Ελβίρα Ραμίρεθ των Αστουριών
Η Ελβίρα Ραμίρεθ, ισπαν.: Elvira Ramírez, (π. 935 – μετά το 986) από τον Οίκο των Αστουριών-Λεόν ήταν πριγκίπισσα του Λεόν, που υπηρέτησε ως αντιβασίλισσα του βασιλείου μεταξύ 962 και 975 κατά τη διάρκεια της ανηλικιότητας του ανιψιού της Ραμίρο Γ΄ του Λεόν. [2]
| Ελβίρα Ραμίρεθ των Αστουριών | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 937[1] |
| Θάνατος | 982[1] |
| Τόπος ταφής | βασιλική του Αγίου Ισιδώρου στο Λεόν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Λεόν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντιβασίλισσα μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ραμίρο Β΄ του Λεόν και Ουρράκα Σάντσεθ της Παμπλόνα |
| Αδέλφια | Ορδόνιο Γ΄ του Λεόν Σάντσο Α΄ του Λεόν Τερέσα του Λεόν, βασίλισσα της Παμπλόνα |
| Οικογένεια | Οίκος των Αστουριών-Λεόν |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννημένη περί το 935, ήταν κόρη του βασιλιά Ραμίρο Β΄ του Λεόν [2] από τη δεύτερη σύζυγό του, Ουρράκα Σ¨αντσεθ της Παμπλόνα. Έγινε μοναχή από τον πατέρα της, ο οποίος έκτισε το «υπέροχα μεγάλο» μοναστήρι του Σαν Σαλβαδόρ στο Λεόν. Σε ηλικία 11 ετών, και ήδη μοναχή, άρχισε να εμφανίζεται σε δικαστικά έγγραφα. Υπό τον ετεροθαλή αδελφό της Oρδόνιο Γ΄ του Λεόν, κρατούσε έγγραφα σημαντικά για μία διαμάχη γης, υποδηλώνοντας ότι το Σαν Σαλβαδόρ είχε γίνει ίσως δικαστήριο.
Αντιβασίλισσα Επεξεργασία
Όταν ο αδελφός της Σάντσο Α' απεβίωσε το 962, έγινε αντιβασίλισσα του Λεόν για τον ανιψιό της Ραμίρο Γ'. [2] Επειδή ήταν από το Λεόν, προτιμήθηκε από τους ευγενείς του Λεόν ως αντιβασίλισσα, αντί της ξένης μητέρας του βασιλιά και επειδή ήταν μοναχή και επομένως δεν ήταν πιθανό να αποκτήσει έναν εραστή ή έναν σύζυγο, που θα ήθελε ένα μέρος της αντιβασιλείας. [3]
Το 968-69 οι Βίκινγκς επιτέθηκαν στο Λεόν και η Ελβίρα οργάνωσε την άμυνα της χώρας. [2] Έχοντας στείλει απεσταλμένους στην Κόρδοβα σε τακτική βάση για να αποτίσουν φόρο υποτέλειας, το 974 προκάλεσε μία κρίση, προφανώς σκόπιμα, όταν οι πρεσβευτές της είπαν στον χαλίφη αλ-Χακάμ Β' κάτι τόσο προσβλητικό, που εκδιώχθηκαν και ο μεταφραστής τιμωρήθηκε. Ο Γκαρθία Φερνάντεθ της Καστίλης πήρε στη συνέχεια την Ντέθα από τους Μουσουλμάνους και το επόμενο έτος, 975, μία χριστιανική δύναμη που απετελείτο από τον Γκαρθία, τον Σάντσο Β' της Παμπλόνα, τον κόμη Φερνάντο Ανσούρεθ (θείο του βασιλιά Ραμίρο Γ΄) και το γένος Μπένι Γκόμεθ επιτέθηκε στο Γκόρμαθ. Τα πολιορκητικά στρατεύματα αναζωογονήθηκαν με την άφιξη της Ελβίρας και του ανιψιού της Ραμίρο Γ', ο οποίος στη συνέχεια ανέλαβε τον γενικό έλεγχο και ηγήθηκε μίας επίθεσης στην πόλη. Αυτό αποδείχθηκε καταστροφικό, καθώς η απόκρουσή του επέτρεψε σε έναν στρατό να αναδυθεί από το Γκόρμαθ, που στη συνέχεια νίκησε τους χριστιανικούς στρατούς στο πεδίο, αίροντας την πολιορκία.
