάδι να στέκεται στο δρόμο. Γενικά όμως, οι περιοχές «open range», σημειώνονται με σήμανση και προστατεύονται από ένα πλέγμα βοοειδών.

Σε μια προσπάθεια να μετριάσουν $1,2 δισεκατομμύρια, που αφορούν τις ζημιές των οχημάτων, προκαλούμενες από τα ζώα, μερικές πολιτείες έχουν τώρα πλέον, εξελιγμένα συστήματα για την προστασία των οδηγών από τα μεγάλα ζώα.[39] Ένα από αυτά τα συστήματα ονομάζεται: Οδικό Σύστημα Ζωικής Ανίχνευσης (Roadway Animal Detection System (RADS)).[40][41] Ένας κινούμενος με ηλιακή ενέργεια αισθητήρας, μπορεί να ανιχνεύει τα μεγάλα ζώα, όπως ελάφια, αρκούδες, άλκες, ταράνδους που βρίσκονται πλησίον του δρόμου και στη συνέχεια αναβοσβήνει ένα φως, το οποίο προειδοποιεί τους αντίθετα κινούμενους οδηγούς. Η απόσταση ανίχνευσης του αισθητήρα, κυμαίνεται από τα 200 μ. (650 πόδια ) έως απεριόριστα, αναλόγως της μορφολογίας του εδάφους.

Θολωτές διαβάσεις Επεξεργασία

Η απομάκρυνση των δέντρων που συνδέονται με την κατασκευή δρόμων παράγει ένα κενό στο δασικό θόλο που αναγκάζει τα δενδρόβια είδη (αυτά που κατοικούν στα δέντρα) να κατέβουν στο έδαφος, προκειμένου να διασχίσουν το χάσμα. Θολωτές διαβάσεις, έχουν κατασκευαστεί για τους κόκκινους σκίουρους στη Μεγάλη Βρετανία, για τους πιθήκους colobus στην Κένυα και για τα ringtail possums στο Far North Queensland, Αυστραλία.[42] Οι διαβάσεις έχουν δύο σκοπούς: να εξασφαλίσουν ότι οι δρόμοι δεν περιορίζουν την κίνηση των ζώων όπως επίσης και τη μείωση του roadkill. Η εγκατάσταση των θολωτών διαβάσεων, μπορεί να είναι σχετικά γρήγορη και φθηνή.

Οδοί διαφυγής Επεξεργασία

Όχθες, κοψίματα και φράχτες που παγιδεύουν τα ζώα στο δρόμο, σχετίζονται με το roadkill.[43] Προκειμένου να αυξηθεί η πιθανότητα διαφυγής από ένα κεντρικό δρόμο, έχουν κατασκευαστεί στους δρόμους πρόσβασης, οδοί διαφυγής. Οι οδοί διαφυγής μπορούν να θεωρηθούν ως ένα από τα πιο χρήσιμα μέτρα, ιδίως όταν χτίζονται νέοι δρόμοι ή αναβαθμίζονται παλαιότεροι, διευρυνόμενοι ή σφραγιζόμενοι. Η έρευνα μπορεί να αναληφθεί για την αποτελεσματικότητα των οδών διαφυγής από τις παρατηρήσεις της ανταπόκρισης των ζώων στα οχήματα, στους χώρους με φυσικές οδούς διαφυγής και εμπόδια, παρά την κατασκευή οδών διαφυγής για σκοπούς δοκιμασίας.

Περίφραξη Επεξεργασία

 
Ένα πόνυ του New Forest στο Spy Holms.

Στο New Forest, της νότιας Αγγλίας, υπάρχει μια πρόταση ώστε να περιφραχτούν οι δρόμοι, για την προστασία των πόνυ του New Forest. Ωστόσο, η πρόταση αυτή είναι αμφιλεγόμενη.[44]

Απόρριψη Επεξεργασία

Η αφαίρεση των κουφαριών από τους δρόμους, θεωρείται ουσιαστικής σημασίας για τη δημόσια ασφάλεια.[45] Η αφαίρεση, μειώνει το ενδεχόμενο απόσπασης της προσοχής και την επικινδυνότητα του κουφαριού, στους άλλους οδηγούς.[46] Η γρήγορη απομάκρυνσή τους, μπορεί επίσης να αποτρέψει τους θανάτους άλλων, ζώων που μπορεί να θελήσουν να τραφούν από το ψοφίμι, καθώς και τα ζώα που μπορεί να πάνε στο δρόμο για να προσπαθήσουν να μετακινήσουν το σώμα ενός ζώου στην κοινωνική τους ομάδα.[3] Ορισμένες φορές αντί για αφαίρεση, το κουφάρι μεταφέρεται σε παραπλήσιο δημόσιο δρόμο εκτός ορατότητας, όπου μπορεί να το απολαύσουν τα πτωματοφάγα της άγριας ​​φύσης· δεν τοποθετείται όμως σε χαντάκια ή σε σημεία όπου ενδέχεται να μολυνθούν ύδατα.[45][46] Η κάλυψη του σκελετού με ροκανίδι, μπορεί να βοηθήσει στην αποσύνθεση, με παράλληλη ελαχιστοποίηση των οσμών.[45]

Οι τοπικές κυβερνήσεις και τα άλλα επίπεδα της κυβέρνησης, έχουν τις υπηρεσίες περισυλλογής των νεκρών ζώων από τους δρόμους και οι οποίες θα ανταποκριθούν, αφότου ενημερωθούν για ένα νεκρό ζώο.

Η Πόλη της Νέας Υόρκης, έχει ένα ηλεκτρονικό έντυπο αίτησης, το οποίο μπορεί να συμπληρωθεί από τους κατοίκους της πόλης.[47] Η πολιτεία της Νέας Υόρκης, έχει μια διαδικασία όπου αναφέρει τη νεκρή άγρια ζωή στην Υπηρεσία Διατήρησης Περιβάλλοντος (Department of Environmental Conservation)· η οποία ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την σήμανση / ετικέτα της άγριας ζωής και των απειλούμενων με εξαφάνιση ή τα απειλούμενα είδη.[48]

Στο Τορόντο του Καναδά, η πόλη δέχεται τηλεφωνικώς, αιτήσεις για την αφαίρεση των νεκρών ζώων.[49] Αν ένα ζώο βρεθεί κατά μήκος μιας κεντρικής οδικής αρτηρίας, ανάλογα με το ποιος έχει τη δικαιοδοσία διατήρησης της εθνικής οδού, η αίτηση μπορεί να κατευθυνθεί προς την πόλη, το επαρχιακό Υπουργείο Μεταφορών ή το κέντρο αυτοκινητόδρομου.[50] Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να ενημερωθούν και οι οργανώσεις για την άγρια ζωή.[51]

Τρώγοντας roadkill Επεξεργασία

Το roadkill, μπορεί να φαγωθεί και υπάρχουν πολλά βιβλία μαγειρικής αφιερωμένα στο roadkill. Η πρακτική του να τρώγονται τα ζώα που θανατώνονται στο δρόμο, συχνά χλευάστηκε και δεν θεωρήθηκε ασφαλής,[48] υγιείς ή υγιεινός. Για παράδειγμα, όταν οι νομοθέτες του Τενεσί, προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν τη χρήση των κατά λάθος σκοτωμένων ζώων, έγιναν το θέμα στερεοτύπων και κοροϊδευτικών αστείων.[52]

Πολιτιστικές αναφορές Επεξεργασία

Μουσική Επεξεργασία

Ο τραγουδοποιός και ερμηνευτής Loudon Wainwright III, κυκλοφόρησε το 1972, το ανέκφραστο χιουμοριστικό τραγούδι του, "Dead Skunk (in the Middle of the Road)" και έφτασε στο νούμερο 16 του Billboard Hot 100.[53]

Τέχνη Επεξεργασία

Το roadkill μερικές φορές, χρησιμοποιείται ως μια μορφή τέχνης. Αρκετοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν παραδοσιακές προετοιμασίες ταρίχευσης στις εργασίες τους, ενώ άλλοι διερευνούν διάφορες μορφές τέχνης (artforms). Η διεθνής καλλιτέχνης Claudia Terstappen φωτογραφίζει roadkill[54] και παράγει τεράστιες εκτυπώσεις όπου φαίνονται τα ζώα να επιπλέουν μυστηριωδώς στο κενό.[55] Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Gary Michael Keyes τα φωτογραφίζει και τα μετατρέπει σε ‘RoadKill Totems’ στην γκαλερί του ‘Resurrection Gallery’.[56] Το roadkill ως τέχνη δεν είναι νέο, ο Αμερικανός καλλιτέχνης Stephen Paternite, εκθέτει από τη δεκαετία του 1970, κομμάτια roadkill.[57]

Λογοτεχνία Επεξεργασία

Ο Καναδός συγγραφέας Timothy Findley, έγραψε για την εμπειρία του, βλέποντας σκοτωμένα ζώα στις εθνικές οδούς κατά τα ταξίδια του: «Τα νεκρά από το δρόμο, ή σε αυτό, μαρτυρούν την παρουσία του ανθρώπου. Οι μικρές τους χειρονομίες από τα πονεμένα πέλματά τους, τα φτερά και τις ουρές τους, είναι οι πιο θλιβερές , οι πιο μοναχικές, οι πιο εγκαταλελειμμένες στάσεις των νεκρών που μπορώ να φανταστώ. Όταν θα έχουμε σταματήσει να σκοτώνουμε ζώα, σαν να ήταν τόση άρνηση, θα σταματήσουμε να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο. Αλλά οι αυτοκινητόδρομοι δείχνουν την αδιαφορία μας στο θάνατο, εφ'όσον είναι κάποιου άλλου. Είναι μια στάση του ανθρώπινου μυαλού που δεν κατανοώ».[58]

