Το Ημερολόγιο του Μερέρ (Πάπυρος Τζαρφ Α και Β) είναι αρχεία γραμμένα πριν από 4500 χρόνια που καταγράφουν τις καθημερινές δραστηριότητες των εργατών που πήραν μέρος στην κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Το κείμενο βρέθηκε το 2013 από μια γαλλική αποστολή υπό τον Πιέρ Ταγιέ (Pierre Tallet) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης σε ένα σπήλαιο στο Ουάντι αλ Τζαφρ. Το κείμενο είναι γραμμένο σε ιερογλυφικά και ιερατικά σε πάπυρο[1]. Οι πάπυροι αυτοί είναι οι παλιότεροι που έχουν βρεθεί ποτέ[1][2]. Το Ημερολόγιο του Μερέρ χρονολογείται από το 26ο χρόνο βασιλείας του Χέοπα[3]. Περιγράφει αρκετούς μήνες εργασίας με τη μεταφορά ασβεστόλιθου από τη Τούρα στη Γκίζα[4]. Ο Μερέρ ήταν μεσαίου επιπέδου αξιωματούχος με τον τίτλο του «επιθεωρητή» (shd). Ήταν ο υπεύθυνος για την μεταφορά των πετρών από τα λατομία της Τούρα στην πυραμίδα. Οι πέτρες κατά πάσα πιθανότητα προορίζονταν για την εξωτερική επικάλυψη της πυραμίδας. Περίπου κάθε δέκα μέρες, πραγματοποιούνταν δύο ή τρία ταξίδια μετ’ επιστροφής. Υπό τον Μερέρ δούλευαν περίπου 40 άτομα που εργάζονταν στις βάρκες μεταφοράς. Η περίοδος που καλύπτει ο πάπυρος εκτείνεται από τον Ιούλιο ως το Νοέμβριο[5].

Οι καταγραφές είναι όλες τοποθετημένες στην ίδια γραμμή. Στην πάνω γραμμή είναι οι μήνες και η εποχή. Από κάτω από αυτή είναι μια οριζόντια γραμμή με τις μέρες των μηνών. Κάτω από την καταγραφή των ημερών υπάρχουν πάντα δύο κάθετες στήλες περιγράφοντας τι έγινε στην κάθε μέρα: (Μέρος Β ΙΙ) «[Μέρα 1] ο προϊστάμενος 6 ομάδων Ιντζερού από την Ηλιούπολι σε βάρκα μεταφοράς για να μας φέρουν φαγητά από την Ηλιούπολι ενώ οι ανώτεροι είναι στην Τούρα», Ημέρα 2 Ο επιθεωρητής Μερέρ περνάει τη μέρα του με την ομάδα του φορτώνοντας πέτρα στη Βόρεια Τούρα. Περνάμε τη νύχτα στη Βόρεια Τούρα.» [6].

Εκτός από το Μερέρ, στα σωζόμενα αποσπάσματα του παπύρου αναφέρονται και κάποια άλλα άτομα. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι ο Ανκχάφ, ο οποίος είναι γνωστός και από άλλες πηγές. Στον ημερολόγιο αποκαλείται «ο ευγενής» (ιρί-παρ) και επόπτης του Ρα-σι-Χουφού. Αυτό ήταν το λιμάνι της Γκίζα όπου έφταναν οι πέτρες για την κατασκευή της πυραμίδας[7]. Στο ημερολόγιο επίσης αναφέρονται διάφορες τοποθεσίες. Εκτός από το λιμάνι της Γκίζας, η Βόρεια Τούρα και η Νότια Τούρα είναι οι τοποθεσίες των λατομείων[8][9].

Το Ημερολόγιο του Μερέρ είναι η πρώτη ιστορική αναφορά που περιγράφει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που εργάστηκαν στην κατασκευή της Πυραμίδας της Γκίζας. Ο Ζάχι Χαουάς περιέγραψε το κείμενο ως «τη μεγαλύτερη ανακάλυψη στην Αίγυπτο τον 21ο αιώνα»[1]. Ο πάπυρος εκτίθεται στο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «The World's Oldest Papyrus and What It Can Tell Us About the Great Pyramids». Smithsonian.com (στα English). Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2017. 
  2. «The Earliest Known Egyptian Papyri». HistoryofInformation.com (στα English). Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2017. 
  3. Pierre Tallet: Les papyrus de la Mer Rouge I, Le journal de Merer, (papyrus Jarf A et B), MIFAO 136, Cairo 2017, (ISBN 9782724707069), p. 160
  4. «World's Oldest Harbor Discovered in Egypt». LiveScience (στα English). Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2017. 
  5. Tallet: Les papyrus de la Mer Rouge I, p. 160
  6. Tallet: Les papyrus de la Mer Rouge I, p. 150
  7. Tallet: Les papyrus de la Mer Rouge I, pp. 63. 66
  8. Tallet: Les papyrus de la Mer Rouge I, pp. 52, 55
  9. Tallet: Les papyrus de la Mer Rouge I, p. 42

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα στο Wikimedia Commons