Εκλογές στην Αμπχαζία
Στην Αμπχαζία, που δεν είναι διεθνώς αναγνωρισμένη, διεξάγονται εκλογές για Πρόεδρο και για Κοινοβούλιο.
Προεδρικές εκλογές Επεξεργασία
Πρόσφατες Επεξεργασία
2020 Επεξεργασία
Προηγούμενες εκλογές Επεξεργασία
1994 Επεξεργασία
Οι πρώτες έμμεσες προεδρικές εκλογές διενεργήθηκαν στις 26 Νοεμβρίου 1994.[1] Πρόεδρος εξελέγη ο Βλάντισλαβ Αρτζίνμπα και ανέλαβε καθήκοντα στις 6 Δεκεμβρίου.[2]
1999 Επεξεργασία
Στις προεδρικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 3 Οκτωβρίου 1999, ταυτόχρονα με ένα δημοψήφισμα για σύνταγμα, ο πρόεδρος Αρτζίνμπα επανεξελέγη χωρίς αντίπαλο με ποσοστό 99,11%.[3]
2004 Επεξεργασία
Ο Σεργκέι Μπαγκάπς, ως κοινός υποψήφιος της Αντιπολίτευσης, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές που έγιναν στις 3 Οκτωβρίου 2004.[4] Αρχικά, η Εφορευτική Επιτροπή είχε ανακοινώσει ότι ο νικητής των εκλογών ήταν ο Ραούλ Χατζίμπα. Αργότερα όμως το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι νικητής ήταν ο Μπαγκάπς με 50,3% των ψήφων. Έπειτα, το δικαστήριο ανέτρεψε την προηγούμενη απόφασή του, υποκύπτοντας σε εκδηλώσεις βίας από υποστηρικτές του Χατζίμπα. Ο Μπαγκάπς με τους υποστηρικτές του απείλησαν να διοργανώσουν τη δική τους τελετή ορκωμοσίας, στις 6 Δεκεμβρίου.
2005 Επεξεργασία
Ωστόσο, στις αρχές Δεκεμβρίου του 2004, οι δύο αντίπαλοι ένωσαν τις δυνάμεις τους και συμφώνησαν να σχηματίσουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας στο μέλλον.[5] Οι νέες εκλογές διεξήχθησαν στις 12 Ιανουαρίου 2005. Ο Μπαγκάπς έγινε πρόεδρος αποσπώντας το 91,5% των ψήφων και ο Χατζίμπα κατήλθε για αντιπρόεδρος.
2009 Επεξεργασία
Στις πρώτες προεδρικές εκλογές μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας από τη Ρωσία (2008), επανεξελέγη με ποσοστό 59% των ψήφων ο Σεργκέι Μπαγκάπς. [6] Οι εκλογές διεξήχθησαν στις 12 Δεκεμβρίου 2009. Ο Μπαγκάπς πέθανε στις 29 Μαΐου 2011, έπειτα από εγχείρηση στην οποία είχε υποβληθεί σε κλινική της Μόσχας στις 21 Μαΐου. Ειδικότερα πέθανε από ανακοπή της καρδιάς σε μετεγχειρητικές επιπλοκές.[7]
| υποψήφιος Πρόεδρος | υποψήφιος Αντιπρόεδρος | Ψήφοι | % |
|---|---|---|---|
| Σεργκέι Μπαγκάπς | Αλεξάντερ Ανκβάμπ | 60.417 | 59,37 |
| Ραούλ Χατζίμπα | Βασίλι Αβίτζμπα | 15.712 | 15,4 |
| Ζαούρ Αρτζίνμπα | Κρίπσομ Τζόπουα | 11.025 | 10,6 |
| Μπεσλάν Μπούντμπα | Αλμασμπέι Κτσατς | 8.077 | 7,9 |
| Βιτάλι Μπουγκάνμπα | Νταβίντ Ντασάνια | 1.519 | 1,5 |
| Εναντίον Όλων | - | ||
| σύνολο (συμμετοχή 73,4%)[8] | 100 | ||
2011 Επεξεργασία
Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 26 Αυγούστου 2011, τα πρώτα αποτελέσματα έδειξαν τη νίκη στον πρώτο γύρο, με 54,86% του Αλεξάντερ Ανκβάμπ επί του Σεργκέι Σάμπα (21,04%). Ο Ραούλ Χατζίμπα έλαβε 19,83% των ψήφων.[9]
| Υποψήφιος για την προεδρία | Υποψήφιος αντιπρόεδρος | Ψήφοι | % |
|---|---|---|---|
| Αλεξάντερ Ανκβάμπ | Μιχαήλ Λόγκουα | 58.657 | 54,90 |
| Σεργκέι Σάμπα | Σαμίλ Ατζίνμπα | 22.456 | 21,02 |
| Ραούλ Χατζίμπα | Σβετλάνα Γεργκένια | 21.177 | 19,82 |
| Εναντίον Όλων | 2.023 | 1,89 | |
| Άκυρα | 2.532 | 2,37 | |
| Σύνολο ψηφοδελτίων | 106.845 | 100,00 | |
| συμμετοχή 71,92% | 106.845 | 71,92 | |
| Αποχή | 41.711 | 28,08 | |
| Εγγεγραμμένοι | 148.556 | 100,00 | |
| Πηγή: interfax.ru | |||
2014 Επεξεργασία
Στις 24 Αυγούστου 2014 διεξήχθησαν πρόωρες προεδρικές εκλογές εξαιτίας της παραίτησης του προέδρου Αλεξάντερ Άνκβαμπ την 1η Ιουνίου 2014 συνεπεία της πολιτικής κρίσης που ξέσπασε στη δημοκρατία. Συνολικά 4 ήταν οι υποψήφιοι που διεκδίκησαν τον προεδρικό θώκο, με τελικό νικητή το Ραούλ Χατζίμπα, ο οποίος συγκέντρωσε λίγο παραπάνω από το 50% των ψήφων.
