Ζεράρ Ντεπαρντιέ

Γάλλος ηθοποιός

Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γαλλικά: Gérard Xavier Marcel Depardieu, 27 Δεκεμβρίου 1948 - ) είναι Γάλλος, πολιτογραφημένος Ρώσος, ηθοποιός του κινηματογράφου.[21] Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από διακόσιες ταινίες,[22] ερμηνεύοντας πληθώρα διαφορετικών ρόλων.[23]

Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gérard Depardieu (Γαλλικά)[1]
Προφορά
Γέννηση27  Δεκεμβρίου 1948[2][3][4]
Σατωρού[5]
ΚατοικίαΣατωρού[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσία (από 2013)[7][8][9]
Γαλλία[1]
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα[10]
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών[1], ηθοποιός θεάτρου[1], σκηνοθέτης κινηματογράφου[11][12][1], παραγωγός ταινιών[13][12][1], τηλεοπτικός παραγωγός[14][1], επιχειρηματίας[13][15], ηθοποιός[1], ηθοποιός φωνής[16] και τραγουδιστής[17][1]
ΣύζυγοςΚαρίν Σιλά και Ελιζαμπέτ Ντεπαρντιέ (1971–1996)
ΣύντροφοςΚαρόλ Μπουκέ (1997–2005)
Καρίν Σιλά
ΤέκναΖυλί Ντεπαρντιέ, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, Ροξάν Ντεπαρντιέ και Jean Depardieu[18]
ΓονείςΡενέ Ντεπαρντιέ και Αν Ντεπαρντιέ
ΑδέλφιαΑλαίν Ντεπαρντιέ
ΣυγγενείςDelphine Depardieu (ανιψιά)
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1996)[19], Ιππότης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (1985), Volpi Cup for Best Actor, 7 d'Or, Lumière Award, Lyon Festival of cinema, βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1981), National Society of Film Critics Award for Best Actor (1983), Βραβείο Χρυσές Σφαίρες για τον Καλύτερο Άνδρα Ηθοποιό σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ (1990), Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών (1990), βραβείο Σεζάρ καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1991), London Film Critics Circle Award for Actor of the Year (1992), Stanislavsky Award (2006), Lumières Award for Best Actor (2007) και Golden Lion for Lifetime Achievement (1997)[20]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Ντεπαρντιέ το 1991
Ο Ντεπαρντιέ το 2001

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στις 27 Δεκμβρίου του 1948, στο Σατωρού. Ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος.[21] Στα 13 του χρόνια παράτησε το σχολείο,[22] ενώ στα 15 του πήγε στο Παρίσι, για να σπουδάσει τη δραματική τέχνη. To 1965, έπαιξε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία, η οποία ήταν μικρού μήκους και είχε τίτλο Le Beatnik et le Minet.[23] Στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στο θίασο του Ζαν-Λουί Κοσέ και, έπειτα, συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά Rendez vous a Badenberg. Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους Ρυφύς και Ρομάν Μπυτέιγ, με τους οποιούς έπαιξε στο θέατρο "Café de la Gare".[21] Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε μεγάλου μήκους ταινίες,[23] όπως το Ναταλί Γκρανζέ (1972) της Μαργκερίτ Ντυράς, η οποία είχε παταγώδη αποτυχία.[21]

Το 1974, έπαιξε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία Ο χορός των διεφθαρμένων του Μπερτράν Μπλιε, ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών. Το 1976, συμπρωταγωνίστησε με την Ορνέλλα Μούτι στην ταινία Η τελευταία γυναίκα[22] και στο 1900, του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.[23] Το 1980, κέρδισε το βραβείο Σεζάρ, χάρις στην ερμηνεία του στο Τελευταίο μετρό, στην οποία συμπρωταγωνίστησε με την Κατρίν Ντενέβ[22] και σκηνοθέτης ήταν ο Φρανσουά Τρυφώ. Μέσα στην ίδια χρονιά συνεργάστηκε, και πάλι, με τον Μωρίς Πιαλά, για την ταινία Λούλου.

