Βικιπαίδεια

Stanley Gibbons

Η Stanley Gibbons Group plc ή απλά Stanley Gibbons και ακόμα απλούστερα Gibbons, είναι μια εταιρεία καταχωρημένη στην Εναλλακτική Αγορά Επενδύσεων (Alternative Investment Market (AIM)) του Χρηματιστηρίου Αξιών του Λονδίνου (London Stock Exchange) και η οποία ειδικεύεται στην λιανική πώληση των συλλεκτικών γραμματοσήμων και παρόμοιων προϊόντων.[1] Ο όμιλος ενσωματώθηκε στο Τζέρσεϊ, αλλά, με γραφεία στο Λονδίνο, Ρίνγκγουντ στο Χάμφσαϊρ και στο Γκέρνσεϊ. Επίσης, έχουν πρόσφατα ανοίξει νέα γραφεία στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη. Η εταιρεία είναι σημαντικός αντιπρόσωπος γραμματοσήμων και φιλοτελικός εκδότης. Η φιλοτελική θυγατρική εταιρεία της εταιρείας, «Stanley Gibbons Limited», έχει Βασιλικό Ένταλμα από την Ελισάβετ Β΄.

Stanley Gibbons Group plc
Νομική μορφήΔημόσια Εταιρία (Εναλλακτική Αγορά Επενδύσεων)
ΚλάδοςΕξειδικευμένο λιανικό εμπόριο
Ίδρυση1856
ΙδρυτήςΕδουάρδος Στάνλεϊ Γκίμπονς
(Edward Stanley Gibbons)
ΈδραΤζέρσεϊ, Ringwood & Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Αριθμός τοποθεσιώνΧονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Ηνωμένες Πολιτείες
Προϊόντα/
Υπηρεσίες		Γραμματόσημα
Θυγατρικές«Stanley Gibbons Limited»
Ιστότοποςwww.stanleygibbons.com
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Ο ιδρυτής της επιχείρησης Εδουάρδος Στάνλεϊ Γκίμπονς (Edward Stanley Gibbons (1840-1913)).

Ιστορία της εταιρείας Επεξεργασία

 
Αποτύπωμα της ελαστικής σφραγίδας της εταιρείας «Stanley Gibbons», στην οδό Γκάουερ (1881).

Η εταιρεία έχει μια μακρά εταιρική ιστορία, έχοντας ξεκινήσει το 1856, ως αποκλειστική εμπορική επιχείρηση, η οποία ανήκε στον Εδουάρδο Στάνλεϊ Γκίμπονς (Edward Stanley Gibbons) και τώρα, είναι μια εισηγμένη εταιρεία, με μια σειρά από θυγατρικές.

Προ του 1900 Επεξεργασία

 
Το τριγωνικό γραμματόσημο από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος.[Σημ. 1]

Η επιχείρηση ξεκίνησε όταν ο Εδουάρδος Στάνλεϊ Γκίμπονς (Edward Stanley Gibbons), εργάσθηκε ως βοηθός στο φαρμακείο του πατέρα του στο Πλύμουθ και εκεί ο νεαρός Γκίμπονς, δημιούργησε ένα πάγκο πώλησης γραμματοσήμων.[2] Το 1863, ήταν αρκετά τυχερός να αγοράσει από δύο ναύτες, ένα σάκο γεμάτο με σπάνια τριγωνικά γραμματόσημα από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος (Cape of Good Hope).[2]

Το 1874, ο Γκίμπονς μετακόμισε σε ένα οίκημα πλησίον του Κλάφαμ Κόμον[Σημ. 2] στο Νότιο Λονδίνο και το 1876, επέστρεψε πάλι στην οδό Γκάουερ στο Μπλούμσμπιουρι, πλησίον του Βρετανικού Μουσείου.

Περί το 1890, ο Στάνλεϊ Γκίμπονς αποφάσισε να συνταξιοδοτηθεί και η επιχείρηση πωλήθηκε για £25.000, στον Κάρολο Τζέιμς Φίλιπς (Charles James Phillips).[Σημ. 3] Διευθύνων Σύμβουλος έγινε ο Φίλιπς και ο Γκίμπονς, Πρόεδρος.[2]

Το 1891, ανοίχθηκε ένα κατάστημα στον αριθμό 435 του Στραντ,[Σημ. 4] επιπλέον του καταστήματος στην οδό Γκάουερ και το 1893, το κατάστημα και τα γραφεία συγχωνεύθηκαν στον αριθμό 391 του Στραντ, όπου οι χώροι λιανικής πώλησης της εταιρείας παρέμειναν για πολλά χρόνια, έως ότου μετακόμισαν στο αριθμό 399 του Στραντ.

 
Ο έγχρωμος οδηγός του Στάνλεϊ Γκίμπονς (Stanley Gibbons), που τυπώθηκε από την εταιρεία Perkins, Bacon & Co.[Σημ. 5][Υποσημ. 1]
 
Σάρωση του Penny Black, του πρώτου γραμματοσήμου της Μ. Βρετανίας (1840).

1900-1959 Επεξεργασία

Το 1906, άνοιξε το τμήμα νέων εκδόσεων.