2019 Επεξεργασία
Βουλευτικές εκλογές Επεξεργασία
Πρόσφατες (2022) Επεξεργασία
Προηγούμενες Επεξεργασία
1919 Επεξεργασία
Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Αμπχαζία έγιναν στις 13 Φεβρουαρίου 1919, μαζί με τις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Συμβουλίου του Λαού της Αμπχαζίας. Οι Σοσιαλδημοκράτες κέρδισαν τις 27 από τις συνολικά 40 έδρες.[10] Επί συνόλου των 40 μελών, τα 18 ήταν από την Αμπχαζία, 16 από τη Γεωργία και 6 από άλλες εθνοτικές ομάδες.[10]
1991 Επεξεργασία
Μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου του 1991 έγιναν βουλευτικές εκλογές.[11] Η κατανομή των 65 εδρών του Ανωτάτου Σοβιέτ έγινε με βάση τις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Οι 28 έδρες προεπελέγησαν για τους Αμπχάζιους, οι 26 για τους Γεωργιανούς και οι 11 για άλλες εθνοτικές ομάδες.[12]
1996 Επεξεργασία
Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν σε δύο γύρους, στις 23 Νοεμβρίου 1996 και στις 7 Δεκεμβρίου.[13] Ταυτόχρονα, η αντίδραση της Γεωργίας ήταν να οργανώσει δημοψήφισμα μεταξύ των Αμπχάζιων προσφύγων.[14] Οι διεθνείς οργανισμοί κήρυξαν τις εκλογές άκυρες. Συνολικά 78 υποψήφιοι διεκδίκησαν τις 35 έδρες του Ανώτατου Σοβιέτ, από τουςοποίους μόνο οι 2 ήταν Γεωργιανοί.[15] Όλοι οι υποψήφιοι κατήλθαν ως ανεξάρτητοι.
2002 Επεξεργασία
Στις βουλευτικές εκλογές που έγιναν στις 2 Μαρτίου 2002 εξελέγη η συνέλευση του λαού.[16] Οι υποψήφιοι που ήταν προσκείμενοι στον πρόεδρο Βλάντισλαβ Αρτζίνμπα κέρδισαν όλες τις 35 έδρες.[17]
2007 Επεξεργασία
Στις εκλογές που έγιναν σε δύο γύρους, στις 4 Μαρτίου και στις 18 Μαρτίου 2007, εξελέγησαν τα 35 μέλη της συνέλευσης του λαού σε μονοεδρικές περιφέρειες. [18] Από τα συνολικά 35 εκλεγμένα μέλη, τα 28 υποστήριξαν τον πρόεδρο Σεργκέι Μπαγκάπς και 7 την αντιπολίτευση. Η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 47,25% στον πρώτο γύρο.[19]
2012 Επεξεργασία
Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 10 και στις 24 Μαρτίου 2012 κατήλθαν συνολικά 156 υποψήφιοι. Οι εκλογές δεν αναγνωρίστηκαν από τη Γεωργία. Την ψηφοφορία επέβλεψαν 56-100 παρατηρητές από 9 χώρες.[20] Το Κοινοβούλιο από απαρτίζεται από 35 μέλη-πολίτες.
2017 Επεξεργασία
Δημοψηφίσματα Επεξεργασία
2016 Επεξεργασία
Στις 10 Ιουλίου 2016 διεξήχθη δημοψήφισμα, στο οποίο οι πολίτες απέρριψαν (σε ποσοστό 50,36%) την πρόταση να διεξαχθούν πρόωρες προεδρικές εκλογές.[21] Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν μόλις 1,23%.[22] Η πρωτοβουλία για το δημοψήφισμα προερχόταν από την αντιπολίτευση και η κυβέρνηση την αποδέχθηκε.[23] Η αποτυχία του δημοψηφίσματος ερμηνεύτηκε ως μεγάλη νίκη για τον πρόεδρο Ραούλ Χατζίμπα.[24]
1991 Επεξεργασία
Στην αυτόνομη σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία της Αμπχαζίας διενεργήθηκε στις 17 Μαρτίου 1991 ένα δημοψήφισμα, ως μέρος ενός ευρύτερου σοβιετικού δημοψηφίσματος. Οι πολίτες ενέκριναν τη συνθήκη της Νέας Ένωσης, σε ποσοστό 98,6%. Ωστόσο, οι Γεωργιανοί της περιοχής δεν έλαβαν μέρος.