Το 1981, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Ντανιέλ Βιν, Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ και το 1982, στο Δαντών, του Αντρέι Βάιντα.[23] Το 1985, κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αφού πρωταγωνίστησε στο Police του Μωρίς Πιαλά. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο Ζαν ντε Φλορέτ του Κλοντ Μπερί. Το 1987, συνεργάστηκε και πάλι με τον Πιαλά στην ταινία Κάτω από τον ήλιο του Σατανά, συμπρωταγωνιστώντας, παράλληλα, με την Σαντρίν Μπονέρ, ενώ το 1988, συμπρωταγωνίστησε με την Ιζαμπέλ Ατζανί στο Καμίλ Κλοντέλ. Το 1990, συνεργάστηκε με τον Ζαν-Πολ Ραπενό για την ταινία Συρανό ντε Μπερζεράκ, χάρις στην ερμηνεία του στην οποία, κέρδισε βραβείο Σεζάρ, το βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ προτάθηκε και για ένα βραβείο Όσκαρ. Την ίδια χρονιά κέρδισε Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού,[22] πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Πίτερ Γουέαρ Η πράσινη κάρτα.

Το 1991, συνεργάστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο, για πρώτη φορά με το γιο του Γκιγιόμ, στην ταινία Όλα τα πρωινά του κόσμου του Αλέν Κορνό.[21] Το 1992, στην ταινία 1492: Χριστόφορος Κολόμβος είχε τον ρόλο του Χριστόφορου Κολόμβου.[22] Το 1994, πρωταγωνίστησε στην ταινία του Υβ Ανζελό Ο συνταγματάρχης Σαμπέρτ[23] και στο Διακοπές με τον μπαμπά μου. Το 1996, έπαιξε στο Άμλετ. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Το 1998, πρωταγωνίστησε στην ταινία Το σιδηρούν προσωπείον (μαζί με τους Τζέρεμι Άιρονς, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζων Μάλκοβιτς, Γκάμπριελ Μπερν και Χιου Λώρι). Το 1999, είχε τον ρόλο του Οβελίξ στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα, συμπρωταγωνιστώντας με τον Κριστιάν Κλαβιέ. Η ταινία αυτή προτάθηκε για τέσσερα βραβεία Σεζάρ, κερδίζοντας τα τρία από αυτά.[22] Το 2000, έπαιξε στο Vatel του Ρόλαντ Ζοφέ.[23] και συμπρωταγωνίστησε με την Γκλεν Κλόουζ στην ταινία Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας.

Το 2002, είχε και πάλι το ρόλο του Οβελίξ, στην ταινία Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα, στην οποία έπαιξε και η Μόνικα Μπελούτσι και έκοψε 15 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο στη Γαλλία. Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ταινία Μεταξύ αγνώστων, με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάλκολμ ΜακΝτάουελ.[22] Το 2004, έπαιξε στο Ο χρόνος που κυλά του Αντρέ Τισενέ και την επόμενη χρονιά, συνεργάστηκε ξανά με τον Μπερτράν Μπλιε για το Πόσο μ' αγαπάς;[23] Το 2006, πρωταγωνίστησε στο Παρίσι, σ' αγαπώ. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, του απονεμήθηκε βραβείο Στανισλάφσκι, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, για την καριέρα του στο χώρο της υποκριτικής. Το 2008, ξαναπήρε το ρόλο του Οβελίξ, για το Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, μαζί με τους Κλοβίς Κορνιγιάκ και Αλέν Ντελόν. Η ταινία αυτή είχε προϋπολογισμό 78 εκατομμύρια ευρώ. Το 2010, πρωταγωνίστησε στις ταινίες Μαμούθ και Potiche (στη δεύτερη μαζί με την Κατρίν Ντενέβ).[22] Το 2012, πρωταγωνίστησε στο Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία[24] και στο Ο άνθρωπος που γελά.[25]

Άρνηση της γαλλικής υπηκοότητας λόγω φορολογίας

Επεξεργασία

Το 2012, ο Ντεπαρντιέ κατέφυγε στο Βέλγιο, μετά από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του Φρανσουά Ολλάντ για την υψηλή φορολόγηση των πλουσίων.[26] Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Ζαν-Μαρκ Αιρώ χαρακτήρισε την ενέργειά του αυτή αξιοθρήνητη και ο ηθοποιός, αντιδρώντας, απαρνήθηκε τη γαλλική υπηκοότητα,[27] με τις ηθοποιούς Κατρίν Ντενέβ και Μπριζίτ Μπαρντό να στηρίζουν την απόφασή του (η πρώτη έστειλε ανοιχτή επιστολή προς τους επικριτές του), ενώ ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε ότι, δεν θα έφερε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσικό διαβατήριο.[26] Ο εκπρόσωπός του, όμως, δήλωσε άγνοια για τη δήλωση αυτή, καθώς και για τις προθέσεις του, ενώ ο πρόεδρος της Τσετσενίας γνωστοποίησε πως, θα υποδεχόταν με χαρά το Γάλλο ηθοποιό.[27] Εκτός από τη βελγική και τη ρωσική υπηκοότητα, αρκετά πιθανό φαινόταν για τον ηθοποιό να γίνει πολίτης του Μαυροβουνίου.[28] Τελικά, στις 3 Ιανουαρίου του 2013, ο Πούτιν υπέγραψε διάταγμα, το οποίο παρείχε στον Ντεπαρντιέ τη ρωσική υπηκοότητα.[29]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Είναι νυμφευμένος με την Ελιζαμπέτ Γκινιό.[21]

Το 2008, πέθανε ο -επίσης ηθοποιός- γιος του, Γκιγιόμ Ντεπαρντιέ, από οξεία πνευμονία.

Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα έχει επιζήσει από αεροπορικό ατύχημα, πενταπλό μπάι-πας και περισσότερα από 15 ατυχήματα με μοτοσικλέτα.[22]

Φέρεται να είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Φρανσουά Μιτεράν.[21]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 βαπτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος στον Ι. Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι στο Παρίσι.[30]

Φιλμογραφία

Επεξεργασία
Έτος Επίσημος τίτλος της ταινίας Ελληνικός τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1965 Le Beatnik et le Minet μπίτνικ
1971 Un peu de soleil dans l'eau froide Λίγος ήλιος στο κρύο νερό Πιερ
Le cri du cormoran, le soir au-dessus des jonques Ανρί
1972 Le viager Πώς να τα εκατοστίσετε και να θάψετε τους κληρονόμους σας Βικτόρ
Nathalie Granger Ναταλί Γκρανζέ πωλητής
Le tueur Ο επιθεωρητής Λε Γκουέν στα ίχνη του δολοφόνου
La Scoumone Αγάπη για τον έρωτα διαρρήκτης
1973 Au rendez-vous de la mort joyeuse Μπερέτι
L'affaire Dominici Ζεζέ Περάν
Deux hommes dans la ville Δύο ξένοι στην ίδια πόλη ταραξίας
Rude journée pour la reine Φαμπιάν
1974 Les Valseuses Ο χορός των διεφθαρμένων Ζαν Κλοντ
La femme du Gange άντρας στην παραλία
Stavisky... Στραβίνσκι εφευρέτης
Les gaspards ταχυδρόμος
Vincent, François, Paul... et les autres Η παλιοπαρέα Ζαν Λαβαλέ
1975 Pas si méchant que ça Ληστεία τρίτου βαθμού Πιερ Βοσέ
7 morts sur ordonnance Επτά εγκλήματα κατ' εντολήν δρ Μπεργκ
1976 Maîtresse Ολιβιέ
Je t'aime moi non plus Εγώ δεν σ' αγαπώ χωρικός
1900 Ολμό Νταλκό
Barocco Σαμσόν / δολοφόνος
La Dernière Femme Η τελευταία γυναίκα Ζεράρ
1977 Dites-lui que je l'aime
René la canne 3 συμπαθητικοί κατεργαραίοι Ρενέ Μπορνιέ
Violanta Φορτουνάτ
Dites-lui que je l'aime Το αίνιγμα Νταβίντ Μαρτινό
Die linkshändige Frau Η αριστερόχειρη γυναίκα άντρας
La nuit, tous les chats sont gris Φιλίπ Λαρσέ
Baxter, Vera Baxter Μισέλ Κερ
Le camion Εκείνος
1978 Préparez vos mouchoirs Ετοιμάστε τα μαντίλια σας Ραούλ
Le sucre Δύο τρελοί απατεώνες Ραούλ Ρενό Ομκούρ
Ciao maschio Γεια σου πίθηκε Ζεράρ Λαφαγιέτ
1979 Les chiens Μορέλ
L'ingorgo Το μεγάλο μποτιλιάρισμα Φράνκο
Buffet froid Αλφόνς Τραμ
1980 Loulou Λούλου Λούλου
Le Dernier Métro Το τελευταίο μετρό Μπερνάρ Γκρανζέ
Inspecteur la Bavure Ο αστυνόμος Μπαρούφας Ροζέ Μορζινί
Je vous aime Οι άντρες της ζωής μου Πατρίκ
Temporale Rosy Ραούλ Λαμάρ
Mon oncle d'Amérique Ο θείος μου από την Αμερική Ρενέ Ραζενό
1981 Le Retour de Martin Guerre Η επιστροφή του Μαρτέν Γκερ
Le choix des armes Οι δύο δραπέτες Μίκυ
La chèvre Ξανθός, γρουσούζης, γκαφατζής Καμπανά
La Femme d'à côté Η γυναίκα της διπλανής πόρτας Μπερνάρ Κουντρέ
1982 Le grand frère Ζεράρ Μπεργκέρ
Le retour de Martin Guerre Αρνό ντι Τιλ
1983 Les compères Οι κρεβατοκυνηγοί Ζαν Λουκά
La lune dans le caniveau Το φεγγάρι στον υπόνομο Ζεράρ Ντελμάς
Danton Υπόθεση Δαντών Δαντών
1984 Fort Saganne Σαρλ Σαγκάν
Le tartuffe Ταρτούφος Ταρτούφος
Rive droite, rive gauche Η απέναντι όχθη Πολ Σενάνκ
1985 Police Τμήμα δίωξης ναρκωτικών Λουί Βενσάν Μανζάν Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας
Une femme ou deux Ζιλιέν Σεσάκ
1986 Tenue de soirée Βραδινό ένδυμα Μπομπ
Je hais les acteurs κρατούμενος
Rue du Départ πατέρας της Κλάρας
Les fugitifs Ζαν Λουκά
Jean de Florette Ζαν ντε Φλορέτ Ζαν ντε Φλορέτ
1987 Sous le soleil de Satan Κάτω από τον ήλιο του Σατανά Ντονισάν
1988 Drôle d'endroit pour une rencontre Σαρλ
Camille Claudel Καμίλ Κλωντέλ Ογκίστ Ροντέν
1989 Deux Μαρκ Λαμπέρ
Trop belle pour toi Πολύ όμορφη για σένα Μπερνάρ Μπαρτελεμί
1990 Cyrano de Bergerac Συρανό ντε Μπερζεράκ Συρανό ντε Μπερζεράκ Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε βραβείο Σέζαρ, βραβείο καλύτερου ηθοποιού

στο Φεστιβάλ Καννών και προτάθηκε και για βραβείο Όσκαρ

Uranus Λεοπόλντ Λαζενές
Green Card Πράσινη κάρτα Ζορζ Ο Ντεπαρντιέ κέρδισε το Χρυσό Γάντι του καλύτερου ηθοποιού
1991 Tous les matins du monde Όλα τα πρωινά του κόσμου Μαρέν Μαρέ
Mon père, ce héros Ο μπαμπάς μου, ο ήρωας Αντρέ Αρνέλ
Merci la vie Σ' ευχαριστώ, ζωή δρ Βορμ
1992 1492: Conquest of Paradise 1492: Χριστόφορος Κολόμβος Χριστόφορος Κολόμβος
1993 Hélas pour moi Σιμόν Ντοναντιέ
Germinal Ζερμινάλ Τουσέν Μαό
1994 My Father the Hero Διακοπές με τον μπαμπά μου Αντρέ Αρνέλ
Una pura formalità Απλή διατύπωση Ονόφ
La machine Η μηχανή δρ Μαρκ Λακρουά
Le Colonel Chabert Συνταγματάρχης Σαμπέρ Σαμπέρ
1995 Les cent et une nuits de Simon Cinéma Εκατό και μία νύχτες Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Le hussard sur le toit Ο ουσσάρος στη στέγη αστυνόμος
Le garçu Το αγοράκι Ζεράρ
Les anges gardiens Φύλακες άγγελοι Αντουάν Καρκό
Élisa Ζακ Λεμποβίτς
1996 Unhook the Stars Χάρισέ μου τ' άστρα Μπιγκ Τόμι
Bogus Ο φανταστικός μου φίλος Μπόγκους
The Secret Agent Μυστικός πράκτορας Οσιπόν
Le plus beau métier du monde Ο πιο καλός καθηγητής Λοράν Μονιέ
Hamlet Άμλετ Ρεϊνάλντο
1997 XXL Ζαν Μπουρνταλού
1998 La parola amore esiste Λόγια αγάπης Λεβί
Bimboland Λοράν Γκασπάρ
The man in the iron mask Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα Πόρθος
1999 Astérix et Obélix contre César Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα Οβελίξ Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία César
Un pont entre deux rives Ζορζ
2000 Mirka Θαμμένο μυστικό Στριξ
Tutto l'amore che c'è Μολότοφ
Les acteurs Ηθοποιοί εν δράσει Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Vatel Φρανσουά Βατέλ
Zavist bogov Μπερνάρ
2001 102 Dalmatians Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας Ζαν Πιερ Λε Πελτ
Concorrenza sleale καθηγητής Άντζελο
CQ Αντρεζέι
Streghe verso nord Ντεπαρντιέ
Vidocq Vidocq, η μάσκα του τρόμου Βιντόκ
Le placard Κρυφό ταλέντο Φελίξ Σαντινί
2002 Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα Οβελίξ
I am Dina Αυτή είναι η ιστορία μου Ζακόμπ
Aime ton père Λέο Σέπερντ
City of Ghosts Η πόλη των φαντασμάτων Εμίλ
Blanche Νταρτανιάν
Between Strangers Μεταξύ αγνώστων Μαξ
2003 Le pacte du silence Ζοακίμ
Nathalie...
Crime Spree Η σπείρα Ντανιέλ Φορέ
Nathalie... Ναταλί Μπερνάρ
Tais-toi! Οι σπεσιαλίστες Κουέντιν
Les clefs de bagnole τυροκόμος
Bon voyage Γοητευτικοί ταξιδιώτες Ζαν Ετιέν Μποφόρ
2004 RRRrrrr!!! Γκρρρ!!! Προϊστορικά εγκλήματα αρχηγός
San Antonio Πράκτορες για δέσιμο Μπεριριέ
Nouvelle-France πατήρ Τομά Μπλοντό
36 quai des orfèvres Βρόμικος κόσμος Ντενί Κλάιν
Les Temps qui changet Ο χρόνος που κυλά Αντουάν Λαβό
2005 La vie de Michel Muller est plus belle que la vôtre Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Je préfère qu'on reste amis Σερζ
