Yokosuka P1Y
Το Yokosuka P1Y Ginga (銀河, "γαλαξίας") ήταν δικινητήριο βομβαρδιστικό αεροσκάφος το οποίο ενέταξε σε υπηρεσία το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντικατέστησε εν μέρει το Mitsubishi G4M, το κύριο βομβαρδιστικό του Ναυτικού, στα τέλη της σύρραξης. Οι Σύμμαχοι του έδωσαν την ονομασία αναφοράς Frances.
| Yokosuka P1Y | |
|---|---|
 | |
| Τύπος | βομβαρδιστικό αεροσκάφος |
| Κατασκευαστής | Yokosuka |
| Χώρα προέλευσης | Ιαπωνία |
| Παρθενική πτήση | 1943 |
| Πρώτη παρουσίαση | Οκτώβριο 1944[1] |
| Αποσύρθηκε | 1945 |
| Κύριος χειριστής | Αεροπορία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 1.102 |
Σχεδιασμός και ανάπτυξη Επεξεργασία
Το P1Y αναπτύχθηκε για να καλυφθεί η απαίτηση 15-Shi του Ναυτικού,[2] που αφορούσε στην δημιουργία νέου βομβαρδιστικού ικανού να πετά με ταχύτητες παραπλήσιες του μαχητικού A6M Zero, θα είχε την ακτίνα δράσης του G4M, θα μπορούσε να μεταφέρει 900 kg βομβών και θα ήταν δυνατή η χρήση του ως βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης και τορπιλοπλάνο. Επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο με συνέπεια το αεροσκάφος που προέκυψε να είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και δύσκολο στην συντήρηση. Ο σχεδιασμός του Ginga αποδίδεται στον μηχανικό Miki Tadanao, που μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε πάνω στα περίφημα τρένα Shinkansen.[3]
Επιχειρησιακή ιστορία Επεξεργασία
Η παρθενική πτήση του P1Y έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1943. Η εταιρεία Nakajima κατασκεύασε 1.002 αεροσκάφη που αξιοποιήθηκαν ως μέσα βομβαρδιστικά και τορπιλοπλάνα, επιχειρώντας από βάσεις στην Κίνα, τη Φορμόζα, τις Μαριάνες, τις Φιλιππίνες, τα Ρίου Κίου και την ίδια την Ιαπωνία. Στα καταληκτικά στάδια του πολέμου τα P1Y χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε αποστολές αυτοκτονίας (καμικάζι).
Το P1Y2-S Kyokko ήταν νυκτερινό μαχητικό με κινητήρες Mitsubishi Kasei, ραντάρ και πυροβόλα των 20 mm. Ολοκληρώθηκαν 96 αεροσκάφη αυτής της έκδοσης από την Kawasaki,[4] όμως οι επιδόσεις τους σε μεγάλα ύψη ήταν ανεπαρκής και έτσι μετατράπηκαν πάλι σε βομβαρδιστικά.[5]
Διασωζόμενα αεροσκάφη Επεξεργασία
Ένα P1Y1 σώζεται στο Κτίριο Paul Garber του Εθνικού Μουσείου Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ. Παρόλο που η άτρακτος έχει φωτογραφηθεί πολλές φορές και υπάρχουν φωτογραφίες της στο διαδίκτυο, τα φτερά και οι κινητήρες αποθηκεύτηκαν σε διαφορετική τοποθεσία και πιθανολογείται ότι διατηρούνται ακόμη. Το αεροσκάφος ήταν ένα από τα τρία P1Y που μετά τον πόλεμο μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ για αξιολόγηση.
Εκδόσεις Επεξεργασία
- P1Y1
- Τρία αρχικά πρωτότυπα και εννέα συμπληρωματικά πρωτότυπα[8] με κινητήρες Nakajima NK9B Homare 11 των 1.820 hp.
- P1Y1 Ginga Model 11
- Αρχική έκδοση παραγωγής. Διέθεταν κινητήρες Homare 11 ή Homare 12.
- P1Y1a
- Έκδοση με κινητήρες Homare 12.
- P1Y1b
- Τροποποιημένα P1Y1a με κινητήρες Homare 12 και δύο πολυβόλα των 13 mm για προστασία.
- P1Y1c
- Τροποποιημένο P1Y1b, παρέμεινε στο στάδιο του πρωτοτύπου.
- P1Y1 Ginga Model 11 (νυκτερινό μαχητικό)
- Μετατροπή από P1Y1. Διέθεταν δύο πυροβόλα των 20 mm.
- P1Y1-S
- Νυκτερινό μαχητικό οπλισμένο με τέσσερα πυροβόλα των 20 mm και ένα πολυβόλο των 13 mm στο πίσω μέρος για προστασίας. Δεν υλοποιήθηκε.
- P1Y1 (έκδοση εγγύς υποστήριξης)
- Τροποποιημένα P1Y1/P1Y1a με έως και είκοσι πυροβόλα των 20 mm στην αποθήκη βομβών για επιθέσεις στις βάσεις των αμερικανικών βομβαρδιστικών B-29.
- P1Y2-S
- Νυκτερινό μαχητικό. Αρχικά ονομάζονταν Hakkō αλλά τον Μάρτιο του 1944 μετονομάστηκε σε Kyokkō.[9] Προωθούνταν από κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 και ήταν οπλισμένο με δύο πυροβόλα των 30 mm. Σχεδόν όλα μετατράπηκαν αργότερα σε P1Y2.
- P1Y2
- Μέσο βομβαρδιστικό με βάση το P1Y2-S. Προωθούνταν από δύο κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō των 1.850 hp.
- P1Y2a
- Μετατροπή του P1Y1a με κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō.
- P1Y2b
- Μετατροπή του P1Y1b με κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō.
- P1Y2c
- Μετατροπή του P1Y1c με κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 Kō.
- P1Y2
- Μετατροπή του P1Y2. Ήταν οπλισμένο με δύο πυροβόλα των 20 mm ή ένα των 30 mm.
- P1Y3
- Μετατροπή του P1Y1 με κινητήρες Homare 21.
- P1Y4
- Μετατροπή του P1Y1 με κινητήρες Homare 23.
- P1Y5
- Μετατροπή του P1Y1 με κινητήρες Mitsubishi Ha-43.
- P1Y6
- Μετατροπή του P1Y2 με κινητήρες Mitsubishi MK4T-C Kasei 25 Hei.
- Ginga Model 33
- Βομβαρδιστικό μακράς ακτίνας δράσης, δεν υλοποιήθηκε.
- Yokosuka Tenga
- Πρόταση μετατροπής του P1Y σε αεριωθούμενο βομβαρδιστικό. Όλες οι εργασίες τερματίστηκαν με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Χρήστες Επεξεργασία
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του P1Y Επεξεργασία
Παρόμοια αεροσκάφη Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Norman Polmar, Thomas B. Allen, World War II: America at war, 1941-1945, Random House, 1991, p. 310.
- ↑ Francillon 1979, σελ. 462.
- ↑ Hood, Christopher P. (2007). Shinkansen – From Bullet Train to Symbol of Modern Japan. Routledge, London. σελίδες 53. ISBN 978-0-415-32052-8.
- ↑ Francillon 1979, σελ. 468.
- ↑ Francillon 1979, σελ. 465.
- ↑ The Maru Mechanic (1984), pp. 109–110.
- ↑ Famous Airplanes of the World (2000), pp. 29–31.
- ↑ Famous Airplanes of the World (2000), p. 26.
- ↑ Model Art (2001), p. 50–53
- ↑ Francillon 1979, σελ. 467.
- ↑ The Maru Mechanic (1984), p. 110
- ↑ Model Art (1993), p. 135
- ↑ Famous Airplanes of the World (2000), p. 32–38
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Francillon, Ph.D., René J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam 7 Company Ltd., 1970. ISBN 0-370-00033-1 (2nd edition 1979, ISBN 0-370-30251-6).
- The Maru Mechanic No. 46 Ginga and Type 1 Attack Bomber, Ushio Shobō (Japan), May 1984
- Famous Airplanes of the World, Special Edition Vol. 1 Navy Bomber "Ginga" [Frances], Bunrindo (Japan), September 2000
- Model Art No. 406, Special issue Camouflage & Markings of Imperial Japanese Navy Bombers in W.W.II, Model Art Co. Ltd., April 1993
- Model Art No. 595, Special issue Night fighters of the Imperial Japanese Army and Navy, Model Art Co. Ltd., October 2001
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Yokosuka P1Y στο Wikimedia Commons