Απόσυρση Επεξεργασία
Ως προφανές αποτέλεσμα αυτής της στρατιωτικής ήττας, η Ελβίρα αποσύρθηκε από την αυλή, και αντικαταστάθηκε ως αντιβασίλισσα από την κουνιάδα της βασίλισσα Τερέσα το 975. [2] Από αυτή την ημερομηνία εμφανιζόταν περιστασιακά στα βασιλικά διπλώματα του ανιψιού της, αλλά δεν ονομάζεται πλέον ως βασίλισσα (regina).
Κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων της βασιλείας του Βερμούδο Β΄ του Λεόν, βρέθηκε να εκτελεί έγγραφα στη συντροφιά πολλών από τις οικογένειες των επαναστατών, υποδηλώνοντας ίσως ότι έτρεφε την ελπίδα να επιστρέψει έναν κληρονόμο του ανιψιού της Ραμίρο Γ΄ στον θρόνο στη θέση του Βερμούδo. Η άποψή της για τη βασιλεία του νέου βασιλιά φαίνεται στο τελευταίο γνωστό έγγραφό της με ημερομηνία 986, στο οποίο παραχωρεί εδάφη, που ο βασιλιάς είχε ήδη παραχωρήσει, υποδηλώνοντας ότι δεν αναγνώριζε την εξουσία του. Οι αντάρτες προφανώς ενθάρρυναν μία επίθεση από τον αλ-Μανσούρ, ελπίζοντας πιθανώς για το ίδιο αποτέλεσμα όπως όταν ο Σάντσο Α΄ είχε αποκατασταθεί από τους μουσουλμανικούς στρατούς. Ωστόσο, όταν ο Αλ-Μανσούρ πήρε το Λεόν και ανάγκασε τον Βερμούδο να καταφύγει στη Γαλικία, ο στρατηγός δεν εγκατέστησε έναν νέο από το Λεόν βασιλιά στη θέση του.
Ιστοριογραφία Επεξεργασία
Οι απόψεις για την εξουσία της Ελβίρας διίστανται. Προηγούμενοι συγγραφείς έχουν προτείνει ότι ήταν αδύναμη, κυβερνώντας μία διχασμένη αριστοκρατία, μόνο με τη βοήθεια από το βασίλειο της μητέρας της, την Παμπλόνα, μέχρι που αυτό έγινε αβάσιμο. Ωστόσο, ο Πικ παρουσίασε πρόσφατα μία διαφορετική άποψη γι' αυτήν, καθώς κυβερνούσε ένα βασίλειο που προσέλκυε άνδρες, που αναζητούσαν ευκαιρίες από όλο το βασίλειο και μέχρι την Παμπλόνα και ηγούνταν ενός συνασπισμού σε όλη τη χερσόνησο, για να αντισταθούν στην Κόρδοβα, και έχασε τη θέση της μόνο ως συνέπεια του στρατιωτικής ήττας.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.enciclopedia .cat /EC-GEC-0023889 .xml. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Christensen 1999.
- ↑ Parsons, John Carmi: Medieval Queenship
Πηγές Επεξεργασία
- Christensen, Martin Iversen (29 Δεκεμβρίου 1999). «Women in power 750-1000». Worldwide Guide to Women in Leadership. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2019.
- Manuel Carriedo Tejedo, "Una reina sin corona en 959–973: la infanta Elvira, hija de Ramiro II", TIerras de León: Revista de la Diputación Provincial, 2001, 39(113):117–138 [1].
- Lucy K. Pick, "Dominissima prudentissima: Elvira, First Queen-Regent of León", Religion, Text and Society in Medieval Spain and Northern Europe, 2002, pp. 38–69.