Ηπειρωτικός Αγών
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ηπειρωτικός Αγών είναι ημερήσια εφημερίδα των Ιωαννίνων, η αρχαιότερη της Ηπείρου και μία από τις παλιότερες στην Ελλάδα.
Τύπος | Ημερήσια Εφημερίδα |
---|---|
Ιδρυτής | Ευθύμιος Τζάλλας |
Εκδότης | Τιτίκα Τζάλλα-Θύμιος Τζάλλας |
Ίδρυση | 1924 |
Γλώσσα | Ελληνική |
Έδρα | Πουτέτση 17, 453 32 Ιωάννινα, Ελλάδα |
Ιστοσελίδα | Επίσημη ιστοσελίδα |
δεδομένα |
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΙδρύθηκε το 1924 από τον Ευθύμιο Τζάλλα και κυκλοφόρησε στα Ιωάννινα αρχικά με τον τίτλο Κεραυνός. Την επόμενη χρονιά μετονομάστηκε σε Ηπειρωτική Ηχώ, για να πάρει τελικά το 1927 τον τίτλο Ηπειρωτικός Αγών, τον οποίο φέρει ως σήμερα.
Η εφημερίδα κυκλοφορεί έκτοτε καθημερινά και χωρίς διακοπή. Εξαίρεση αποτέλεσε το διάστημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε οι τοπικές εφημερίδες υποχρεώθηκαν να εκδώσουν για ένα διάστημα δύο ετών κοινό «Δελτίο Τύπου». Και ακόμα η περίοδος 1973 με 1974, όταν η στρατιωτική δικτατορία για ένα διάστημα ανέστειλε την έκδοση της εφημερίδας εξαιτίας αντικαθεστωτικών δημοσιευμάτων. Ο Ηπειρωτικός Αγών είναι μέλος του Συνδέσμου Ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων.
1924-1968
ΕπεξεργασίαΟ Ευθύμιος Τζάλλας υπήρξε διευθυντής για το διάστημα 1924-1968. Η εφημερίδα υπήρξε για πολλά χρόνια τετρασέλιδη μεγάλου σχήματος. Κυκλοφορούσε με το σύστημα των συνδρομητών, αλλά και σε σημεία πώλησης σε όλη την πόλη, σε καφενεία και καταστήματα. Ο Ευθύμιος Τζάλλας έχει, επίσης, εκδώσει και μια κυριακάτικη έκδοση με τίτλο Κυριακάτικος Ηπειρωτικός Αγών. Στη δεκαετία του 1960 στην εφημερίδα λειτουργούσε και το ‘Καλλιτεχνικό τυπογραφείο’ στο οποίο εκδόθηκε το λογοτεχνικό περιοδικό, η Ενδοχώρα. Σταδιακά στην ύλη της εφημερίδας προστίθεται το ένθετο των αθλητικών ειδήσεων Αθλητικός Ηπειρωτικός Αγών.[1]
1968-1983
ΕπεξεργασίαΟι δύο εξελίξεις που θα σημαδέψουν την πορεία της εφημερίδας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας είναι ο θάνατος του ιδρυτή της Ευθυμίου Τζάλλα στις 23 Σεπτεμβρίου του 1968 και η αναβάθμιση του τυπογραφείου της εφημερίδας στις αρχές του 1970. Ο θάνατος του Ευθυμίου Τζάλλα την ημέρα εκείνη, θλίβει την τοπική κοινωνία και τον πνευματικό κόσμο των Ιωαννίνων και σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός σημαντικού κύκλου για την ιστορία του εντύπου, και παράλληλα την έναρξη ενός νέου. Την ευθύνη της εφημερίδας αναλαμβάνει ο γιος του, Ελευθέριος Τζάλλας, που ήδη από τα προηγούμενα χρόνια είχε ξεκινήσει την ενασχόλησή του με την εφημερίδα, από τη θέση του διευθυντή. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Ηπειρωτικός Αγών αναβαθμίζει την εκτύπωση του με την αγορά κυλινδρικού πιεστηρίου και το σύστημα φωτοσύνθεσης για την προεκτύπωση.
1983-σήμερα
ΕπεξεργασίαΤο 1983 την έκδοση της εφημερίδας ανέλαβε η Λουκία Τζάλλα. Η εφημερίδα άρχισε να εκδίδεται σε μικρότερο σχήμα και να κυκλοφορεί σε 8 και 16 σελίδες. Το 2000 ο Ηπειρωτικός Αγών γιόρτασε τα 20.000 φύλλα καλώντας σε μία ειδική έκδοση παλιούς συνεργάτες, εργαζομένους, συνδρομητές και αναγνώστες να καταθέσουν τις αναμνήσεις τους από την ιστορία της εφημερίδας. Δυο ακόμη σπουδαίες διακρίσεις ήρθαν στην εφημερίδα τα τελευταία χρόνια. Στις 22 Μαρτίου 2004 απονεμήθηκε στον Ηπειρωτικό Αγώνα τιμητική διάκριση από το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας «Αθανασίου Μπότση» για την 77χρονη διαδρομή της στο χώρο της ενημέρωσης, της ποιότητα της ύλης και προβολή θεμάτων της περιφέρειας. Στις 22 Νοεμβρίου 2007 απονεμήθηκε στην εφημερίδα και συγκεκριμένα στους συντάκτες της Θύμιο Τζάλλα και Αλέκο Ράπτη το Κρατικό Βραβείο για το «Καλύτερο ρεπορτάζ» σε περιφερειακή εφημερίδα της χρονιάς 2006 για το άρθρο με τίτλο «5 συγκλονιστικές φωτογραφίες ξανά στο προσκήνιο»[2].
Βιβλιογραφία
ΕπεξεργασίαΛάζου, Μαρία - Άννα. Ο Ηπειρωτικός Αγών (1927-1983) και η ιστορία του περιφερειακού τύπου της Ηπείρου: μεταπτυχιακή εργασία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ιωάννινα, 2014. 207 σ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Ο ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ (1927-1983) ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ» (PDF). olympias.lib.uoi.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «5 συγκλονιστικές φωτογραφίες ξανά στο προσκήνιο Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών - Athens Jewish Community». athjcom.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2018.[νεκρός σύνδεσμος]