Το 1914, η εταιρεία έλαβε Βασιλικό Ένταλμα από τον Γεώργιο Ε΄.[2]

Το 1956, η εταιρεία γιόρτασε την εκατονταετηρίδα της, με μία έκθεση στο ξενοδοχείο «Waldorf Hotel», η οποία άνοιξε από τον Σερ Τζον Ουίλσον.[Σημ. 6] Είναι εκείνο το έτος, που η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄, παραχωρεί το Βασιλικό ένταλμα διορισμού της, στην «Stanley Gibbons Ltd.» ως τον φιλοτελιστή της.[3]

Δεκαετία του 1960 Επεξεργασία

Το 1967, ο εμπορικός οίκος επεκτάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια κοινοπραξία με την εκδοτική «Whitman Publishing». Παρήχθησαν ένα περιοδικό και κατάλογοι.

Το 1968, η πρωτύτερα ιδιωτικά κατεχόμενη «Stanley Gibbons Limited», εισήχθη στο χρηματιστήριο μέσα από ένα διαγωνισμό που διοργανώθηκε από την «S.G. Warburg & Co. Ltd». Η προσφορά ήταν μια τεράστια επιτυχία και υπερκαλύφθηκε πέντε φορές. Οι μετοχές πωλήθηκαν έναντι 20 σελινιών, αντί της κατώτατης τιμής προσφοράς των 12 σελινιών και 6 πεννών.[4] Εκτιμήθηκε ότι υπήρχαν 30-35 μερισματούχοι πριν από την προσφορά και εξακολουθούσαν να κατέχουν το 66% του μετοχικού κεφαλαίου μετά την προσφορά, αξίας τουλάχιστον £ 1,8 εκατομμυρίων πριν από την έναρξη των συναλλαγών.[5] Ωστόσο, εν συνεχεία και αργότερα εντός του έτους, οι τιμές γλίστρησαν προς τα οπίσω.

Δεκαετία του 1970 Επεξεργασία

Το 1970, οι «The Crown Agents» απέκτησαν το 20% των μετοχών της εταιρείας και διόρισαν δύο διευθυντές στο Διοικητικό Συμβούλιο της «Gibbons».[6] Το μερίδιο πωλήθηκε το 1976, όπου μέχρι τότε είχε αυξηθεί στο 25% της εταιρείας.

Το 1977, η «Stanley Gibbons» απέκτησε τις μετοχές της επιχείρησης «Chas Nissen», διοικούμενη κάποτε από τον διαπρεπή έμπορο γραμματοσήμων και φιλοτελιστή Τσαρλς Νίσσεν.[Σημ. 7]

Το 1979, η «Gibbons» αγοράστηκε για £19 εκατομμύρια από την «Letraset», σε μια προσπάθεια, να διαφοροποιηθούν μακριά από την ξηρών γραμμάτων-επιχείρησή τους, αλλά η εξαγορά δεν κατέληξε ομαλά και όπως η «Flying Flowers» αργότερα, η «Letraset» αντιμετώπισε δυσκολίες ενσωματώνοντας την «Gibbons» στον πυρήνα των δραστηριοτήτων της.[7] Ο Πρόεδρος της «Letraset» κατηγόρησε την "άνευ διακρίσεων επέκταση" και τις "απερίσκεπτες" επενδυτικές αποφάσεις για τα προβλήματα στην «Gibbons» και αναφέρθηκε στην εφημερίδα «The Times», να λέει..... "Έχουμε πληρώσει σημαντικά επιπλέον, για αυτό που λάβαμε."[8] Υπό αμφισβήτηση, ετέθησαν επίσης και τα US$10 εκατομμύρια, που πληρώθηκαν από την «Gibbons» για την συλλογή του Μαρκ Χάας.

Δεκαετία του 1980 Επεξεργασία

Το 1981, η «Letraset» αγοράστηκε από την «Esselte», κατόπιν η «Esselte» έδωσε μια μάχη εξαγοράς για την εταιρεία, με τη «Mills & Allen International». Η «Letraset», είχε πλέον μοιραία αποδυναμωθεί, από τις απώλειες που υπέστη στη θυγατρική της «Stanley Gibbons». Αργότερα, το ίδιο έτος, η «Gibbons» τέθηκε προς πώληση από την «Esselte» και όπως είπαν, διότι δεν σχημάτιζε ένα λογικό τμήμα της μακροπρόθεσμης ανάπτυξής τους.[9]

Το 1981, η «Gibbons» αγόρασε τις μετοχές του αείμνηστου Χ.Φ. Τζόνσον.[Σημ. 8]

 
Ένα "χρυσό" γραμματόσημο από τη νήσο της Στάφφα.

Το 1982, ο Κλάιβ Φαϊγκενμπάουμ,[Σημ. 9][Υποσημ. 2] σκηνοθέτησε μια διαχείριση εξαγοράς, ακολουθούμενη από μια αίτηση το 1984, για αναγραφή στον κατάλογο των Unlisted Securities Market του ΗΒ, προκειμένου να αντλήσει κεφάλαια για νέες εξαγορές. Ακολουθώντας την εξαγορά, ο Φαϊγκενμπάουμ, ως Πρόεδρος, είχε υπό την κατοχή του πάνω από το 50% των μετοχών, με τις υπόλοιπες, να ανήκουν στους υπολοίπους του διοικητικού συμβουλίου.[10] Η καταχώριση προχώρησε, αλλά οι μετοχές ανεστάλησαν λίγα λεπτά μετά το ντεμπούτο τους, ακόμη και πριν αρχίσει η διαπραγμάτευση, μετά από τις ανησυχίες σχετικά με το ποιόν του Φαϊγκενμπάουμ και το οποίο αναδείχθηκε σε ένα άρθρο της εφημερίδας «Sunday Times». Λέγεται, ότι αυτή η αναβολή, ήταν η ταχύτερη που είχε ποτέ καταγραφεί, έως εκείνη τη στιγμή. Οι ανησυχίες, είχαν περιβάλλει την απέλαση του Φαϊγκενμπάουμ, από την «Philatelic Traders Society» για την παραβίαση του κώδικα ηθικής και την πώληση, των "23 καρατίων χρυσού" γραμματοσήμων, των άνευ ταχυδρομικής εγκυρότητας, από τη νήσο της Στάφφα. Κυβερνητικοί έλεγχοι των ΗΠΑ, είχαν δείξει ότι τα γραμματόσημα πωλούνταν προς £ 10 έκαστο, ενώ είχαν χρυσό αξίας περίπου 5c το καθένα. Η πανωλεθρία, ειπώθηκε να έχει προκαλέσει σημαντική αμηχανία όχι μόνο στην εταιρεία, αλλά και στους USM μεσίτες της, Simon & Coates.[11] Λίγο αργότερα, ο Φαϊγκενμπάουμ παραιτήθηκε από Πρόεδρος και αποζημιώθηκε από μια κοινοπραξία ιδρυμάτων και μεμονωμένων ατόμων, προς £ 3 εκατομμύρια.[12] Μια νέα προσπάθεια για αναγραφή στον κατάλογο, είχε προγραμματιστεί το 1985, αλλά δεν προχώρησε.

Το 1989, ο Πωλ Φρέιζερ,[Σημ. 10] άρχισε να επενδύει στην επιχείρηση και αγόρασε ένα επιπλέον ποσοστό 30% στην εταιρεία του επιχειρηματία Σερ Ρον Μπρίρλεϊ[Σημ. 11] από τη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος είναι συλλέκτης γραμματοσήμων.[13]

Δεκαετία του 1990 Επεξεργασία

Ο Πωλ Φρέιζερ διορίστηκε Εκτελεστικός Πρόεδρος το 1990.[14] Μέχρι το 1995, ο Φρέιζερ είχε αποκτήσει το 76,83% των μετοχών της «Gibbons» και ο ίδιος αγόρασε και το υπόλοιπο των μετοχών, το Δεκέμβριο του 1995.[15]

Τον Ιούνιο του 1998, η εταιρεία πωλήθηκε στην «Flying Flowers», για £13,5 εκατομμύρια. Ο Πωλ Φρέιζερ έλαβε αντί μετρητών, μετοχές της «Flying Flowers» και βρέθηκε μετά τη συμφωνία, με ένα μερίδιο 8%, στη διευρυμένη εταιρεία.[16] Η συγχώνευση δεν ήταν επιτυχής και το 2000, οι δυο εταιρείες διαχωρίστηκαν και πάλι έπειτα από μια σειρά κερδών, προειδοποιήσεων και προβλημάτων συναλλαγών. Το μερίδιο του Πωλ Φρέιζερ μειώθηκε σε αξία από τα £13,5 εκατομμύρια στα £4 εκατομμύρια. Η διαχωρισμένη «Stanley Gibbons» έγινε Communitie.com και καταγράφηκε στον κατάλογο της Εναλλακτικής Αγοράς Επενδύσεων (Alternative Investment Market (AIM)). Ο πρόεδρος της «Flying Flowers», αναφέρθηκε να λέει ότι η συμφωνία "... ήταν σε λάθος τιμή και σε λάθος χρόνο."[17][18]

Από το 2000 Επεξεργασία

Τον Αύγουστο του 2007, ο Πωλ Φρέιζερ παραιτήθηκε από Εκτελεστικός Πρόεδρος[19] και τον Απρίλιο του 2008, πώλησε τις εναπομείνασες μετοχές του, προκειμένου να εστιάσει στην εταιρεία του «Paul Fraser Collectibles».[14] Ο Μπομπ Χενκχούζενς έγινε ενδιάμεσος Πρόεδρος και σημερινός Πρόεδρος, είναι ο Ντέιβιντ Μπράλσφορντ, ο οποίος εργάζεται με μια μη εκτελεστική ιδιότητα. Η εταιρεία αυτή τη στιγμή είναι, με επικεφαλής τον Μάικ Χωλ ως Εκτελεστικό Πρόεδρο.[20]

