Επαρχία Ναμίμπε
Συντεταγμένες: 15°11′43″S 12°9′3″E / 15.19528°S 12.15083°E
Η επαρχία Ναμίμπε (πορτογαλικά: Namibe) είναι επαρχία της Ανγκόλας. Κατά την πορτογαλική κυριαρχία η περιοχή αποτελούσε την περιφέρεια Μοσάμεντες. Έχει έκταση 57.091 χλμ² και είχε 495.326 κατοίκους κατά την απογραφή του 2014.[1] Η πόλη-λιμάνι Μοσάμεντες είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας με πληθυσμό 250.000 κατοίκους το 2014. Το Εθνικό Πάρκο Γιόνα βρίσκεται εντός των ορίων της επαρχίας.
| Ναμίμπε | |
|---|---|
 | |
| Χώρα | Ανγκόλα |
| Διοικητική υπαγωγή | Ανγκόλα |
| Πρωτεύουσα | Μοσάμεντες |
| Έκταση | 57.091 km² |
| Πληθυσμός | 495.326 (2014) |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 15°11′43″S 12°9′3″E |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| δεδομένα () | |
Ιστορία Επεξεργασία
Από την ίδρυσή της από τους Πορτογάλους το 1840 και μέχρι το 1985, η περιοχή ήταν γνωστή ως Μοσάμεντες (Moçâmedes).[2] Το τρέχον όνομα της επαρχίας προέρχεται από την έρημο Ναμίμπ, που βρίσκεται κυρίως στη Ναμίμπια. Το βορειότερο τμήμα της, ωστόσο, βρίσκεται στην επαρχία Ναμίμπε. Εκτεταμένες πλημμύρες στην επαρχία έλαβαν χώρα στις 5 Απριλίου 2001, με τους ποταμούς Μπέρο και Ζιραούλ να πλημμυρίζουν στις επαρχίες Ναμίμπε, Ουίλα και Μπενγκέλα.[3] Σύμφωνα με πληροφορίες, 20 άτομα στην επαρχία Ναμίμπε έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της πλημμύρας.[4]
Γεωγραφία και άγρια ζωή Επεξεργασία
Η επαρχία Ναμίμπε καλύπτει έκταση 57.091 χλμ², μεγάλο μέρος της οποίας είναι έρημος. Η πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η πόλη Μοσάμεντες, με τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη να είναι το Τομπούα (πρώην Πόρτο Αλεξάντρε). Στην έρημο Ναμίμπ μπορεί να δει κανείς τα σπάνια Welwitschia mirabilis, «ένα παράξενο φυτό με γιγαντιαία ρίζα», καθώς και το Εθνικό Πάρκο Ιόνα.[5] Η λίμνη Άρκο, μια όαση γλυκού νερού, αποτελεί ξεχωριστό θέαμα στη μέση της ερήμου. Κοντά στην ακτή της ερήμου Μπεντιάμπα και στο Εθνικό Πάρκο Ιόνα, έχουν ανακαλυφθεί ύστερα κρητιδικά απολιθώματα καρχαριών, χελωνών, μοσασαύρων, πλεσιοσαύρων και σαυρόποδων.[6]
Δήμοι Επεξεργασία
Η επαρχία Ναμίμπε αποτελείται από πέντε (5) δήμους (municípios):[7]
- Δήμος Βιρέι: - Βιρέι, Καΐντε
- Δήμος Καμακούιο: - Καμακούιο, Μαμουέ, Τσίνγκο
- Δήμος Μοσάμεντες: - Λουσίρα, Μοσάμεντες (Ναμίμπε) [που υποδιαιρείται σε 4 ζώνες], Μπεντιάμπα
- Δήμος Μπιμπάλα: - Καϊτού, Καπαγκόμπε, Λόλα, Μπιμπάλα
- Δήμος Τμούα: - Γιόνα, Σάου Μαρτίνιο ντος Τίγκρες, Τομπούα
Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Η επαρχία Ναμίμπε είχε πληθυσμό 495.326 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2014.[1] Η έρημος είναι αραιοκατοικημένη, αλλά κατοικείται από ομάδες Χερέρο και μικρές ομάδες Χοϊσάν.[2]
Οικονομία Επεξεργασία
Η γεωργία είναι η κύρια πηγή εισοδήματος στην επαρχία Ναμίμπε, με τις κύριες καλλιέργειες να είναι εσπεριδοειδή, ελιές, γκουάβα, κεχρί και η κτηνοτροφία, συμπεριλαμβανομένης της εκτροφής αιγοπροβάτων. Η αλιεία είναι ένα άλλο μέσο διαβίωσης για τους κατοίκους της επαρχίας Ναμίμπε, με την Τομπούα να είναι η κύρια αγορά. Η επαρχία διαθέτει σημαντικά αποθέματα χρυσού, χαλκού,[8] μαγγανίου, χρωμίου, κασσίτερου, λιγνίτη και μαρμάρου. Το αεροδρόμιο Γιούρι Γκαγκάριν και το εμπορικό λιμάνι του Μοσάμεντεφ, είναι τα δύο κύρια κέντρα μεταφοράς για την εισαγωγή και εξαγωγή προϊόντων.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Resultados Definitivos Recenseamento Geral da População e Habitação - 2014» (PDF). Instituto Nacional de Estatística, República de Angola. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Silva, Elisete Marques da (2003). Impactos da ocupação colonial nas sociedades rurais do sul de Angola (στα Πορτογαλικά). Lisboa: Centro de Estudos Internacionais do Instituto Universitário de Lisboa (ISCTE-IUL). σελ. 5. ISBN 978-972-8335-08-3.
- ↑ Popular Mechanics. Hearst Magazines. 2001. σελ. 22.
- ↑ «IRI Climate Digest May 2001». Iri.columbia.edu. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2021.
- ↑ Nature's last strongholds: an encyclopedia of habitats and conservation. Time-Life Books. 1991. σελ. 195.
- ↑ James, W. Martin (2011). Historical Dictionary of Angola. Scarecrow Press. σελ. 181. ISBN 978-0-8108-7458-9.
- ↑ «Angola». Geohive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2021.
- ↑ Africa South of the Sahara 2004. Europa Publications, Psychology Press. 2003. σελ. 52. ISBN 978-1-85743-183-4.