1999 Επεξεργασία
Με ποσοστό 97,7% εγκρίθηκε σε δημοψήφισμα ένα νέο σύνταγμα στις 3 Οκτωβρίου 1999.[25] Παράλληλα ψηφίστηκε η τροποποίηση του νόμου που προέβλεπε ισόβια θητεία για τους διορισμένους δικαστές, αντικαθιστώντας την με πενταετή θητεία.[26] Οι γεωργιανοί που είχαν εκδιωχθεί από την περιοχή μετά τον εμφύλιο πόλεμο δεν έλαβαν μέρος στο δημοψήφισμα, με το αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζεται διεθνώς.[27]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Donnacha Ó Beacháin (2013) "Elections in De Facto States: Abkhazia, Nagorno-Karabakh, and Transnistria" Αρχειοθετήθηκε 2013-06-07 στο Wayback Machine. Center for Strategic and International Studies: Russia and Eurasia Program
- ↑ «Abkhazia: Ways forward». Crisis Group. 18 Ιανουαρίου 2007. σελ. 8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ Wheatley, Jonathan (2005). Georgia from national awakening to Rose Revolution: delayed transition in the former Soviet Union. Ashgate Publishing, Ltd. σελ. 121. ISBN 0-7546-4503-7.
- ↑ Anzhela Kuchuberia (3 Οκτωβρίου 2004). «Выборы в Абхазии: к 13 часам проголосовало более 40% избирателей». Caucasian Knot. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2009.
- ↑ «ОБЗОР АПСНЫПРЕСС ЗА 17.12.2004». Apsnypress. 2004-12-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-08-15. https://web.archive.org/web/20160815072956/http://www.abkhaziya.org/news_detail.html?nid=6444. Ανακτήθηκε στις 2016-05-05.
- ↑ «Επανεκλέγεται πρόεδρος ο Σ. Μπαγκάπς στην Αμπχαζία». Καθημερινή. 13 Δεκεμβρίου 2009.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Barry, Ellen (30 Μαΐου 2011). «Sergei Bagapsh, Abkhazia's Leader, Dies at 62». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2019.
- ↑ Кавказский Узел | ЦИК Абхазии огласил предварительные итоги выборов[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Александр Анкваб набрал 54,86 % голосов избирателей». Apsnypress. 2011-08-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-04-05. https://web.archive.org/web/20120405165953/http://apsnypress.info/news/4103.html. Ανακτήθηκε στις 2011-08-27.
- ↑ 10,0 10,1 Zurab Paparskiri (2008) "Abkhazia and the Abkhazians in the common Georgian ethno-cultural poltiical and state espanse, Part II", The Caucasus & Globalisation, Vol 2, Issue 4, pp95–107
- ↑ Stephen D. Shenfield (15 Οκτωβρίου 2008). «Origins and Evolutions of the Georgian-Abkhaz Conflict». Abkhaz World.
- ↑ Bruno Coppieters (1996) Contested Borders in the Caucasus Αρχειοθετήθηκε 2012-11-27 στο Wayback Machine. VUB Press
- ↑ «Security Council extends mission in Georgia until 31 July». United Nations Security Council. 30 Ιανουαρίου 1997.
- ↑ «Abkhaz election offset by refugee referendum». The Jamestown Foundation. Δεκέμβριος 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2008.
- ↑ «The elections in Abkhazia and the prospects for peace» (PDF). Parliamentary Human Rights Group. 26 Νοεμβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2008.
- ↑ «Abkhaz parliamentary elections postponed». UNPO. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ Abkhazia Αρχειοθετήθηκε 2014-05-03 στο Wayback Machine. Freedom House
- ↑ «15 инициативных групп уже представили подписные листы в ЦИК». Apsnypress. 24 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ «4 МАРТА В АБХАЗИИ СОСТОЯЛИСЬ ВЫБОРЫ ДЕПУТАТОВ ПАРЛАМЕНТА». Apsnypress. 5 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ http://www.itar-tass.com/en/c32/362886.html
- ↑ «Abkhazia to Hold Referendum on Snap Presidential Election». Civil. 2 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Expert: Abkhazia referendum outcome - victory of incumbent president». TASS. 11 Ιουλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Abkhaz Leader Agrees To Opposition's Demand For Referendum». Radio Free Europe/Radio Liberty. 30 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Status Quo Prevails in Abkhazia After Failed Referendum». Transitions On Line. 14 Ιουλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ Wilfried Marxer (2012) Direct Democracy and Minorities, Springer Science & Business Media, p69
- ↑ «Georgia blasts plans for Abkhaz referendum». Radio Free Europe / Radio Liberty. 1 Σεπτεμβρίου 1999.
- ↑ Kohen, Marcelo G. (2006). Secessión: international law perspectives. Cambridge University Press. σελ. 117. ISBN 0-521-84928-4.