Πρόσθετη ανάγνωση (στα Αγγλικά) Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Η βρώση ζώων που σκοτώνονται σε αυτοκινητοδρόμους (roadkill cuisine), είναι μια πρακτική που εφαρμόστηκε από μία μικρή υποκουλτούρα των Ηνωμένων Πολιτειών, του νότιου Καναδά, του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων δυτικών χωρών, καθώς και σε άλλα μέρη του κόσμου.
  2. ↑ Μια προστατευτική μπάρα (bullbar) κυριολ. ταυρόμπαρα, (συνήθως γνωστή στην Αυστραλία ως «ράβδος roo» (roo bar), σε σχέση με τα καγκουρό ή «ράβδος ελαφράς ώθησης» (nudge bar), στον Καναδά «προφυλακτήρας άλκης» (moose bumper) και στις Ηνωμένες Πολιτείες «μπάρα ώθησης» (push bar) ή «σχάρα φύλακας» (grill guard))), είναι μια συσκευή που τοποθετείται στο εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος, προκειμένου να προστατεύει τους επιβάτες του από τις συγκρούσεις, από μια τυχαία σύγκρουση με ένα μεγάλο ζώο, στους αγροτικούς δρόμους, ή σε μια εσκεμμένη σύγκρουση με άλλο όχημα, αν πρόκειται για χρήση της αστυνομίας.
  3. ↑ Οι λωρίδες τραχείας επιφανείας (rumble strips), επίσης γνωστές ως γραμμές κοιμωμένων, τσαλακωμένες ταινίες, ηχητικές γραμμές, "τα κοτλέ" και οι γκρινιάρηδες, αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο της οδικής ασφάλειας για να προειδοποιήσουν τους απρόσεκτους οδηγούς των δυνητικών κινδύνων, προκαλώντας απτικούς κραδασμούς και ηχητικό γουργουρητό το οποίο μεταδίδεται μέσω του τροχών, στο εσωτερικό του οχήματος.
  4. ↑ Το χλωριούχο νάτριο, επίσης γνωστό ως άλας, κοινό αλάτι, επιτραπέζιο αλάτι ή ορυκτό αλάτι (halite), είναι μία ιοντική ένωση με χημικό τύπο NaCl, αντιπροσωπεύει μια αναλογία 1:1 των ιόντων νατρίου και χλωρίου.
  5. ↑ To ορυκτό γλείψιμο (επίσης γνωστό ως γλείψιμο αλατιού (salt lick)) είναι ένας τόπος όπου τα ζώα μπορούν να πάνε να γλείψουν ουσιώδη θρεπτικά συστατικά από καταθέσεις άλατος και άλλων ορυκτών.
  6. ↑ Το South Morang είναι ένα προάστιο στη Μελβούρνη, Βικτώρια (Αυστραλία) 23 χλμ. βορειο-ανατολικά του εμπορικού κέντρου της Μελβούρνης. Η περιοχή της τοπικής της αυτοδιοίκησης είναι η City of Whittlesea (στη βόρεια Μελβούρνη). Στην απογραφή του 2011, το South Morang είχε πληθυσμό 20.873 ατόμων. Αρχικά γνωστό ως Morang South, το South Morang αναπτύχθηκε από μια εξοχική περιοχή στα προάστια της Μελβούρνης, τα τέλη του 1990/αρχές του 2000, σε μια προαστιακή περιοχή, με ολοένα νέα ακίνητα να αναπτύσσονται.
  7. ↑ Ο φασκωλόμυς (wombat) είναι ένα μαρσιποφόρο ζώο, με κοντά πόδια, μυώδες τετράποδο, ιθαγενές στην Αυστραλία, με μήκος περίπου 1 μέτρο (40 ίντσες) και με μικρή κοντόχοντρη ουρά. Όλοι τους είναι μέλη της οικογένειας Vombatidae.
  8. ↑ Ο πάνθηρας της Φλόριντα (Florida panther), είναι ένα απειλούμενο υποείδος του Κούγκαρ (Cougar - Puma concolor) που ζει στα δάση και τους βάλτους της νότιας Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
  9. ↑ Το ανατολικό quoll (eastern quoll - Dasyurus viverrinus), επίσης γνωστό ως η ανατολική εγγενής γάτα, είναι ένα μεσαίου μεγέθους σαρκοφάγο dasyurid μαρσιποφόρο αυτόχθονο στην Αυστραλία.
  10. ↑ Οποιαδήποτε αιτία μειώνει την αναπαραγωγική επιτυχία σε μια αναλογία του πληθυσμού ασκεί δυνητικά εξελικτική πίεση (evolutionary pressure) ή πίεση επιλογής (selection pressure).
  11. ↑ Επιστήμη Πολίτη ((citizen science), επίσης γνωστή και ως η επιστήμη πλήθους (crowd science), επιστήμη πλήθους προέλευσης (crowd-sourced science), πολιτική επιστήμη (civic science), εθελοντική παρακολούθηση (volunteer monitoring) ή δικτυωμένη επιστήμη (networked science)) είναι η επιστημονική έρευνα που διεξάγεται, εν όλω ή εν μέρει, από ερασιτέχνες ή μη επαγγελματίες επιστήμονες. Επισήμως, η επιστήμη πολίτης έχει οριστεί ως «η συστηματική συλλογή και ανάλυση των δεδομένων· ανάπτυξη της τεχνολογίας· έλεγχος των φυσικών φαινομένων· και τη διάδοση αυτών των δραστηριοτήτων από τους ερευνητές με βάση κυρίως μη-επαγγελματική (avocational)». Η Επιστήμη Πολίτη, ορισμένες φορές περιλαμβάνεται σε όρους όπως «η συμμετοχή του κοινού στην επιστημονική έρευνα», συμμετοχική παρακολούθηση και συμμετοχική έρευνα δράσης.
