Ηρωδιανός (ιστορικός)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ηρωδιανός υπήρξε ιστορικός που άκμασε περί το 238 μ.Χ. και δεν πρέπει να συγχέεται με τον ομώνυμο γραμματικό. Ήταν αξιωματικός της Ρώμης, όπως ο ίδιος αναφέρει. Ο Φώτιος τον επαινεί για την αποδεδειγμένα καλή κρίση των πραγμάτων και την ευφράδειά του.
Ηρωδιανός | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἡρωδιανός (Αρχαία Ελληνικά) και Herodianus (Λατινικά) |
Γέννηση | 170 (περίπου) Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 250 (περίπου) |
Υπηκοότητα | Αρχαία Ρώμη |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ιδιότητα | ιστορικός και συγγραφέας |
δεδομένα ( ) |
Συγγράμματα
ΕπεξεργασίαΈγραψε ιστορία των Ρωμαίων σε οκτώ βιβλία. Το έργο έχει τον τίτλο Της μετά Μάρκον βασιλείας ιστορίαι Αρχίζει από τον θάνατο του Μάρκου Αυρηλίου (180) και μέχρι τον Γορδιανό τον νεώτερο (238). Οι πηγές του είναι ποικίλες: η άμεση αντίληψή του, προφορικές μαρτυρίες, αυτοβιογραφίες αυτοκρατόρων, παλιότεροι ιστορικοί.
Ο χαρακτήρας του ως ιστοριογράφος
ΕπεξεργασίαΔεν αποδίδει πιστά τα γεγονότα, κάνει λάθη χρονολογικά, γεωγραφικά, δεν ενδιαφέρεται τόσο για την πολιτική όσο για τα πρόσωπα της αυλής και τον παρασκηνιακό τους ρόλο. Έτσι το έργο του είναι σα μια σειρά βιογραφιών. Προβάλει ως ιδανικό τον Μάρκο Αυρήλιο. Επίσης, διακρίνεται για τα ρητορικά στερέτυπά του, τους δραματισμούς, τον ηθικό διδακτισμό, την έμφαση σε ό,τι παράδοξο και θαυμαστό, ενώ μιμήται τα κλασικά πρότυπα, όπως τον Θουκυδίδη με τους πολλούς λόγους που παραθέτει. Η σημασία του έγκειται στο ό,τι διασώζει πολλά σύγχρονά του γεγονότα που άλλοι δεν διασώζουν.
Πηγές
Επεξεργασία- Άνθιμος Γαζής (1807). Βιβλιοθήκης Ελληνικής βιβλία δύο : Περιέχοντα κατά χρονικήν πρόοδον τας περί των εξόχων Ελλήνων Συγγραφέων βεβαιωτέρας ειδήσεις / Συνερανισθέντα εκ παλαιών και νεωτέρων Κριτικών, και εκδοθέντα υπό Ανθίμου Γαζή του Μηλιώτου. Εν Βενετία: Εκ της Τυπογραφίας Πάνου Θεοδοσίου του εξ Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2011.
- Βασίλειος Τσακατίκας, «Ιστοριογραφία-Ηρωδιανός», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΣΤ΄, Αθήνα, 1976, σελ.427
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |