Ειδωλολατρία είναι η πίστη στα είδωλα και η θεοποίησή τους. Κατά τη μακρόχρονη πορεία του ανθρώπου, η λατρεία των ειδώλων πήρε τη μορφή της αστρολατρίας, της ανθρωπολατρίας, της λατρείας ιερών ζώων, ανθρώπων, αυτοκρατόρων, αγαθών ή κακών πνευμάτων, στα οποία αποδίδονταν υπερφυσικές ιδιότητες.

"Η Προσκύνηση του Χρυσού Μόσχου" από τον Νικόλας Πουσέν.

Κατά τον Χριστιανισμό βασικές μορφές της ειδωλολατρίας είναι ο φετιχισμός,[1] ο πολυθεϊσμός και ο τοτεμισμός. Ο φετιχισμός είναι η πιο πρωτόγονη μορφή ειδωλολατρίας. Οι οπαδοί του φαντάζονταν ότι μέσα σε πολλά αντικείμενα υπήρχει μαγική δύναμη (στις πέτρες, τα χόρτα, τα κόκαλα, τις τρίχες, τα δέντρα κ.λπ.). Τα αντικείμενα αυτά ή τα κρεμούν επάνω τους σαν φυλαχτά ή τα τοποθετούν στις καλύβες και τα τιμούν προσφέροντας τροφές και ποτά, για να διώξουν τις αρρώστιες και τα ατυχήματα ή να φέρνουν εκπλήρωση των πόθων. Εξάλλου τα ζώα, τα βουνά, τα ποτάμια, οι λίμνες, οι θάλασσες, ο Ήλιος και η Σελήνη λατρεύονται ως κατοικίες πνευμάτων. Η μαγεία είναι το κύριο στοιχείο του φετιχισμού. Μ' αυτήν, που αποτελεί την ουσία της λατρείας τους, οι φετιχιστές πιστεύουν πως οι θεοί τους χορηγούν υγεία, πλούτο, γνώση και καθετί που με τις φυσικές τους δυνάμεις δεν μπορούν να αποκτήσουν.[2]

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Γενική Ελληνική και Παγκόσμια ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ, τόμος 5, Εκδόσεις Δομική, σελ. 274

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Φετιχισμός». www.hellenicaworld.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019. 
  2. «ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ». imglyfadas.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2019.