Ζοσλέν Α΄ της Έδεσσας
O Ζοσλέν Α΄, (Γαλλική γλώσσα : Joscelin I, 1072 - 1131) από τον Οίκο του Κουρτεναί ήταν πρίγκιπας της Γαλιλαίας & κύριος του Τυρμπεσέλ (1115 - 1131) και κόμης της Έδεσσας (1119 - 1131), που κυβέρνησε την τελευταία στο Ζενίθ της. Κράτησε τα μεγάλα κα ασταθή σύνορά της με την πολεμική του ανδρεία.
| Ζοσλέν Α΄ της Έδεσσας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1072[1] Κουρτεναί[1] |
| Θάνατος | 1131[1] ή 1131[2] Σανλιούρφα[1] ή Fortress of Kaysun[3] |
| Τόπος ταφής | Ναός της Αναστάσεως |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας[5] φεουδάρχης[5] βασιλική οικογένεια[3][6][7] μονάρχης[8] πολιτικός[8] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βεατρίκη της Αρμενίας[1][9] Μαρί ντε Ωτβίλ[9] |
| Τέκνα | Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας[3][10] Stephanie of Courtenay |
| Γονείς | Ζοσλέν ντε Κουρτεναί[11] και Ιζαμπέλ ντε Μοντλερί[1][11] |
| Αδέλφια | Μιλ ντε Κουρτεναί Οντιέρν ντε Κουρτεναί[12] |
| Οικογένεια | Οίκος του Κουρτεναί[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Count of Edessa[13][10] prince of Galilee and lord of Tiberias[13] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ζοσλέν Α΄ κυρίου του Κουρτεναί και της Ισαβέλλας/Ελισάβετ, κόρης του Γκυ Α΄ κυρίου του Μονλερύ.[14] Έφθασε στην Παλαιστίνη κατά τη Σταυροφορία του 1101, μετά την Α΄ Σταυροφορία και εισήλθε πρώτα στην υπηρεσία του εξαδέλφου του Βαλδουίνου Β΄, κόμη του Ρετέλ στο στρατό του Γοδεφρείδου, κυρίου του Μπουιγιόν που του παραχώρησε την κυριότητα του Τυρμπεσέλ και μετά στον στρατό του Στεφάνου, κόμη του Μπλουά. Το 1104 αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Χαρράν. Το 1113 είχε δημιουργήσει ένα ημι-αυτόνομο κρατίδιο γύρω από το Τυρμπεσέλ στα δυτικά του Ευφράτη όπου η γη ήταν εύφορη. Ο Βαλδουίνος Β΄ ήλεγχε τη γη ανατολικά του Ευφράτη, γύρω από την Έδεσσα, που ήταν έρημη από κατοίκους και την παρενοχλούσαν οι Τούρκοι. Το έτος αυτό ο Βαλδουίνος Β΄ του αποστέρησε την ιδιοκτησία και ο Ζοσλέν Α΄ ταξίδευσε στην Ιερουσαλήμ, όπου του δόθηκε ο τίτλος του πρίγκιπα της Γαλιλαίας. Το 1118 ο Βαλδουίνος Β΄ διαδέχθηκε τον Βαλδουίνο Α΄ της Ιερουσαλήμ παρά την εχθρότητά τους, ο Ζοσλέν Α΄ είχε υποστηρίξει την υποψηφιότητα εκείνου έναντι του Ευσταθίου Γ΄, κόμη της Βουλώνης (αδελφού του Βαλδουίνου Α΄) και ο Βαλδουίνος Β΄, όταν εξελέγη τον αντάμειψε με την κομητεία της Έδεσσας.
Ως κόμης φυλακίστηκε με τον Γκαλεράν κύριο της Μπίρα το 1122 κοντά στο Σαρούζ από τον Μπελέκ Γκαζί μπέη των Τούρκων.[15] Αργότερα στο Καρπούτ προστέθηκε στους εγκάθειρκτους και ο Βαλδουίνος Β΄, όταν πιάστηκε το 1123.[16] Σώθηκαν από 50 Αρμένιους στρατιώτες, που μεταμφιεσμένοι ως έμποροι, εισέδυσαν στο οχυρό όπου εκρατούντο αφού σκότωσαν τους φρουρούς, ελευθέρωσαν τους αιχμαλώτους. Αλλά το οχυρό σύντομα πολιορκήθηκε από μεγάλη δύναμη Τούρκων και αποφασίστηκε ότι ο Ζοσλέν Α΄ έπρεπε να ζητήσει ενισχύσεις. Ο Βαλδουίνος Β΄ έμεινε και το φρούριο, έπειτα από λίγο, ανακτήθηκε από τους Τούρκους.[17] Όταν ο Ζοσλέν Α΄ επέστρεψε στην Έδεσσα μπόρεσε να μεγαλώσει το έδαφος της κομητείας του και το 1125 συμμετείχε στη μάχη του Αζάζ, όπου οι σταυροφόροι νίκησαν τον ιλ-Μπουρζουκί άταμπεγκ της Μοσούλης. Το 1131, κατά την πολιορκία ενός μικρού κάστρου βορειο-ανατολικά του Χαλεπίου, μία στοά σκαπανεών κατακρημνίστηκε και ο Ζοσλέν Α΄ τραυματίστηκε σοβαρά. Σύντομα μετά έλαβε μήνυμα ότι ο Γκαζί Β΄ εμίρης των Δανισμενιδών βάδιζε ενάντια της πόλης Καϋσύν. Όταν ο γιος του Ζοσλέν Β΄ αρνήθηκε να βοηθήσει την πόλη, ο ίδιος ο Ζοσλέν Α΄ επάνω σε μία κλίνη οδήγησε τον στρατό του. Μόλις ο Γκαζί Β΄ πληροφορήθηκε ότι καταφθάνει και επειδή μάλλον τον πίστευε παθαμένο, έλυσε την πολιορκία και αποσύρθηκε. Έτσι ο πολεμιστής πρίγκιπας κέρδισε ακόμη μία μάχη, λίγο πριν αποβιώσει στον δρόμο της επιστροφής.
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη των Ρουπενιδών, κόρη του Κωνσταντίνου Α΄ πρίγκιπα της Αρμενίας και είχε τέκνο:
- Ζοσλέν Β΄ της Έδεσσας απεβ. 1159, κόμης της Έδεσσας.[18]
Το 1119 η Βεατρίκη απεβίωσε και ο Ζοσλέν Α΄ έκανε δεύτερο γάμο το 1122 με τη Μαρία των Ωτβίλ, κόρη του Ριχάρδου και αδελφή του Ρογήρου επιτρόπου της Αντιόχειας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 (Αγγλικά, Γερμανικά) WikiTree. www
.wikitree .com /wiki /Courtenay-438. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019. - ↑ p22000.htm#i219993.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 8,0 8,1 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 9,0 9,1 p22000.htm#i219993. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 13,0 13,1 Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ La Monte 1942, σσ. 100-101
- ↑ Setton 1969, σ. 418
- ↑ Setton 1969, σ. 419
- ↑ Setton 1969, σ. 419
- ↑ La Monte 1942, σσ. 100-101
Πηγές Επεξεργασία
- Setton, Kenneth (1969). A History of the Crusades. University of Wisconsin Press.
- La Monte, John L. (January 1942). "The Lords of Le Puiset on the Crusades". Speculum.
- Runciman, Steven. A History of the Crusades: Vols. I-II. Cambridge University Press 1951
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Joscelin I, Count of Edessa της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
.svg)