Η Ελληνική επανάσταση του 1457 ήταν η πρώτη κατά χρονική σειρά απόπειρα των Ελλήνων να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό.

Εξέλιξη των γεγονότων Επεξεργασία

Όταν το 1460 ο Μωάμεθ κατέλυε την Πελοπόννησο, ο Γραίτζας Παλαιολόγος πολέμησε με την ελληνική εθνική σημαία. Ο φρούραρχος της Μονεμβασίας Μανουήλ, ή κατά άλλους Νικόλαος Παλαιολόγος απέκρουσε τον Μωάμεθ και διέσωσε το φρούριό του. Ο Σγουρομαλαίος Παλαιολόγος αμύνθηκε στην Καρύταινα μέχρι που παραδόθηκε. Σε μια άλλη μάχη αγωνίστηκε ο Πέτρος Βούας αντικρούοντας κάποιο σώμα των Οθωμανών. Ο άρχοντας των Καλαβρύτων Δόξας αγωνίστηκε μέχρι που συνελήφθη και βρήκε οικτρότατο τέλος, αφού λεπίσθηκε ζωντανός. Τελικά ο Δημήτριος Παλαιολόγος συνθηκολόγησε και ο Θωμάς Παλαιολόγος κατέφυγε στην Ιταλία. Ο Μιχαήλ Ράλλης πήγε στη Μάνη και ανέλαβε την διοίκησή της υπό την ενετική κυριαρχία, πολεμώντας το 1463-64.

Σημαντικοί άνδρες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν. Οι αδελφοί Γεώργιος, Ιωάννης και Νικόλαος Δαιμονογιάννηδες, οι αδελφοί Δημήτριος και Νικόλαος Μποχάληδες, ο Νικόλαος και ο Μιχαήλ Παγωμένοι, ο Πέτρος Βούας, ο πρωτοβεστιάριος Ισαάκ, ο Δημήτριος Μουσάλης, οι Κλαδάδες, οι Μέξες, και πολλοί άλλοι.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία