Η Σφίγγα χωρίς το αίνιγμα
Η Σφίγγα χωρίς το αίνιγμα (τίτλος στα αγγλικά:The Sphinx Without a Mystery) είναι διήγημα του Όσκαρ Ουάιλντ. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό The World τον Μάιο του 1887. Το 1891, μαζί με άλλες ιστορίες, εκδόθηκε στη συλλογή του Ουάιλντ Το έγκλημα του λόρδου Άρθουρ Σάβιλ και άλλες ιστορίες.
 | |
| Συγγραφέας | Όσκαρ Ουάιλντ |
|---|---|
| Τίτλος | The Sphinx Without a Mystery |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | Μαΐου 1887 |
| Μορφή | διήγημα |
| δεδομένα () | |
Υπόθεση Επεξεργασία
Ο αφηγητής συναντά τον παλιό του φίλο λόρδο Μέρκισον στο Παρίσι, τον οποίο έχει να δει από τις σπουδές τους στην Οξφόρδη. Καθώς έτρωγαν, ο λόρδος του αφηγείται για μια μυστηριώδη γυναίκα που έτυχε να δει σε ένα δρόμο στο Λονδίνο. Γοητευμένος από την ομορφιά και το μυστήριο της, ο λόρδος αρχίζει να πιστεύει ότι είναι απλώς αποκύημα της φαντασίας του, αλλά μόλις μια εβδομάδα αργότερα τη συναντά σε ένα δείπνο και μαθαίνει ότι είναι η λαίδη Ελρόι. Γνωρίστηκαν και ο λόρδος σύντομα της έκανε πρόταση γάμου. [1]
Η κυρία ήταν πάντα πολύ μυστικοπαθής και μυστηριώδης και έτσι του κίνησε τις υποψίες. Μια μέρα αποφάσισε να την ακολουθήσει, καθώς μερικές φορές έφευγε κρυφά από το σπίτι της, και ανακάλυψε ότι πήγαινε κρυφά σε μια πανσιόν. Υποψιάστηκε ότι υπήρχε άλλος άντρας στη ζωή της και την επόμενη μέρα ζήτησε εξηγήσεις. Αυτή ομολόγησε ότι ήταν εκεί, αλλά είπε ότι ήταν απολύτως αθώα. Δεν την πίστεψε, διέλυσε τη σχέση τους και έφυγε για ταξίδι. Κατά την επιστροφή του έμαθε για τον θάνατό της από πνευμονία. [2]Ο λόρδος πήγε στην πανσιόν και μίλησε με την ιδιοκτήτρια, η οποία επιβεβαίωσε ότι η κυρία είχε νοικιάσει ένα δωμάτιο και ότι το μόνο που έκανε εκεί ήταν να έρχεται και να κάθεται μόνη της για μερικές ώρες κάθε φορά, διαβάζοντας και πίνοντας τσάι.[3][4]
Αφού διηγήθηκε την ιστορία του, ρώτησε τον αφηγητή αν το πιστεύει - ότι το μυστικό της ήταν πραγματικά ότι δεν είχε μυστικό - και αυτός του απάντησε ότι ήταν σίγουρος γι' αυτό, συμπληρώνοντας:
«Η λαίδη Ελρόι ήταν απλώς μια γυναίκα που αγαπούσε τα μυστικά. Νοίκιασε αυτά τα δωμάτια για να έχει τη χαρά να περπατά στο δρόμο κάτω από ένα πέπλο, φανταζόμενη ότι ήταν η ηρωίδα κάποιου μυθιστορήματος. Είχε πάθος με τα μυστήρια, αλλά η ίδια ήταν απλώς μια σφίγγα χωρίς το αίνιγμα».[1]
Ο λόρδος ωστόσο δεν είχε πεισθεί ακόμη. Το διήγημα τελειώνει με την απάντησή του: «Αναρωτιέμαι...».[5]
Μετάφραση στα ελληνικά Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 . «gutenberg.org/files/THESPHINXWITHOUTASECRET#page121».
- ↑ . «sammicox.wordpress.com/2014/02/26/short-story-review-the-sphinx-without-a-secret-by-oscar-wilde/».
- ↑ . «study.com/academy/lesson/the-sphinx-without-a-secret-summary-analysis».
- ↑ . «eastoftheweb.com/short-stories/The Sphinx Without a Secret».
- ↑ . «literature.fandom.com/wiki/The_Sphinx_Without_a_Secret».
- ↑ . «evripidis.gr/product/i-sfigga-dixos-to-ainigma-/».
- ↑ . «vivlio.gr/katerina/diigimatadokimia/vivlio-tou-oskar-ouailnt-to-montelo-ekatommyriouchos-perilipsi-kai-kritiki-tou-vivliou».