Βικιπαίδεια

Ελίζαμπεθ Σίπεν Γκριν

Αμερικανίδα εικονογράφος

Η Ελίζαμπεθ Σίπεν Γκριν (1 Σεπτεμβρίου, 1871 – 1954) ήταν Αμερικανίδα εικονογράφος. Εικονογράφησε παιδικά βιβλία και δούλεψε για εφημερίδες και περιοδικά όπως το Ladies' Home Journal, την The Saturday Evening Post και το Harper's Magazine.

Ελίζαμπεθ Σίπεν Γκριν
Γέννηση1  Σεπτεμβρίου 1871[1][2][3]
Φιλαδέλφεια
Θάνατος29  Μαΐου 1954[1][3][4]
Φιλαδέλφεια
Τόπος ταφήςUniversity of the South Cemetery[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΑκαδημία των Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια και Πανεπιστήμιο Ντρέξελ
Ιδιότηταεικονογράφος και καλλιτέχνης[6]
ΒραβεύσειςMary Smith Prize
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Σπουδές Επεξεργασία

Η Γκιν γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια το 1887 και σπούδασε με τους ζωγράφους Τόμας Πόλοκ Άνσχουτζ, Τόμας Ίκινς και Robert Vonnoh.[7] Τότε ήταν που ξεκίνησε να μελετά με τον Χάουαρντ Πάυλ στο Ινστιτούτο του Ντρέξελ όπου γνώρισε την Βάιλετ Όκλεϊ και την Τζέσι Ουίλκοξ Σμιθ.[8]

Νέα Γυναίκα Επεξεργασία

Καθώς οι ευκαιρίες για εκπαίδευση έγιναν πιο προσβάσιμες τον 19ο αιώνα, οι γυναίκες καλλιτέχνες έγινε μέρος των επαγγελματικών επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των δικών τους ιδρυτικών συλλόγων τέχνης. Τα έργα τέχνης που είχαν φιλοτεχνηθεί από γυναίκες θεωρούνταν κατώτερα και για να βοηθήσουν να ξεπεραστεί αυτό το στερεότυπο οι γυναίκες "άρθρωναν όλο και περισσότερο λόγο και παράστημα" ώστε να προωθήσουν τη δουλειά των γυναικών και έτσι έγινε μέρος της αναδυόμενης εικόνας της μορφωμένης, σύγχρονης και πιο ελεύθερης "Νέας Γυναίκας".[9] Οι καλλιτέχνες «έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην εκπροσώπηση της Νέας Γυναίκα, τόσο με την δημιουργία εικόνων της φιγούρας της και του παραδειγματικού αυτού αναδυόμενου τύπου γυναίκας μέσα από τη δική τους ζωή." Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα, περίπου το 88% των συνδρομητών των 11.000 περιοδικών ήταν γυναίκες. Καθώς οι γυναίκες εισήλθαν στην καλλιτέχνη κοινότητα, οι εκδότες άρχισαν να τις προσλαμβάνουν για να δημιουργήσουν εικόνες που απεικόνιζε τον κόσμο μέσα από την προοπτική μιας γυναίκας. Άλλες επιτυχημένες εικονογράφοι ήταν η Τζένι Αουγκούστα Μπραουνσκόμπ, η Τζέσι Ουίλκοξ Σμιθ, η Ρόζι Ο'Νιλ και Βάιλετ Όκλεϊ.[10]

Η Γκριν ήταν μέλος της οργάνωσης The Plastic Club της Φιλαδέλφειας, που ιδρύθηκε για την προώθηση της «τέχνης για το καλό της τέχνης». Άλλα μέλη περιελάμβαναν την Έλενορ Άμποτ, την Τζέσι Ουίλκοξ Σμιθ και Βάιλετ Όκλεϊ.[11] Πολλές από τις γυναίκες που ίδρυσαν την οργάνωση ήταν μαθήτριες του Χάουαρντ Πάυλ. Σκοπός της ίδρυσης της οργάνωσης ήταν για να παρέχουν ένα μέσο ώστε να ενθαρρύνουν η μια την άλλη επαγγελματικά και για να δημιουργήσουν ευκαιρίες για να πωλούν τα έργα τέχνης τους.[11][12]


Εικονογραφήσεις Επεξεργασία

Εξέδιδε τα έργα της πριν να γίνει δεκαοκτώ ετών και ξεκίνησε να κάνει σχέδια και εικονογραφήσεις με πενάκι και μελάνι για τα περιοδικά St. Nicholas Magazine, Woman's Home Companion, και The Saturday Evening Post. Το 1901, υπέγραψε ένα αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας με το μηνιαίο περιοδικό Harper's .[13] Η Γκριν ήταν επίσης εικονογράφος βιβλίων.[13]

