Θεόδωρος Β΄ Παλαιολόγος
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Θεόδωρος Β΄ Παλαιολόγος (1396 - 21 Ιουνίου 1448) ήταν δεσπότης του Μυστρά (1407-1443). Ήταν γιος του αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου (1391-1425) και ανιψιός του προκατόχου του Θεοδώρου Α΄ Παλαιολόγου δεσπότη του Μωρέως (1383-1407).
| Θεόδωρος Β΄ Παλαιολόγος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1396 (περίπου) Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 21 Ιουνίου 1448 Σηλυβρία |
| Αιτία θανάτου | πανώλη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δεσπότης μαθηματικός[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κλεώπα Μαλατέστα |
| Τέκνα | Ελένη Παλαιολογίνα (1428-1458) |
| Γονείς | Μανουήλ Β´ Παλαιολόγος και Ελένη Δραγάση |
| Αδέλφια | Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος Δημήτριος Β΄ Παλαιολόγος Ανδρόνικος Παλαιολόγος Θωμάς Παλαιολόγος |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Παλαιολόγων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δεσπότης του Μορέως |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη περί το 1396. Μετά το θάνατο του θείου του Θεοδώρου Α' τον διαδέχτηκε στην ηγεμονία της Πελοποννήσου, λόγω όμως του νεαρού της ηλικίας του επιτροπευόταν από τον πρωτοστράτορα Μανουήλ Φραγκόπουλο. Μέχρι το 1415 περίπου έντονη ήταν η συμμετοχή του αυτοκράτορα Μανουήλ Β' στη διοίκηση του δεσποτάτου, εξασφαλίζοντας την υποταγή του Γενουάτη Κεντυρίωνα Ζακκαρία και άλλων τοπικών αρχόντων. Επίσης ενδιαφέρθηκε για την ανοικοδόμηση του εξαμιλίου τείχους στον Ισθμό. Μετά το 1415 ο Μανουήλ Β' ανεχώρησε οριστικά για την Κωνσταντινούπολη, αφήνοντας τον διάδοχο Ιωάννη ως βοηθό του Θεοδώρου Β'. Μετά το 1418 ο Ιωάννης ανεχώρησε και τη θέση του στο δεσποτάτο, ως συνεργάτης του Θεοδώρου Β', ανέλαβε ο νεότερος αδελφός Θωμάς Παλαιολόγος. Το 1422 ο Θεόδωρος Β' απέτυχε να αντιμετωπίσει την εισβολή των Τούρκων στην Πελοπόννησο. Αργότερα ασχολήθηκε με την απόσπαση εδαφών από τους Φράγκους. Το 1427 εκδήλωσε την πρόθεση να παραιτηθεί και να ασπαστεί το μοναχισμό. Όταν όμως έφτασε ο αδελφός του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος από την Κωνσταντινούπολη για να τον διαδεχτεί, αρνήθηκε να αποχωρήσει.
Αργότερα, μετά την κατάκτηση ολόκληρης της Πελοποννήσου από τον Κωνσταντίνο, αποφασίστηκε να διαιρεθεί το δεσποτάτο σε τρία μέρη και ο Θεόδωρος περιορίστηκε στο ⅓ με έδρα το Μυστρά.
Το 1443 παραιτήθηκε από τις κτήσεις του με αντάλλαγμα κάποιες θέσεις στη Θράκη, με έδρα τη Σηλυβρία. Στόχος του ήταν να είναι κοντά για να διαδεχτεί τον άκληρο Ιωάννη Η΄. Όμως πέθανε τον Ιούνιο του 1448, "υπό λοιμώδου νοσήματος" όπως σημειώνει ο Σφραντζής[2], λίγους μήνες πριν από τον Ιωάννη Η', τον οποίον τελικά διαδέχτηκε ο Κωνσταντίνος. Ετάφη στη μονή Παντοκράτορος της Κωνσταντινούπολης και τον εγκωμιαστικό επιτάφιο λόγο του εκφώνησε ο Γεννάδιος Σχολάριος, που τότε ήταν "καθολικός κριτής των Ρωμαίων"[2], δηλαδή ανώτατος δικαστικός.
Αποτίμηση Επεξεργασία
Στα χρόνια της ηγεμονίας του ο Μυστράς γνώρισε μεγάλη πολιτιστική λάμψη, αναδεικνυόμενος σε ένα από τα λαμπρότερα κέντρα του Ελληνικού κόσμου· επί των ημερών του μάλιστα έδρασε στην περιοχή ο Γεώργιος Γεμιστός. Συχνά παρουσιάζεται ως προστάτης των γραμμάτων, αλλά ταυτόχρονα και ως ένας θρησκόληπτος και κυκλοθυμικός. Όμως είναι σαφές πως στο Μυστρά οι περιστάσεις δεν του επέτρεψαν να αναπτύξει δράση και γρήγορα επισκιάστηκε από τον αδελφό του Κωνσταντίνο, έτσι οι κρίσεις γι' αυτόν, προερχόμενες κυρίως από τον Σφραντζή, που ήταν πιστός φίλος του Κωνσταντίνου, δεν μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε πλήρως τον χαρακτήρα του. Εν τέλει παρέμεινε πάντοτε στη σκιά των αδελφών του Ιωάννη Η', Κωνσταντίνου ΙΑ' και Θωμά.
Οικογένεια Επεξεργασία
Σύζυγός του ήταν η Ιταλίδα ευγενής, Κλεώπα Μαλατέστα, που απεβίωσε ξαφνικά το 1433 και ενταφιάστηκε στη μονή του Ζωοδότη Χριστού στην Σπάρτη.[3], απέκτησε μία κόρη:
- Ελένη Παλαιολογίνα, σύζυγο αργότερα του βασιλιά Ιωάννη Β΄ της Κύπρου
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) Mathematics Genealogy Project.
- ↑ 2,0 2,1 «ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΟ 1402». Scribd (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2019.
- ↑ Στέφανος Θωμόπουλος, 1888, «Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 1821», Εν Αθήναις :Εκ της βασιλικής τυπογραφίας Νικολάου Γ. Ιγγλέση. (Λήμμα για το βιβλίο: Ιστορία της Πόλεως Πατρών (βιβλίο)). Σελ. 315 παραπομπή (2)