Εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας

Το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας είναι ένα εμβόλιο που χρησιμοποιείται κατά του βακτηριδίου Corynebacterium diphtheriae, του μολυσματικού παράγοντα που προκαλεί τη διφθερίτιδα.[1] Η χρήση του είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των κρουσμάτων σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% σε παγκόσμιο επίπεδο, μεταξύ του 1980 και του 2000.[2] Συνιστώνται τρεις αρχικές δόσεις και κατόπιν αυτού το εμβόλιο καθίσταται αποτελεσματικό κατά περίπου 95%.[2] Η δράση του διαρκεί περίπου 10 χρόνια, οπότε και χρειάζεται μια αναμνηστική δόση.[2] Η ανοσοποίηση μπορεί να ξεκινήσει στην ηλικίας των έξι εβδομάδων, με τις επόμενες δόσεις να χορηγούνται κάθε τέσσερις εβδομάδες.[2]

Το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας είναι πολύ ασφαλές.[2] Σπάνια εκδηλώνονται σημαντικές παρενέργειες.[2] Στην περιοχή της έγχυσης ενδέχεται να εκδηλωθεί πόνος.[2] Στο σημείο της έγχυσης μπορεί να σχηματιστεί ένα εξόγκωμα που διαρκεί μερικές εβδομάδες.[3] Το εμβόλιο είναι ασφαλές τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όσο και για άτομα με κακή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.[3]

Για την πρόληψη της διφθερίτιδας χρησιμοποιούνται πολλά συνδυασμένα εμβόλια.[4] Σε αυτά περιλαμβάνονται το τοξοειδές του τετάνου (γνωστό ως εμβόλιο dT ή DT), καθώς και το εμβόλιο κατά του τέτανου και του κοκκύτη που είναι γνωστό ως εμβόλιο DPT.[2] Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει συστήσει τη χρήση του από το 1974.[2] Σχεδόν το 84% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει εμβολιαστεί.[5] Χορηγείται με ενδομυική ένεση.[2] Το εμβόλιο πρέπει να φυλάσσεται σε ψυγείο, αλλά να μην καταψύχεται.[3]

Το εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας δημιουργήθηκε το 1923.[6] Περιλαμβάνεται στον Πρότυπο Κατάλογο Βασικών Φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, έναν κατάλογο με τα πιο σημαντικά φάρμακα που είναι απαραίτητα σε ένα σύστημα υγείας.[7] Το 2014 η χονδρική τιμή της έκδοσης που περιέχει το τοξοειδές του τετάνου κυμαινόταν μεταξύ 0,12 και 0,99 δολαρίων.[8] Στις ΗΠΑ κοστίζει λιγότερο από 25 δολάρια.[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «MedlinePlus Medical Encyclopedia: Diphtheria immunization (vaccine)». Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2009. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Diphtheria vaccine». Wkly Epidemiol Rec 81 (3): 24–32. Jan 20, 2006. PMID 16671240. http://www.who.int/wer/2006/wer8103.pdf. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Atkinson, William (Μαΐου 2012). Diphtheria Epidemiology and Prevention of Vaccine-Preventable Diseases (12 έκδοση). Public Health Foundation. σελίδες 215–230. ISBN 9780983263135. 
  4. Centre for Disease Control and Prevention. «Diphtheria Vaccination». Department of Health and Human Services. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2011. 
  5. «Diphtheria». who.int. 3 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015. 
  6. Macera, Caroline (2012). Introduction to Epidemiology: Distribution and Determinants of Disease. Nelson Education. σελ. 251. ISBN 9781285687148. 
  7. «WHO Model List of EssentialMedicines» (PDF). World Health Organization. Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2014. 
  8. «Vaccine, Diphtheria-Tetanus». International Drug Price Indicator Guide. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2015. 
  9. Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. σελ. 313. ISBN 9781284057560.