Ελισάβετ Φρειδερίκη Σοφία του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ

Η Ελισάβετ Φρειδερίκη Σοφία (γερμ. Elisabeth Friederike Sophie von Brandenburg-Bayreuth, 30 Αυγούστου 1732 - 6 Απριλίου 1780) από τον Οίκο των Χοεντσόλλερν, ήταν κόρη του Μαργράβου του Βρασνδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και με τον γάμο της έγινε Δούκισσα της Βυρτεμβέργης.

Ελισάβετ Φρειδερίκη Σοφία του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Elisabeth Friederike Sophie von Brandenburg-Bayreuth (Γερμανικά)
Γέννηση30  Αυγούστου 1732[1]
Μπαϊρόιτ
Θάνατος6  Απριλίου 1780[1]
Μπαϊρόιτ
Τόπος ταφήςεκκλησία του κάστρου του Μπαϊρόιτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαργράβος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Ευγένιος της Βυρτεμβέργης (1748–1780)[2]
ΓονείςΦρειδερίκος του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και Βιλελμίνη της Πρωσίας
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Μπαϊρόιτ ως το μόνο τέκνο του Φρειδερίκου του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ από την πρώτη του σύζυγο Βιλελμίνη των Χοεντσόλλερν, κόρη του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α΄ της Πρωσίας. Η Βιλελμίνη ήταν η αγαπημένη αδελφή του Φρειδερίκου Β΄ της Πρωσίας. Τόσο ο Μάργραβος όσο και η σύζυγός του ήλπιζαν στη γέννηση ενός γιου και διαδόχου, ωστόσο αυτό δεν συνέβη ποτέ. Έτσι, η Ελισάβετ Φρειδερίκη Σοφία μεγάλωσε ως το μοναδικό παιδί τους στην Αυλή του Μπαϊρόιτ.

Τη στιγμή της γέννησής της, ο γάμος των γονιών της ήταν ακόμη ευτυχής. Ωστόσο κατά τα επόμενα χρόνια οι σχέσεις τους ψυχράνθηκαν, καθώς ο Μάργραβος Φρειδερίκος έστρεψε τη στοργή του σε άλλες γυναίκες. Η πιο εξέχουσα ερωμένη του ήταν η Βιλελμίνε φον Μάρβιτς, μία από τις κυρίες επί των τιμών της συζύγου του.

Η Ελισάβετ Φρειδερίκη Σοφία εθεωρείτο μία από τις ωραιότερες πριγκίπισσες της εποχής της. Η νέα επαινέθηκε από τον ίδιο τον Ιταλό εραστή και συγγραφέα Καζανόβα ως «η πιο όμορφη πριγκίπισσα στη Γερμανία». Ως μοναδικό παιδί, είχε μία αυστηρή εκπαίδευση και ήταν προετοιμασμένη για έναν υψηλό και ευγενή γάμο.

Ο γάμος της Επεξεργασία

Τον Ιανουάριο του 1744 ο Κάρολος Ευγένιος της Βυρτεμβέργης επισκέφθηκε το Μπαϊρόιτ και ερωτεύτηκε την Ελισάβετ. Ο θείος της Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας ευνόησε τον Κάρολο Ευγένιο ως ταιριαστό σύζυγο γι' αυτήν, καθώς τον γνώριζε κατά τη διάρκεια των δύο ετών που είχε ο Δούκας εκπαιδευτεί στην πρωσική Αυλή. Αν και ο Μάργραβος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ και ο Βασιλιάς της Δανίας ήταν επίσης υποψήφιοι για την Πριγκίπισσα, η οικογένεια της Ελισάβετ επέλεξε τον Κάρολο Ευγένιο.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1748 πραγματοποιήθηκε ο γάμος της Ελισάβετ και του Καρόλου Ευγενίου στο Μπαϊρόιτ. Ο γάμος ήταν η πιο εορταστική τελετή στην ιστορία του μαργραβάτου. Στο πλαίσιο των λαμπρών εορτασμών, η όπερα του Μαργράβου άνοιξε και κόπηκαν αναμνηστικά νομίσματα με τα πρόσωπα του νεαρού ζευγαριού, σφραγισμένα με την ένδειξη "Ακόμη και εάν οι φλόγες σβήσουν δέκα φορές, θα ανάψουν πιο φωτεινές".

Ο γάμος ήταν αρχικά χαρούμενος, αλλά άρχισε να χαλάει μετά από λίγα χρόνια. Η Ελισάβετ ήταν δυσαρεστημένη για την πλήρη έλλειψη επιρροής της στις κρατικές υποθέσεις. Οι διαφωνίες του ζευγαριού οδήγησαν -και στη συνέχεια επιδεινώθηκαν από- την απόφαση του Καρόλου Ευγενίου να μην κρύβει πλέον τις απιστίες του, που δεν τις κάλυπτε πιά από μία προσποίηση πιστότητας, καθώς ο δούκας άρχισε να περνάει μεγάλο μέρος του χρόνου του με τις ερωμένες του.

Παρά τις αυξανόμενες διαφωνίες τους η Ελισάβετ έμεινε έγκυος. Στις 19 Φεβρουαρίου 1750 η Ελισάβετ γέννησε το μοναδικό τους παιδί, την Φρειδερίκη Βιλελμίνη, η οποία απεβίωσε στις 12 Μαρτίου 1751, λίγο μετά τα πρώτα της γενέθλια. Η απουσία άρρενος κληρονόμου αύξησε τις συγκρούσεις μεταξύ του νεαρού ζευγαριού.

Η ανάγκη για έναν διάδοχο ηρέμησε τις σχέσεις τους για λίγο, αλλά μετά από ένα ταξίδι στην Ιταλία το 1753 ο δούκας άρχισε να έχει ξανά ερωμένες και προέκυψαν νέες διαμάχες. Το δουκικό ζευγάρι αποξενώθηκε μόνιμα το 1756, όταν ο Κάρολος Ευγένιος συνέλαβε αυταρχικά και φυλάκισε παράνομα τη φίλη τής Ελισάβετ, την τραγουδίστρια δωματίου Μαριάννε Πίρκερ.

 
Το Κάστρο Φανταζίε (βόρεια όψη).

Κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου ο Κάρολος Ευγένιος εντάχθηκε στη συμμαχία της Αυστρίας και της Γαλλίας εναντίον της Πρωσίας και της Αγγλίας και έτσι κατέστρεψε τις φιλικές του σχέσεις με τον Πρώσο βασιλιά. Όταν το φθινόπωρο του 1756 η Ελισάβετ επισκέφθηκε τη μητέρα της στο Μπαϊρόιτ, αρνήθηκε να επιστρέψει στον σύζυγό της στη Βυρτεμβέργη. Η διαμάχη σχετικά με την κατάσταση του γάμου της με τον Κάρολο Ευγένιο ήταν τώρα ανοικτή. Χρειάστηκε έως το 1759 ο πατέρας της Ελισάβετ και ο Κάρολος Ευγένιος να κάνουν μία τελική συμφωνία. Ο γάμος δεν θα λυνόταν και η Ελισάβετ θα παρέμενε ως Δούκισσα της Βυρτεμβέργης. Ο Κάρολος Ευγένιος και τα κτήματα της Βυρτεμβέργης δεσμεύοντο να καταβάλλουν 54.000 φιορίνια για τη συντήρησή της ετησίως. Ωστόσο ο Κάρολος Ευγένιος κράτησε το δικαίωμα να καθορίζει το νοικοκυριό της. Με αυτόν τον τρόπο παρέμεινε ενημερωμένος για τις δραστηριότητές της και μπορούσε επίσης να επηρεάζει τις διάφορες περιστάσεις της.

Μετά το τέλος του πατέρα της το 1763, η Ελισάβετ κληρονόμησε το κάστρο κοντά στο Ντόντορφ (τώρα δήμος Έκερσντορφ), το οποίο ήταν ακόμη υπό κατασκευή. Είχε ξεκινήσει από τον μάργραβο Φρειδερίκο, αλλά δεν ολοκληρώθηκε μέχρι το 1765. Η Ελισάβετ αναδιαμόρφωσε και επίπλωσε το κάστρο, για να ταιριάζει με το γούστο και την προσωπικότητά της και του έδωσε το όνομα "Κάστρο της Φαντασίας" (Schloss Fantaisie) που εξακολουθεί να φέρει μέχρι σήμερα.

Απεβίωσε στο Παλαιό Κάστρο στο Μπάιροϊτ, σε ηλικία 47 ετών. Κατόπιν αιτήματός της, τάφηκε στο παρεκκλήσιο του Κάστρου του Μπαϊρόιτ δίπλα στους γονείς της.

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε το 1748 τον Κάρολο Ευγένιο της Βυρτεμβέργης και είχε τέκνο:

  • Φρειδερίκη Βιλελμίνη Αυγούστα Λουίζα Καρλόττα (19 Φεβρουαρίου 1750 - 12 Μαρτίου 1751).

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10874.htm#i108740. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. p10874.htm#i108740. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.