Ινουίτ
Οι Ινουίτ (αγγλικά: Inuit, ινούκτιτουτ: ᐃᓄᐃᑦ) αποτελούν μια πολιτιστική και ιστορική ομάδα Ιθαγενών πληθυσμών της Αμερικής που ζουν στην Αρκτική και την Υποαρκτική περιοχή της Βόρειας Αμερικής και της Ρωσίας. Οι βασικές περιοχές στις οποίες τους συναντάμε είναι η Γροιλανδία, το Λαμπραντόρ, το Κεμπέκ του Καναδά, το Νούναβουτ, τα Βορειοδυτικά Εδάφη Γιούκον, Αλάσκα και ο Αυτόνομος θύλακας Τσουκότκα. Οι Γλώσσες Ινουίτ ανήκουν στις Εσκιμολεουτικές γλώσσες.[1] Οι Καναδοί Ινουίτ ζουν στο μεγαλύτερο τμήμα του Βόρειου Καναδά, στις Επαρχίες Νούναβουτ, Νούναβικ, στο βόρειο τμήμα του Κεμπέκ και σε κάποιες περιοχές βορειοδυτικά γύρω από τον Αρκτικό Ωκεανό.[2][3] Οι Τομείς 25 και 35 του Νόμου περί Συντάγματος (1982) καταγράφουν τους Ινουίτ ως διακριτή ομάδα Ιθαγενών Καναδέζων που δεν ανήκουν ούτε στα Πρώτα Έθνη ούτε στους μιγάδες Μετίς.[4][5]
Οι Ινούιτ της Γροιλανδίας είναι απόγονοι κατοίκων του Καναδέζικου Πολιτισμού της Θούλης, εμφανίστηκαν πρώτα στην Αλάσκα (1000), από εκεί μετακινήθηκαν στη δυτική Γροιλανδία (1300) και κατόπιν στην ανατολική (1400).[6] Οι Ινούιτ της Γροιλανδίας έχουν αποσυρθεί από όλες τις Ευρωπαϊκές κοινότητες, παραμένουν ωστόσο υπήκοοι της Δανίας και έχουν την Ευρωπαϊκή ιθαγένεια.[7][8][9] Οι Ινούιτ της Αλάσκας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής τοποθετούνται στον Βορειοδυτικό Αρκτικό κύκλο που βρίσκεται στα σύνορα με τον Βερίγγειο πορθμό και στις Διομήδειους Νήσους που βρίσκονται μέσα στον πορθμό. Η Μικρή Διομήδεια Νήσος που βρίσκεται ανατολικότερα ανήκει στις Η.Π.Α., η Μεγάλη Διομήδεια Νήσος ανήκει αντίθετα στη Ρωσία, κατοικούνται και οι δύο από τους Ινούιτ. Στη Ρωσία οι Ινούιτ κατοικούν πέρα από τη Μεγάλη Διομήδεια Νήσο και στον Αυτόνομο θύλακα Τσουκότσα που αποτελεί τη βορειοανακολικότερη επαρχία της στα σύνορα με τον Βερίγγειο πορθμό. Οι Ινούιτ διακρίνονται σαφώς από τους υπόλοιπους λαούς των περιοχών που είναι γνωστοί ως "Εσκιμώοι" και αποτελούν διαχρονικούς μετανάστες, αντίθετα οι ίδιοι οι Ινούιτ θεωρούνται οι αυτόχθονοι. Ο όρος «εσκιμώος» θεωρείται από τους Ινουίτ προσβλητικός και ρατσιστικός. Στη γλώσσα τους η λέξη Ινουίτ (Inuit) σημαίνει «άνθρωποι» (πληθ. του inuk «άνθρωπος»), ενώ η λέξη Εσκιμώος αποτελεί μεταφορά του γαλλικού esquimaux, λέξη αλεουτικής αρχής (eskimants = «τρώει ωμά», από το eski = «ωμός» + mants = «τρώει»).
Διαβίωση
ΕπεξεργασίαΚαταφέραν να επιζήσουν σε δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες διαμένοντας σε ιγκλού και κυνηγώντας κυρίως φώκιες και φάλαινες, που τους εξασφάλιζαν τροφή και ένδυση. Μετακινούνταν με έλκηθρα, τα οποία έσερναν σκυλιά. Ακόμη και σήμερα ακολουθούν τον ίδιο πατροπαράδοτο τρόπο ζωής χρησιμοποιώντας παρόλα αυτά και τζιπ -όταν αυτό το επιτρέπει το πάχος των πάγων- και κατοικώντας σε χτισμένα σπίτια.
Οι Ινουίτ ζουν στην Αλάσκα, στον βόρειο Καναδά και στη Γροιλανδία, κοντά και γύρω από τον Αρκτικό κύκλο. Έχουν προσαρμοστεί τέλεια στις παγωμένες περιοχές που ζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο παραδοσιακός τρόπος ζωής τους φάνηκε να κινδυνεύει από τη διείσδυση μοντέρνων ιδεών και μοντέρνας τεχνολογίας. Οι Ινουίτ κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να αναβιώσουν τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής των προγόνων τους και να τον προσαρμόσουν στον μοντέρνο. Στις περιοχές που ζουν τα φυτά είναι λιγοστά. Έτσι οι Ινουίτ είναι αποκλειστικά κυνηγοί και ψαράδες. Κυνηγούν ταράνδους, φώκιες, θαλάσσιους ελέφαντες, πολικές αρκούδες, πουλιά κ.ά. Ψαρεύουν διάφορα ψάρια αλλά και φάλαινες. Ένα είδος φάλαινας είναι εξαιρετικά πολύτιμο για αυτούς διότι το δέρμα της, που είναι μαλακό, τους προσφέρει όχι μόνο τροφή αλλά και όλη τη βιταμίνη C που χρειάζονται για επιβίωση. Δεν πετάνε τίποτα από ένα ζώο που σκότωσαν. Οι πιο γνωστές επινοήσεις τους είναι τα ιγκλού και τα έλκηθρα που σέρνουν ομάδες σκύλων. Οι Ινουίτ πιστεύουν πως κάθε τι έχει ψυχή: άνθρωποι, ζώα, φυτά, οι δυνάμεις της φύσης, η θάλασσα, ο άνεμος κλπ. Πιστεύουν ακόμα πως όλα είναι συνδεδεμένα, όλες οι ψυχές μεταξύ τους. Έχουν σαμάνους (σοφούς μάγους-γιατρούς) που, όπως πιστεύουν οι Ινουίτ, μπορούν να θεραπεύσουν κάθε σωματικό ή ψυχικό πρόβλημα, να προβλέψουν τον καιρό, να συμβουλέψουν και να καθοδηγήσουν.
-
Γυναίκα Ινουίτ (1907) -
Άνδρας Ινουίτ (1906) -
Γιαγιά και εγγονός (1995) -
Γυναίκες με παραδοσιακή ενδυμασία (1995) -
Εσωτερικό ιγκλού στις αρχές του 20ού αι. -
Οικογένεια Ινουίτ στις αρχές του 20ού αι. -
Κυνήγι φώκιας στο τέλος του 20ού αι. -
Κυνηγοί θαλασσίων ίππων (1999)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ https://www.uaf.edu/anla/collections/cea/about/
- ↑ https://www150.statcan.gc.ca/n1/daily-quotidien/171025/mc-a001-eng.htm
- ↑ https://www.itk.ca/maps-of-inuit-nunangat/
- ↑ https://laws-lois.justice.gc.ca/eng/Const/page-12.html
- ↑ https://laws-lois.justice.gc.ca/eng/Const/page-13.html?txthl=inuit#s-35
- ↑ Park, Robert W. (April 1993). "The Dorset-Thule Succession in Arctic North America: Assessing Claims for Culture Contact". American Antiquity. 58 (2): 203
- ↑ https://web.archive.org/web/20140416110747/http://eu.nanoq.gl/Emner/EuGl/The%20Greenland%20Treaty.aspx
- ↑ https://naalakkersuisut.gl/en/Naalakkersuisut/Greenland-Representation-to-the-EU/European-Union-and-Greenland/The-Greenland-Treaty-of-1985
- ↑ https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=LEGISSUM:overseas_countries_and_territories
Πηγές
Επεξεργασία- Briggs, Jean L. (1970). Never in Anger: Portrait of an Eskimo Family. Harvard University Press.
