Εξωτερική διχοτόμος τριγώνου
Στην γεωμετρία, εξωτερική διχοτόμος γωνίας ενός τριγώνου λέγεται το τμήμα της διχοτόμου της εξωτερικής γωνίας τριγώνου που περιέχεται μεταξύ της κορυφής του τριγώνου και της απέναντι πλευράς.

Ένα τρίγωνο έχει τρεις εξωτερικές διχοτόμους μία για κάθε κορυφή.[Σημείωση 1] Το διπλανό σχήμα δείχνει την εξωτερική διχοτόμο που αντιστοιχεί στην κορυφή . Οι εξωτερικές διχοτόμοι συνήθως συμβολίζονται με ή αντίστοιχα. Η εξωτερική διχοτόμος είναι κάθετη στην εσωτερική διχοτόμο .[1]:52[2]:79-89[3][4][5]:265-266
Οι φορείς των εσωτερικών και εξωτερικών διχοτόμων τέμνονται κάθετα.
Θεώρημα εξωτερικής διχοτόμου
ΕπεξεργασίαΤο θεώρημα εξωτερικής διχοτόμου λέει ότι σε ένα τρίγωνο η εξωτερική διχοτόμος ενός τριγώνου με ικανοποιεί[4]: 95-96
Παράκεντρα τριγώνου
ΕπεξεργασίαΣε ένα τρίγωνο οι εξωτερικές διχοτόμοι και η εσωτερική διχοτόμος διέρχονται από το ίδιο σημείο. Το σημείο αυτό είναι κέντρο κύκλου που εφάπτεται εξωτερικά στις τρεις πλευρές του τριγώνου.[2]: 80-81 Ονομάζεται το παράκεντρο του τριγώνου και ο κύκλος λέγεται παρεγγεγραμμένος. Αντίστοιχα, ορίζονται και τα παράκεντρα και .
Μήκος διχοτόμου
ΕπεξεργασίαΑπό το θεώρημα Στιούαρτ προκύπτει ότι τα μήκη των εξωτερικών διχοτόμων δίνονται από τις σχέσεις:[3]: 40 [4]: 125-126
- , και .
Άλλες τριγωνομετρικές μορφές για το μήκος των εξωτερικών διχοτόμων δίνονται από τις σχέσεις[5]: 266-267 [3]: 70
- , και .
και επίσης
- , και .
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΣημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Στην περίπτωση που δύο από τις πλευρές είναι ίσες, τότε η διχοτόμος της εξωτερικής γωνίας είναι παράλληλη στην απέναντι πλευρά, και τότε δεν ορίζεται το , ούτε το ευθύγραμμο τμήμα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Θεωρητική Γεωμετρία. Αθήνα: Πέτρου Γ. Τόγκα.
- ↑ 2,0 2,1 Ταβανλής, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία. Αθήνα: Ι. Χιωτελη.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Πανάκης, Ιωάννης (1974). Μαθηματικά Δ'-Ε'-ΣΤ' Γυμνασίου Τόμος Δεύτερος. Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Κανέλλος, Σπ. Γ. (1975). Ευκλείδειος Γεωμετρία. Αθήνα 1975: Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων.
- ↑ 5,0 5,1 Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Ευθύγραμμος τριγωνομετρία. Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Πέτρου Γ. Τόγκα.