Επτά επί Θήβας

Επτά επί Θήβας είναι ο τίτλος τραγωδίας του Αισχύλου. Αποτελεί το τελευταίο μέρος της τριλογίας του Αισχύλου για τον Θηβαϊκό κύκλο και το μοναδικό έργο της τριλογίας που σώζεται έως σήμερα (περιλαμβάνονται επιπλέον τα έργα Λάιος και Οιδίπους). Παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 467 π.Χ. και με το έργο αυτό, ο Αισχύλος κέρδισε τον ποιητικό αγώνα που πραγματοποιήθηκε κατά το πρώτο έτος της 78ης Ολυμπιάδας.

Ἑπτὰ ἐπὶ Θήϐας
Ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης ενώ μεταφέρονται νεκροί κατά την διάρκεια της μάχης. (Εικονογράφηση του Αλφρέδου Τσωρτς, 1897)
Ποιητής	Αισχύλος
Χορός	Θηβαίες γυναίκες
Πρόσωπα	Ετεοκλής Αντιγόνη Ισμήνη Αγγελιοφόρος Κήρυκας
Χώρος	Οχυρό της Θήβας

Πλοκή

Η ιστορία της τραγωδίας είναι βασισμένη στο μύθο των γιων του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, Ετεοκλή και Πολυνείκη. Σύμφωνα με αυτόν, τα δύο αδέλφια συμφώνησαν αρχικά να κυβερνούν εναλλάξ τη Θήβα, ωστόσο, μετά από την άρνηση του Ετεοκλή να παραδώσει το θρόνο στον Πολυνείκη, ο τελευταίος οργάνωσε με έξι ακόμα βασιλείς (τον Άδραστο, τον Αμφιάραο, τον Καπανέα, τον Ιππομέδοντα, τον Τυδέα και τον Παρθενοπαίο) εκστρατεία εναντίον του Ετεοκλή και της πόλης της Θήβας. Η πολεμική αυτή σύγκρουση αναφέρεται με τον όρο Επτά επί Θήβαις και κατέληξε με νίκη των Θηβαίων, αλλά και τον θάνατο των δύο διεκδικητών του θρόνου.

Το ίδιο θέμα πραγματεύεται και η τραγωδία του Ευριπίδη Φοίνισσαι, ενώ υπήρχε και το έπος Θηβαΐς το οποίο έχει χαθεί.

Δείτε επίσης

• Επίγονοι

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ελεύθερο βιβλίο Επτά επί Θήβας στο Project Gutenberg (σε μετάφραση του Ιωάννη Γρυπάρη)
• Τσίλλερ, Αντώνης. «Στοιχεία προσωκρατικής φιλοσοφίας στους "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου». Τμήμα Θεατρικών Σπουδών (ΜΔΕ), 2011. http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/handle/10889/4774.