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2010, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι έχει αποκτήσει το εμπόριο καθώς και τα περιουσιακά στοιχεία από την «Benham» τα πρώτης ημέρας κυκλοφορίας[Σημ. 12] και την επιχείρηση συλλεκτικών αντικείμενων από την «Flying Brands Limited». Στις 31 Οκτωβρίου 2012, η εταιρεία ανακοίνωσε την εξαγορά της διαδικτυακής πλατφόρμας συναλλαγών συλλεκτικών αντικειμένων, «Stampwants.com Inc», με την εμπορική επωνυμία «bidStart».[21] Ένα χρόνο μετά την απόκτηση της «bidStart», στις 21 Νοεμβρίου 2013, η «Stanley Gibbons», ολοκλήρωσε με επιτυχία την εξαγορά της «Noble Investments», φέρνοντας τις «Apex», «Baldwin's» και «Dreweatts & Bloomsbury Auctions» εντός του Ομίλου.[22] Το 2014, ακολούθησαν άλλες δυο εξαγορές: Στις 31 Ιανουαρίου η εταιρεία απέκτησε την «Murray Payne», τον μεγαλύτερο έμπορο του κόσμου, στα γραμματόσημα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας με τον Γεώργιο ΣΤ΄ [23] και στις 23 Οκτωβρίου η «The Fine Art Auction Group», εταιρεία συμμετοχών της θυγατρικής του Ομίλου, «Dreweatts and Bloomsbury», ανακοίνωσε ότι είχε αποκτήσει την «Mallett Antiques» - μια παγκοσμίου φήμης αντιπρόσωπο, με τις καλύτερες αντίκες και διακοσμητικά έργα, με χώρους λιανικής πώλησης τόσο στην λεωφόρο Ντόβερ του Λονδίνου όσο και τη Λεωφόρο Μάντισον (Madison Avenue) της Νέας Υόρκης.[24]

Στις 28 Ιανουαρίου 2015, η εταιρεία βραβεύτηκε με τη 'Συμφωνία της Χρονιάς' στου 2015 τα Quoted Company Awards, για την εξαγορά της «Noble Investments».[25]

Τον Ιούλιο του 2015, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι η «The Fine Art Auction Group», είχε αποκτήσει την «Bid for Wine», έναν ειδικό online διοργανωτή δημοπρασιών κρασιού που ιδρύθηκε το 2008, από τον δικηγόρο Spenser Hilliard και τον πρώην σύμβουλο διαχείρισης Lionel Nierop.[26][27]

Κατάλογοι γραμματοσήμων Επεξεργασία

 
Το εξώφυλλο της έκδοσης 1914-15 "Μέρος Πρώτο" Κατάλογος Βρετανικής Αυτοκρατορίας ("Part One" British Empire catalogue).

Ο πρώτος κατάλογος γραμματοσήμων της «Stanley Gibbons» ήταν ένας τιμοκατάλογος αξίας μιας πέννας που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 1865 και επανεκδίδετο ανά μηνιαία διαστήματα για τα επόμενα 14 χρόνια.[28] Η εταιρεία παράγει πολυάριθμους καταλόγους οι οποίοι καλύπτουν διάφορες χώρες, περιοχές και εξειδικεύσεις· πολλοί από αυτούς επανεκδίδονται ετησίως. Ο κατάλογος αναγράφει όλα τα γνωστά θέματα των γραμματοσήμων που φέρουν κόλλα και περιλαμβάνει τις τιμές των μεταχειρισμένων καθώς και των αχρησιμοποίητων γραμματοσήμων.

Σε αντίθεση με τους καταλόγους των άλλων εμπόρων, η «Stanley Gibbons» δηλώνει ότι ο κατάλογός της, είναι ένας κατάλογος τιμών λιανικής. Με άλλα λόγια, αν είχαν το ακριβές γραμματόσημο σε απόθεμα στην ακριβή κατάσταση που διευκρινίζεται, η ισχύουσα τιμή καταλόγου είναι η τιμή που θα χρέωναν για αυτό. Αυτό έρχεται σε αντίθεση, με τους περισσότερους άλλους καταλόγους, που παράγονται από τις επιχειρήσεις, οι οποίοι δεν πωλούν γραμματόσημα και επομένως στηρίζουν την αποτίμησή τους, στο μέσο όρο των τιμών της αγοράς, στη χώρα όπου ο κατάλογος δημοσιεύεται.

Στην πράξη, η πραγματική τιμή που χρεώνεται από τη «Stanley Gibbons» για ένα μεμονωμένο γραμματόσημο, μπορεί να είναι διαφορετική από την τιμή καταλόγου, επειδή το δείγμα για την πώληση είναι διαφορετικού βαθμού, οι συνθήκες της αγοράς έχουν αλλάξει από τότε που εκδόθηκε ο κατάλογος, η εταιρεία διαθέτει άφθονο ή περιορισμένο ανεφοδιασμό του εν λόγω γραμματοσήμου ή για μία ποικιλία άλλων λόγων.

Περιοδικά Επεξεργασία

 
Το μηνιαίο περιοδικό γραμματοσήμων «Gibbons Stamp Monthly».

Το «Gibbons Stamp Monthly» είναι ένα περιοδικό το οποίο παραθέτει νέα θέματα και δημοσιεύει άρθρα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους φιλοτελιστές. Η «Gibbons» όλα αυτά τα χρόνια, έχει δημοσιεύσει μια σειρά από περιοδικά, αλλά εμφανίζονται μόνο στο «Gibbons Stamp Monthly», καθώς είναι και το βασικό τους περιοδικό από το 1927.[29] Στις 23 Ιανουαρίου 2009, η «Gibbons» απέκτησε από την «Heritage Studios Limited», το περιοδικό φιλοτελικής τέχνης «The Philatelic Exporter».[30]

Λιανική πώληση γραμματοσήμων Επεξεργασία

Πέραν των εκδόσεων, η «Stanley Gibbons» είναι και έμπορος γραμματοσήμων με μια επιχείρηση λιανικής πώλησης η οποία βρίσκεται στο Στραντ στα γραφεία της στο κεντρικό Λονδίνο, προσφέροντας τόσο παλαιότερα γραμματόσημα όσο και νέες εκδόσεις, εκπληρώνοντας έτσι τις λίστες ζήτησης των πελατών της. Παράγει επίσης, τη δική της γραμμή φιλοτελικών προϊόντων, όπως άλμπουμ, βιβλία αποθεμάτων και άλλα αξεσουάρ.

Οίκος δημοπρασιών Επεξεργασία

Η εταιρεία είναι επίσης φιλοτελικός οίκος δημοπρασιών και έχει υποστηρίξει χιλιάδες διεθνείς πωλήσεις από το 1901, που ιδρύθηκε.

Τμήμα επενδύσεων Επεξεργασία

 
Το περίπτερο της «Stanley Gibbons», στην εαρινή έκθεση «Stampex» του 2016.

Από το 2000 περίπου, η εταιρεία έχει προσφέρει ενεργά γραμματόσημα ως επενδύσεις και έχει δημιουργήσει ένα ειδικό γραφείο στο Γκέρνσεϊ για τη δραστηριότητα αυτή.[31] Στις αρχές του 1970, η εταιρεία είχε προσφέρει σε μικρή κλίμακα, μια παρόμοια υπηρεσία. Οι πωλήσεις επενδυτικών προϊόντων ήταν ισχυρές στην Ασία και τη Μέση Ανατολή και μέσω της βάσης δεδομένων του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εταιρείας, ωστόσο, οι πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν παρεμποδιστεί από το γεγονός, ότι τα φιλοτελικά επενδυτικά προϊόντα της εταιρείας, δεν ρυθμίζονται από την Αρχή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών (Financial Services Authority) του Ηνωμένου Βασιλείου και ως εκ τούτου, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, διστάζουν να συστήσουν τα προϊόντα, καθώς οι επενδυτές δεν θα απολάμβαναν το ίδιο επίπεδο προστασίας που λαμβάνουν όταν επενδύουν, στα νομοθετικά κατοχυρωμένα προϊόντα. Η «Gibbons», προκειμένου να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, δήλωσε ότι προτίθεται να δρομολογήσει νομοθετικά κατοχυρωμένο επενδυτικό ταμείο.[32]

Ακόμα πιο πρόσφατα, το 2002, η στάση της εταιρείας προς τη φιλοτελική επένδυση, ήταν ότι τα γραμματόσημα ήταν καθαρά ένα χόμπι. Πολλοί στην επιχείρηση γραμματοσήμων, είχαν ακόμα δυσάρεστες αναμνήσεις από τις υπερβολές της φούσκας του 1970.[33]

Ορισμένοι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι και έμποροι γραμματοσήμων, έχουν αμφισβητήσει την σοφία της επένδυσης στα γραμματόσημα, λόγω των σχετικά υψηλών τιμών που χρεώνονταν από τη «Stanley Gibbons», σε σύγκριση με τους άλλους αντιπροσώπους και την εμπειρία της δεκαετίας του 1970, όταν πολλοί επενδυτές έχασαν μετά από το σκάσιμο της κερδοσκοπικής φούσκας στα γραμματόσημα.[34] Οι σχετικά υψηλές αρχικές δαπάνες έχουν επίσης προκαλέσει σχόλιο, υπολογίζεται σε όχι λιγότερο από 20%, σε σύγκριση με λιγότερο από 5%, για πολλές λιανικής πώλησης επενδύσεις τύπου αμοιβαίου κεφαλαίου. Η «Gibbons», ανταποκρίθηκε με έμφαση την υψηλή ποιότητα των στοιχείων της και την μακροπρόθεσμη φύση της επενδυτικής τους πρότασης.

Το 2007, η ιστοσελίδα οικονομικών ειδήσεων Bloomberg, ανακοίνωσε ότι θα δημοσιεύσει τον SG100 Δείκτη Τιμής Γραμματοσήμων, ένα δείκτη βασιζόμενο στις τιμές λιανικής και πλειστηριασμού, για τα 100 πιο συχνά διαπραγματευόμενα γραμματόσημα στον κόσμο.[35]

Το 2008, έγινε ένα παράπονο στην Advertising Standards Authority του ΗΒ, ότι οι εγγυήσεις που προσφέρονται από την «Gibbons» στη διαφήμιση, για τα επενδυτικά τους προϊόντα, δεν μπορούσαν να τεκμηριωθούν. Μετά από έρευνα, η καταγγελία δεν έγινε δεκτή, δεδομένου ότι κανένα από τα χαρτοφυλάκια δεν είχε ακόμη ωριμάσει.[36]

Άλλες επιχειρήσεις Επεξεργασία

Οι θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου, περιλαμβάνουν αντιπρόσωπο Αυτογράφων, την «Fraser's Autographs», της «Benham» τα πρώτης ημέρας κυκλοφορίας, την επιχείρηση συλλεκτικών αντικείμενων, την διαδικτυακή πλατφόρμα συναλλαγών συλλεκτικών αντικειμένων, «bidStart»· «Apex Philatelics», «Baldwin's Coins», «Dreweatts & Bloomsbury Auctions», «Murray Payne», την δημοπρασία κρασιών «Bid for Wine»[37] και τη «Mallett Antiques».

Οικονομικές πληροφορίες Επεξεργασία

Το λογιστικό έτος της εταιρείας λήγει στις 31 Δεκεμβρίου και κατά το έτος που έκλεισε στις 31 Δεκεμβρίου 2009, είχε συνολικές πωλήσεις άνω των £ 23,4 εκατομμυρίων και τα κέρδη προ φόρων, άνω των £ 4,1 εκατομμυρίων.[38]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Η σειρά, έκδοσης του 1853 (το πρώτο για την συγκεκριμένη κτήση), αποτελείτο από 4 γραμματόσημα:
    * 1d. κόκκινο (1 πέννα)
    * 4d. μπλε (4 πεννών - φωτογραφία)
    * 6d. λιλά (6 πεννών) και
    * 1s. πράσινο (1 σελινιού).
    [Παρ. Σημ. 1]
  2. ↑ Το Clapham Common είναι ένα μεγάλο τριγωνικό αστικό πάρκο στο Clapham, νοτίως του Λονδίνου. Αρχικά κοινή γη για τις ενορίες του Battersea και του Clapham, μετατράπηκε σε πάρκα σύμφωνα με τους όρους του Metropolitan Commons Act 1878. Είναι 220 στρέμματα (89 εκτάρια) από χώρους πρασίνου, με τρεις λιμνούλες και μιας Βικτοριανής μουσικής εξέδρας. Δεσπόζει από μεγάλα Γεωργιανά και Βικτοριανά αρχοντικά και την σε κοντινή απόσταση Clapham Old Town.[Παρ. Σημ. 2]
  3. ↑ Ο Charles James Phillips (15 Μαΐου 1863 - 2 Ιουνίου 1940) από το Λονδίνο, Αγγλία και τη Νέα Υόρκη, ήταν φιλοτελιστής ο οποίος έχαιρε μεγάλης εκτίμησης τόσο στην Αγγλία, όπου ξεκίνησε την καριέρα του ως φιλοτελιστής, όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου μετανάστευσε το 1922.
  4. ↑ Το Strand (ή το The Strand) είναι μια σημαντική οδική αρτηρία στην πόλη του Westminster, στο κεντρικό Λονδίνο. Διατρέχει μόλις πάνω από 3⁄4 του μιλίου (1.200 μ.) από την πλατεία Τραφάλγκαρ ανατολικά προς το Temple Bar όπου ο δρόμος γίνεται Φλιτ Στριτ (Fleet Street) στο εσωτερικό του Σίτι του Λονδίνου και είναι τμήμα της Α4, της κεντρικής οδού, η οποία οδηγεί δυτικά από το εσωτερικό Λονδίνο.
  5. ↑ Οι κ.κ. Perkins, Bacon & Co, ήταν μια εκτυπωτική εταιρεία βιβλίων, χαρτονομισμάτων και γραμματοσήμων, με πιο αξιοσημείωτη την εκτύπωση το 1840, του Penny Black, του πρώτου γραμματοσήμου με κόλλα, στον κόσμο.
  6. ↑ Ο Sir John Mitchell Harvey Wilson, 2ος Βαρονέτος KCVO (10 Οκτωβρίου 1898 - 6 Φεβρουαρίου 1975) ήταν Βρετανός φιλοτελιστής και φύλακας της Βασιλικής Φιλοτελικής Συλλογής από το 1938 έως το 1969. Εισήγαγε τη διαίρεση της συλλογής ανά βασιλεία και, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δάνειζε από τη συλλογή, προς τις διεθνείς εκθέσεις.[Παρ. Σημ. 3][Παρ. Σημ. 4]
  7. ↑ Ο Charles Nissen (c.1880 - 13 Μαρτίου 1944), ήταν Βρετανός φιλοτελιστής και έμπορος γραμματοσήμων, ο οποίος ανακάλυψε την περίφημη πλαστογραφία στο χρηματιστήριο και έγραψε, με τον Bertram McGowan, το οριστικό βιβλίο για την επιμετάλλωση του Penny Black.[Παρ. Σημ. 5][Παρ. Σημ. 6]
  8. ↑ Ο Herbert Frederick "Johnny" Johnson (1884 - 20 Απριλίου, 1966), ήταν Βρετανός έμπορος γραμματοσήμων και φιλοτελιστής, ο οποίος ήταν κεντρική φυσιογνωμία κατά τα πρώτα χρόνια της Junior Philatelic Society (ο οποία εν συνεχεία έγινε η National Philatelic Society) και στενός συνεργάτης του Fred Melville.[Παρ. Σημ. 7]
  9. ↑ Ο Clive Harold Feigenbaum (1939-2007), ήταν ένας πολύχρωμος και αμφιλεγόμενος Βρετανός επιχειρηματίας, ο οποίος είχε εμπλακεί σε μια δια βίου σειρά σκανδάλων στον κόσμο του φιλοτελισμού. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτη ήταν η πώληση των "χρυσών" γραμματοσήμων από την Staffa και το ρόλο του στην κατάρρευση των προσπαθειών να προσθέσει το 1984, τη «Stanley Gibbons», στην Unlisted Securities Market.
  10. ↑ Ο Paul Ian Fraser, ήρθε στο προσκήνιο μέσω της συμμετοχής του, στην αγορά και πώληση της διάσημης εταιρείας γραμματοσήμων «Stanley Gibbons» την οποία πώλησε με μεγάλο κέρδος, μόνο για να δει τα περισσότερα από τα εισπραχθέντα χρήματα, να χάνονται παρακολουθώντας δυσκολίες συναλλαγών. Πριν από αυτό, ο Fraser είχε ένα υπόβαθρο στον τομέα της λογιστικής, τις ταχυδρομικές παραγγελίες, το λιανικό εμπόριο και την ανάπτυξη των ακινήτων.
  11. ↑ Ο Sir Ronald Alfred "Ron" Brierley (γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1937), είναι επενδυτής από τη Νέα Ζηλανδία και εταιρικός επιδρομέας, πρόεδρος και διευθυντής ενός αριθμού εταιρειών στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
  12. ↑ Μια έκδοση πρώτης ημέρας κυκλοφορίας ή απλά πρώτης ημέρας κυκλοφορίας (first day cover (FDC)), είναι ένα ταχυδρομικό γραμματόσημο επάνω σε ταχυδρομική κάρτα ή σε σφραγισμένο φάκελο, το οποίο σφραγίστηκε την πρώτη ημέρα που έχει εγκριθεί για χρήση η έκδοσή του εντός της χώρας ή της εδαφικής επικράτειας της χώρας έκδοσης του γραμματοσήμου.[Παρ. Σημ. 8]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. ↑ «Cape of Good Hope - 1853». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 225. 
  2. ↑ «London's heaths and commons». visitlondon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2010. 
  3. ↑ Bateman, Robert. Stamp collectors' who's who. London: Stanley Gibbons, 1960, p. 94.
  4. ↑ Biography in the American Philatelic Society's Hall of Fame.
  5. ↑ Profile at Who Was Who in British Philately. Archive here Retrieved 11 August 2010.
  6. ↑ "Mr. Charles Nissen" by Bertram McGowan in The London Philatelist, April 1944, Vol. 53, No. 628, p. 65.
  7. ↑ "Herbert Johnny Johnson 1884-1966" by Michael Goodman in Furnell, Michael., ed. National Philatelic Society Centenary Handbook. London: National Philatelic Society, 1999, p.11. ISBN 0-906291-02-X
  8. ↑ Bennett, Russell and Watson, James; Philatelic Terms Illustrated, Stanley Gibbons Publications, London (1978).

