Η Πηγή των Παρθένων
| Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Η Πηγή των Παρθένων (Πρωτότυπος τίτλος: Jungfrukällan) είναι δραματική κινηματογραφική ταινία παραγωγής 1960 σε σκηνοθεσία Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας στην τελετή του 1961 κι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ταινία του Γουές Κρέιβεν του 1972 Το Τελευταίο Σπίτι Στα Αριστερά (The Last House on the Left).
| Η Πηγή των Παρθένων | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Ίνγκμαρ Μπέργκμαν |
| Παραγωγή | Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Άλαν Έκελουντ |
| Σενάριο | Ούλα Ίσακσον |
| Πρωταγωνιστές | Μαξ φον Σίντοφ Μπιργκίτα Βάλμπεργκ Γκούνελ Λίντμπλομ Μπιργκίτα Πέτερσον |
| Μουσική | Έρικ Νόρντγκρεν |
| Φωτογραφία | Σβεν Νίκβιστ |
| Μοντάζ | Oscar Rosander |
| Εταιρεία παραγωγής | SF Studios |
| Διανομή | Janus Films και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  8/2/1960  14/11/1960 |
| Διάρκεια | 89 λεπτά |
| Προέλευση | Σουηδία |
| Γλώσσα | Σουηδικά |
| δεδομένα () | |
Υπόθεση Επεξεργασία
Η ταινία ξεκινά με την Ινγκέρι (Γκούνελ Λίντμπλομ), την ψυχοκόρη μιας οικογένειας χωρικών, να κάνει παράκληση στο θεό Οντίν να φέρει συμφορές στην έφηβη κόρη της οικογένειας, Κάριν (Μπιργκίτα Πέτερσον). Το πρωί οι γονείς αναθέτουν στην Κάριν την ευθύνη να πάει τα κεριά στην εκκλησία για την πρωινή λειτουργία (σύμφωνα με την παράδοση μόνο μια παρθένα μπορούσε να τα μεταφέρει). Η Κάριν επιμένει να πάρει μαζί της και την Ίνγκερι κι οι δύο τους ξεκινούν για μαζί για την εκκλησία. Στο δρόμο όμως η Ίνγκερι μένει πίσω κι αφήνει την Κάριν να συνεχίσει μόνη της, η Κάριν συναντά στη συνέχεια τρεις βοσκούς (δύο μεγάλους ανδρες και το μικρό αδερφό τους). Οι βοσκοί πιάνουν την κουβέντα με την Κάριν κι έπειτα τη βιάζουν και τη σκοτώνουν. Αργότερα οι ίδιοι βοσκοί ζητούν καταφύγιο για τη νύχτα στο σπίτι της Κάριν (χωρίς να ξέρουν ότι πρόκειται για την οικογένειά της). Ο Τέρε (Μαξ Φον Σίντοφ) κι η Μερέτε (Μπιργκίτα Βάλμπεργκ) οι γονείς της Κάριν τους παρέχουν άσυλο, χωρίς να γνωρίζουν τι έχει συμβεί στην κόρη τους, όταν όμως ανακαλύπτουν τα ματωμένα της ρούχα, ο Τέρε σχεδιάζει μια εκδίκηση που θα φέρει την κάθαρση.
Πληροφορίες Επεξεργασία
Βασισμένη σε σουηδική μπαλάντα του 13ου αιώνα με τίτλο Töres döttrar i Wänge, Η πηγή των παρθένων του Μπέργκμαν, σόκαρε και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις κατά την προβολή της το 1960 λόγω της ρεαλιστικής αναπαράστασης του βιασμού και του φόνου της εφήβου Κάριν από τους δύο βοσκούς. Η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε σε κάποιες από τις Πολιτείες της Αμερικής της δεκαετίας του 60.
Βραβεύσεις Επεξεργασία
Η ταινία απέσπασε όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 1960 κι έλαβε και μια επίσης υποψηφιότητα για όσκαρ κουστουμιών[1]. Η φωτογραφία του Σβεν Νίκβιστ (στην πρώτη του συνεργασία με τον Μπέργκμαν) συμβάλλει με υπέροχο τρόπο στην αναπαράσταση των τραγικών γεγονότων με φόντο τα πράσινα λιβάδια. Παρουσιάστηκε επίσης στο Φεστιβάλ των Καννών όπου ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα[2].
Βράβευση:
- Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Υποψηφιότητα:
- Κουστουμιών - Μάρικ Βος-Λουντχ
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «The 33rd Academy Awards (1961) Nominees and Winners». oscars.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ «Festival de Cannes: The Virgin Spring». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2009.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία