Επαρχία Δακίας Μεσογείου
Η Επαρχία Δακίας Μεσογείου ή Εσωτερική Δακία (λατινικά : Dacia Mediterranea ή Dacia Interior) ήταν επαρχία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αργότερα της πρώιμης Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η επαρχία κατελάμβανε εδάφη της σημερινής Σερβίας και Βουλγαρίας και συγκεκριμένα στα νότια του Δούναβη και εδάφη της πρώην επαρχίας Άνω Μοισίας[1][2].
Δημιουργήθηκε με τις μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού τον 3ο αιώνα και την διάσπαση της επαρχίας της Αυρηλιανής Δακίας στην Δακία Μεσόγειο με πρωτεύουσα την Σερδική και την Δακία Παραποτάμιο με πρωτεύουσα την Ραταλία[1][2]. Διοικητικά ανήκε στην Υπαρχία του Ιλλυρικού και την Διοίκηση Δακίας. Η επαρχία αρχικά περιελάμβανε τα εδάφη της Δαρδανίας, και τμήμα της Θράκης, την Σερδική και την Παυταλία[3].
Σημαντικότερες πόλεις της επαρχίας αναφέρονται η Γερμάνια, η Ναισσός, η Ιουστινιανή Πρώτη, η Ρεμεσιάνα, η Βελεμούσντο[4], η Παυταλία[5].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Adrian Dumitru, Ancient History Encuclopedia, Dakia
- ↑ 2,0 2,1 Bistra Johnson, Thracian Princess
- ↑ Ronald Syme - 1983, Historia Augusta papers
- ↑ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ISBN 978-88-209-9070-1), "Sedi titolari», σελ. 819-1013
- ↑ Ιεροκλέους Συνέκδημος, Hieroclis Synecdemvs; accedvnt fragmenta apvd Constantinvm Porphyrogennetvm servata et nomina vrbivm mvtata; recensvit Avgvstvs Bvrckhardt, Published 1893 by in aedibvs B. G. Tevbneri in Lipsiae