Boudu Μπουντί
Olé! Ολέ! Φρανσουά Βεμπέρ
Combien tu m'aimes Πόσο μ' αγαπάς; Σαρλί
2006 Last Holiday Ντιντιέ
Paris, je t’ aime Παρίσι, σ' αγαπώ αφεντικό
Quand j'étais chanteur Αλέν Μορό
2007 La Môme Ζωή σαν τριαντάφυλλο Λουί Λεπλέ
Michou d'Auber Ζορζ
2008 Astérix aux jeux olympiques Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες Οβελίξ
Disco Ντίσκο Ζαν Φρανσουά
Sans arme, ni haine, ni violence Μαρσεγιέζος νονός
L'instinct de mort Υπ' αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος: Μέρος 1ο Γκιντό
Bouquet final Συλλυπητήρια προσλαμβάνεστε Ουγκό
Hello Goodbye Αλέν Γκαάς
Les enfants de Timpelbach Τα παιδιά του Τίμπελμπαχ στρατηγός Ιγκόρ
Babylon A.D. Γκόρσκι
2009 Diamant 13 Ματ
Bellamy Ύποπτος για φόνο Πολ Μπελαμί
À l'origine Στην αρχή Αμπέλ
Coco καρδιολόγος
2010 L'autre Dumas Ο άλλος Δουμάς Αλέξανδρος Δουμάς
La tête en friche Απογεύματα με τη Μαργαρίτα Ζερμέν Σαζ
Glenn, the Flying Robot ρεπόρτερ
Mammuth Μαμούθ Σερζ Πιλαρντόζ
Pozdnyaya lyubov Γκιοργκούι
Je n'ai rien oublié Κονράν Λανγκ
Portiche Μορίς Μπαμπέν
2011 Un baiser papillon Το φιλί της πεταλούδας γιατρός
Rasputin Ρασπούτιν Γκριγκόρι Ρασπούτιν
2012 Le grand soir Ζουβενάλ
Asterix & Obelix: Au Service de sa Majeste Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ στη Βρετανία Οβελίξ
L'homme qui rit Ο άνθρωπος που γελά Ούρσους
Life of Pi Η ζωή του Πι μάγειρας
2013 Turf κύριος Πολ
A Farewell to Fools Άιπου
Niente può fermarci Γάλλος χωρικός
La marque des anges - Miserere Λιονέλ Κασντάν
Les invincibles Ζακί Καμπουλάζ
Cadences obstinées Βιλεντιέ
2014 Welcome to New York Καλώς ήρθες στη Νέα Υόρκη Ντεβερό
United Passions Ζιλ Ριμέ
La voix des steppes Ανατόλ
Viktor Βιτόρ Λαμπέρ
Sex, kofe, sigarety Εκείνος
2015 Valley of Love Ζεράρ
Big House Μπιγκ
2016 The End άντρας
Saint Amour Ζαν
La Dream Team Ζακ Μπελόκ
Tour de France Μια βόλτα στη Γαλλία Σερζ Ντεσμουλάν
Stalin's Couch Ιωσήφ Στάλιν
2017 Un beau soleil intérieur Η λιακάδα μέσα μου Ντενί
Sólo se vive una vez Ντούγκες
Bonne pomme Ζεράρ Μορλέ
Carbone Απάτη σε μαύρο φόντο Άρον Γκόλντσταϊν
2018 Twins επίσκοπος
Amoureux de ma femme Ερωτευμένος με τη γυναίκα μου Πατρίκ
Sgt. Stubby: An American Hero Γκαστόν Μπατίστ (φωνή)
Les confins du monde Σεντόνζ
Mon cochon et moi Βάνια
Alad'2 Χριστόφορος Κολόμβος
2019 Convoi exceptionnel Ραούλ Τοπάν
Creators: The Past Άρχοντας της Πίστης
Thalasso Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Fahim Ρουά ματ Σιλβέν Σαρπεντιέ
2020 Des hommes Μπερνάρ
2021 Robuste Ζορζ
Mystère à Saint-Tropez Κάτι τρέχει στο Σεν Τροπέ Μορίς Λεφράνκ
Illusions perdues Χαμένες ψευδαισθήσεις Ντοριά
Adieu Paris Μικαέλ
2022 Irréductible Ζεράρ Ντεπαρντιέ
Maison de retraite Η πανσιόν Λινό Βαρτάν
Umami Γκαμπριέλ Καρβάν
Maigret Ο επιθεωρητής Μεγκρέ και το μυστήριο της νεκρής κοπέλας Ζιλ Μεγκρέ
Les volets verts Ζιλ