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Το πρώτο γραμματόσημο που τυπώθηκε στη Μεγάλη Βρετανία ήταν το Penny Black, το 1840. Η σειρά, αποτελείτο από 2 γραμματόσημα:
    * 1d. μαύρο (1 πέννα - φωτογραφία) και
    * 2d. μπλε (2 πεννών).[Παρ. Υποσημ. 1]
  2. ↑ Η Staffa (Σκωτική Γαελική γλώσσα: Stafa, προφέρεται Stäfa) από τα Παλαιά Νορβηγικά για την βαρελοσανίδα ή το νησί πυλώνας, είναι νησί των εσωτερικών Εβρίδων στην Argyll και Bute, Σκωτίας. Οι Βίκινγκς έδωσαν αυτή την ονομασία, καθώς οι στήλες του βασάλτη, τους θύμιζαν τα σπίτια τους, τα οποία ήσαν χτισμένα από κάθετα τοποθετημένους κορμούς δέντρων.[Παρ. Υποσημ. 2]
Παραπομπές υποσημειώσεων
  1. ↑ «Great Britain». Stanley Gibbons Simplified whole world stamp catalogue 1968 - 33rd. edition. London & Derby: Bemrose & Sons Ltd. 1967. σελ. 557. 
  2. ↑ «Staffa». Sabhal Mòr Ostaig. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2008. 

