Η επαιτεία ή και ζητιανιά είναι η πρακτική έκκλησης για παροχή οικονομικής ή εις είδος βοήθεια, σε άτομο που κατά τα φαινόμενα, την έχει ανάγκη. Η επαιτεία ασκείται σε δημόσιους χώρους, σταθμούς μέσων μαζικής μεταφοράς, πάρκα, αγορές, πεζοδρόμια, κ.ά.

Δύο ζητιάνοι στο Ραμπάτ (Μαρόκο), 1960.

Η επαιτεία θεωρείται κοινωνικό φαινόμενο οι αρχές του οποίου ανάγονται στην προϊστορία. Στη σημερινή εποχή, η επαιτεία ασκείται σε διάφορες μορφές, ακόμα και μέσω διαδικτύου, και από διάφορες ομάδες πληθυσμού, όχι κατ΄ανάγκην, φτωχούς.

Ελλάδα Επεξεργασία

Οι Βυζαντινοί διέκριναν τους πένητες από τους φτωχούς. Οι πένητες εργάζονταν, αλλά δεν μπορούσαν να μαζέψουν αρκετά χρήματα για να καλύψουν τα έξοδα τους, ενώ οι πτωχοί εξαρτώνταν από την βοήθεια του κοινού. Οι εργαζόμενοι φτωχοί είχαν υψηλότερη κοινωνική θέση. [1]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Cavallo, Guglielmo (1997). The Byzantines. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. σελ. 15. ISBN 978-0-226-09792-3.