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gerard-Depardieu. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w6zc884f. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. www.telegraph.co.uk/culture/film/7981900/Juliette-Binoche-and-Gerard-Depardieu-Une-entente-thats-far-from-cordiale.html.
  6. www.magcentre.fr/63826-depardieu-un-petit-francais-ne-a-chateauroux.
  7. eng.kremlin.ru/news/4833.
  8. www.telegraph.co.uk/news/worldnews/vladimir-putin/9783711/Vladimir-Putin-welcomes-Gerard-Depardieu-to-Russia.html.
  9. www.telegraph.co.uk/culture/film/film-news/10059602/Gerard-Depardieu-set-to-star-alongside-Liz-Hurley-in-new-Russian-thriller.html.
  10. www.rtl.fr/culture/medias-people/gerard-depardieu-deja-russe-et-francais-l-acteur-est-desormais-aussi-dubaiote-7900129718.
  11. digiguide.tv/celebrity/G%C3%A9rard+Depardieu/39314/.
  12. 12,0 12,1 www.nytimes.com/movies/person/530448/G-rard-Depardieu/filmography.
  13. 13,0 13,1 www.gettyimages.com/detail/news-photo/french-born-russian-actor-grard-depardieu-recording-the-news-photo/482277325.
  14. www.goldstar.com/events/santa-monica-ca/cyrano-de-bergerac-1.
  15. www.bloomberg.com/bw/articles/2012-12-17/depardieu-will-give-up-french-citizenship-over-taxes.
  16. Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2019.
  17. www.rtbf.be/article/gerard-depardieu-sa-discrete-carriere-de-chanteur-aura-bientot-40-ans-10380993.
  18. www.parismatch.be/actualites/people/2022/07/01/il-est-parfait-jean-le-fils-de-16-ans-de-gerard-depardieu-se-fait-remarquer-2BVUJK44TFEIDPD4GELW3N7NAE/.
  19. «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. Ανακτήθηκε στις 15  Φεβρουαρίου 2024.
  20. (Ιταλικά) www.labiennale.org/it/storia-della-mostra-del-cinema.
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 «ΖΕΡΑΡ ΝΤΕΠΑΡΝΤΙΕ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 24 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  22. 22,00 22,01 22,02 22,03 22,04 22,05 22,06 22,07 22,08 22,09 «Η σελίδα δεν βρέθηκε». www.clickatlife.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  23. 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 ^ Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 39, σελ. 479
  24. ^ Αστεριξ και Οβελίξ στη Βρετανία Αθηνόραμα
  25. Depardieu, Gérard; Grondin, Marc-André; Seigner, Emmanuelle (2012-12-26), L'homme qui rit, Incognita Films, EuropaCorp, France 3 Cinéma, https://www.imdb.com/title/tt1946289/, ανακτήθηκε στις 2024-05-27 
  26. 26,0 26,1 ^ Η Κατρίν Ντενέβ υπερασπίζεται τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ ΤΑ ΝΕΑ
  27. 27,0 27,1 ««Ασυλο» από την Τσετσενία στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 19 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  28. Newsbomb (19 Δεκεμβρίου 2012). «Ο Πούτιν «έστειλε» ρωσικό διαβατήριο στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  29. «Ρώσος πολίτης με εντολή Πούτιν ο Ντεπαρντιέ | LiFO». www.lifo.gr. 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024. 
  30. Kedroff, Jean· Bucco, Amaury. «[Info VA] Depardieu a été baptisé chrétien orthodoxe à la cathédrale russe de Paris ce vendredi». Valeurs actuelles (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2020.