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Company Details». Stanley Gibbons. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2009. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "The Story of Stanley Gibbons" by Michael Briggs in Gibbons Stamp Monthly, July 2006, pp.52-59.Download link Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine.
  3. ↑ Tyzack, Anna (2012-05-21). «Royal Warrant holders: the seal of approval». The Daily Telegraph (London). http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/the_queens_diamond_jubilee/9280431/Royal-Warrant-holders-the-seal-of-approval.html. 
  4. ↑ "S Gibbons struck at 20S" by John Gilmore in The Times, 6 April 1968, p.12.
  5. ↑ "Paying for Gibbons scarcity value" by John Gilmore in The Times, 8 April 1968, p.24.
  6. ↑ "Crown Agents take Gibbons stake" in The Times, Bids, Deals & Mergers, 4 September 1970, p.26.
  7. ↑ "Coming Unstuck in Stamps" by The Financial Editor, The Times, 13 August 1980, p.17.
  8. ↑ "Stamp of success eludes Letraset" by Peter-Wilson Smith in The Times, 17 January 1981, p.19.
  9. ↑ "Stamp firm Gibbons back on sale" by Paul Maidment in The Times, 8 December 1981, p.15.
  10. ↑ "Stanley Gibbons to join market" by Michael Clark in The Times, 26 March 1984, p.19.
  11. ↑ "Stanley Gibbons suspended within moments of debut" by Michael Horsnell & Jonathan Clare in The Times, 3 April 1984, p.21.
  12. ↑ "Stanley Gibbons stake nets £3m" by Jonathan Clare in The Times, 1 May 1984, p.17.
  13. ↑ Cope, Nigel (2002-10-21). «A serious collector in tune with the times». London: The Independent. http://www.independent.co.uk/news/business/analysis-and-features/a-serious-collector-in-tune-with-the-times-614546.html. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ 14,0 14,1 «Our Expert Panel». Paul Fraser Collectibles. 29 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2010. 
  15. ↑ Briggs, Michael (July 2006) (PDF). The Story of Stanley Gibbons, σελ. 52-29. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-27. https://web.archive.org/web/20070927225330/http://www.gibbonsstampmonthly.com/Journals/GSM/Gibbons_Stamp_Monthly/July_2006/attachments/sgstory.pdf. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. 
  16. ↑ Cope, Nigel (1998-04-08). «Owner sells Stanley Gibbons for pounds 13.5m». London: The Independent. http://www.independent.co.uk/news/business/owner-sells-stanley-gibbons-for-pounds-135m-1155175.html. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. 
  17. ↑ Cope, Nigel (2000-03-29). «Flowers to demerge Stanley Gibbons». London: The Independent. http://www.independent.co.uk/news/business/news/flowers-to-demerge-stanley-gibbons-722451.html. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. [νεκρός σύνδεσμος]
  18. ↑ O'Sullivan, Jack (1999-03-24). «The stamp collector who lost a mint in the flower market». London: The Independent. http://www.independent.co.uk/news/business/the-stamp-collector-who-lost-a-mint-in-the-flower-market-1082597.html. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. 
  19. ↑ «Retrieved 10 March 2010». Webcitation.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2010. 
  20. ↑ «Stanley Gibbons: Our Directors 3 November 2011 archived at WebCite». Webcitation.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2010. 
  21. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  22. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  23. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  24. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  25. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  26. ↑ http://www.harpers.co.uk/news/stanley-gibbons-buys-bid-for-wine-online-auction-platform/521862.article
  27. ↑ http://www.thedrinksbusiness.com/2010/02/fine-wine-profile-bid-for-wine/
  28. ↑ Phillips, Stanley. Stamp Collecting: A guide to modern philately, revised edition, Stanley Gibbons, London, 1983, p.244. ISBN 0-85259-047-4.
  29. ↑ "75 Years of Gibbons Stamp Monthly" by Michael Briggs in Gibbons Stamp Monthly, October 2002, pp.77-81.
  30. ↑ Stanley Gibbons acquires Philatelic Exporter philatelicexporter.com, February 2009. Retrieved 23 April 2014 from Internet Archive.
  31. ↑ «Stanley Gibbons Investments». Stanley Gibbons. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2009. 
  32. ↑ «Chairman's Statement» (PDF). Audited Results for the year ended 31 December 2008. Stanley Gibbons. 20 Μαρτίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2009. 
  33. ↑ Levene, Tony (2002-06-15). «Stamps are easily licked». London: The Guardian. http://www.guardian.co.uk/money/2002/jun/15/alternativeinvestment.jobsandmoney. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. 
  34. ↑ Levene, Tony (2005-01-22). «Philately won't get you anywhere». London: Guardian. http://www.guardian.co.uk/money/2005/jan/22/alternativeinvestment.pensions. Ανακτήθηκε στις 2010-09-29. 
  35. ↑ Litterick, David (2007-10-12). «Bloomberg puts stamp on Stanley Gibbons indices». The Daily Telegraph (London). http://www.telegraph.co.uk/finance/markets/2817590/Bloomberg-puts-stamp-on-Stanley-Gibbons-indices.html. 
  36. ↑ «ASA Adjudication on Stanley Gibbons (Guernsey) Ltd». Advertising Standards Authority. 30 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2010. 
  37. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. 
  38. ↑ «Stanley Gibbons Group Ltd. Audited Results for the year ended 31 December 2009» (PDF). 20 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanley_Gibbons&oldid=10443545"