Ευτρόπιος (ιστορικός)
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Ευτρόπιος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Eutropius (Λατινικά) |
Θάνατος | 400 (περίπου)[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[2][3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός συγγραφέας[2][4] ιστορικός |
Αξιοσημείωτο έργο | Breviarium |
Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας[5] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Φλάβιος Ευτρόπιος (Λατινικά: Flavius Eutropius) ήταν ένας ρωμαίος ιστορικός του 4ου αιώνα μ.Χ. και, σύμφωνα με το λεξικό του Σούδα, σοφιστής[6]. Κατείχε το αξίωμα του Γραμματέα (magister memoriae) του Φλάβιου Κλαύδιου Ιουλιανού στην Κωνσταντινούπολη, τον οποίο συνόδευσε στις εκστρατείες του εναντίον των Περσών (363). Έζησε και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Αυτοκρατορίας από τον Φλάβιο Ιούλιο Ουάλη (364–378), στον οποίο και αφιέρωσε το έργο του Breviarium historiae Romanae (Σύνοψη/Επιτομή της Ρωμαϊκής Ιστορίας).
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΤο έργο του Breviarium historiae Romanae, σε δέκα βιβλία, είναι μια επιτομή της Ρωμαϊκής Ιστορίας από την ίδρυση της πόλης Ρώμης (753 π.Χ.) μέχρι την περίοδο διακυβέρνησης του Ουάλη. Επειδή ο Ουάλης ήθελε να αποκτήσει κάποιες ιστορικές γνώσεις, αλλά δεν είχε το χρόνο να διαβάσει εκτενή συγγράμματα, ζήτησε από τον Ευτρόπιο να του γράψει μια σύντομη ιστορική έκθεση.[7] Πράγματι, ο Ευτρόπιος έγραψε τη σύνοψη και στον πρόλογο του έργου την αφιερώνει στον Ουάλη.[8] Το έργο σώζεται με τον τίτλο Eutropi breviarium ab urbe condita (Σύνοψη του Ευτρόπιου από την κτίση της Ρώμης). Συνεχίζει την ιστορία της Ρώμης ως το θάνατο του αυτοκράτορα Ιοβιανού το 364 και «είναι γραμμένη με σαφήνεια και απλότητα. Απόλυτη ιστορική αξία δεν έχει το έργο, φυσικά, καμία, αλλά είναι κάποτε χρήσιμο στις περιπτώσεις που οι πηγές του έχουν χαθεί»[9].
Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Arnold Hugh Martin Jones, Τζον Μόρις, John Robert Martindale: (Αγγλικά) Prosopography of the Later Roman Empire. 1971.
- ↑ 2,0 2,1 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
- ↑ CONOR.SI. 51140707.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000400642. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ Εὐτρόπιος[νεκρός σύνδεσμος]: Ἰταλός, σοφιστής. Τὴν Ῥωμαϊκὴν ἱστορίαν ἐπιτομικῶς τῇ Ἰταλῶν φωνῇ. Ἔγραψε καὶ ἄλλα. Βλ. Kazhdan (Βιβλιογραφία), σελ. 758
- ↑ βλ. Rose (Βιβλιογραφία), σελ. 236
- ↑ Domino Valenti Gothico Maximo Perpetuo Augusto, Eutropius V. C. Magister Memoriae.
- ↑ βλ. Rose (Βιβλιογραφία), σελ. 237
Βιβλιογραφία, Διαδικτυακές παραπομπές
Επεξεργασία- Bird H. W., The Breviarum ab urbe condita of Eutropius, εκδ. Liverpool University Press, 1993, σελίδες 192, ISBN 9780853232087.
- Kazhdan Alexander, The Oxford Dictionary of Byzantium, vol. 2, εκδ. Oxford University Press, 1991, σελ. 758, ISBN 9780195046526
- Kenney E. J. (εκδότης), Clausen W. V. (εκδότης), The Cambridge History of Classical Literature, Vol. 2: Latin Literature, σελ. 740-741, ISBN 9780521273732
- Rohrbacher David, The Historians of Late Antiquity[νεκρός σύνδεσμος], εκδ. Routledge, 2002, σελ. 49-56[νεκρός σύνδεσμος], ISBN 9780415204583
- Rose H.J., Ιστορία της λατινικής λογοτεχνίας: Από την πεζογραφία του Αυγούστου ως τον Αυγουστίνο, τ. Β', εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1980, σελ. 236-237, ISBN 9602500832
- Santini Carlo (εκδότης), Breviarium Ab Urbe Condita (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), εκδ. De Gruyter, 1998, σελίδες 108, ISBN 9783598713460
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Eutropius, Eutropii Breviarium (μόνο λατινικό κείμενο από την The Latin Library)
- Eutropius, Abridgement of Roman History, John Selby Watson (μετάφραση στα αγγλικά)
- Eutropius, Eutropi Breviarium ab urbe condita cum versionibus graecis et Pauli Landolfique additamentis, έκδοση του Droysen, Βερολίνο 1879
- Ελληνική μετάφραση του Παιανίου, έκδοση του Droysen, Βερολίνο 1879