Ζίλια
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τα ζίλ(λ)ια ή ζήλια είναι ιδιόφωνα κρουστά όργανα δακτύλων.
« | Είντα με θέλει ο βασιλιάς τσ' εμήνυσεν να πάω; εάν με θέλη για χορόν, να πάρω τσ'αι τα ζήλια | » |
—Κυπριακό 14ου αιώνα |
Πρόκειται για σιδερένια ή ξύλινα μικρά κύμβαλα που ηχούν όταν, στερεωμένα στα δάκτυλα, κρούονται μεταξύ τους. Συνοδεύουν νησιώτικους και μικρασιατικούς χορούς και κάλαντα. Τα ζίλια ειναι μεταλλικά κύμβαλα διαστάσεων 6-8 εκ.
Η τωρινή ονομασία τους παράγεται από το τουρκικό zil (κύμβαλο) και είναι πιθανόν περσικής καταγωγής. Στα αραβικά καλούνται sājāt. Ονομάζονται επίσης και "τσίγκλες" ή "σαχάνια ή "σαχανάκια" (επίσης, "παφίλια", "πούλια", "τροχίσκοι", "καστανιέτες", κ.λπ.) και ανήκουν στα όργανα που κατά τη βυζαντινή εποχή απορρίπτονταν από τους Πατέρες της Εκκλησίας (Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Γρηγόριος ο Νύσσης κ.ά.). Παρ' όλα αυτά, έχουν την τιμητική τους στη βυζαντινή εικονογραφία (ιδιαίτερα στις Μονές του Αγίου Όρους).
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |