Ερνέστος Β΄ της Σουαβίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ερνέστος Β΄, γερμ. Ernst II (απεβ. 17 Αυγούστου 1030) από τον Οίκο των Μπάμπενμπεργκ ήταν δούκας της Σουαβίας (1015-30).
| Ερνέστος Β΄ της Σουαβίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1010[1] ή 1013 |
| Θάνατος | 17 Αυγούστου 1030 ή 17 Αυγούστου 1030[2] Ruine Falkenstein |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Τόπος ταφής | Ράιχεναου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ερνέστος Α΄ της Σουαβίας και Γκίζελα της Σουαβίας[3] |
| Αδέλφια | Ματθίλδη της Φραγκονίας Χέρμαν Δ΄ της Σουαβίας Λιούντολφ της Φρισίας Ερρίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Μπάμπενμπεργκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δούκας της Σουαβίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Ερνέστου Α΄ δούκα της Σουαβίας και της Γκίζελα των Κορραδιδών, κόρης τού Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας.
Το 1015 διαδέχθηκε τον πατέρα του. Ήταν ανήλικος και τη διακυβέρνηση της Σουαβίας ανέλαβε επίτροπος: πρώτα η μητέρα του, που μετά παρέδωσε την αρχή στον θείο του Πόππο των Μπάμπενμπεργκ αρχιεπίσκοπο του Τριρ.
Το 1016 η Γκίζελα έκανε δεύτερο γάμο με τον Κορράδο Β΄ των Σαλίων, που έγινε βασιλιάς της Γερμανίας το 1024. Αν και ο Κορράδος Β΄ ήταν γενναιόδωρος στις σχέσεις του με τον Ερνέστο Β΄, αμφισβητήσιμα θέματα χώρισαν τον Ερνέστο Β΄ από τον πατριό του: ο δούκας έφερε βαρέως τη δύναμη τού βασιλιά επί της Σουαβίας. Επίσης το 1032 απεβίωσε ο Ροδόλφος Γ΄ της Βουργουνδίας από τον Οίκο των Παλαιών Γουέλφων άτεκνος και η διαδοχή πήγαινε στην ανιψιά του Γκίζελα (η αδελφή τού Ροδόλφου Γ΄, η Γκέρμπεργκα, είχε κόρη τη Γκίζελα). Έτσι οι δύο τους ήταν δυνητικά διεκδικητές της Βουργουνδίας.
Το 1025 ο Ερνέστος Β΄, νέος ακόμη, εξεγέρθηκε κατά τού Κορράδου Β΄. Ο βασιλιάς τον νίκησε ως το 1026 και ο δούκας υποτάχθηκε. Ο Ερνέστος Β΄ ακολούθησε τον Κορράδο Β΄ στην εκστρατεία του στη Λομβαρδία το 1026-27. Τότε στην Σουαβία έγινε εξέγερση και ο βασιλιάς έστειλε τον προγονό του πίσω για να την καταστείλει. Ο Ερνέστος Β΄ ενώθηκε με τους εξεγερμένους εναντίον τού Κορράδου Β΄, όμως δεν τον υποστήριξαν οι τοπικοί κυβερνήτες και ηττήθηκε. Αναγκάστηκε να παραδοθεί και φυλακίστηκε. Η Γκίζελα, που υποστήριζε τον βασιλιά, δεν ήθελε ο γιος της να ταπεινωθεί τελείως, έτσι ο Ερνέστος Β΄ κράτησε το αξίωμά του. Ήταν όμως φυλακή και μάλλον η Γκίζελα κυβερνούσε το δουκάτο.
Το 1028 ο Ερρίκος Δ΄, γιος του Κορράδου Β΄ και της Γκίζελα, στέφθηκε βασιλιάς της Γερμανίας. Έπειτα από αιτήματα τού Ερνέστου Β΄ και της Γκίζελα, ο δούκας ελευθερώθηκε, δεν αποκαταστάθηκε όμως πλήρως στις εξουσίες του ως δούκας. Το 1030 στη Συνέλευση (λατιν. Dieta) τού Πάσχα, τού προσφέρθηκαν αυτές οι εξουσίες με τον όρο να συντρίψει τους εχθρούς τού Κορράδου Β΄. Όμως εχθρός ήταν και ο Βέρνερ τού Κύμπουρκ, φίλος τού Ερνέστου Β΄, έτσι ο τελευταίος αρνήθηκε, με συνέπεια να στερηθεί τον τίτλο τού δούκα.
Λίγους μήνες μετά, ενώ μαχόταν μαζί με τον Βέρνερ εναντίον τού λαού της επισκοπής της Κωνσταντίας, οι δύο φίλοι σκοτώθηκαν. Ο Ερνέστος Β΄ τάφηκε στην Κωνσταντία και το δουκάτο περιήλθε στον νεότερο αδελφό του Χέρμαν Δ΄.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ p50797.htm#i507961.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές Επεξεργασία
- Wolfram (2006). Conrad II, 990-1039: Emperor of Three Kingdoms. The Pennsylvania State University Press.
- S.Weinfurter, Heinrich II. (1002-1024) Herrscher am Ende der Zeiten
- Weinfurter, Stefan (1992). The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition. Translated by Bowlus, Barbara M. University of Pennsylvania Press.