  12. ↑ Το σικέιν (chicane) είναι μια τεχνητή χαρακτηριστική δημιουργία επιπλέον στροφών στο δρόμο, που χρησιμοποιείται στο μηχανοκίνητο αθλητισμό και στους δρόμους προκειμένου να επιβραδυνθεί η κυκλοφορία για λόγους ασφαλείας. Για παράδειγμα, μία μορφή σικέιν, είναι μια μικρή, ρηχή σχήματος S στροφή, που αναγκάζει τον οδηγό να γυρίσει το τιμόνι, ελαφρώς αριστερά και μετά πάλι δεξιά, για να μείνει στο δρόμο που τον επιβραδύνει. Η λέξη chicane προέρχεται από το γαλλικό ρήμα chicaner, που σημαίνει "να υπεκφεύγω" ή "για την πρόληψη της δικαιοσύνης".
  13. ↑ Οι επιβραδυντές ταχύτητας (speed bumps) ή κοινώς τα σαμαράκια, είναι μια κατηγορία συσκευών ήπιας κυκλοφορίας, που χρησιμοποιούνται στην κατακόρυφη παρέκκλιση για την επιβράδυνση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες ασφάλειας. Οι παραλλαγές, περιλαμβάνουν το σαμαράκι ταχύτητας (ή τη ράμπα ταχύτητας), το μαξιλάρι ταχύτητας και τον πίνακα ταχύτητας.
  14. ↑ Ειδικότερα, στην Ανατολική Αφρική, οι νυκτερινοί οδηγοί/επιβάτες, ΠΟΤΕ δεν κατεβαίνουν από την ασφάλεια του οχήματός των, προκειμένου να περισυλλέξουν το σκοτωμένο στο δρόμο ζώο, ακόμη και αν αυτό είναι ένα ζώο που τρώγεται (π.χ. λαγός, κουνέλι, γαζέλα, αντιλόπη κλπ.) καθότι, μπορεί πολύ εύκολα και οι ίδιοι, να πέσουν θύμα κάποιου σαρκοβόρου που καιροφυλακτεί (καλυπτόμενο από το σκοτάδι).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Report shows high animal road kill toll in Tasmania». Abc.net.au. 24 Νοεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  2. ↑ "Road Mortality of Amphibians, Reptiles and Other Wildlife on the Long Point Causeway, Lake Erie, Ontario", E. Paul Ashley et al., 1996, Canadian Field Naturalist, 110, p. 403-412, at p. 403.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "Animals and cars: One million animals are killed on our roads every day", Marc Bekoff, Psychology Today, July 21, 2010.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 E. Paul Ashley et al. "Incidence of Intentional Vehicle–Reptile Collisions", in Human Dimensions of Wildlife, No. 12, pp. 137-143, May 1, 2007.
  5. ↑ «Reg 323A, New South Wales Road Rules 2008». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2012. 
  6. ↑ Wells, John C. (2008), Longman Pronunciation Dictionary (3rd έκδοση), Longman, σελ. 143 and 755, ISBN 9781405881180 .
  7. ↑ «Wildlife-Vehicle Collision and Crossing Mitigation Measures: A Toolbox for the Montana Dept of Transportation, May 2007» (PDF). Mdt.mt.gov. 19 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  8. ↑ «Reducing Moose–Vehicle Collisions through Salt Pool Removal and Displacement: an Agent-Based Modeling Approach, Ecology and Society, 2009». Ecologyandsociety.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  9. ↑ «U.S. FHWA, Public Roads, Of Moose and Mud, Sept/Oct 2005». Tfhrc.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  10. ↑ «Australian Places - Morang South». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2004. 
  11. ↑ Case, R.M. (1978) Interstate highway road-kill animals: a data source for biologists, Wildlife Society Bulletin 6: 8-13.
  12. ↑ Wollan, Malia (12 September 2010). «Mapping Traffic’s Toll on Wildlife». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-05. https://web.archive.org/web/20111105150234/http://www.nytimes.com/2010/09/13/technology/13roadkill.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2013. 
  13. ↑ Seiler, Andreas· Helldin, J-Ο (2006). Davenport, John· Davenport, Julia L., επιμ. Mortality In Wildlife Due To Transportation. The Ecology of Transportation: Managing Mobility for the Environment. Springer. σελίδες 166–8. ISBN 1-4020-4503-4. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2013. 
  14. ↑ Erritzoe J., Mazgajski T. D., Rejt Ł. 2003 Bird casualties on European roads – a review Acta Ornithol. 38: 77–93
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Alistair J. Hobday and Melinda L. Minstrell: Distribution and abundance of roadkill on Tasmanian highways: human management options, in Wildlife Research, 35 1998
  16. ↑ «Roadkill 2007 – Summary of Past Data». Roadkill.edutel.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  17. ↑ «Animal People Newspaper». Animalpeoplenews.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  18. ↑ Rao, R. Shyama Prasad; Girish, M. K. Saptha (2007). «Road kills: Assessing insect casualties using flagship taxon» (PDF). Current Science (Current Science Association) 92 (6): 830–837. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-03. https://web.archive.org/web/20160303224506/http://www.lauxen.net/conecte/referencias/Rao_2007a.pdf. Ανακτήθηκε στις 25 June 2013. 
  19. ↑ «'Splatometer' to count bug life». BBC News. 30 June 2003. http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3032476.stm. Ανακτήθηκε στις 4 June 2014. 
  20. ↑ McCarthy, Michael (2 Sep 2004). «40,000 'splatometers' can't be wrong: insect population is in decline». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-06-06. https://web.archive.org/web/20140606214604/http://www.independent.co.uk/environment/40000-splatometers-cant-be-wrong-insect-population-is-in-decline-6162502.html. Ανακτήθηκε στις 4 June 2014. 
  21. ↑ Messenger, Stephen (10 Jul 2011). «Trillions of Insects Killed by Cars Every Year, Says Study». TreeHugger. http://www.treehugger.com/cars/trillions-of-insects-killed-by-cars-every-year-says-study.html. Ανακτήθηκε στις 22 June 2014. 
  22. ↑ «Finalizing a Definition of "Citizen Science" and "Citizen Scientists"». OpenScientist. 3 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2012. 
  23. ↑ Hand, E. (2010). «Citizen science: People power». Nature 466 (7307): 685–687. doi:10.1038/466685a. PMID 20686547. 
  24. ↑ «wildlifecrossing.net/california». Wildlifecrossing.net. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  25. ↑ «wildlifecrossing.net/maine». Wildlifecrossing.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  26. ↑ «Roadkill — Wildlife Collision Mortalities | IFWIS». Fishandgame.idaho.gov. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  27. ↑ ‘Project Splatter’ roadkill observation project in the United Kingdom
  28. ↑ https://www.facebook.com/SplatterProject13?fref=ts ‘Project Splatter’ page on Facebook
  29. ↑ https://twitter.com/projectsplatter ‘Project Splatter’ page on Twitter
  30. ↑ «th.gov.bc.ca». th.gov.bc.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  31. ↑ «th.gov.bc.ca». th.gov.bc.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2013. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Magnus, Z., L.K. Kriwoken, N.J. Mooney, and M. E. Jones. 2004. Reducing the incidence of wildlife roadkill: improving the visitor experience in Tasmania
  33. ↑ chi·cane verb \shi-ˈkān, chi-\, Merriam-Webster, http://www.merriam-webster.com/dictionary/chicane, ανακτήθηκε στις 2013-11-10 
  34. ↑ Palmer, Janice. "Deer-Whistles Ineffective, Says Bioacoustics Researcher." November 2002. 21 November 2008
  35. ↑ Marshall, Edward (March 31, 2008). «Squirrel blamed for accident: Couple struck head-on after woman swerves to avoid animal». The Journal (Martinsburg, WV). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-02. https://web.archive.org/web/20131102003457/http://www.journal-news.net/page/content.detail/id/505127/Squirrel-blamed-for-accident.html. Ανακτήθηκε στις 6 May 2012. 