- Crandall, Richard C. (2000). Inuit Art: A History. McFarland.
- Eber, Dorothy (1997). Images of Justice: A Legal History of the Northwest Territories and Yellowknife. McGill-Queen's University Press.
- Eber, Dorothy (2008). Encounters on the Passage: Inuit meet the explorers. University of Toronto Press.
- Forman, Werner; Burch, Ernest S. (1988). The Eskimos. University of Oklahoma Press.
- Fossett, Renée (2001). In Order to Live Untroubled: Inuit of the Central Arctic 1550 to 1940. University of Manitoba Press.
- Freeman, Milton M. R. (24 October 2017). "Arctic Indigenous Peoples in Canada". The Canadian Encyclopedia. Historica Canada.
- Freeman, Minnie Aodla (24 September 2020). "Inuit". The Canadian Encyclopedia. Historica Canada.
- Hauser, Michael; Holtved, Erik; Jensen, Bent (2010). Traditional Inuit songs from the Thule area. Vol. 2. Museum Tusculanum Press.
- Hund, Andrew (2012). Inuit. Sage Publications, Inc.
- Kulchyski, Peter Keith; Tester, Frank J. (2007). Kiumajut (talking Back): Game Management and Inuit Rights, 1900–70. UBC Press.
- King, J. C. H.; Pauksztat, Birgit; Storrie, Robert (2005). Arctic Clothing of North America – Alaska, Canada, Greenland. McGill-Queen's University Press.
- McGrath, Melanie (2006). The Long Exile: A Tale of Inuit Betrayal and Survival in the High Arctic. Knopf Doubleday.
- "Inuit Odyssey: History of the Thule Migration". The Nature of Things. Season 48. 12 February 2009. CBC.
- Paver, Michelle (2008). Chronicles of Ancient Darkness: Wolf Brother; Spirit Walker; Soul Eater. Issues 1–3 of Chronicles of ancient darkness. Orion Children's.
- Poncins, Gontran De; Galantiere, Lewis (1996) [1941]. Kabloona: Among the Inuit. Graywolf Press.
- Sowa, Frank (2014). "Inuit". In Andrew J. Hund (ed.). Antarctica and the Arctic Circle: A Geographic Encyclopedia of the Earth's Polar Regions. Τομ. 1: A–I. ABC-CLIO. σσ. 390–395.
- Stern, Pamela R.; Stevenson, Lisa (2006). Critical Inuit studies: an anthology of contemporary Arctic ethnography. University of Nebraska Press.
- Steckley, John (2008). White Lies about the Inuit. Broadview Press.
- Stern, Pamela R. (2004). Historical Dictionary of the Inuit. Scarecrow Press.
- Walk, Ansgar (1999). Kenojuak: The Life Story of an Inuit Artist. Manotick, Ontario: Penumbra Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- 49 λέξεις για το χιόνι[νεκρός σύνδεσμος], τα δημοσιογραφικά κείμενα του ομώνυμου ντοκυμαντέρ από τη δημοσιογραφική ομάδα του Εξάντα (ανακτήθηκε 19/11/2007)
- Οι άνθρωποι που έσπασαν τον πάγο[νεκρός σύνδεσμος] της Λένας Παπαδημητρίου, το Βήμα της Κυριακής (το άλλο Βήμα), 3/10/1999
- Λεξικό Νέας Ελληνικής Γλώσσας Γ. Μπαμπινιώτη λήμμα: Εσκιμώοι σελ.676