Ελβίς της Κύπρου
Η Ελβίς/Ελοΐζα των Λουζινιάν, (Γαλλική γλώσσα : Helvis de Lusignan, περί το 1190 - περί το 1218) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν πριγκίπισσα της Κύπρου και με τους γάμους της έγινε πρώτα κυρία του Νταμπιέρ και μετά πριγκίπισσα της Αντιόχειας. Ήταν η δεύτερη κόρη του Αμωρί Β΄ της Ιερουσαλήμ, βασιλιά της Κύπρου και της Εσίβας των Ιμπελέν, κόρης του Βαλδουίνου κυρίου της Ράμλα. Παντρεύτηκε πρώτα τον Εύδη των Νταμπιέρ, Γάλλο ιππότη, το 1205 και είχε τέκνα, με μεγαλύτερο τον:
- Ριχάρδος ντε Νταμπιέρ.
| Ελβίς της Κύπρου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1190 (περίπου) |
| Θάνατος | 1218 (περίπου) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ραϊμόνδος Ρουπέν της Αντιόχειας (από 1210)[1] Eudes de Dampierre-sur-Salon, Sire de Chargey-les-Gray |
| Τέκνα | Μαρία της Αντιόχειας[1] Εσίβα της Αντιοχείας |
| Γονείς | Αμωρί Β΄ του Λουζινιάν και Εσίβη του Ιμπελέν |
| Αδέλφια | Ούγος Α΄ της Κύπρου Σίβυλλα του Λουζινιάν Μελισάνθη του Λουζινιάν |
| Οικογένεια | Οίκος του Λουζινιάν |
Σε μία επιστολή που έστειλε τον Σεπτέμβριο του 1211 ο πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ στον αρχιεπίσκοπο της Αντιόχειας, αποκαλύπτεται ότι ο νεαρός Ραϋμόνδος Ρουπέν πρίγκιπας της Αντιόχειας & διεκδικητής της Αρμενίας πήρε την Ελβίς από τον 1ο της σύζυγο Εύδη (ή αυτή έφυγε από τον Εύδη).[2] Οι εκκλησιαστικές αρχές διέταξαν την επιστροφή της στον σύζυγό της, όμως η Ελβίς αρνήθηκε. Το νεαρό ζεύγος ενθαρρύνθηκε από τον κουνιάδο της Βαλτέρ του Μονμπελιάρ, πράγμα που εξόργισε τον αδελφό της Ούγο Α΄ της Κύπρου.[3] Με τον δεύτερο γάμο της με τον Ραϋμόνδο Ρουπέν η Ελβίς απέκτησε :
- Μαρία της Αντιόχειας-Αρμενίας 1215-1257, παντρεύτηκε τον Φίλιππο των Μονφώρ κύριο της Τύρου.
- Εσίβα. Μάλλον απεβίωσε μικρή και δεν ευσταθεί η παλαιότερη άποψη ότι παντρεύτηκε τον Χετούμ των Χετουμιδών, κύριο του Λαμπρόν (1220-1250).
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ Revue de l'Orient Latin, t. III, σ. 76, Σημ. 202
- ↑ Brequigny, Lettres d'Innocent III, σ. 466
Πηγές Επεξεργασία
- Revue de l'Orient Latin, t. III, p. 76, n. 202