Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό (Jean-Baptiste Camille Corot, 16 Ιουλίου 1796 – 22 Φεβρουαρίου 1875) ήταν Γάλλος ζωγράφος, γνωστός κυρίως για τις τοπιογραφίες του. Φιλοτέχνησε πορτρέτα, τοπία και συνέθεσε μεγάλους ιστορικούς πίνακες. Χαρακτηρίστηκε επίσης για τη γενναιοδωρία του, ενισχύοντας νέους καλλιτέχνες.
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Παρίσι στις 16 Ιουλίου 1796 και οι γονείς του ήταν εύποροι έμποροι. Σπούδασε αρχικά στη Ρουέν και στη συνέχεια μαθήτευσε στο πλευρό ενός εμπόρου υφασμάτων, με την προοπτική να ακολουθήσει τις εμπορικές δραστηριότητες της οικογένειας. Ασχολήθηκε με το εμπόριο μέχρι την ηλικία των είκοσι έξι ετών, όταν ο πατέρας του, έδωσε τη συγκατάθεσή του προκειμένου να αφοσιωθεί επαγγελματικά στη ζωγραφική.
Θεωρείται πως ο Κορό έμαθε ελάχιστα από τους μεγάλους ζωγράφους της εποχής. Το 1825 επισκέφθηκε την Ιταλία και παρέμεινε για δύο χρόνια στη Ρώμη. Η εξοχή της Ρώμης θα του διδάξει το φως και την αξία της πινελιάς. Τα σχέδια που φιλοτέχνησε εκεί είναι αυθόρμητα, αντίθετα από τα τοπία που συνέθετε με μεγάλη και σοβαρή μελέτη. Το 1833 απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Σαλόν ενώ το 1847 βραβεύτηκε με το μετάλλιο της Λεγεώνας Της Τιμής. Η καλλιτεχνική ωρίμανσή του, προετοίμασε το έδαφος για το πέρασμα στον νατουραλισμό. Από τη Γαλλία έκανε πολλά ταξίδια, επιστρέφοντας στην Ιταλία κατά καιρούς (1834, 1843), αλλά και στο Βέλγιο, στην Ολλανδία (1854), στην Αγγλία (1862) και μερικές φορές στην Ελβετία.
Η ζωγραφική του
ΕπεξεργασίαΤο 1850 η ζωγραφική του θα υποστεί μια σημαντική αλλαγή, προσεγγίζοντας ένα πιο νεφελώδες και τεχνικό ύφος, που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αποδοχή του κοινού και των κριτικών. Ειδικά τα τοπία του, αποκτούν μεγαλύτερη ελευθερία και φαντάζουν ασημένια, επηρεασμένα εν μέρει και από τον ιμπρεσσιονισμό. Οι εικόνες κι οι σπουδές του είναι χωρίς αυτή τη νέα επεξεργασία.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Κομμούνας (1868) εγκατέλειψε το Παρίσι και διέμεινε αρχικά στο Arras και στη συνέχεια στο Douai για να επισκεφτεί τον φίλο του, Alfred Robaut, που εργάστηκε για τη βιογραφία του. Το 1870 εκλέχθηκε μέλος της κριτικής επιτροπής του Σαλόν. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσσικού Πολέμου (1870), διέθεσε σημαντικό μέρος της περιουσίας του, για την άμυνα της χώρας του. Το 1872 αγόρασε ένα σπίτι για τον Ονορέ Ντωμιέ, προκειμένου να τον βοηθήσει όταν έμεινε τυφλός και χρεωκόπησε. Υποστήριξε επίσης οικονομικά την οικογένεια και τη χήρα του ζωγράφου Ζαν Φρανσουά Μιγέ (Jean-François Millet), όταν εκείνος πέθανε.
Ο Κορό πέθανε στις 22 Φεβρουαρίου 1875, στο Βιλ-ντ'Αβρύ (Ville-d'Avray), σε ηλικία 79 ετών.
Επιλογή έργων
Επεξεργασία-
Το Ρωμαϊκό Φόρουμ από τους κήπους Φαρνέζε, 1826, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Η γέφυρα του Νάρνι, 1826, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Η Notre-Dame της Σαρτρ, 1830, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Η Φλωρεντία από τους κήπους του Μπόμπολι, 1835-1840, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Marietta, η λεγόμενη Ρωμαία οδαλίσκη, 1843, Παρίσι, Petit Palais
-
Ο Όμηρος και οι βοσκοί, 1845, Σαιν Λο, Musée des beaux-arts
-
Δάσος του Φονταινεμπλώ, 1846, Βοστώνη, Museum of Fine Arts
-
Ένα πρωινό, ο χορός των Νυμφών, 1851, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
-
Το λιμάνι της Λα Ροσέλ, 1851, New Haven (Κοννέκτικατ), Yale University Art Gallery
-
Οι ιτιές του Marissel, 1857, Βαλτιμόρη, Walters Art Museum
-
Ο Ορφέας παίρνει την Ευρυδίκη από τον Άδη, 1861, Χιούστον, Museum of Fine Arts
-
Κοπέλλα στο δάσος, 1865, Τόκιο, Μουσείο Τέχνης Bridgestone
-
Το γράμμα, 1865, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο
-
Agostina, 1866, Ουάσινγκτον, National Gallery of Art
-
Η γυναίκα με το μαργαριτάρι, 1869, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Ανάμνηση από την παραλία της Νάπολης, 1870-1872, Τόκιο, Εθνικό Μουσείο Δυτικής Τέχνης
-
Κοπέλλα από την λίμνη Albano, 1872, Νέα Υόρκη, Brooklyn Museum
-
Βακχικό της άνοιξης : Ανάμνηση από το Marly-le-Roi, 1872, Βοστώνη, Museum of Fine Arts
-
Σμύρνη, Μπουρνόβας, 1873, ιδιωτική συλλογή
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12001264g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Camille-Corot. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ SIKART. 4023342. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2021.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Camille-Corot.
- ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. 14415.
- ↑ «Camille Corot». (Ολλανδικά) RKDartists. 18465.
- ↑ (Λιθουανικά, Αγγλικά) LIMIS. 4622116.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 11,0 11,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 113.
- ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12 Φεβρουαρίου 2016. 29d3a2c4-da23-498c-a88c-26a955744182. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ LIBRIS. 1 Οκτωβρίου 2012. 1zcff92k0h3k41c. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500115390.
- ↑ 15,0 15,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /14415. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ kmska
.be /collection /work /data /x9gohl. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2024. - ↑ 17,0 17,1 www
.metmuseum .org /toah /hd /bfpn /hd _bfpn .htm. - ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 18,7 (Ολλανδικά) RKDartists. 18465.
- ↑ 19,0 19,1 LH//594/20.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία