Θεμιστόκλεια

ιέρεια των Δελφών που έζησε τον 6ο αι. π.Χ

Η Θεμιστόκλεια (γνωστή και ως Αριστόκλεια ή Θεόκλεια)[1] ήταν ιέρεια των Δελφών που έζησε τον 6ο αι. π.Χ.. Υπήρξε δασκάλα του Πυθαγόρα.[2][3][4]

Θεμιστόκλεια
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεμιστόκλεια (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση6ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος5ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιέρεια
Περίοδος ακμής6ος αιώνας π.Χ.

Η ζωή της Επεξεργασία

Η Θεμιστόκλεια ήταν γνωστή για τις μαθηματικές τις γνώσεις και δίδασκε στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς όποιον είχε την διάθεση να μάθει. Ήταν τέτοια η αγάπη της για την γεωμετρία που λέγεται ότι είχε διακοσμήσει και τον ναό με γεωμετρικά σχέδια.[2][5]

Ο Πυθαγόρας την μνημόνευε σαν δασκάλα του[3] και λέγεται ότι έλαβε από αυτή γνώσεις σχετικά με την ηθική[6], την γεωμετρία[5] και την αριθμοσοφία[5]. Ο σεβασμός του προς την δασκάλα του ήταν τέτοιος που τον ώθησε αργότερα να δέχεται τις γυναίκες στη Σχολή του ως μαθήτριες αλλά και ως δασκάλες.[4][7][8]

Αν και η Θεμιστόκλεια την εποχή της ήταν πολύ γνωστή, σήμερα δυστυχώς γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για αυτή.

Βλέπε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1613-1692., Ménage, Gilles, (1984). «The person who is referred to as Themistoclea in Laertius and Theoclea in Suidas, Porphyry calls Aristoclea.». The history of women philosophers. Lanham, MD: University Press of America. σελ. 48. ISBN 0819142727. 11045203. 
  2. 2,0 2,1 Ellen., Waithe, Mary (1987). Ancient women philosophers, 600 B.C.-500 A.D. Dordrecht: M. Nijhoff. σελ. 11. ISBN 9024733685. 13525241. 
  3. 3,0 3,1 Πορφύριος. «καὶ ἄλλ' ἄττα ἐπαίδευεν ὅσα παρὰ Ἀριστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς ἔλεγεν ἀκηκοέναι.». Πυθαγόρου βίος. στίχος 41.5. 
  4. 4,0 4,1 philosophicALchemy. ««Υπατία η γεωμετρική» και Γυναίκες Μαθηματικοί της Αρχαίας Ελλάδας». philosophicALchemy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «The Greek Female Philosophers You Really Should Not Ignore». Definitelygreece.gr (στα Αγγλικά). 27 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022. 
  6. Διογένης Λαέρτιος. «φησὶ δὲ καὶ Ἀριστόξενος τὰ πλεῖστα τῶν ἠθικῶν δογμάτων λαβεῖν τὸν Πυθαγόραν παρὰ Θεμιστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς.». Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων. Βιβλίο Η΄. 
  7. Pomeroy, Sarah B. (2013). Pythagorean women : a social history. Baltimore. ISBN 978-1-4214-0957-3. 853506033. 
  8. Sandrine Berges (21 Οκτωβρίου 2013). «Where are all the (Pythagorean) women gone ?». Feminist History of Philosophy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022.