Ερμαίοι λόφοι
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ερμαίοι Λόφοι αποκαλούνται στον Ελλαδικό χώρο από αρχαιοτάτων χρόνων οι σωροί λίθων σε μορφή τύμβων, μικρού σχετικά μεγέθους, που άφηναν οι διαβάτες στους δρόμους, προκειμένου να χρησιμεύουν ως σημεία (σημάδια) για να οδηγούν τους οδοιπόρους και τους ταξιδιώτες. Πολλές φορές συναντάμε και μία επιμήκη πέτρα ή στήλη στη μέση του σωρού, η οποία συμβόλιζε τον θεό Ερμή. Οι ερμαίοι λόφοι εξελίχθηκαν αργότερα στις Ερμές, ορθογώνιες στήλες που κάποτε είχαν πάνω τους προτομή.
Γενικά Επεξεργασία
Η λατρεία αυτή σχετίζεται με τον Ελληνικό θεό Ερμή, μιας κι απ' τις παλαιότερες ιδιότητες που φέρεται να είχε είναι αυτή του προστάτη και σωτήρα των οδοιπόρων και των ταξιδιωτών. Πολλά δε αγάλματα του θεού ήταν ανεγειρόμενα παρά τις οδούς, και συμβόλιζαν αυτήν του την ιδιότητα. Αργότερα, η σχέση των λίθων αυτών με αρχέγονα προγονικά μνημεία, τα οποία οριοθετούν περιοχές διαφορετικών φρατριών, οδήγησε στην ανάδυση ενός πρώιμου οδικού δικτύου, το οποίο ουσιαστικά ταυτιζόταν με τις οριογραμμές των εκτάσεων των φρατριών και κάτι τέτοιο εξηγεί την μεταγενέστερη αντίληψη που θεωρεί τον Ερμή ως τον προστάτη των οδών, αλλά και την τοποθέτηση ειδικών δεικτών, υπό την αιγίδα του, σε διάφορα σημεία στις πλευρές των οδών. Η παράδοση αυτή διατηρείται και κατά την Ελληνορωμαϊκή περίοδο, κατά την διάρκεια της οποίας οι οδοδείκτες αποκαλούνται «Ερμαίοι λόφοι».
Στα σημεία αυτά επίσης, κάποιες φορές τοποθετούσαν οι άνθρωποι προσφορές για τους ταξιδιώτες, κυρίως ξηρά σύκα, που αποτελούσαν κι αυτά θυσία προς τον Ερμή τα οποία ορίζονταν ως «έρμαια». Η λέξη «έρμαιον» στην αρχαία Ελληνική αποδίδεται ως ένα ανέλπιστο κέρδος ή εύρημα που βρίσκει κάποιος, πράγμα που επιβεβαιώνει και την σημερινή χρήση της λέξεως αυτής. Πολλές φορές το συναντάμε και ως όρο που προσδιορίζει ένα αντικείμενο που αφήνεται για τον Ερμή.
Αναφορά απ' τον Όμηρο Επεξεργασία
Ο Έλληνας επικός ποιητής, Όμηρος, στο έπος «Οδύσσεια» στη Ραψωδία Π/ στ.471, προσδιορίζει συγκεκριμένο χώρο με τον όρο «Έρμαιος Λόφος» κι αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τὸ γὰρ ἴδον ὀφθαλμοίσιν· ἤδη ὑπὲρ πόλιος ὄθι θ’ Ἕρμαιος λόφος ἔστιν».