  •  
    "Το ταξίδι", για τη σειρά ποιημάτων της Τζοζεφίν Πρέστον Πιμπόντι, 1903
  •  
    "Η Μικαέλα, ακόμα γονατισμένη, το ακουμπά στα χείλη της", περιοδικό Harper's, 1906
  •  
    "Γκιζέλ", περιοδικό Harper's , 1908
  •  
    Περιοδικό Harper's, 1922
  •  
    "Η ζωή φτιάχτηκε για αγάπη και χαρά", έργο σε πίνακα απεικόνισης: ακουαρέλα και κάρβουνο Σεπτέμβριος 1904
  •  
    "Η Αλίθα δεν φοβόταν το παλιό νεκροταφείο" εβδομαδιαίο περιοδικό Harper's, 11 Δεκεμβρίου 1909
  •  
    "Ήξερε πως δεν ονειρευόταν." Ακουαρέλα, για το περιοδικό Harper's, Αύγουστος 1907

Το 1905, η Γκριν κέρδισε το βραβείο Mary Smith Prize στην ετήσια έκθεση της Σχολής Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια.[14] Το 1994, εκλέχθηκε μετά θάνατον στο Hall of Fame της Ένωσης Εικονογράφων.[15]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

 
Η Βάιολετ Όκλεϊ, η Τζέσι Ουίλκοξ Σμιθ, η Ελίζαμπεθ Σίπεν Γκριν και η Χενριέτα Κόζενς, το 1901 περίπου

Η Γκριν έγινε στενή και δια βίου φίλη με την Όκλεϊ και την Σμιθ. Ζούσαν αρχικά μαζί στο ξενοδοχείο Red Rose Inn (αποκαλούνταν τα Κορίτσια του Red Rose από τον Πάυλ) και αργότερα στο Cogslea, το σπίτι τους στη γειτονιά Mount Airy της Φιλαδέλφεια.[16]

Το 1911, στην ηλικία των σαράντα, η Γκριν παντρεύτηκε τον Huger Elliott έναν καθηγητή αρχιτεκτονικής, ύστερα από πέντε χρόνια αρραβώνα και μετακόμισε μακριά από το Cogslea.[7] Η Γκριν συνέχισε τη δουλειά της καθ'όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 και εικονογράφησε μαζί με τον άντρα της ένα αλφάβητο χωρίς νόημα.[13] Η Γκριν πέθανε στις 29 Μαΐου του 1954.[13][17]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 122533054. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  2. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w68p6j20. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 149226. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 29202740. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά) Find A Grave.
  6. ↑ Eleanor Tufts: «American Women Artists, Past and Present» 1984. ISBN-10 0-8240-9070-5.
  7. ↑ 7,0 7,1 Hamburger, Susan (1998). Smith, Steven E.· Hastedt, Catherine A.· Dyal, Donald H., επιμ. American Book and Magazine Illustrators to 1920. Detroit: Gale Research. ISBN 978-0-7876-1843-8. 
  8. ↑ Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 
  9. ↑ Laura R. Prieto. At Home in the Studio: The Professionalization of Women Artists in America. Harvard University Press; 2001. ISBN 978-0-674-00486-3. pp. 145–146.
  10. ↑ Laura R. Prieto. At Home in the Studio: The Professionalization of Women Artists in America. Harvard University Press; 2001. ISBN 978-0-674-00486-3. p. 160–161.
  11. ↑ 11,0 11,1 Jill P. May; Robert E. May; Howard Pyle. Howard Pyle: Imagining an American School of Art. University of Illinois Press; 2011. ISBN 978-0-252-03626-2. p. 89.
  12. ↑ The Plastic Club. The Historical Society of Pennsylvania. Retrieved 4 Μαρτίου, 2014.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 About Elizabeth Shippen Green. Petal from the rose: Illustrations by Elizabeth Shippen Green, An exhibition in the Swann Gallery of Caricature and Cartoon. Library of Congress 2001. Retrieved 8 Μαρτίου, 2015.
  14. ↑ Pennsylvania Academy of the Fine Arts (1914). Catalogue of the Annual Exhibition of Painting and Sculpture. σελίδες 10–11. 
  15. ↑ Hall of Fame Αρχειοθετήθηκε 2014-11-20 στο Wayback Machine.. Society of Illustrators. Retrieved 8 Μαρτίου, 2015.
  16. ↑ Violet Oakley Historic Marker. Explore PA History. Retrieved 8 Μαρτίου, 2015.
  17. ↑ «Mrs. Huger Elliott Dies». New York Times: σελ. 27. 1 Ιουνίου, 1954. 

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

  • Carter, Alice A. The Red Rose Girls: An Uncommon Story of Art and Love. Νέα Υόρκη: H.N. Abrams, (2000) ISBN 9780810944374
  • Goodman, Helen. "Women Illustrators of the Golden Age of American Illustration." Woman's Art Journal. 8:1 (Άνοιξη-Καλοκαίρι 1987): 13-22.
  • Herzog, Charlotte. "A Rose by Any Other Name: Violet Oakley, Jessie Wilcox Smith, and Elizabeth Shippen Green." Woman's Art Journal (1993): 11-16.
  • Likos, Patt. "The Ladies of the Red Rose." Feminist Art Journal. 5 (Fall 1976): 11-15, 43.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελίζαμπεθ_Σίπεν_Γκριν&oldid=8645395"