  36. ↑ «Driver says squirrels made him crash into garage». Chicago Sun-Times. October 3, 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-06. https://web.archive.org/web/20120106204400/http://www.suntimes.com/news/metro/8018878-418/driver-says-squirrels-made-him-crash-into-garage.html. Ανακτήθηκε στις 19 April 2012. 
  37. ↑ «Confused squirrel causes three-car accident». South Whidbey Record. Sound Publishing Inc. 25 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2012. 
  38. ↑ «Swerving can be worse than hitting animal on road». USA Today. 11 Jan 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-04. https://web.archive.org/web/20120504083202/http://yourlife.usatoday.com/parenting-family/pets/story/2012-01-11/Swerving-can-be-worse-than-hitting-animal-on-road/52495428/1. Ανακτήθηκε στις 6 May 2012. 
  39. ↑ «"Animal Vehicle Crash Mitigation," Oregon Department of Transportation» (PDF). Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  40. ↑ «Roadway Animal Detection System, Sensor Technologies & Systems, Inc». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  41. ↑ «Animal Detection System, Safeguards Technology, LLC» (PDF). Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  42. ↑ Norwood, C. (1999). Book Review: Linkages in the landscape: The role of corridors and connectivity in wildlife conservation. Pacific Conservation Biology 5: 158.
  43. ↑ Shaw, R.A., Jones, M.E. and Richardson, A.M.M. (2003) Predicting the location of wildlife road-kill in Tasmania (In-prep.)
  44. ↑ «Fencing to protect ponies». BBC News. 2009-01-21. http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/7843664.stm. Ανακτήθηκε στις 2010-04-10. 
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 "Disposal of roadkill and other dead animals by municipalities?", Ohio Environmental Protection Agency, 05/09/2011.
  46. ↑ 46,0 46,1 "The Good and Bad of Road Kills — How You Can Help Save Lives", Hancock Wildlife Foundation, March 17, 2010.
  47. ↑ "Service Requests: Dead Animal Removal Request", Department of Sanitation, New York City, accessed Sept. 18, 2014.
  48. ↑ 48,0 48,1 "Reporting Dead Wildlife", Department of Environmental Conservation, New York State, accessed Sept. 18, 2014.
  49. ↑ "Dead animal removal: On City or private property" Αρχειοθετήθηκε 2014-10-17 στο Wayback Machine., City of Toronto, accessed Sept. 18, 2014.
  50. ↑ "Dead animal removal: on a City expressway - highways" Αρχειοθετήθηκε 2014-10-17 στο Wayback Machine., City of Toronto, accessed Sept. 18, 2014.
  51. ↑ "Keep a dead wild animal" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-10 στο Wayback Machine., Province of Ontario, accessed Sept. 18, 2014.
  52. ↑ Firestone, David (1999-03-14). «Statehouse Journal; A Road-Kill Proposal Is Food for Jokesters». The New York Times. http://www.nytimes.com/1999/03/14/us/statehouse-journal-a-road-kill-proposal-is-food-for-jokesters.html. Ανακτήθηκε στις 2010-04-10. 
  53. ↑ «Dead Skunk by Loudon Wainwright III Songfacts». Songfacts.com. 26 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015. 
  54. ↑ «Roadkill (After Life). — Claudia Terstappen». Claudiaterstappen.com. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015. 
  55. ↑ «Place Gallery». Placegallery.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015. 
  56. ↑ «The Resurrection Gallery - Turtle Island RoadKill Totems». Garymichaelkeyes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015. 
  57. ↑ «Roadkill artist speaks of controversial work». Stroud News & Journal. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2007. 
  58. ↑ Timothy Findley, from 1965 journal, in Journeyman: Travels of a Writer (2003, Pebble Publications), ISBN 0-00-200673-1, p. 16.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι (στα Αγγλικά) Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Roadkill&oldid=10244234"