Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα

βυζαντινή πριγκίπισσα

Η Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα ήταν βυζαντινή ευγενής στα τέλη του 13ου αρχές 14ου αιώνα.

Ειρήνη Χούμναινα Παλαιολογίνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1292[1]
Θάνατος1355 (περίπου)
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή
θεολόγος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙωάννης Παλαιολόγος (1303–1307)
ΓονείςΝικηφόρος Χούμνος
ΑδέλφιαΓεώργιος Χούμνος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααββέσσα

Η Ειρήνη ήταν κόρη του μεγάλου λογοθέτη και επί του κανικλείου Νικηφόρου Χούμνου[2]. Ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ τις έκανε συνοικέσιο το 1299 με τον ανιψιό του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Αλέξιο Β΄ Μέγα Κομνηνό αλλά το συνοικέσιο δεν προχώρησε άγνωστο για ποιο λόγο[2]. Μάλιστα για χάρη του συνοικεσίου της είχε δοθεί ο τίτλος της Δεσπότισσας[2].

Έπειτα ο Ανδρόνικος την πάντρεψε με τον μεγαλύτερο γιο του δεσπότη και κυβερνήτη της Θεσσαλονίκης Ιωάννη Παλαιολόγο[2]. Η επιλογή του Ανδρόνικου της Ειρήνης για νύφη του γιού του προκάλεσε την οργή της συζύγου του Ανδρόνικου Ειρήνης που εγκατέλειψε το παλάτι και πήγε στην Θεσσαλονίκη[2]. Η αυτοκράτορα δεν δεχόταν τον γάμο λόγω του ότι προόριζε τον Κωνσταντίνο για σύζυγο της Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου πριγκίπισσα της Αχαΐας, ή για γαμπρό με κάποια νύφη από το Δεσποτάτο της Ηπείρου[2]. Ο γάμος έγινε το 1303 αλλά το 1307, χωρίς το ζευγάρι να έχει αποκτήσει παιδιά, η Ειρήνη εκάρη μοναχή με το όνομα Ευλογία[2]. Αργότερα ίδρυσε τη μονή του Φιλάνθρωπου Χριστού[2].

Παραπομπές

Επεξεργασία