Ο Ζίγκφριντ Μπούμπακ (στα γερμανικά: Siegfried Buback) (γεν. 1920– δολοφονήθηκε στις 7 Απριλίου 1977) ήταν γενικός ομοσπονδιακός εισαγγελέας της Δυτικής Γερμανίας, ο οποίος δολοφονήθηκε από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός.

Ζίγκφριντ Μπούμπακ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Siegfried Buback (Γερμανικά)
Γέννηση3  Ιανουαρίου 1920[1][2][3]
Σαξωνία[4]
Θάνατος7  Απριλίου 1977[1][3]
Καρλσρούη[5]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό[6]
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λειψίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταassessor
δικηγόρος
δικαστής
νομικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαομοσπονδιακός εισαγγελέας της Δυτικής Γερμανίας (1974–1977)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικό Επεξεργασία

Ο Ζίγκφριντ Μπούμπακ γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1920, στο Βίλσντρουφ, στη Σαξωνία και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Λάιπτσιχ. Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μέλος του Ναζιστικού Κόμματος και συμμετείχε ως στρατιώτης. Από το 1945 ως το 1947 ήταν αιχμάλωτος πολέμου. Το 1953 έγινε εισαγγελέας.

Το 1962 ήταν εισαγγελέας στην υπόθεση του περιοδικού Der Spiegel. Ένα άρθρο του δημοσιογράφου Conrad Ahlers, στις 10 Οκτωβρίου 1962, σχετικά με την κατάσταση των ενόπλων δυνάμεων της Δυτικής Γερμανίας, είχε ως αποτέλεσμα να κατηγορηθεί το περιοδικό για προδοσία και να συλληφθούν τόσο ο Ahlers όσο και ο ιδιοκτήτης και αρχισυντάκτης του περιοδικού, Rudolf Augstein, και οι αρχισυντάκτες Claus Jacobi και Johannes Engel. Τελικά η υπόθεση του περιοδικού Der Spiegel οδήγησε τέσσερα χρόνια αργότερα στην πρωτοποριακή απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας για την ελευθερία του τύπου.

Ο Ζίγκφριντ Μπούμπακ δολοφονήθηκε στις 7 Απριλίου 1977 στη Καρλσρούη μαζί με τον οδηγό του Wolfgang Göbel και το γραμματέα του δικαστηρίου Georg Wurster από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός. Ειδικότερα ενώ το αυτοκίνητο του Μπούμπακ ήταν σταματημένο στο φανάρι, μια μηχανή με δύο άτομα, που φορούσαν κράνη, στάθηκε δίπλα στο αυτοκίνητο και ο δεύτερος από τους επιβαίνοντες πυροβόλησε κατά του αυτοκινήτου με ένα ημιαυτόματο τυφέκιο HK43 δεκαπέντε φορές. Ο Μπούμπακ και ο οδηγός του σκοτώθηκαν επί τόπου ενώ ο Wurster πέθανε στο νοσοκομείο έξι ημέρες αργότερα. Για τις εν λόγω δολοφονίες καταδικάστηκαν τέσσερα μέλη της RAF (οι Christian Klar, Knut Folkerts, Günter Sonnenberg και Brigitte Mohnhaupt) αλλά κρίσιμες λεπτομέρειες σχετικά με την εμπλοκή τους παρέμειναν αδιευκρίνιστες.

Τον Απρίλιο του 2007 το πρώην μέλος της RAF Peter-Jürgen Boock επικοινώνησε με το γιο του Ζίγκφριντ Μπούμπακ, Μίκαελ, και του έδωσε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες φυσικό αυτουργός της δολοφονίας του πατέρα του ήταν το μέλος της RAF Stefan Wisniewski. Η Βερένα Μπέκερ, ένα άλλο πρώην μέλος της RAF, υποστήριξε επίσης ότι ο δράστης ήταν ο Wisniewski.[8] [9] [10][11]Το 2012 η Μπέκερ καταδικάστηκε ως συνεργός των άγνωστων δραστών σε φυλάκιση τεσσάρων χρόνων.

Παραπομπές Επεξεργασία