Ο Θεόδωρος (άκμασε μέσα 12ου αι.) από τη Δυναστεία των Βατάτζηδων ήταν μέλος της Ρωμαϊκής αριστοκρατίας και στρατιωτικός διοικητής της Ρωμανίας κατά τις βασιλείες του Ιωάννη Β΄ και Μανουήλ Α΄ των Κομνηνών.

Θεόδωρος Βατάτζης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας
Θάνατος1163
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕυδοκία Κομνηνή
ΤέκναΑνδρόνικος Βατάτζης
Ιωάννης Κομνηνός Βατάτζης
Θεοδώρα Βατάτζη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδεσπότης

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Ο Οίκος του ήταν εξέχων στην Αδριανούπολη της Θράκης για γενεές.[1] Η οικογένεια ανήλθε στην πρώτη τάξη των ευγενών και έγινε προέχουσα στην πολιτική της Αυτοκρατορίας στο πρόσωπο του ίδιου του Θεοδώρου.

Ο Ιωάννης Β΄, που δεν εμπιστευόταν τους συγγενείς του, προώθησε μερικούς ικανούς άνδρες σε θέσεις εξουσίας· ένας από αυτούς ήταν και ο Θεόδωρος Βατάτζης. Αυτός νυμφεύτηκε την κόρη του Ιωάννη Β΄ και της Ειρήνης των Άρπαντ και έλαβε τον τίτλο σεβαστοϋπέρτατος.[2][3]

Δεν έχουμε πληροφορίες για τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις κατά τη βασιλεία του Ιωάννη Β΄. Το 1143 τον Αυτοκράτορα διαδέχθηκε ο γιος του Μανουήλ Α΄ και οι πηγές αναφέρουν, πως ο Θεόδωρος ήταν ανώτερος στρατηγός του συνόρου με την Ουγγαρία. Επέδραμε στην περιοχή γύρω από την πόλη Ζέμουν και απέκλεισε την πόλη, ώσπου αυτή παραδόθηκε στον ίδιο τον Μανουήλ Α΄.[4] Το 1158 εξεγέρθηκαν οι Αρμένιοι της Κιλικίας και ο Αυτοκράτορας εκστράτευσε για να ανακτήσει τον έλεγχο της περιοχής. Εμπιστεύτηκε στον Θεόδωρο την κατάληψη της Ταρσού, της μεγαλύτερης πόλης στην περιοχή. Οι πολιορκούμενοι, νομίζοντας ότι είχε φθάσει ο Μανουήλ Α΄ με όλο τον στρατό του, πανικοβλήθηκαν και η πόλη έπεσε αμέσως στον Ρωμαϊκό στρατό.[5] Όταν αυτό επετεύχθη, άνοιξε η οδός προς την Αντιόχεια, της οποίας ο έλεγχος ήταν ο απώτερος στόχος του Αυτοκράτορα.

ΟικογένειαΕπεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1131 την πορφυρογέννητη Ευδοκία Κομνηνή, κόρη του Ιωάννη Β΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και είχε τέκνα:

  • Ιωάννης π. 1132-1182, στρατηγός, ο καταστροφέας των Σελτζούκων στη μάχη του Υελίου και Λεομόχειρος, στο πέρασμα του Μαιάνδρου. Υηρέτησε τον Μανουήλ Α΄ και εξεγέρθηκε στον Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό.
  • Ανδρόνικος, απεβ. 1176 από τους Σελτζούκους, καθώς οδηγούσε μία εκστρατεία εναντίον τους στην Αμάσεια.
  • Αλέξιος.
  • Θεοδώρα, γνωστή για την ωραιότητά της, έγινε ερωμένη του θείου της Μανουήλ Α΄.[6][7]

ΥποσημειώσειςΕπεξεργασία

  1. Magdalino, p. 208
  2. Varzos, p. 382
  3. Magdalino, p. 207
  4. Kinnamos, pp. 91-92
  5. Kinnamos, p. 138
  6. Choniates, pp. 440-441.
  7. Varzos, p. 383

ΠηγέςΕπεξεργασία

  • Choniates, Niketas (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniates. transl. by H. Magoulias. Detroit. ISBN 0-8143-1764-2.
  • Kinnamos, John (1976). Deeds of John and Manuel Comnenus. transl. by Charles M. Brand. Columbia University Press.

ΒιβλιογραφίαΕπεξεργασία

  • Magdalino, Paul (2002). The Empire of Manuel I Komnenos, 1143-1180. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-52653-1.
  • Varzos, Konstantinos (1984). Η Γενεαλογία των Κομνηνών, Τόμος Β' [The Genealogy of the Komnenoi, Volume II] (PDF) (in Greek). Thessaloniki: Byzantine Research Centre.
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Theodore Vatatzes της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).